γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Σαν σήμερα πριν 15 χρόνια κορυφώθηκε η χρηματιστηριακή… πυραμίδα του ’99 με τις 6.355,04 μονάδες – Ο πρωτοφανής πλειστηριασμός ψεύτικων δοξασιών και η σημερινή απαξίωση...
Σαν σήμερα, πριν από 15 χρόνια, στις 17 Σεπτεμβρίου του ’99 ο Γενικός Δείκτης του Χ.Α. έκλεισε στις 6.355,04 μονάδες, που είναι το ιστορικό ρεκόρ του ελληνικού χρηματιστηρίου από καταβολής! Μάλιστα, ενδοσυνεδριακά ο Γενικός Δείκτης έφτασε έως τις 6.484,38 μονάδων, σε έναν πρωτοφανή πλειστηριασμό ψεύτικων δοξασιών και φρούδων ελπίδων, που μόνο σε τριτοκοσμικές κοινωνίες μπορεί να συναντήσει κανείς αντίστοιχες!
Δεν είναι τυχαίο ότι η κορύφωση της νιρβάνας του ’99 έγινε (και) μετά το σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου, που έφερε μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές μεταπολεμικά στην Ελλάδα, με 143 νεκρούς και χιλιάδες άστεγους!
Τίποτα δε σταματούσε την επενδυτική… πυραμίδα και τις «προφητείες» κέρδους, με τους Έλληνες – συνεπικουρούμενους από το γενικότερο πολιτικό περιβάλλον επίπλαστης ευμάρειας – να οδεύουν κατά χιλιάδες στις… ΑΕΛΔΕ, ανοίγοντας κωδικούς!
Η συνέχεια, είναι γνωστή!
Η μεγαλύτερη… εξαΰλωση πλούτου των ελληνικών οικογενειών, η μεγαλύτερη και πιο… οικουμενική «ληστεία», όσο λαϊκίστικο κι αν ακούγεται αυτό.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, χάθηκαν απ' όλη αυτή την ιστορία και στα χρόνια που ακολούθησαν συνολικά περί τα 30 με 35 τρισ. δρχ., ήτοι περίπου 100 δισ. ευρώ! Τμήμα εξ αυτών βεβαίως, ήταν λογιστικά και όχι πραγματικά κεφάλαια...
Παρ’ ότι έχουν περάσει 15 χρόνια από την επενδυτική πυραμίδα ψεύτικων αποδόσεων που εγκλώβισε 1,5 εκατ. Έλληνες και κατέστρεψε χιλιάδες οικογένειες, το… βρώμικο ’99 εξακολουθεί να στοιχειώνει μνήμες, συνειδήσεις, ζωές, επιχειρήσεις και οικονομία.
Κυρίως όμως, στοιχειώνει – και θα στοιχειώνει για πάντα – το κοινό περί δικαίου αίσθημα σε μια χώρα που ένας σημαντικός λόγος της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής χρεοκοπίας είναι και η μνημειώδης εγκαθιδρυμένη – σχεδόν «θεσμική» - ατιμωρησία σε όλα τα επίπεδα! Ατιμωρησία που… θεσμοθετήθηκε μέσα από ένα πελατειακό σύστημα που βόλευε πολλούς, όπου τα κόμματα εξαγόραζαν το… πελατολόγιό τους το οποίο με τη σειρά του λειτουργούσε ως… στρατός (πιστών) ψήφων, συντηρώντας ένα ακραία διεφθαρμένο σύστημα.
Έτσι λοιπόν και η ιστορία της φούσκας του ’99, του μεγαλύτερου και πιο… οικουμενικού οικονομικού σκανδάλου στην ιστορία της χώρας, θα συνεχίσει να στοιχειώνει την αγορά.
Ενός σκανδάλου που «επιδοτήθηκε» και χειραγωγήθηκε πρωτίστως από την πολιτική ηγεσία του τόπου που σε κάθε τόνο συνέδεε την πορεία του Χρηματιστηρίου με τα θετικά τεκταινόμενα και την «ανάπτυξη» της οικονομίας!
Ποιος δε θυμάται τις δηλώσεις Σημίτη ότι «το χρηματιστήριο καθρεφτίζει την πορεία της οικονομίας», ή ποιος δε θυμάται τις (κατόπιν... εορτής) δηλώσεις του ότι «έπρεπε να είναι πιο προσεκτικοί οι επενδυτές»;
Ποιος δε θυμάται τις δηλώσεις Γιάννου Παπαντωνίου ότι «η κρίση στο ελληνικό χρηματιστήριο έχει ημερομηνία λήξης και είναι η 9η Απριλίου 2000» (σ.σ. ημέρα βουλευτικών εκλογών);
Θυμίζουμε ότι τότε ο Γενικός Δείκτης ήταν στις 5.000 μονάδες περίπου, με διαρκή και αμετάκλητα πτωτική πορεία πριν τις εκλογές της 9ης Απριλίου όπου κρίθηκε στο… νήμα η επικράτηση του ΠΑΣΟΚ για 2η σερί 4ετία.
Έκτοτε, μετά τις 9 Απριλίου 2000, η κατρακύλα του Χ.Α. συνεχίστηκε έως τα χαμηλά της 31ης Μαρτίου του 2003 και τις 1.467 μονάδες, τα τότε πολυετή χαμηλά!
Οι μαντεψιές επιχειρηματιών για 10.000 μονάδες;
Ποιος δε θυμάται τις… μαντεψιές και προφητείες κορυφαίων επιχειρηματικών αλλά και ενός μεγάλου τραπεζίτη που προέβλεπαν το Γενικό Δείκτη στις 7.000, στις 8.000 και στις 10.000 μονάδες; Όντας αδαείς οι επενδυτές, ακολουθούσαν συνεχίζοντας να εγκλωβίζονται σε μια κατάσταση κούφια και διάτρητη από παντού.
Οι ευθύνες λοιπόν για το χρηματιστηριακό σκάνδαλο του ’99 είναι μεγάλες και τεράστιες πρωτίστως σε όσους είχαν την εξουσία για τον έλεγχο, την επιτήρηση και την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, του Σημίτη και του Παπαντωνίου είναι αυτή που έδωσε το πράσινο φως για να εισαχθούν 46 εταιρείες στο Χρηματιστήριο το ’99 και 50 νέες εισαγωγές το 2000!
Εταιρείες που στο 80% των περιπτώσεων δεν άξιζαν ούτε και απ’ έξω να περάσουν από το χρηματιστήριο! Απόδειξη αυτού που αναφέρουμε είναι ότι δεκάδες εξ αυτών όχι μόνο έχουν διαγραφεί από το Χ.Α. αλλά δεν υφίστανται πλέον ως επιχειρηματικές οντότητες!
H «προίκα» του ’99 έφερε τη σημερινή απαξίωση
Η ιστορία του ’99 έκανε πολύ μεγάλο κακό - επηρεάζοντας ολόκληρη τη δεκαετία του 2000 - πέραν από τα τεράστια κεφάλαια που χάθηκαν. Η πρώτη – ευρείας αποδοχής – γνωριμία των Ελλήνων με την επενδυτική κοινότητα ήταν λίαν τραυματική, στιγματίζοντας – έκτοτε – οτιδήποτε σχετίζονταν με μετοχές, χρηματιστήριο και επενδύσεις.
Κάηκε μια ολόκληρη επενδυτική γενιά, καθώς τότε είχαν ανοίξει περί των 1,1 εκατ. κωδικοί, ενώ τώρα ο μέσος όρος των ενεργών κωδικών είναι μεταξύ 20.000 και 40.000!
Και κάπως έτσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση και στην απαξιωμένη χρηματιστηριακή αγορά, όπου βεβαίως καμιά σχέση δεν έχει με την κατάσταση του ’99.
Δεκάδες εταιρείες έχουν κλείσει, όμως το χειρότερο είναι ότι το λεγόμενο… retail, ο μικρός ιδιώτης επενδυτής που σ’ όλες τις αγορές είναι η «μαγιά», είναι… διωγμένος.
Δεν είναι τυχαίο ότι μόνο το 1/3 των μετοχών του Χ.Α. ανοίγει στο ταμπλό ή έχει κάποια εμπορευσιμότητα, στοιχείο που ασφαλώς δείχνει την εικόνα απαξίωσης. Οι εγχώριοι θεσμικοί είναι εξοβελισμένοι, δεν διαδραματίζουν αξιοσημείωτο ρόλο ούτε μπορούν να χαράξουν επενδυτική στρατηγική ερήμην των ετυμηγοριών των ξένων.
Οι ξένοι, τα διεθνή… λόμπι έχουν αντικαταστήσει τα… λόμπι και τις επενδυτικές παρέες του ’99, και κάνουν κατά το δοκούν «παιχνίδι» στις τράπεζες και στις μετοχές του FTSE 25.
Μοιραία, δεκάδες μετοχές εταιρειών που διέπονται από συνεπές και αξιόπιστο management, μετοχές εταιρειών με ποιότητα, ανάπτυξη, καινοτόμες και διεθνοποιημένες μένουν στα αζήτητα στο ταμπλό, είτε κάνοντας ελάχιστα τεμάχια είτε μη ανοίγοντας καθόλου.
Αποκλειστικά λόγω ότι δεν ανήκουν στην… κάστα του FTSE 25, στην οποία επενδύουν – λόγω μεγέθους – οι ξένοι…
Και η απαξίωση, ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.
Γιατί όλες οι αναλύσεις, όλες οι επενδυτικές προτάσεις και όλα τα επενδυτικά… συνταγολόγια, στρέφονται αποκλειστικά στον FTSE 25…
www.bankingnews.gr
Δεν είναι τυχαίο ότι η κορύφωση της νιρβάνας του ’99 έγινε (και) μετά το σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου, που έφερε μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές μεταπολεμικά στην Ελλάδα, με 143 νεκρούς και χιλιάδες άστεγους!
Τίποτα δε σταματούσε την επενδυτική… πυραμίδα και τις «προφητείες» κέρδους, με τους Έλληνες – συνεπικουρούμενους από το γενικότερο πολιτικό περιβάλλον επίπλαστης ευμάρειας – να οδεύουν κατά χιλιάδες στις… ΑΕΛΔΕ, ανοίγοντας κωδικούς!
Η συνέχεια, είναι γνωστή!
Η μεγαλύτερη… εξαΰλωση πλούτου των ελληνικών οικογενειών, η μεγαλύτερη και πιο… οικουμενική «ληστεία», όσο λαϊκίστικο κι αν ακούγεται αυτό.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, χάθηκαν απ' όλη αυτή την ιστορία και στα χρόνια που ακολούθησαν συνολικά περί τα 30 με 35 τρισ. δρχ., ήτοι περίπου 100 δισ. ευρώ! Τμήμα εξ αυτών βεβαίως, ήταν λογιστικά και όχι πραγματικά κεφάλαια...
Παρ’ ότι έχουν περάσει 15 χρόνια από την επενδυτική πυραμίδα ψεύτικων αποδόσεων που εγκλώβισε 1,5 εκατ. Έλληνες και κατέστρεψε χιλιάδες οικογένειες, το… βρώμικο ’99 εξακολουθεί να στοιχειώνει μνήμες, συνειδήσεις, ζωές, επιχειρήσεις και οικονομία.
Κυρίως όμως, στοιχειώνει – και θα στοιχειώνει για πάντα – το κοινό περί δικαίου αίσθημα σε μια χώρα που ένας σημαντικός λόγος της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής χρεοκοπίας είναι και η μνημειώδης εγκαθιδρυμένη – σχεδόν «θεσμική» - ατιμωρησία σε όλα τα επίπεδα! Ατιμωρησία που… θεσμοθετήθηκε μέσα από ένα πελατειακό σύστημα που βόλευε πολλούς, όπου τα κόμματα εξαγόραζαν το… πελατολόγιό τους το οποίο με τη σειρά του λειτουργούσε ως… στρατός (πιστών) ψήφων, συντηρώντας ένα ακραία διεφθαρμένο σύστημα.
Έτσι λοιπόν και η ιστορία της φούσκας του ’99, του μεγαλύτερου και πιο… οικουμενικού οικονομικού σκανδάλου στην ιστορία της χώρας, θα συνεχίσει να στοιχειώνει την αγορά.
Ενός σκανδάλου που «επιδοτήθηκε» και χειραγωγήθηκε πρωτίστως από την πολιτική ηγεσία του τόπου που σε κάθε τόνο συνέδεε την πορεία του Χρηματιστηρίου με τα θετικά τεκταινόμενα και την «ανάπτυξη» της οικονομίας!
Ποιος δε θυμάται τις δηλώσεις Σημίτη ότι «το χρηματιστήριο καθρεφτίζει την πορεία της οικονομίας», ή ποιος δε θυμάται τις (κατόπιν... εορτής) δηλώσεις του ότι «έπρεπε να είναι πιο προσεκτικοί οι επενδυτές»;
Ποιος δε θυμάται τις δηλώσεις Γιάννου Παπαντωνίου ότι «η κρίση στο ελληνικό χρηματιστήριο έχει ημερομηνία λήξης και είναι η 9η Απριλίου 2000» (σ.σ. ημέρα βουλευτικών εκλογών);
Θυμίζουμε ότι τότε ο Γενικός Δείκτης ήταν στις 5.000 μονάδες περίπου, με διαρκή και αμετάκλητα πτωτική πορεία πριν τις εκλογές της 9ης Απριλίου όπου κρίθηκε στο… νήμα η επικράτηση του ΠΑΣΟΚ για 2η σερί 4ετία.
Έκτοτε, μετά τις 9 Απριλίου 2000, η κατρακύλα του Χ.Α. συνεχίστηκε έως τα χαμηλά της 31ης Μαρτίου του 2003 και τις 1.467 μονάδες, τα τότε πολυετή χαμηλά!
Οι μαντεψιές επιχειρηματιών για 10.000 μονάδες;
Ποιος δε θυμάται τις… μαντεψιές και προφητείες κορυφαίων επιχειρηματικών αλλά και ενός μεγάλου τραπεζίτη που προέβλεπαν το Γενικό Δείκτη στις 7.000, στις 8.000 και στις 10.000 μονάδες; Όντας αδαείς οι επενδυτές, ακολουθούσαν συνεχίζοντας να εγκλωβίζονται σε μια κατάσταση κούφια και διάτρητη από παντού.
Οι ευθύνες λοιπόν για το χρηματιστηριακό σκάνδαλο του ’99 είναι μεγάλες και τεράστιες πρωτίστως σε όσους είχαν την εξουσία για τον έλεγχο, την επιτήρηση και την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, του Σημίτη και του Παπαντωνίου είναι αυτή που έδωσε το πράσινο φως για να εισαχθούν 46 εταιρείες στο Χρηματιστήριο το ’99 και 50 νέες εισαγωγές το 2000!
Εταιρείες που στο 80% των περιπτώσεων δεν άξιζαν ούτε και απ’ έξω να περάσουν από το χρηματιστήριο! Απόδειξη αυτού που αναφέρουμε είναι ότι δεκάδες εξ αυτών όχι μόνο έχουν διαγραφεί από το Χ.Α. αλλά δεν υφίστανται πλέον ως επιχειρηματικές οντότητες!
H «προίκα» του ’99 έφερε τη σημερινή απαξίωση
Η ιστορία του ’99 έκανε πολύ μεγάλο κακό - επηρεάζοντας ολόκληρη τη δεκαετία του 2000 - πέραν από τα τεράστια κεφάλαια που χάθηκαν. Η πρώτη – ευρείας αποδοχής – γνωριμία των Ελλήνων με την επενδυτική κοινότητα ήταν λίαν τραυματική, στιγματίζοντας – έκτοτε – οτιδήποτε σχετίζονταν με μετοχές, χρηματιστήριο και επενδύσεις.
Κάηκε μια ολόκληρη επενδυτική γενιά, καθώς τότε είχαν ανοίξει περί των 1,1 εκατ. κωδικοί, ενώ τώρα ο μέσος όρος των ενεργών κωδικών είναι μεταξύ 20.000 και 40.000!
Και κάπως έτσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση και στην απαξιωμένη χρηματιστηριακή αγορά, όπου βεβαίως καμιά σχέση δεν έχει με την κατάσταση του ’99.
Δεκάδες εταιρείες έχουν κλείσει, όμως το χειρότερο είναι ότι το λεγόμενο… retail, ο μικρός ιδιώτης επενδυτής που σ’ όλες τις αγορές είναι η «μαγιά», είναι… διωγμένος.
Δεν είναι τυχαίο ότι μόνο το 1/3 των μετοχών του Χ.Α. ανοίγει στο ταμπλό ή έχει κάποια εμπορευσιμότητα, στοιχείο που ασφαλώς δείχνει την εικόνα απαξίωσης. Οι εγχώριοι θεσμικοί είναι εξοβελισμένοι, δεν διαδραματίζουν αξιοσημείωτο ρόλο ούτε μπορούν να χαράξουν επενδυτική στρατηγική ερήμην των ετυμηγοριών των ξένων.
Οι ξένοι, τα διεθνή… λόμπι έχουν αντικαταστήσει τα… λόμπι και τις επενδυτικές παρέες του ’99, και κάνουν κατά το δοκούν «παιχνίδι» στις τράπεζες και στις μετοχές του FTSE 25.
Μοιραία, δεκάδες μετοχές εταιρειών που διέπονται από συνεπές και αξιόπιστο management, μετοχές εταιρειών με ποιότητα, ανάπτυξη, καινοτόμες και διεθνοποιημένες μένουν στα αζήτητα στο ταμπλό, είτε κάνοντας ελάχιστα τεμάχια είτε μη ανοίγοντας καθόλου.
Αποκλειστικά λόγω ότι δεν ανήκουν στην… κάστα του FTSE 25, στην οποία επενδύουν – λόγω μεγέθους – οι ξένοι…
Και η απαξίωση, ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.
Γιατί όλες οι αναλύσεις, όλες οι επενδυτικές προτάσεις και όλα τα επενδυτικά… συνταγολόγια, στρέφονται αποκλειστικά στον FTSE 25…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών