Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Mises Institute: Γιατί ο φυσικός χρυσός πρέπει να εκλαμβάνεται ως χρήμα και όχι ως επένδυση

tags :
Mises Institute: Γιατί ο φυσικός χρυσός πρέπει να εκλαμβάνεται ως χρήμα και όχι ως επένδυση
Mises Institute: Γιατί ο φυσικός χρυσός πρέπει να εκλαμβάνεται ως χρήμα και όχι ως επένδυση
Στις 4 και 5 Μαΐου 2018, ο Warren E. Buffett (γεννημένος το 1930) και ο Charles T. Munger (γεννημένος το 1924), και οι δύο ήδη μύθοι στον επενδυτικό κόσμο, πραγματοποίησαν την ετήσια συνάντηση των μετόχων της Berkshire Hathaway Inc.
Περίπου 42.000 μέτοχοι συγκεντρώθηκαν στην Omaha για να παρακολουθήσουν την συνάντηση των επενδυτών αστέρων.
Ο ενθουσιασμός είναι κατανοητός.
Από το 1965 έως το 2017, η μετοχή της Berkshire πέτυχε μέση ετήσια απόδοση 20,9% (μετά από φόρους), ενώ ο δείκτης S&P 500 είχε απόδοση μόλις το 9,9% (πριν από τους φόρους).
Εάν είχατε επενδύσει σε μετοχή της Berkshire το 1965, σήμερα θα είχατε μια συνολική απόδοση 2.404.784%.
Μια επένδυση των 1.000 δολαρίων μετατράπηκε σε περισσότερα από 24 εκατ. δολάρια ΗΠΑ (24.048.480 δολάρια, για να είμαστε ακριβείς).
Στις εισαγωγικές του λέξεις, ο Buffett επεσήμανε πόσο σημαντική είναι η μακροπρόθεσμη άποψη για την επιτυχία της επένδυσης.
Για παράδειγμα, εάν είχατε επενδύσει 10.000 δολάρια ΗΠΑ το 1942 (το έτος που ο Buffett αγόρασε την πρώτη του μετοχή) σε ένα ευρύ καλάθι αμερικανικών μετοχών και περιμένατε υπομονετικά, θα είχατε τώρα μετοχές αξίας 51 εκατ. δολαρίων.
Με αυτό το παράδειγμα, ο Buffett υπενθύμισε επίσης στο κοινό ότι οι επενδύσεις σε παραγωγικά περιουσιακά στοιχεία όπως οι μετοχές μπορούν να κερδίσουν σημαντική αξία με την πάροδο του χρόνου.
Ο W. Buffett συνέκρινε τις επενδυτικές επιδόσεις των μετοχών (παραγωγικά περιουσιακά στοιχεία) με εκείνες του χρυσού (που αντιπροσωπεύουν μη παραγωγικά περιουσιακά στοιχεία).
Τα 10.000 δολάρια ΗΠΑ που επενδύθηκαν σε χρυσό το 1942 θα είχαν εκτιμηθεί σε μόλις 400.000 δολάρια, δήλωσε ο Buffett - σημαντικά μικρότερη απόδοση από μια επένδυση σε μετοχές.
Τι σημαίνει αυτή η σύγκριση;
Όπως αναφέρει το Mises Institute για να απαντηθεί αυτήν την ερώτηση, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τι είναι ο χρυσός από την άποψη του επενδυτή.
Ο χρυσός μπορεί να ταξινομηθεί ως
(Ι) ένα περιουσιακό στοιχείο,
(II) ένα εμπόρευμα ή (III) χρήμα.
Εάν θεωρήσετε ότι ο χρυσός είναι ένα περιουσιακό στοιχείο ή εμπόρευμα, ίσως να θέσετε πραγματικά το ερώτημα αν πρέπει να κρατήσετε το πολύτιμο μέταλλο στο επενδυτικό σας χαρτοφυλάκιο.
Αλλά όταν ο χρυσός θεωρείται ως μια μορφή χρημάτων, η σύγκριση του Buffett με την απόδοση των μετοχών και του χρυσού χάνει σε ένα σημείο.
Σύμφωνα με το Mises Institute, κάθε επενδυτής πρέπει να πάρει τις ακόλουθες αποφάσεις:
(1) Έχω επενδυτικά κεφάλαια και πρέπει να αποφασίσω πόσα θα επενδύσω (π.χ. σε μετοχές, ομόλογα, ακίνητα κλπ.) και πόσα από αυτά θα διατηρηθούν σε ρευστά περιουσιακά στοιχεία (μετρητά).
(2) Μόλις αποφασίσετε να διατηρήσετε το X ποσοστό σε μετρητά, θα πρέπει να καθοριστεί ποιο νόμισμα θα επιλεγεί.
Δολάρια, ευρώ, γιεν, ελβετικό φράγκο - ή «χρυσά νομίσματα «.

Εάν κάποιος συμφωνεί με αυτές τις σκέψεις, μπορεί να φθάσει τώρα σε δύο συμπεράσματα:

1. Δεν διακρατώ μετρητά, επειδή οι μετοχές προσφέρουν υψηλότερη απόδοση από τα μετρητά.
Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι είναι απίθανο να ακολουθήσουν μια τέτοια σύσταση.
Διατηρούν τουλάχιστον κάποια ρευστότητα επειδή έχουν οικονομικές υποχρεώσεις να καλύψουν.
Οι άνθρωποι επίσης επιθυμούν να διατηρούν μετρητά ως υποστήριξη για απρόβλεπτα γεγονότα.
Όποιος έχει μετρητά μπορεί να τα ανταλλάξει ανά πάσα στιγμή - και έτσι να επωφεληθεί από τις επενδυτικές ευκαιρίες που εμφανίζονται στην πορεία.
2. Αποφασίζετε να διακρατήσετε τουλάχιστον κάποια μετρητά.
Οποιοσδήποτε έχει δεσμεύσεις για βραχυπρόθεσμες πληρωμές, για παράδειγμα, σε δολάρια ΗΠΑ, συνιστάται να διατηρείτε επαρκείς πόρους σε δολάρια ΗΠΑ.
Όσοι επιλέγουν να διακρατούν μετρητά για απροσδόκητες απαιτήσεις ρευστότητας ή για πιο μακροπρόθεσμες ανάγκες ρευστότητας πρέπει να αποφασίσουν ποιο είδος νομίσματος είναι κατάλληλο για το σκοπό αυτό.
Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι να διαμορφωθεί μια άποψη για την αγοραστική δύναμη του αντίστοιχου νομίσματος.
Εάν ο Buffett μοιραζόταν αυτή την άποψη, μια σύγκριση μεταξύ της αγοραστικής δύναμης του δολαρίου και του χρυσού θα ήταν σωστή.
Αυτό θα αποδείκνυε ότι ο χρυσός - σε έντονη αντίθεση με το αμερικανικό δολάριο - δεν έχει μόνο διατηρήσει την αγοραστική του δύναμη τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά την έχει αυξήσει κιόλας.
Η αγοραστική δύναμη του δολαρίου μειώθηκε κατά 84% από τον Ιανουάριο του 1972 έως τον Μάρτιο του 2018.
Ακόμα και λαμβάνοντας υπόψη ένα βραχυπρόθεσμο επιτόκιο, η αγοραστική δύναμη του δολαρίου θα παρουσιάζε αύξηση 47%.
Η αγοραστική δύναμη του χρυσού, αντίθετα, έχει αυξηθεί κατά 394%.
Το πολύτιμο μέταλλο έχει επίσης ένα αξιόλογο χαρακτηριστικό που έχει γίνει όλο και πιο σημαντική για τους επενδυτές τα τελευταία χρόνια.
Ο λόγος;
Η πορεία των fiat νομισμάτων εισέρχεται σε όλο και πιο δύσκολα ύδατα - κυρίως επειδή το ήδη υψηλό επίπεδο χρέους συνεχίζει να αυξάνεται.
Ένας επενδυτής εκτίθεται σε κινδύνους που δεν υπήρχαν τις προηγούμενες δεκαετίες.
Ο χρυσός μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση αυτών των κινδύνων.
Σε αντίθεση με τα fiat νομίσματα, ο χρυσός δεν μπορεί να υποτιμηθεί από τη νομισματική πολιτική των Κεντρικών Τραπεζών.
Έχει ανοσία ενάντια στην εκτύπωση ολοένα και μεγαλύτερων ποσών χρημάτων.
Επιπλέον, ο χρυσός δεν φέρει κίνδυνο αθέτησης υποχρέωσης ή κίνδυνο αντισυμβαλλομένου.
Οι τραπεζικές καταθέσεις και τα βραχυπρόθεσμα χρεόγραφα μπορούν να πληγούν από πτωχεύσεις ή κούρεμα του χρέους.
Ωστόσο, κανένα από αυτά δεν ισχύει για τον χρυσό.
Η αγοραία αξία του δεν μπορεί να μειωθεί στο μηδέν.
Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά - η προστασία από την υποτίμηση του νομίσματος και η αδυναμία πληρωμής - εξηγούν γιατί οι άνθρωποι επέλεξαν, όποτε είχαν την ελευθερία να επιλέξουν, το χρυσό ως προτιμώμενο "νόμισμά" τους.
Μια άλλη σημαντική πτυχή σε αυτό το σημείο.
Σε περιόδους κρίσης, ο κάτοχος φυσικού χρυσού - αν δεν τον έχει αγοράσει σε υπερβολικά υψηλή τιμή - μπορεί να έχει την ελπίδα ότι η αξία του χρυσού είναι πιθανό να αυξηθεί και μπορεί να ανταλλάξει χρυσού, για παράδειγμα, με μετοχές σε σημαντικά μειωμένη τιμή.
Με αυτόν τον τρόπο, ο χρυσός μπορεί να συμβάλει στην τόνωση της απόδοσης της επένδυσης.
Εμπνευσμένος από τη σύγκριση των μετοχών  και του χρυσού με τον Buffett, και μετά από κάποια περαιτέρω σκέψη, μπορεί κανείς να έχει βάσιμους λόγους να καταλήξει τουλάχιστον στο ακόλουθο συμπέρασμα.
Ο χρυσός έχει αποδειχθεί ότι είναι τα καλύτερος από τα χρήματα, έχει αποδειχθεί ότι είναι ένα καλύτερο περιουσιακό στοιχεί αποταμίευσης από το δολάριο ή άλλα νομίσματα fiat.
Για παράδειγμα, ο Buffett είπε για άλλη μια φορά στο κοινό ότι τα αμερικανικά ομόλογα είναι μια τρομερή επένδυση για τους μακροπρόθεσμους επενδυτές. Με απόδοση 3% επί του παρόντος για δεκαετή χρεόγραφα ΗΠΑ, η απόδοση μετά από φόρους είναι περίπου 2,5%.
Με τον πληθωρισμό επί του παρόντος περίπου στο 2%, ο ρυθμός απόδοσης του πληθωρισμού είναι μόλις 0,5%.
Το μήνυμα του Buffett ήταν ξεκάθαρο: μην επενδύετε, τουλάχιστον επί του παρόντος, σε ομόλογα.
Ο Munger, για παράδειγμα, δήλωσε απροκάλυπτα ότι οι πολιτικές χαμηλών επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, ως απάντηση στην οικονομική κρίση του 2008/2009, συνέβαλαν στην τόνωση των τιμών των μετοχών και στην αύξηση των κερδών των μετόχων.
Οι Buffett και Munger μοιράζονται μια μακροπρόθεσμη προοπτική.
Συνεχίζουν να δείχνουν την τεράστια αύξηση του εισοδήματος που έχει επιτευχθεί στις ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες.
Σε σύγκριση με τις ημέρες παιδικής ηλικίας του Buffett, το κατά κεφαλήν εισόδημα των Αμερικανών έχει αυξηθεί κατά έξι φορές - μια αξιοσημείωτη εξέλιξη (ειδικά εάν υπολογίσουμε ότι ο πληθυσμός των ΗΠΑ αυξήθηκε από 123 εκατομμύρια το 1930 σε 323 εκατομμύρια το 2016).
Από τη σκοπιά του Buffett και του Munger, το αμερικανικό σύστημα λειτουργεί τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά.
Όλοι έχουν ωφεληθεί, η αύξηση του πλούτου των Αμερικανών ήταν πολύ πιο σημαντική από ό, τι για τους ανθρώπους σε άλλες χώρες και οι κρίσεις έχουν ξεπεραστεί.
Εάν κάποιος παίρνει μια πραγματική άποψη, ωστόσο, είναι μάλλον δύσκολο να μην δούμε τη σκοτεινή πλευρά των χρημάτων fiat.
Παραδείγματος χάριν, τα χρηματικά ποσά που διοχετεύονται στην παγκόσμια οικονομία από τις Κεντρικέρς Τράπεζες συντελεί στην αδιάλειπτη επέκταση του κράτους εις βάρος των πολιτικών ελευθεριών.
Η αύξηση των επιθετικών παρεμβάσεων σε όλο τον κόσμο, όλοι οι πόλεμοι, οι οικονομικές και χρηματοπιστωτικές κρίσεις με τις δυσμενείς επιπτώσεις τους στο εισόδημα και τις συνθήκες διαβίωσης πολλών ανθρώπων και τέλος, η κοινωνικά άδικη κατανομή του εισοδήματος και του πλούτου.
Όλα αυτά τα αρνητικά στοιχεία  θα ήταν αναμφισβήτητα αδιανόητα να συμβούν -εάν το δολάριο ήταν συνδεδεμένο με το χρυσό- τουλάχιστον στον σημερινό βαθμό.
Η αντίρρηση ότι η αύξηση του πλούτου των τελευταίων δεκαετιών θα ήταν αδύνατη χωρίς ένα fiat δολάριο.
Από οικονομικής άποψη,ς είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η αύξηση της ποσότητας χρημάτων ή μια πολιτική υποκίνηση της μείωσης των το επιτόκιο, θα μπορούσε να δημιουργήσει ευημερία.
Εάν συνέβαινε αυτό, γιατί να μην αυξήσετε την ποσότητα των χρημάτων δέκα, εκατό, ή χιλιάδες φορές τώρα και κατά συνέπεια να εξαλείψετε τη φτώχεια σε όλο τον κόσμο;
Εάν το μηδενικά επιτόκια μπορούν να δημιουργήσουν πλούτο, γιατί οι Κεντρικές τράπεζες να μην μειώσουν όλα τα επιτόκια αμέσως στο μηδέν;
Γιατί να μην θεσπιστεί ένας νέος νόμος που θα απαιτεί μηδενικά επιτόκια;
Ο Buffett και ο Munger έδωσαν αναμφίβολα στους μετόχους τους μια μεγάλη ευκαιρία να ξεφύγουν από τις ιδιοτροπίες του χρηματιστηριακού συστήματος, να υπερασπιστούν τον εαυτό τους από τον πληθωρισμό που προκαλείται από την Kεντρική Τράπεζα και να γίνουν πλούσιοι. Δυστυχώς, ωστόσο, τα σοβαρά οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα που επιβάλλουν τα χρήματα στις κοινωνίες δεν μπορούν να λυθούν με αυτόν τον τρόπο.
Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται σκόπιμα η σύγκριση των μετοχών και του χρυσού - και να γίνει γνωστό ότι ο χρυσός μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή χρημάτων που μπορεί ακόμη και να αξίζει να ονομάζεται «ο τελικός τρόπος πληρωμής».
Αυτή η διαχρονική ιδέα προτάθηκε ήδη από τον οικονομολόγο Ludwig von Mises (1881-1973) το 1940: «Το χρυσό νόμισμα έχει επικριθεί για διάφορους λόγους. έχει κατηγορηθεί ότι δεν είναι τέλειος. Αλλά κανείς δεν είναι σε θέση να μας πει πώς μπορεί να εφαρμοστεί κάτι πιο ικανοποιητικό από το χρυσό νόμισμα».

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης