Στόχος είναι ένα πιο ασφαλές και σταθερό τραπεζικό σύστημα
H πρόταση... οι τράπεζες να λαμβάνουν χρηματοδότηση από την κεντρική τράπεζα με εγγύηση 100% των καταθέσεων όψεως τους θα θωράκιζε το τραπεζικό σύστημα από πάσης φύσεως κρίσεις αναφέρει σε ανάλυση της η Γερμανική Κεντρική Τράπεζα Bundesbank.
Οι προτάσεις αυτές έχουν ως στόχο να περιορίσουν τη δημιουργία χρημάτων από τις τράπεζες και να βελτιώσουν έτσι τη σταθερότητα του τραπεζικού τομέα.
Οι οικονομολόγοι της Bundesbank υποστηρίζουν ότι αυτός ο περιορισμός θα συνεπαγόταν πράγματι ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που θα ήταν πιο σταθερό συνολικά από ότι θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω στοχοθετημένης ρυθμιστικής δράσης.
Ταυτόχρονα, αυτό το είδος μετάβασης σε ένα νέο σύστημα θα έθετε σε κίνδυνο τις σημαντικές λειτουργίες του τραπεζικού συστήματος για την οικονομία που είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της πραγματικής οικονομικής ανάπτυξης σε μια σταθερή πορεία.
Στην έκθεση επίσης τονίζεται ότι από τότε που το Ευρωσύστημα ξεκίνησε τα οικεία μη τυποποιημένα μέτρα νομισματικής πολιτικής, τα αποθέματα των κεντρικών τραπεζών των εμπορικών τραπεζών στη ζώνη του ευρώ αυξήθηκαν σημαντικά, περισσότερο από επτά φορές σε μια περίοδο περίπου 10 χρόνων.
Ταυτόχρονα, το ευρύτερο νομισματικό μέγεθος M3, το οποίο περιλαμβάνει τις υποχρεώσεις των εγχώριων τραπεζών και των κεντρικών τραπεζών έναντι των εγχώριων μη τραπεζών, όπως τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, αυξήθηκε μέτρια.
Οι τρόποι δημιουργίας χρήματος από τις εμπορικές τράπεζες δεν είναι άπειροι.
Σύμφωνα με την Έκθεση, περιορίζονται από την αλληλεπίδραση του τραπεζικού συστήματος με τις μη τράπεζες και την κεντρική τράπεζα, από την κανονιστική πολιτική και κυρίως, από το συμφέρον των τραπεζών να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους.
Παρά την ικανότητά της να δημιουργεί χρήματα, μια τράπεζα πρέπει να χρηματοδοτήσει τα δάνεια που έχει χορηγήσει, δεδομένου ότι χρειάζεται την ρευστότητα της κεντρικής τράπεζας για την ταμειακή εκκαθάριση των πληρωμών όταν οι καταθέσεις όψεως που δημιουργούνται με δανεισμό μεταφέρονται σε άλλες τράπεζες.
Αυτά είναι υπόλοιπα τα οποία μόνο η κεντρική τράπεζα μπορεί να δημιουργήσει.
Μια τράπεζα αποφασίζει για τη δομή της χρηματοδότησής της ανάλογα με το σχετικό κόστος καθώς και τον κίνδυνο επιτοκίου και ρευστότητας.
Για να είναι σε θέση να χορηγήσει πρόσθετα δάνεια, μια τράπεζα μπορεί να προσφέρει ευνοϊκότερους πιστωτικούς όρους.
Ωστόσο, εάν το κόστος χρηματοδότησης παραμείνει σταθερό, οι αποδόσεις δανείων θα είναι χαμηλότερες και, αν είναι όλα ισοδύναμα, ο πρόσθετος δανεισμός θα είναι λιγότερο ελκυστικός.
Η ικανότητα του τραπεζικού συστήματος να δημιουργεί χρήματα περιορίζεται επιπλέον από τη συμπεριφορά των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, ιδίως από τη ζήτηση για πίστωση και τις επενδυτικές αποφάσεις τους.
Με τη σειρά της, η κεντρική τράπεζα διαμορφώνει έμμεσα την νομισματική και πιστωτική επέκταση προσαρμόζοντας τα επιτόκια, τα οποία επηρεάζουν τις αποφάσεις χρηματοδότησης.
Σύμφωνα με την Έκθεση, η νομισματική επέκταση είναι γενικά "αποτέλεσμα πολύπλοκων αλληλεπιδράσεων μεταξύ τραπεζών, μη τραπεζών και κεντρικής τράπεζας.
www.bankingnews.gr
Οι προτάσεις αυτές έχουν ως στόχο να περιορίσουν τη δημιουργία χρημάτων από τις τράπεζες και να βελτιώσουν έτσι τη σταθερότητα του τραπεζικού τομέα.
Οι οικονομολόγοι της Bundesbank υποστηρίζουν ότι αυτός ο περιορισμός θα συνεπαγόταν πράγματι ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που θα ήταν πιο σταθερό συνολικά από ότι θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω στοχοθετημένης ρυθμιστικής δράσης.
Ταυτόχρονα, αυτό το είδος μετάβασης σε ένα νέο σύστημα θα έθετε σε κίνδυνο τις σημαντικές λειτουργίες του τραπεζικού συστήματος για την οικονομία που είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της πραγματικής οικονομικής ανάπτυξης σε μια σταθερή πορεία.
Στην έκθεση επίσης τονίζεται ότι από τότε που το Ευρωσύστημα ξεκίνησε τα οικεία μη τυποποιημένα μέτρα νομισματικής πολιτικής, τα αποθέματα των κεντρικών τραπεζών των εμπορικών τραπεζών στη ζώνη του ευρώ αυξήθηκαν σημαντικά, περισσότερο από επτά φορές σε μια περίοδο περίπου 10 χρόνων.
Ταυτόχρονα, το ευρύτερο νομισματικό μέγεθος M3, το οποίο περιλαμβάνει τις υποχρεώσεις των εγχώριων τραπεζών και των κεντρικών τραπεζών έναντι των εγχώριων μη τραπεζών, όπως τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, αυξήθηκε μέτρια.
Οι τρόποι δημιουργίας χρήματος από τις εμπορικές τράπεζες δεν είναι άπειροι.
Σύμφωνα με την Έκθεση, περιορίζονται από την αλληλεπίδραση του τραπεζικού συστήματος με τις μη τράπεζες και την κεντρική τράπεζα, από την κανονιστική πολιτική και κυρίως, από το συμφέρον των τραπεζών να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους.
Παρά την ικανότητά της να δημιουργεί χρήματα, μια τράπεζα πρέπει να χρηματοδοτήσει τα δάνεια που έχει χορηγήσει, δεδομένου ότι χρειάζεται την ρευστότητα της κεντρικής τράπεζας για την ταμειακή εκκαθάριση των πληρωμών όταν οι καταθέσεις όψεως που δημιουργούνται με δανεισμό μεταφέρονται σε άλλες τράπεζες.
Αυτά είναι υπόλοιπα τα οποία μόνο η κεντρική τράπεζα μπορεί να δημιουργήσει.
Μια τράπεζα αποφασίζει για τη δομή της χρηματοδότησής της ανάλογα με το σχετικό κόστος καθώς και τον κίνδυνο επιτοκίου και ρευστότητας.
Για να είναι σε θέση να χορηγήσει πρόσθετα δάνεια, μια τράπεζα μπορεί να προσφέρει ευνοϊκότερους πιστωτικούς όρους.
Ωστόσο, εάν το κόστος χρηματοδότησης παραμείνει σταθερό, οι αποδόσεις δανείων θα είναι χαμηλότερες και, αν είναι όλα ισοδύναμα, ο πρόσθετος δανεισμός θα είναι λιγότερο ελκυστικός.
Η ικανότητα του τραπεζικού συστήματος να δημιουργεί χρήματα περιορίζεται επιπλέον από τη συμπεριφορά των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, ιδίως από τη ζήτηση για πίστωση και τις επενδυτικές αποφάσεις τους.
Με τη σειρά της, η κεντρική τράπεζα διαμορφώνει έμμεσα την νομισματική και πιστωτική επέκταση προσαρμόζοντας τα επιτόκια, τα οποία επηρεάζουν τις αποφάσεις χρηματοδότησης.
Σύμφωνα με την Έκθεση, η νομισματική επέκταση είναι γενικά "αποτέλεσμα πολύπλοκων αλληλεπιδράσεων μεταξύ τραπεζών, μη τραπεζών και κεντρικής τράπεζας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών