Σε τριήμερο εθνικό πένθος η Ισπανία μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στην Βαρκελώνη
(upd4)Συγκλονισμένη παρακολουθεί η διεθνής κοινότητα την επόμενη ημέρα της νέας τρομοκρατικής επίθεσης στη Βαρκελώνη, η οποία άφησε πίσω της 13 νεκρούς και τουλάχιστον 100 τραυματίες και ενώ σε πλήρη εξέλιξη είναι το ανθρωποκυνηγητό των ισπανικών Αρχών για τον εντοπισμό του δράστη της επίθεσης.
Η ισπανική εφημερίδα El Pais αναφέρει στον τίτλο της «Τρομοκρατική επίθεση στη La Rambla της Βαρκελώνης» ενώ δημοσιεύει μια συγκλονιστική εικόνα από τα πρώτα λεπτά μετά την επίθεση ενώ η ισπανική εφημερίδα La Razon κυκλοφορεί με μαύρο εξώφυλλο και τίτλο «Ενωμένοι απέναντι στην τρομοκρατία».
Το τρομοκρατικό χτύπημα στην Ισπανία αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου στοχοποίησης της Ευρώπης από το ισλάμ και το ISIS.
Τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους έχουν διεισδύσει στην Ευρώπη και εκτελούν μεμωνομένες τρομοκρατικές επιθέσεις προκαλώντας το χάος και την καταστροφή.
New York Times: Από τρομοκρατικά χτυπήματα του ISIS έχουν σκοτωθεί 330 στην Ευρώπη και τραυματιστεί πάνω από 1200
Ισλαμιστές εξτρεμιστές τρομοκράτες πραγματοποίησαν πάνω από 12 πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στη Δυτική Ευρώπη από το 2015, σκοτώνοντας περισσότερους από 330 πολίτες ενώ πάνω από 1200 τραυματίστηκαν.
Έξι από τις επιθέσεις χρησιμοποιήθηκαν οχήματα ως όπλα, συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης της Πέμπτης 17 Αυγούστου 2017 στη Βαρκελώνη της Ισπανίας.
Η επίθεση στη Βαρκελώνη είναι το πρώτο τέτοιο περιστατικό στη Δυτική Ευρώπη από τις αρχές Ιουνίου, όταν ένα φορτηγάκι έπεσε στο πεζοδρόμιο κατά μήκος της γέφυρας του Λονδίνου, παρασύροντας πεζούς.
Η επίθεση στο Λονδίνο ήρθε μόλις 12 ημέρες μετά από βομβιστική επίθεση στο Manchester Arena και περίπου δύο μήνες μετά από μια παρόμοια επίθεση στην καρδιά του Λονδίνου.
Οι περισσότερες τρομοκρατικές επιθέσεις στη Δυτική Ευρώπη τα τελευταία χρόνια είχαν άμεση σχέση με το Ισλαμικό Κράτος.
Δύο από τα πιο θανατηφόρα περιστατικά, οι επιθέσεις στο Παρίσι τον Νοέμβριο του 2015 και στις Βρυξέλλες τον Μάρτιο του 2016, καθοδηγήθηκαν από το ισλαμικό κράτος και διεξήχθησαν από μαχητές – τρομοκράτες που εκπαιδεύτηκαν στο Ιράκ και τη Συρία.
8 Ιανουαρίου 2015
Παρίσι
Οι τρομοκράτες με χρήση όπλων σκότωσαν 17 άτομα στο γραφείο της σατυρικής εφημερίδας Charlie Hebdo και σε άλλες τοποθεσίες στην περιοχή του Παρισιού.
15 Φεβρουαρίου 2015
Κοπεγχάγη
Ένας τρομοκράτης σκότωσε 2 αγνώστους και τραυμάτισε πέντε αστυνομικούς.
19 Απριλίου 2015
Villejuif, Γαλλία
Ένας άνδρας πυροβόλησε και σκότωσε μια γυναίκα στο αυτοκίνητό της και πιστεύεται ότι σχεδίαζε επίθεση σε εκκλησία, αλλά αντ 'αυτού πυροβολήθηκε στο πόδι.
13 Νοεμβρίου 2015
Παρίσι
Μια σειρά συντονισμένων βομβιστικών επιθέσεων και βομβιστικών επιθέσεων σε όλο το Παρίσι προκάλεσε τον θάνατο σε 130 άτομα.
22 Μαρτίου 2016
Βρυξέλλες
Δύο βόμβες εξεράγησαν στο διεθνές αεροδρόμιο της πόλης και ένα τρίτο εξερράγη σε σταθμό μετρό.
13 Ιουνίου 2016
Magnanville, Γαλλία
Ένας αξιωματικός της αστυνομίας σκοτώθηκε στο σπίτι του σε μια μικρή πόλη βορειοδυτικά του Παρισιού.
14 Ιουλίου 2016
Νίκαια, Γαλλία
Ένας άντρας που οδηγούσε ένα φορτηγό έτρεξε σε ένα γεμάτο από κόσμο παραλιακό δρόμο, καθώς οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν για να γιορτάσουν την Ημέρα της Βαστίλης.
26 Ιουλίου 2016
St.-Étienne-du-Rouvray, Γαλλία
Δύο άνδρες με μαχαίρια μπήκαν σε μια μικρή εκκλησία και σκότωσαν έναν γάλλο ιερέα.
19 Δεκεμβρίου 2016
Βερολίνο
Ένας οδηγός φορτηγού έπεσε μέσα στην Χριστουγεννιάτικη αγορά.
22 Μαρτίου 2017
Λονδίνο
Ένας οδηγός προσπάθησε να σπάσει την είσοδο του Κοινοβουλίου πριν πυροβοληθεί και σκοτωθεί από την αστυνομία.
7 Απριλίου 2017
Στοκχόλμη
Ένας άντρας σε ένα φορτηγό οδηγούσε στο πλήθος σε έναν εμπορικό δρόμο και προσέκρουσε σε ένα πολυκατάστημα.
20 Απριλίου 2017
Παρίσι
Ένας αστυνομικός πυροβόλησε και σκότωσε έναν αστυνομικό στα Champs-Élysées.
22 Μαΐου 2017
Μάντσεστερ, Αγγλία
Μια έκρηξη σε μια συναυλία στο Manchester Arena σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν δεκάδες.
3 Ιουνίου 2017
Λονδίνο
Τρεις επιτιθέμενοι έπεσαν πάνω σε πεζούς στη Γέφυρα του Λονδίνου και μαχαίρωσαν πολίτες στο Borough Market.
17 Αυγούστου 2017
Βαρκελώνη, Ισπανία
Ένα φορτηγό τύπου βαν Fiat έπεσε σε πεζούς στο κέντρο της Βαρκελώνης, σκοτώνοντας τουλάχιστον 16 άτομα και τραυματίζοντας 100 άτομα.
Η βρετανική εφημερίδα The Times αναφέρει ότι «το Κακό χτυπά ξανά», ο Guardian υπογραμμίζει ότι «ο τρόμος χτυπά τη Βαρκελώνη» ενώ στο πρωτοσέλιδο του ο Independent αναφέρει «Ο τρόμος χτυπά τη Βαρκελώνη – 13 νεκροί από επίθεση με φορτηγό» και έχει φωτογραφία από το σημείο της επίθεσης.
Η γαλλική εφημερίδα Le Figaro υπογραμμίζει στον τίτλο της «Βαρκελώνη: Η Ισπανία χτυπήθηκε από το Ισλαμικό Κράτος» ενώ η Liberation έχει τίτλο «Τρόμος στη La Rambla».
Η γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung κάνει λόγο στο πρωτοσέλιδο της για πολλούς νεκρούς από την τρομοκρατική επίθεση στη Βαρκελώνη ενώ η ιταλική La Repubblica αναφέρει στον τίτλο της «Τρομοκράτες στην καρδιά της Βαρκελώνης».
Σημειώνεται ότι ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Mariano Rajoy έχει κηρύξει τριήμερο εθνικό πένθος από σήμερα 18/8.
«Δεν είμαστε μόνο ενωμένοι στο πένθος.
Πάνω από όλα είμαστε ενωμένοι στην ισχυρή θέλησή μας να νικήσουμε αυτούς που θέλουν να μας στερήσουν τις αξίες και τον τρόπο ζωής μας» είπε ο Rajoy.
El Periodico de Catalunya: Η πολιτική της Δύσης προς το ισλάμ πυροδοτεί τους «μοναχικούς λύκους» της Τζιχάντ
Μουδιασμένη ακόμη η κοινή γνώμη της Ισπανίας προσπαθεί να κατανοήσει τους λόγους που η πόλη της Βαρκελώνης απετέλεσε τον νέο στόχο της τρομοκρατίας και μάλιστα της χειρότερης μορφής της: αυτής που στρέφεται ενάντια στους απλούς πολίτες και ως πράξη μεμονωμένων στοιχείων είναι δύσκολο να εντοπισθεί.
Τους βαθύτερους λόγους της ριζοσπαστικοποίησης των μουσουλμανικών—κατά τα φαινόμενα—στοιχείων, που μάλιστα αποτελούν τμήμα των δυτικών κοινωνιών, πασχίζουν να ακροθίξουν δύο από τους προβεβλημένους πολιτικούς αναλυτές της καταλανικής εφημερίδας El Periodico de Catalunya, στο σημερινό φύλλο της.
Σύμφωνα με τον Χεσούς Νούνιεθ Βιλιαβέρδε, στο άρθρο του «Και τώρα η Βαρκελώνη» : «όποιο και να είναι το συγκεκριμένο προφίλ των αυτουργών της χθεσινής ειδεχθούς επίθεσης στη Βαρκελώνη—και μολονότι η κύρια υπόθεση της τζιχαντιστικής ευθύνης δεν είναι δυνατόν να αποκλείσει ολότελα οποιοδήποτε άλλο κίνητρο—όλα υποδεικνύουν πως βρισκόμαστε ενώπιον ακόμη ενός παραδείγματος αυτού που συνηθίζουμε να αποκαλούμε «αντίσταση χωρίς αρχηγό».
Παρά τα πολλαπλά λάθη που έχει συσσωρεύσει η Δύση στην απάντησή της στα όσα κτυπήματα έχουν ακολουθήσει τα κτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου και η οποία κατά κύριο λόγο συνίστατο στη στρατιωτική επέμβαση και την εισβολή σε μουσουλμανικά κράτη, παραμένει γεγονός ότι τόσο η Αλ Κάιντα, όσο και το Ισλαμικό Κράτος και όποιος άλλος θέλει να τους μιμηθεί, δεν μπορεί να φέρει εις πέρας μία επίθεση μεγάλων διαστάσεων.
Τουλάχιστον στις δυτικές χώρες, οι μηχανισμοί πληροφόρησης και αντικατασκοπείας έχουν τελειοποιηθεί σε τέτοιο επίπεδο που καθιστούν πολύ δύσκολη την οργάνωση ενός κτυπήματος που θα απαιτεί μία ομάδα εκπαιδευμένη και οργανωμένη στο πεδίο δράσης της, ακόμη και με τα λιγοστά ίχνη που αναπόφευκτα θα αφήνουν κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας.
Αυτό έχει οδηγήσει τους ηγέτες των οργανώσεων να αναζητήσουν εναλλακτικούς τρόπους πληγμάτων, που θα μπορούν να είναι προσβάσιμοι στον καθένα από τους επίδοξους αυτουργούς των τρομοκρατικών ενεργειών.
Ήδη οι πρόμαχοι της ‘λευκής υπεροχής’ στις ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει τέτοιες μεθόδους από το 1988, η Αλ Κάιντα επίσης δια στόματος του Αμπού Μουσάντ αλ Σούρι τις έχει δρομολογήσει από το 2004, ενώ και το ΙΚ μέσω του Αμπού Μοχάμεντ αλ Αντνάνι, τις διακήρυξε τον Σεπτέμβριο του 2014.
Στην ουσία τους, οι εναλλακτικές τούτες στρατηγικές επωφελούνται από τα ριζοσπαστικοποιημένα στοιχεία, που στην πλειονότητά τους δεν ανήκουν σε οργανωμένες ομάδες ούτε είχαν προηγουμένως ταξιδεύσει σε προβληματικές χώρες. Είναι κατά βάση άνθρωποι που ουσιαστικά δεν είναι εντοπίσιμοι μέχρι τη στιγμή που ενεργούν και μολονότι δεν είναι σε θέση να προκαλέσουν κάτι τόσο θεαματικό και δυναμικό όπως οι επιθέσεις στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον, δύνανται ωστόσο να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες ζημιές στους δρόμους της Νίκαιας, του Παρισιού, των Βρυξελλών, του Βερολίνου, του Λονδίνου, και τώρα της Βαρκελώνης.
Για τις πράξεις τους τούτες δεν έχουν ανάγκη από την υψηλή εκπαίδευση στης τρομοκρατικές πρακτικές, ούτε εξελιγμένα όπλα κι εκρηκτικά. Δρούν κατά κύριο λόγο εναντίον ‘μαλακών’ στόχων (εκείνων δηλ. που δεν φυλάσσονται επιμελώς), επικεντρώνοντας σε κατοικημένες περιοχές και αμάχους.
Και μολονότι δεν καταφέρνουν πάντοτε να αφαιρέσουν ανθρώπινες ζωές, ωστόσο αυτά τα στοιχεία εξασφαλίζουν ότι έχει δημιουργηθεί ένα γενικευμένο κλίμα τρόμου μεταξύ του πληθυσμού, που οικειοποιούνται το ΙΚ, ή η οποιαδήποτε άλλη ομάδα επικαλείται πως είναι μέλη της (δίχως αυτό να σημαίνει πως η διαταγή για την συγκεκριμένη επίθεση δόθηκε απ’ ευθείας από τον Αλ Ζαουάχρι, ή τον Αλ Μπαγκτάντι).
Και δυστυχώς, οι δυτικές κυβερνήσεις σε πολλές περιπτώσεις, εξακολουθούν να καταφεύγουν σε στρατιωτικά μέτρα, σάμπως και αυτό θα μπορούσε να συμβάλει πραγματικά στην εξουδετέρωση μίας απειλής που έχει τις βαθιές ρίζες της στα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά προβλήματα των κοινωνιών, που απαιτούν άλλους μηχανισμούς λύσης.
Χωρίς διάθεση κινδυνολογίας, η πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων μας καταδεικνύει πως όλοι μας βρισκόμαστε στον κατάλογο των πιθανών στόχων.
Είναι σαφές ότι ουδείς διαθέτει την μαγική συνταγή για την εκρίζωση της τρομοκρατίας, αλλά επίσης είναι φανερό ότι δεν πρέπει να παραλύσουμε ενώπιον μίας απειλής, που δεν είναι υπαρξιακή, μολονότι δεν πρόκειται να μας αφήσει για πολύ καιρό ακόμα».
Από την πλευρά του, ο αναλυτής Άλμπερτ Γκαρίδο τονίζει στο άρθρο του «η εξατομικευμένη τζιχάντ» :
«Κανείς δεν πίστευε πριν από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 πως η τζιχαντιστική πρόκληση θα προσλάμβανε τις διαστάσεις που έχει σήμερα.
Όμως πριν από την ημερομηνία ορόσημο τούτη το ριζοσπαστικό Ισλάμ κόχλαζε ήδη μέσα στα φονταμενταλιστικά τεμένη, μεταξύ των επιγόνων της κληρονομιάς του Σαγίντ αλ Κούτμπ, του χρηματοδοτούμενου από τη Σαουδική Αραβία ουαχαμπισμού και εξαιτίας της μυωπίας των δυτικών στη στήριξη που παρείχαν στην κυβέρνηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.
Κόχλαζε επίσης η οργή από την ανεπίλυτη αραβο-ισραηλινή διένεξη, την ανεκτικότητα της Δύσης έναντι των αυταρχικών κυβερνήσεων σε πολλές μουσουλμανικές χώρες, του Ατλαντικού που ρίζωνε στην καρδιά της Ασίας, ως άμεση συνέπεια των νέων μορφών αποικισμού στην παγκόσμια αυλή της δυτικής κοινωνίας.
Όταν οι ΗΠΑ εισέβαλαν στο Ιράκ, η σύγκρουση αυτή των πολιτισμών έφθασε στην γνωστή πλέον κρίσιμη μάζα της.
Ο δυναμισμός της Αλ Κάιντα, κατά πρώτο λόγο και η γέννηση του ΙΚ στη συνέχεια, κινητοποίησαν κοινωνικά στρώματα μέσα και έξω από τις ισλαμικές χώρες.
Η αποτυχία της Αραβικής Άνοιξης, ο πόλεμος στη Συρία, οι διενέξεις για την ηγεμονία σε τοπική κλίμακα, οδήγησαν στην ανακατασκευή του μύθου του τζιχαντισμού μέσα στο νεοπαγές χαλιφάτο: κατέκτησε εκτεταμένα εδάφη και κήρυξε τον ιερό πόλεμο απ’ άκρου εις άκρον της Γης. Απέναντι στο σύνθημε του Αιγύπτιου Αλάα αλ Ασουάνι «η δημοκρατία είναι η λύση» επικράτησε το άλλο σύνθημα: «το Ισλάμ είναι η λύση».
Και το σύνθημα τούτο κέρδισε πιστούς διαμέσου της ιδέας πως απέναντι στη νεωτερικότητα του Διαφωτισμού, η αυθεντική νεωτερικότητα είναι η επιστροφή στο παρελθόν, πρέπει να γυρίσουμε τα μάτια στην απαρχή πάντων, στις ημέρες του προφήτη.
Ο Ζαν-Πιερ Φιλιού υποστήριζε πως ο τζιχαντισμός έχει εφεύρει μία νέα θρησκεία που επικαλείται το Κοράνι, εξιδανικεύει την τζιχάντ—την προσφυγή στα όπλα για την υπεράσπιση του Ισλάμ—και το πρόσωπο του μάρτυρα. Στην ουσία, πρόκειται για μία υπεραπλούστευση της κληρονομιάς του Κορανίου, ένα ιδεολογικό άλλοθι που εκλαϊκεύει επίσης και τον πόλεμο με τη Δύση, απλουστεύει την κατάσταση της μουσουλμανικής κοινότητας στις ευρωπαϊκές χώρες και την κοινωνική κρίση σε πολλές χώρες, όπου ο μουσουλμανικός πληθυσμός τους πλεονεκτεί.
Μολαταύτα, η απλούστευση τούτη ασκεί μία μεγάλη σαγήνη μέσω των συντηρητικών παραδόσεών της, και ιδιαίτερα στην Ευρώπη, όπου κυριαρχεί ένα κλίμα περιθωριοποίησης των μουσουλμανικών κοινοτήτων.
Δίχως τη δύναμη τούτη της πειθούς σε πολύ διαφορετικούς κύκλους δεν θα ήταν δυνατό να διασπαρεί σε τέτοιο βαθμό η εξατομίκευση της τζιχάντ στην Ευρώπη, όπου χωρίς να υπάρχει μία συγκεκριμένη οργάνωση για τον σχεδιασμό τρομοκρατικών πληγμάτων, όλες οι μεγάλες πόλεις αποτελούν δυνητικό στόχο για τους επίδοξους μάρτυρες.
Χωρίς τον πόλεμο στη Συρία και τον συνεπακόλουθο διάδρομο διακίνησης πολεμιστών του χαλιφάτου, δεν θα ήταν δυνατή και η ανάπτυξη αυτού του δικτύου αστικής τρομοκρατίας, που με λιγοστά μέσα στη διάθεσή της, είναι ικανή να σπείρει τον τρόμο και να καλλιεργήσει την αντίληψη πως υπάρχει ένα αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στον μουσουλμανικό κόσμο και τις εκκοσμικευμένες κοινωνίες της Ευρώπης».
Γιατί η Ισπανία έγινε στόχος του ISIS - Το κάλεσμα των μαχητών εναντίων της... ιστορίας
Η τρομοκρατική επίθεση στη Βαρκελώνη στις 17 Αυγούστου του 2017, έληξε 13 χρόνια στην Ισπανία χωρίς ισλαμική επίθεση, αλλά δεν οφείλεται σε έλλειψη προσπαθειών, αναφέρει σε ανάλυσή του το Business Insider.
Τουλάχιστον 13 άνθρωποι είναι νεκροί και 100 τραυματίες καθώς ένα φορτηγάκι έπεσε σε πλήθος πεζών σε μια τουριστική περιοχή στη Las Ramblas.
Ο οδηγός του φορτηγού δεν είναι μεταξύ των δύο υπόπτων που βρίσκονται υπό κράτηση, ενώ η αστυνομία εξακολουθεί να ψάχνει για τον οδηγό.
Κατά το παρελθόν έτος, ισπανοί αξιωματούχοι έχουν αποτρέψει τουλάχιστον τρεις σοβαρές περιπτώσεις τρομοκρατικών επιθέσεων:
- Νοέμβριος 2016: Η αστυνομία συλλαμβάνει έναν μαροκινό κοντά στη Μαδρίτη, ο οποίος προγραμμάτιζε μια επίθεση τύπου «μοναχικού λύκου», προειδοποιούμενη από την «αδιάκοπη δραστηριότητα του στο διαδίκτυο μέσω του οποίου ανέφερε ότι σκοπεύει να διαπράξει τρομοκρατικές πράξεις».
- Δεκέμβριος 2016: Εικαζόμενος τρομοκράτης συνελήφθη στη βόρεια Ισπανία ο οποίος σχεδίαζε να χρησιμοποιήσει φορτηγό για να αντιγράψει την επίθεση της Νίκαιας την Ημέρα της Βαστίλης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα 86 θανάτους και 458 τραυματισμούς
- Μάιος 2017: Δύο μαροκινοί άνδρες που συνελήφθησαν στη Μαδρίτη υποτίθεται ότι σχεδίαζαν επίθεση με φορτηγό.
Κάποιος είχε υποβάλει αίτηση για άδεια οδήγησης του ίδιου τύπου φορτηγού που χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση της Νίκαιας και αμφότεροι φέρονται να αποτελούν μέρος ενός online τρομοκρατικού δικτύου.
Την τελευταία φορά που ισλαμιστική επίθεση πέτυχε σε ισπανικό έδαφος ήταν τον Μάρτιο του 2004, όταν οι μέλη της Αλ Κάιντα έβαλαν βόμβες σε τέσσερα τρένα στη Μαδρίτη, σκοτώνοντας 191 άτομα.
Έκτοτε, η χώρα έχει αυξήσει τις δυνάμεις ασφαλείας και το δίκτυο πληροφοριών, και αυτή τη στιγμή παρακολουθεί περίπου 1000 άτομα που είναι ύποπτα για συνδέσεις με την τρομοκρατία και το ISIS.
Αλλά εξίσου σημαντικό, σύμφωνα με την εφημερίδα The Times του Λονδίνου, "η καλύτερη ένταξη" για τον μουσουλμανικό πληθυσμό έχει βοηθήσει την Ισπανία να αποφύγει το ίδιο επίπεδο επιθέσεων που παρατηρείται στη Γαλλία.
"Εδώ δεν έχουμε γκέτο όπως στη Γαλλία.
Η ενσωμάτωση του μουσουλμανικού πληθυσμού είναι μεγαλύτερη και η ριζοσπαστικοποίηση δεν είναι τόσο μεγάλη ", ανέφεραν οι Times.
Μάλιστα η εφημερίδα αναφέρει ότι η Ισπανία θεωρείται στόχος για τζιχάντ, λόγω του γεγονότος ότι ήταν σε μεγάλο βαθμό υπό μουσουλμανική κυριαρχία από το 711 έως το 1492.
Πέρυσι, το ISIS έδωσε το έναυσμα για να υπενθυμίσει στους μαχητές ότι οι Ισπανοί σκότωσαν 60.000 μουσουλμάνους στη μάχη του al-Uqab το 1212.
Μάλιστα, τους κάλεσε εναντίον των Ισπανών σε τουριστικά σημεία όπως η Las Ramblas της Βαρκελώνης και να χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά και φορτηγά για να εκδικηθούν για "τα εγκλήματα που διέπραξε η Ισπανία κατά των Μουσουλμάνων".
RT: Ο κόσμος πρέπει να ανοίξει τα μάτια του απέναντι στη νέα πραγματικότητα
Οι τρομοκρατικές ενέργειες υηψλού κινδύνου, παρόμοιες με αυτές στην Ισπανία το βράδυ της Πέμπτης, αποτελούν ουσιαστικά μία νέα πραγματικότητα στο σύγχρονο κόσμο και καμία χώρα δε μπορεί να εξασφαλίσει επαρκή προστασία ενάντια σε αυτή, όπως αναφέρουν εμπειρογνώμονες σε θέματα ασφαλείας στη Russia Today στον απόηχο των επιθέσεων στη Βαρκελώνη.
Η τρομοκρατική επίθεση είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 13 ατόμων και τον τραυματισμό ακόμα 100, όταν ένα φορτηγό κινήθηκε εναντίον πεζών στη La Rambla, η οποία είναι μία από τις πιο δημοφιλείς λεωφόρους στη Βαρκελώνη, ενώ επτά ακόμα άτομα τραυματίστηκαν σε ξεχωριστή επίθεση που έγινε στην πόλη Cambrils.
Το μακελειό της Βαρκελώνης αποτελεί ένα ακόμα περιστατικό σε μία αυξανόμενη σειρά μεμονομένων επιθέσεων που έχουν σημειωθεί στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις τα τελευταία δύο χρόνια.
Η Νίκαια, το Βερολίνο, το Λονδίνο και η Στοκχόλμη έχουν όλες υποστεί επιθέσεις αυτού του είδους, υποδεικνύοντας ότι η καθολική ασφάλεια ενδεχομένως να αποτελεί πολυτέλεια στον σημερινό κόσμο.
www.bankingnews.gr
Η ισπανική εφημερίδα El Pais αναφέρει στον τίτλο της «Τρομοκρατική επίθεση στη La Rambla της Βαρκελώνης» ενώ δημοσιεύει μια συγκλονιστική εικόνα από τα πρώτα λεπτά μετά την επίθεση ενώ η ισπανική εφημερίδα La Razon κυκλοφορεί με μαύρο εξώφυλλο και τίτλο «Ενωμένοι απέναντι στην τρομοκρατία».
Το τρομοκρατικό χτύπημα στην Ισπανία αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου στοχοποίησης της Ευρώπης από το ισλάμ και το ISIS.
Τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους έχουν διεισδύσει στην Ευρώπη και εκτελούν μεμωνομένες τρομοκρατικές επιθέσεις προκαλώντας το χάος και την καταστροφή.
New York Times: Από τρομοκρατικά χτυπήματα του ISIS έχουν σκοτωθεί 330 στην Ευρώπη και τραυματιστεί πάνω από 1200
Ισλαμιστές εξτρεμιστές τρομοκράτες πραγματοποίησαν πάνω από 12 πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στη Δυτική Ευρώπη από το 2015, σκοτώνοντας περισσότερους από 330 πολίτες ενώ πάνω από 1200 τραυματίστηκαν.
Έξι από τις επιθέσεις χρησιμοποιήθηκαν οχήματα ως όπλα, συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης της Πέμπτης 17 Αυγούστου 2017 στη Βαρκελώνη της Ισπανίας.
Η επίθεση στη Βαρκελώνη είναι το πρώτο τέτοιο περιστατικό στη Δυτική Ευρώπη από τις αρχές Ιουνίου, όταν ένα φορτηγάκι έπεσε στο πεζοδρόμιο κατά μήκος της γέφυρας του Λονδίνου, παρασύροντας πεζούς.
Η επίθεση στο Λονδίνο ήρθε μόλις 12 ημέρες μετά από βομβιστική επίθεση στο Manchester Arena και περίπου δύο μήνες μετά από μια παρόμοια επίθεση στην καρδιά του Λονδίνου.
Οι περισσότερες τρομοκρατικές επιθέσεις στη Δυτική Ευρώπη τα τελευταία χρόνια είχαν άμεση σχέση με το Ισλαμικό Κράτος.
Δύο από τα πιο θανατηφόρα περιστατικά, οι επιθέσεις στο Παρίσι τον Νοέμβριο του 2015 και στις Βρυξέλλες τον Μάρτιο του 2016, καθοδηγήθηκαν από το ισλαμικό κράτος και διεξήχθησαν από μαχητές – τρομοκράτες που εκπαιδεύτηκαν στο Ιράκ και τη Συρία.
8 Ιανουαρίου 2015
Παρίσι
Οι τρομοκράτες με χρήση όπλων σκότωσαν 17 άτομα στο γραφείο της σατυρικής εφημερίδας Charlie Hebdo και σε άλλες τοποθεσίες στην περιοχή του Παρισιού.
15 Φεβρουαρίου 2015
Κοπεγχάγη
Ένας τρομοκράτης σκότωσε 2 αγνώστους και τραυμάτισε πέντε αστυνομικούς.
19 Απριλίου 2015
Villejuif, Γαλλία
Ένας άνδρας πυροβόλησε και σκότωσε μια γυναίκα στο αυτοκίνητό της και πιστεύεται ότι σχεδίαζε επίθεση σε εκκλησία, αλλά αντ 'αυτού πυροβολήθηκε στο πόδι.
13 Νοεμβρίου 2015
Παρίσι
Μια σειρά συντονισμένων βομβιστικών επιθέσεων και βομβιστικών επιθέσεων σε όλο το Παρίσι προκάλεσε τον θάνατο σε 130 άτομα.
22 Μαρτίου 2016
Βρυξέλλες
Δύο βόμβες εξεράγησαν στο διεθνές αεροδρόμιο της πόλης και ένα τρίτο εξερράγη σε σταθμό μετρό.
13 Ιουνίου 2016
Magnanville, Γαλλία
Ένας αξιωματικός της αστυνομίας σκοτώθηκε στο σπίτι του σε μια μικρή πόλη βορειοδυτικά του Παρισιού.
14 Ιουλίου 2016
Νίκαια, Γαλλία
Ένας άντρας που οδηγούσε ένα φορτηγό έτρεξε σε ένα γεμάτο από κόσμο παραλιακό δρόμο, καθώς οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν για να γιορτάσουν την Ημέρα της Βαστίλης.
26 Ιουλίου 2016
St.-Étienne-du-Rouvray, Γαλλία
Δύο άνδρες με μαχαίρια μπήκαν σε μια μικρή εκκλησία και σκότωσαν έναν γάλλο ιερέα.
19 Δεκεμβρίου 2016
Βερολίνο
Ένας οδηγός φορτηγού έπεσε μέσα στην Χριστουγεννιάτικη αγορά.
22 Μαρτίου 2017
Λονδίνο
Ένας οδηγός προσπάθησε να σπάσει την είσοδο του Κοινοβουλίου πριν πυροβοληθεί και σκοτωθεί από την αστυνομία.
7 Απριλίου 2017
Στοκχόλμη
Ένας άντρας σε ένα φορτηγό οδηγούσε στο πλήθος σε έναν εμπορικό δρόμο και προσέκρουσε σε ένα πολυκατάστημα.
20 Απριλίου 2017
Παρίσι
Ένας αστυνομικός πυροβόλησε και σκότωσε έναν αστυνομικό στα Champs-Élysées.
22 Μαΐου 2017
Μάντσεστερ, Αγγλία
Μια έκρηξη σε μια συναυλία στο Manchester Arena σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν δεκάδες.
3 Ιουνίου 2017
Λονδίνο
Τρεις επιτιθέμενοι έπεσαν πάνω σε πεζούς στη Γέφυρα του Λονδίνου και μαχαίρωσαν πολίτες στο Borough Market.
17 Αυγούστου 2017
Βαρκελώνη, Ισπανία
Ένα φορτηγό τύπου βαν Fiat έπεσε σε πεζούς στο κέντρο της Βαρκελώνης, σκοτώνοντας τουλάχιστον 16 άτομα και τραυματίζοντας 100 άτομα.
Η βρετανική εφημερίδα The Times αναφέρει ότι «το Κακό χτυπά ξανά», ο Guardian υπογραμμίζει ότι «ο τρόμος χτυπά τη Βαρκελώνη» ενώ στο πρωτοσέλιδο του ο Independent αναφέρει «Ο τρόμος χτυπά τη Βαρκελώνη – 13 νεκροί από επίθεση με φορτηγό» και έχει φωτογραφία από το σημείο της επίθεσης.
Η γαλλική εφημερίδα Le Figaro υπογραμμίζει στον τίτλο της «Βαρκελώνη: Η Ισπανία χτυπήθηκε από το Ισλαμικό Κράτος» ενώ η Liberation έχει τίτλο «Τρόμος στη La Rambla».
Η γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung κάνει λόγο στο πρωτοσέλιδο της για πολλούς νεκρούς από την τρομοκρατική επίθεση στη Βαρκελώνη ενώ η ιταλική La Repubblica αναφέρει στον τίτλο της «Τρομοκράτες στην καρδιά της Βαρκελώνης».
Σημειώνεται ότι ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Mariano Rajoy έχει κηρύξει τριήμερο εθνικό πένθος από σήμερα 18/8.
«Δεν είμαστε μόνο ενωμένοι στο πένθος.
Πάνω από όλα είμαστε ενωμένοι στην ισχυρή θέλησή μας να νικήσουμε αυτούς που θέλουν να μας στερήσουν τις αξίες και τον τρόπο ζωής μας» είπε ο Rajoy.
El Periodico de Catalunya: Η πολιτική της Δύσης προς το ισλάμ πυροδοτεί τους «μοναχικούς λύκους» της Τζιχάντ
Μουδιασμένη ακόμη η κοινή γνώμη της Ισπανίας προσπαθεί να κατανοήσει τους λόγους που η πόλη της Βαρκελώνης απετέλεσε τον νέο στόχο της τρομοκρατίας και μάλιστα της χειρότερης μορφής της: αυτής που στρέφεται ενάντια στους απλούς πολίτες και ως πράξη μεμονωμένων στοιχείων είναι δύσκολο να εντοπισθεί.
Τους βαθύτερους λόγους της ριζοσπαστικοποίησης των μουσουλμανικών—κατά τα φαινόμενα—στοιχείων, που μάλιστα αποτελούν τμήμα των δυτικών κοινωνιών, πασχίζουν να ακροθίξουν δύο από τους προβεβλημένους πολιτικούς αναλυτές της καταλανικής εφημερίδας El Periodico de Catalunya, στο σημερινό φύλλο της.
Σύμφωνα με τον Χεσούς Νούνιεθ Βιλιαβέρδε, στο άρθρο του «Και τώρα η Βαρκελώνη» : «όποιο και να είναι το συγκεκριμένο προφίλ των αυτουργών της χθεσινής ειδεχθούς επίθεσης στη Βαρκελώνη—και μολονότι η κύρια υπόθεση της τζιχαντιστικής ευθύνης δεν είναι δυνατόν να αποκλείσει ολότελα οποιοδήποτε άλλο κίνητρο—όλα υποδεικνύουν πως βρισκόμαστε ενώπιον ακόμη ενός παραδείγματος αυτού που συνηθίζουμε να αποκαλούμε «αντίσταση χωρίς αρχηγό».
Παρά τα πολλαπλά λάθη που έχει συσσωρεύσει η Δύση στην απάντησή της στα όσα κτυπήματα έχουν ακολουθήσει τα κτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου και η οποία κατά κύριο λόγο συνίστατο στη στρατιωτική επέμβαση και την εισβολή σε μουσουλμανικά κράτη, παραμένει γεγονός ότι τόσο η Αλ Κάιντα, όσο και το Ισλαμικό Κράτος και όποιος άλλος θέλει να τους μιμηθεί, δεν μπορεί να φέρει εις πέρας μία επίθεση μεγάλων διαστάσεων.
Τουλάχιστον στις δυτικές χώρες, οι μηχανισμοί πληροφόρησης και αντικατασκοπείας έχουν τελειοποιηθεί σε τέτοιο επίπεδο που καθιστούν πολύ δύσκολη την οργάνωση ενός κτυπήματος που θα απαιτεί μία ομάδα εκπαιδευμένη και οργανωμένη στο πεδίο δράσης της, ακόμη και με τα λιγοστά ίχνη που αναπόφευκτα θα αφήνουν κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας.
Αυτό έχει οδηγήσει τους ηγέτες των οργανώσεων να αναζητήσουν εναλλακτικούς τρόπους πληγμάτων, που θα μπορούν να είναι προσβάσιμοι στον καθένα από τους επίδοξους αυτουργούς των τρομοκρατικών ενεργειών.
Ήδη οι πρόμαχοι της ‘λευκής υπεροχής’ στις ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει τέτοιες μεθόδους από το 1988, η Αλ Κάιντα επίσης δια στόματος του Αμπού Μουσάντ αλ Σούρι τις έχει δρομολογήσει από το 2004, ενώ και το ΙΚ μέσω του Αμπού Μοχάμεντ αλ Αντνάνι, τις διακήρυξε τον Σεπτέμβριο του 2014.
Στην ουσία τους, οι εναλλακτικές τούτες στρατηγικές επωφελούνται από τα ριζοσπαστικοποιημένα στοιχεία, που στην πλειονότητά τους δεν ανήκουν σε οργανωμένες ομάδες ούτε είχαν προηγουμένως ταξιδεύσει σε προβληματικές χώρες. Είναι κατά βάση άνθρωποι που ουσιαστικά δεν είναι εντοπίσιμοι μέχρι τη στιγμή που ενεργούν και μολονότι δεν είναι σε θέση να προκαλέσουν κάτι τόσο θεαματικό και δυναμικό όπως οι επιθέσεις στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον, δύνανται ωστόσο να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες ζημιές στους δρόμους της Νίκαιας, του Παρισιού, των Βρυξελλών, του Βερολίνου, του Λονδίνου, και τώρα της Βαρκελώνης.
Για τις πράξεις τους τούτες δεν έχουν ανάγκη από την υψηλή εκπαίδευση στης τρομοκρατικές πρακτικές, ούτε εξελιγμένα όπλα κι εκρηκτικά. Δρούν κατά κύριο λόγο εναντίον ‘μαλακών’ στόχων (εκείνων δηλ. που δεν φυλάσσονται επιμελώς), επικεντρώνοντας σε κατοικημένες περιοχές και αμάχους.
Και μολονότι δεν καταφέρνουν πάντοτε να αφαιρέσουν ανθρώπινες ζωές, ωστόσο αυτά τα στοιχεία εξασφαλίζουν ότι έχει δημιουργηθεί ένα γενικευμένο κλίμα τρόμου μεταξύ του πληθυσμού, που οικειοποιούνται το ΙΚ, ή η οποιαδήποτε άλλη ομάδα επικαλείται πως είναι μέλη της (δίχως αυτό να σημαίνει πως η διαταγή για την συγκεκριμένη επίθεση δόθηκε απ’ ευθείας από τον Αλ Ζαουάχρι, ή τον Αλ Μπαγκτάντι).
Και δυστυχώς, οι δυτικές κυβερνήσεις σε πολλές περιπτώσεις, εξακολουθούν να καταφεύγουν σε στρατιωτικά μέτρα, σάμπως και αυτό θα μπορούσε να συμβάλει πραγματικά στην εξουδετέρωση μίας απειλής που έχει τις βαθιές ρίζες της στα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά προβλήματα των κοινωνιών, που απαιτούν άλλους μηχανισμούς λύσης.
Χωρίς διάθεση κινδυνολογίας, η πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων μας καταδεικνύει πως όλοι μας βρισκόμαστε στον κατάλογο των πιθανών στόχων.
Είναι σαφές ότι ουδείς διαθέτει την μαγική συνταγή για την εκρίζωση της τρομοκρατίας, αλλά επίσης είναι φανερό ότι δεν πρέπει να παραλύσουμε ενώπιον μίας απειλής, που δεν είναι υπαρξιακή, μολονότι δεν πρόκειται να μας αφήσει για πολύ καιρό ακόμα».
Από την πλευρά του, ο αναλυτής Άλμπερτ Γκαρίδο τονίζει στο άρθρο του «η εξατομικευμένη τζιχάντ» :
«Κανείς δεν πίστευε πριν από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 πως η τζιχαντιστική πρόκληση θα προσλάμβανε τις διαστάσεις που έχει σήμερα.
Όμως πριν από την ημερομηνία ορόσημο τούτη το ριζοσπαστικό Ισλάμ κόχλαζε ήδη μέσα στα φονταμενταλιστικά τεμένη, μεταξύ των επιγόνων της κληρονομιάς του Σαγίντ αλ Κούτμπ, του χρηματοδοτούμενου από τη Σαουδική Αραβία ουαχαμπισμού και εξαιτίας της μυωπίας των δυτικών στη στήριξη που παρείχαν στην κυβέρνηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.
Κόχλαζε επίσης η οργή από την ανεπίλυτη αραβο-ισραηλινή διένεξη, την ανεκτικότητα της Δύσης έναντι των αυταρχικών κυβερνήσεων σε πολλές μουσουλμανικές χώρες, του Ατλαντικού που ρίζωνε στην καρδιά της Ασίας, ως άμεση συνέπεια των νέων μορφών αποικισμού στην παγκόσμια αυλή της δυτικής κοινωνίας.
Όταν οι ΗΠΑ εισέβαλαν στο Ιράκ, η σύγκρουση αυτή των πολιτισμών έφθασε στην γνωστή πλέον κρίσιμη μάζα της.
Ο δυναμισμός της Αλ Κάιντα, κατά πρώτο λόγο και η γέννηση του ΙΚ στη συνέχεια, κινητοποίησαν κοινωνικά στρώματα μέσα και έξω από τις ισλαμικές χώρες.
Η αποτυχία της Αραβικής Άνοιξης, ο πόλεμος στη Συρία, οι διενέξεις για την ηγεμονία σε τοπική κλίμακα, οδήγησαν στην ανακατασκευή του μύθου του τζιχαντισμού μέσα στο νεοπαγές χαλιφάτο: κατέκτησε εκτεταμένα εδάφη και κήρυξε τον ιερό πόλεμο απ’ άκρου εις άκρον της Γης. Απέναντι στο σύνθημε του Αιγύπτιου Αλάα αλ Ασουάνι «η δημοκρατία είναι η λύση» επικράτησε το άλλο σύνθημα: «το Ισλάμ είναι η λύση».
Και το σύνθημα τούτο κέρδισε πιστούς διαμέσου της ιδέας πως απέναντι στη νεωτερικότητα του Διαφωτισμού, η αυθεντική νεωτερικότητα είναι η επιστροφή στο παρελθόν, πρέπει να γυρίσουμε τα μάτια στην απαρχή πάντων, στις ημέρες του προφήτη.
Ο Ζαν-Πιερ Φιλιού υποστήριζε πως ο τζιχαντισμός έχει εφεύρει μία νέα θρησκεία που επικαλείται το Κοράνι, εξιδανικεύει την τζιχάντ—την προσφυγή στα όπλα για την υπεράσπιση του Ισλάμ—και το πρόσωπο του μάρτυρα. Στην ουσία, πρόκειται για μία υπεραπλούστευση της κληρονομιάς του Κορανίου, ένα ιδεολογικό άλλοθι που εκλαϊκεύει επίσης και τον πόλεμο με τη Δύση, απλουστεύει την κατάσταση της μουσουλμανικής κοινότητας στις ευρωπαϊκές χώρες και την κοινωνική κρίση σε πολλές χώρες, όπου ο μουσουλμανικός πληθυσμός τους πλεονεκτεί.
Μολαταύτα, η απλούστευση τούτη ασκεί μία μεγάλη σαγήνη μέσω των συντηρητικών παραδόσεών της, και ιδιαίτερα στην Ευρώπη, όπου κυριαρχεί ένα κλίμα περιθωριοποίησης των μουσουλμανικών κοινοτήτων.
Δίχως τη δύναμη τούτη της πειθούς σε πολύ διαφορετικούς κύκλους δεν θα ήταν δυνατό να διασπαρεί σε τέτοιο βαθμό η εξατομίκευση της τζιχάντ στην Ευρώπη, όπου χωρίς να υπάρχει μία συγκεκριμένη οργάνωση για τον σχεδιασμό τρομοκρατικών πληγμάτων, όλες οι μεγάλες πόλεις αποτελούν δυνητικό στόχο για τους επίδοξους μάρτυρες.
Χωρίς τον πόλεμο στη Συρία και τον συνεπακόλουθο διάδρομο διακίνησης πολεμιστών του χαλιφάτου, δεν θα ήταν δυνατή και η ανάπτυξη αυτού του δικτύου αστικής τρομοκρατίας, που με λιγοστά μέσα στη διάθεσή της, είναι ικανή να σπείρει τον τρόμο και να καλλιεργήσει την αντίληψη πως υπάρχει ένα αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στον μουσουλμανικό κόσμο και τις εκκοσμικευμένες κοινωνίες της Ευρώπης».
Γιατί η Ισπανία έγινε στόχος του ISIS - Το κάλεσμα των μαχητών εναντίων της... ιστορίας
Η τρομοκρατική επίθεση στη Βαρκελώνη στις 17 Αυγούστου του 2017, έληξε 13 χρόνια στην Ισπανία χωρίς ισλαμική επίθεση, αλλά δεν οφείλεται σε έλλειψη προσπαθειών, αναφέρει σε ανάλυσή του το Business Insider.
Τουλάχιστον 13 άνθρωποι είναι νεκροί και 100 τραυματίες καθώς ένα φορτηγάκι έπεσε σε πλήθος πεζών σε μια τουριστική περιοχή στη Las Ramblas.
Ο οδηγός του φορτηγού δεν είναι μεταξύ των δύο υπόπτων που βρίσκονται υπό κράτηση, ενώ η αστυνομία εξακολουθεί να ψάχνει για τον οδηγό.
Κατά το παρελθόν έτος, ισπανοί αξιωματούχοι έχουν αποτρέψει τουλάχιστον τρεις σοβαρές περιπτώσεις τρομοκρατικών επιθέσεων:
- Νοέμβριος 2016: Η αστυνομία συλλαμβάνει έναν μαροκινό κοντά στη Μαδρίτη, ο οποίος προγραμμάτιζε μια επίθεση τύπου «μοναχικού λύκου», προειδοποιούμενη από την «αδιάκοπη δραστηριότητα του στο διαδίκτυο μέσω του οποίου ανέφερε ότι σκοπεύει να διαπράξει τρομοκρατικές πράξεις».
- Δεκέμβριος 2016: Εικαζόμενος τρομοκράτης συνελήφθη στη βόρεια Ισπανία ο οποίος σχεδίαζε να χρησιμοποιήσει φορτηγό για να αντιγράψει την επίθεση της Νίκαιας την Ημέρα της Βαστίλης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα 86 θανάτους και 458 τραυματισμούς
- Μάιος 2017: Δύο μαροκινοί άνδρες που συνελήφθησαν στη Μαδρίτη υποτίθεται ότι σχεδίαζαν επίθεση με φορτηγό.
Κάποιος είχε υποβάλει αίτηση για άδεια οδήγησης του ίδιου τύπου φορτηγού που χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση της Νίκαιας και αμφότεροι φέρονται να αποτελούν μέρος ενός online τρομοκρατικού δικτύου.
Την τελευταία φορά που ισλαμιστική επίθεση πέτυχε σε ισπανικό έδαφος ήταν τον Μάρτιο του 2004, όταν οι μέλη της Αλ Κάιντα έβαλαν βόμβες σε τέσσερα τρένα στη Μαδρίτη, σκοτώνοντας 191 άτομα.
Έκτοτε, η χώρα έχει αυξήσει τις δυνάμεις ασφαλείας και το δίκτυο πληροφοριών, και αυτή τη στιγμή παρακολουθεί περίπου 1000 άτομα που είναι ύποπτα για συνδέσεις με την τρομοκρατία και το ISIS.
Αλλά εξίσου σημαντικό, σύμφωνα με την εφημερίδα The Times του Λονδίνου, "η καλύτερη ένταξη" για τον μουσουλμανικό πληθυσμό έχει βοηθήσει την Ισπανία να αποφύγει το ίδιο επίπεδο επιθέσεων που παρατηρείται στη Γαλλία.
"Εδώ δεν έχουμε γκέτο όπως στη Γαλλία.
Η ενσωμάτωση του μουσουλμανικού πληθυσμού είναι μεγαλύτερη και η ριζοσπαστικοποίηση δεν είναι τόσο μεγάλη ", ανέφεραν οι Times.
Μάλιστα η εφημερίδα αναφέρει ότι η Ισπανία θεωρείται στόχος για τζιχάντ, λόγω του γεγονότος ότι ήταν σε μεγάλο βαθμό υπό μουσουλμανική κυριαρχία από το 711 έως το 1492.
Πέρυσι, το ISIS έδωσε το έναυσμα για να υπενθυμίσει στους μαχητές ότι οι Ισπανοί σκότωσαν 60.000 μουσουλμάνους στη μάχη του al-Uqab το 1212.
Μάλιστα, τους κάλεσε εναντίον των Ισπανών σε τουριστικά σημεία όπως η Las Ramblas της Βαρκελώνης και να χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά και φορτηγά για να εκδικηθούν για "τα εγκλήματα που διέπραξε η Ισπανία κατά των Μουσουλμάνων".
RT: Ο κόσμος πρέπει να ανοίξει τα μάτια του απέναντι στη νέα πραγματικότητα
Οι τρομοκρατικές ενέργειες υηψλού κινδύνου, παρόμοιες με αυτές στην Ισπανία το βράδυ της Πέμπτης, αποτελούν ουσιαστικά μία νέα πραγματικότητα στο σύγχρονο κόσμο και καμία χώρα δε μπορεί να εξασφαλίσει επαρκή προστασία ενάντια σε αυτή, όπως αναφέρουν εμπειρογνώμονες σε θέματα ασφαλείας στη Russia Today στον απόηχο των επιθέσεων στη Βαρκελώνη.
Η τρομοκρατική επίθεση είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 13 ατόμων και τον τραυματισμό ακόμα 100, όταν ένα φορτηγό κινήθηκε εναντίον πεζών στη La Rambla, η οποία είναι μία από τις πιο δημοφιλείς λεωφόρους στη Βαρκελώνη, ενώ επτά ακόμα άτομα τραυματίστηκαν σε ξεχωριστή επίθεση που έγινε στην πόλη Cambrils.
Το μακελειό της Βαρκελώνης αποτελεί ένα ακόμα περιστατικό σε μία αυξανόμενη σειρά μεμονομένων επιθέσεων που έχουν σημειωθεί στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις τα τελευταία δύο χρόνια.
Η Νίκαια, το Βερολίνο, το Λονδίνο και η Στοκχόλμη έχουν όλες υποστεί επιθέσεις αυτού του είδους, υποδεικνύοντας ότι η καθολική ασφάλεια ενδεχομένως να αποτελεί πολυτέλεια στον σημερινό κόσμο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών