Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιμένει σε σκληρά μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ προκαταβολικά ψηφισμένα
Τα εργασιακά, το δημοσιονομικό «κενό» μετά το 2018 αλλά και τα ενεργειακά, συνεχίζουν να αποτελούν τα μεγάλα εμπόδια για την επίτευξη μιας μίνιμουμ συμφωνίας μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών, προκειμένου να προχωρήσουν άμεσα οι διαπραγματεύσεις για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης.
Κόντρα στην πίεση των δανειστών για μεγάλες παραχωρήσεις στα μείζονα αυτά ζητήματα, η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι μετά τις 6 Φεβρουαρίου που θα συνεδριάσει το Δ.Σ. του ΔΝΤ προκειμένου να εξετάσει τις εκθέσεις για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και την 9η του μηνός που θα συνεδριάσει το EuroWorking Group (EWG), θα υπάρξουν νέα δεδομένα τα οποία ενδεχομένως θα ξεκαθαρίσουν περισσότερο τον ορίζοντα της διαπραγμάτευσης.
Μέχρι τώρα, η πλευρά των δανειστών ζητεί επιμόνως νομοθέτηση προληπτικών δημοσιονομικών μέτρων, με μείωση του αφορολογήτου και των συντάξεων, επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων με έμφαση την ενέργεια, αλλά και προώθηση της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας.
Όσο κι αν η ελληνική πλευρά προσπαθεί να κρατήσει κλειστά τα «χαρτιά» της εντούτοις οι πιέσεις για αφορολόγητο μόλις 6.000 ευρώ από 8.636 ευρώ σήμερα, νέες περικοπές από το 2019 στις συντάξεις και πώληση του 17% της ΔΕΗ, είναι ασφυκτικές.
Είναι ευρύτερα γνωστό ότι οι ευρωπαίοι θιασώτες της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης- προεξάρχοντος του Βερολίνου- ζητούν μέτρα με συγκεκριμένα ποσά αλλά και ιδιωτικοποιήσεις ώστε να επαναφέρουν στο τραπέζι τη λήψη ουσιαστικών μεσοπρόθεσμων μέτρων για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, μετά τις εκλογές σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία..
Η Αθήνα συνεχίζει να ελπίζει σε πολιτική λύση.
Ωστόσο ο χρόνος που έχει στη διάθεση της μέχρι το Euro Working Group της 9ης Φεβρουαρίου, όπου ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης θα γίνει πιο σαφής ως προς τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για τα μέτρα μετά το 2018, είναι περιορισμένος.
Η νομοθέτηση των προληπτικών μέτρων και κυρίως του αφορολόγητου παραμένει το μεγάλο «αγκάθι» αφού αρκετοί είναι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν ξεσηκωθεί διαμηνύοντας ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν νέα μείωση.
Στις Βρυξέλλες επικρατεί η άποψη ότι το ποσό που αντιστοιχεί στο μέτρο της μείωσης του αφορολογήτου ορίου που ζητά κυρίως το ΔΝΤ, ενδέχεται να αναδειχτεί το «κλειδί» για την επίτευξη ενός συμβιβασμού.
Απ’ την άλλη μεριά τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης δεν είναι ξεκάθαρο τι είναι διατεθειμένα να δώσουν ως προς τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος τα οποία διεκδικεί η ελληνική κυβέρνηση.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιμένει σε σκληρά μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ προκαταβολικά ψηφισμένα.
Ο πρωθυπουργός αναμένεται να συνεχίσει τις προσπάθειες εξεύρεσης συμμάχων στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής που πραγματοποιείται στη Μάλτα.
Όσον αφορά στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στη συνεδρίαση του Δ.Σ. την ερχόμενη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου, κυβερνητικές αλλά και ευρωπαϊκές πηγές θεωρούν ότι ο διεθνής οργανισμός και πάλι δεν θα ανοίξει τα χαρτιά του, χωρίς να ξεκαθαρίσει τη θέση του για το εάν θα μετάσχει ή όχι με χρηματοδότηση (όπως απαιτεί Γερμανία και ESM) στο ελληνικό πρόγραμμα.
Και όπως ανέφεραν, τις προηγούμενες ημέρες, πηγές της Κομισιόν, αυτό είναι το χειρότερο σενάριο στην παρούσα φάση, καθώς συνεπάγεται αυτόματα παράταση της αβεβαιότητας και μοιραίες καθυστερήσεις στις προσπάθειες ολοκλήρωσης της αξιολόγησης «το συντομότερο δυνατό».
Μ. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Κόντρα στην πίεση των δανειστών για μεγάλες παραχωρήσεις στα μείζονα αυτά ζητήματα, η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι μετά τις 6 Φεβρουαρίου που θα συνεδριάσει το Δ.Σ. του ΔΝΤ προκειμένου να εξετάσει τις εκθέσεις για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και την 9η του μηνός που θα συνεδριάσει το EuroWorking Group (EWG), θα υπάρξουν νέα δεδομένα τα οποία ενδεχομένως θα ξεκαθαρίσουν περισσότερο τον ορίζοντα της διαπραγμάτευσης.
Μέχρι τώρα, η πλευρά των δανειστών ζητεί επιμόνως νομοθέτηση προληπτικών δημοσιονομικών μέτρων, με μείωση του αφορολογήτου και των συντάξεων, επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων με έμφαση την ενέργεια, αλλά και προώθηση της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας.
Όσο κι αν η ελληνική πλευρά προσπαθεί να κρατήσει κλειστά τα «χαρτιά» της εντούτοις οι πιέσεις για αφορολόγητο μόλις 6.000 ευρώ από 8.636 ευρώ σήμερα, νέες περικοπές από το 2019 στις συντάξεις και πώληση του 17% της ΔΕΗ, είναι ασφυκτικές.
Είναι ευρύτερα γνωστό ότι οι ευρωπαίοι θιασώτες της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης- προεξάρχοντος του Βερολίνου- ζητούν μέτρα με συγκεκριμένα ποσά αλλά και ιδιωτικοποιήσεις ώστε να επαναφέρουν στο τραπέζι τη λήψη ουσιαστικών μεσοπρόθεσμων μέτρων για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, μετά τις εκλογές σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία..
Η Αθήνα συνεχίζει να ελπίζει σε πολιτική λύση.
Ωστόσο ο χρόνος που έχει στη διάθεση της μέχρι το Euro Working Group της 9ης Φεβρουαρίου, όπου ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης θα γίνει πιο σαφής ως προς τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για τα μέτρα μετά το 2018, είναι περιορισμένος.
Η νομοθέτηση των προληπτικών μέτρων και κυρίως του αφορολόγητου παραμένει το μεγάλο «αγκάθι» αφού αρκετοί είναι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν ξεσηκωθεί διαμηνύοντας ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν νέα μείωση.
Στις Βρυξέλλες επικρατεί η άποψη ότι το ποσό που αντιστοιχεί στο μέτρο της μείωσης του αφορολογήτου ορίου που ζητά κυρίως το ΔΝΤ, ενδέχεται να αναδειχτεί το «κλειδί» για την επίτευξη ενός συμβιβασμού.
Απ’ την άλλη μεριά τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης δεν είναι ξεκάθαρο τι είναι διατεθειμένα να δώσουν ως προς τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος τα οποία διεκδικεί η ελληνική κυβέρνηση.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιμένει σε σκληρά μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ προκαταβολικά ψηφισμένα.
Ο πρωθυπουργός αναμένεται να συνεχίσει τις προσπάθειες εξεύρεσης συμμάχων στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής που πραγματοποιείται στη Μάλτα.
Όσον αφορά στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στη συνεδρίαση του Δ.Σ. την ερχόμενη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου, κυβερνητικές αλλά και ευρωπαϊκές πηγές θεωρούν ότι ο διεθνής οργανισμός και πάλι δεν θα ανοίξει τα χαρτιά του, χωρίς να ξεκαθαρίσει τη θέση του για το εάν θα μετάσχει ή όχι με χρηματοδότηση (όπως απαιτεί Γερμανία και ESM) στο ελληνικό πρόγραμμα.
Και όπως ανέφεραν, τις προηγούμενες ημέρες, πηγές της Κομισιόν, αυτό είναι το χειρότερο σενάριο στην παρούσα φάση, καθώς συνεπάγεται αυτόματα παράταση της αβεβαιότητας και μοιραίες καθυστερήσεις στις προσπάθειες ολοκλήρωσης της αξιολόγησης «το συντομότερο δυνατό».
Μ. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών