Ένας σκληρός και άκαρπος πόλεμος ανάμεσα σε Ευρώπη και Ελλάδα θα βαθαίνει την τραγωδία που συνδέει τις δύο πλευρές
Για την ελληνική τραγωδία που θα επηρεάσει την Ευρώπη καθώς η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει μπεί σε ένα φαύλο κύκλο, αναφέρεται σε ανάλυσή του το Bruegel.
Οπως αναφέρει, από το 2009 έως το 2015, το πρωτογενές έλλειμμα της ελληνικής κυβέρνησης (έλλειμμα χωρίς να υπολογίζονται οι πληρωμές τόκων) μειώθηκε από το 10% του ΑΕΠ σχεδόν στο μηδέν.
Στην Ελλάδα το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών ήταν στο 10% σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο ενώ τώρα το ισοζύγιο παρουσιάζει πλεόνασμα.
Εάν συγκρίνεται τους αριθμούς με αυτούς στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία, ή με οποιαδήποτε ιστορική καταγραφή σχετικά με τη μείωση των ελλειμμάτων, τότε η Ελλάδα έχει τις καλύτερες επιδόσεις.
Όμως η λιτότητα ήταν πολύ σκληρότερη για την Ελλάδα.
Οι δημόσιες δαπάνες αυξήθηκαν κατά περίπου 25%.
Αυτό προκάλεσε κατάρρευση του ΑΕΠ και των εσόδων από τη φορολογία.
Το αποτέλεσμα ήταν το δημόσιο χρέος να εκτιναχθεί από 145% του ΑΕΠ το 2009 στο 200% σήμερα.
Με λίγα λόγια, παρότι η Ελλάδα αναγκάστηκε να τρέξει γρηγορότερα ένα δύσκολο δρόμο έμεινε τελικά πίσω.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι πιστωτές της να ζητούν περισσότερα μέτρα λιτότητας καθώς για μία ακόμη φορά, οι προβλέψεις για την ανάπτυξη αποδείχτηκαν παράλογα αισιόδοξες ενώ το βάρος του χρέους θα μπορούσε να κλιμακωθεί ανεξέλεγκτα και να οδηγήσει σε μεγαλύτερες απαιτήσεις για λιτότητα.
Ένα φαύλο κύκλο που δεν θα τελειώνει ποτέ.
Οι Έλληνες από την πλευρά τους ψήφισαν δύο φορές μέσα στο 2015 δίνοντας την εντολή στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να απορρίψει οποιαδήποτε συμφωνία με τους πιστωτές της οι οποίοι παρόλα αυτά, κατάφεραν να ενισχύσουν τη θέση τους απειλώντας την Ελλάδα με έξοδο από το ευρώ.
Από το 1981 οπότε η Ελλάδα εντάχθηκε στην ΕΕ, η ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε παράλληλα με το ελληνικό κράτους.
Η Ευρώπη είχε ως βασικός της στόχο και μέλημα να εδραιώσει στην Ελλάδα τη δημοκρατία και να προωθήσει την ευημερία του λαού της.
Αντ ' αυτού, στη χώρα επικράτησε η διαφθορά και τα συμφέροντα τα οποία ρίζωσαν βαθιά με αποτέλεσμα να έχουν αποτύχει τόσο η Ευρώπη όσο και η Ελλάδα.
Οι πιστωτές τώρα προσπαθούν να αλλάξουν αυτές τις πρακτικές πιέζοντας την Ελλάδα για μεταρρυθμίσεις.
Όμως για να υπάρξει πραγματική αλλαγή και να δημιουργηθεί ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης για την Ελλάδα και να καταστραφούν τα διεφθαρμένα δίκτυα, θα χρειαστούν χρόνια.
Και η Ελλάδα δεν φαίνεται να έχει χρόνο καθώς η πίεση των δανειστών συνεχίζεται αμείλικτη για περαιτέρω δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας στο 3½% του ΑΕΠ για τα επόμενα τρία χρόνια. Στάση που δείχνει οικονομικό αναλφαβητισμό, πόσο μάλλον όταν προέρχεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που θεωρεί αναξιόπιστη αυτή την πολιτική.
Από μόνη της, όμως η λιτότητα θα μπορούσε να προκαλέσει συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 7%.
Πλέον, οι τιμές θα μειωθούν, καθιστώντας τα χρέη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων δυσβάσταχτα, υπονομεύοντας περαιτέρω την ανάπτυξη και τα δημόσια οικονομικά.
Προβλέψεις των πιστωτών δείχνουν μια θαυματουργή ανάκαμψη της ανάπτυξης.
Αν και θαύματα συμβαίνουν, συνήθως δεν είναι τόσο εντυπωσιακά όσο οι οικονομικές προβλέψεις.
Η εμμονή των πιστωτών με το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα είναι κάπως εκτός θέματος.
Οι συντάξεις είναι σημαντικές για τη διατήρηση των συνθηκών διαβίωσης των ευάλωτων οικογενειών. Και δεν είναι μόνο ένα σημαντικό ζήτημα για την διατήρηση της κοινωνικής ισότητας και της δικαιοσύνης που είναι σε κίνδυνο.
Η κλίμακα της μείωσης που προτείνεται, μαζί με όλα τα άλλα μέτρα λιτότητας, θα έχει άμεσες μακροοικονομικές επιπτώσεις.
Καθώς μειώνεται η κατανάλωση, μειώνονται η ανάπτυξη και οι τιμές ενώ ο φαύλος κύκλος χρέους-αποπληθωρισμού θα συνεχίζεται στην Ελλάδα.
Η αύξηση του ιδιωτικού και δημόσιου χρέους θα υπονομεύει περεταίρω το τραπεζικό σύστημα της χώρας.
Η μακροπρόθεσμη ζημιά θα είναι εκτεταμένη.
Για αρχή, οι πιο ταλαντούχοι θα εγκαταλείψουν μαζικά τη χώρα υπό των υποτονικών προοπτικών ανάπτυξης στην Ελλάδα με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί το πρόβλημα στο ασφαλιστικό καθώς η χώρα θα κατοικείται ουσιαστικά από συνταξιούχους.
Η οικονομική κρίση θα συνεχίζεται με τους Έλληνες να υποφέρουν περισσότερο και τους δανειστές να μην μπορούν να πάρουν τα χρήματα τους
ο μεγάλος κίνδυνος για την Ευρώπη είναι ότι δεν έχουν μείνει περιθώρια περεταίρω πιέσεων προς την Ελλάδα η κυβέρνηση της οποία δεν έχει άλλη επιλογή από το να εφαρμόζει τις συνεχείς απαιτήσεις των δανειστών.
Ένας σκληρός και άκαρπος πόλεμος ανάμεσα σε Ευρώπη και Ελλάδα θα βαθαίνει την τραγωδία που συνδέει τις δύο πλευρές.
Οπως αναφέρει, από το 2009 έως το 2015, το πρωτογενές έλλειμμα της ελληνικής κυβέρνησης (έλλειμμα χωρίς να υπολογίζονται οι πληρωμές τόκων) μειώθηκε από το 10% του ΑΕΠ σχεδόν στο μηδέν.
Στην Ελλάδα το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών ήταν στο 10% σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο ενώ τώρα το ισοζύγιο παρουσιάζει πλεόνασμα.
Εάν συγκρίνεται τους αριθμούς με αυτούς στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία, ή με οποιαδήποτε ιστορική καταγραφή σχετικά με τη μείωση των ελλειμμάτων, τότε η Ελλάδα έχει τις καλύτερες επιδόσεις.
Όμως η λιτότητα ήταν πολύ σκληρότερη για την Ελλάδα.
Οι δημόσιες δαπάνες αυξήθηκαν κατά περίπου 25%.
Αυτό προκάλεσε κατάρρευση του ΑΕΠ και των εσόδων από τη φορολογία.
Το αποτέλεσμα ήταν το δημόσιο χρέος να εκτιναχθεί από 145% του ΑΕΠ το 2009 στο 200% σήμερα.
Με λίγα λόγια, παρότι η Ελλάδα αναγκάστηκε να τρέξει γρηγορότερα ένα δύσκολο δρόμο έμεινε τελικά πίσω.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι πιστωτές της να ζητούν περισσότερα μέτρα λιτότητας καθώς για μία ακόμη φορά, οι προβλέψεις για την ανάπτυξη αποδείχτηκαν παράλογα αισιόδοξες ενώ το βάρος του χρέους θα μπορούσε να κλιμακωθεί ανεξέλεγκτα και να οδηγήσει σε μεγαλύτερες απαιτήσεις για λιτότητα.
Ένα φαύλο κύκλο που δεν θα τελειώνει ποτέ.
Οι Έλληνες από την πλευρά τους ψήφισαν δύο φορές μέσα στο 2015 δίνοντας την εντολή στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να απορρίψει οποιαδήποτε συμφωνία με τους πιστωτές της οι οποίοι παρόλα αυτά, κατάφεραν να ενισχύσουν τη θέση τους απειλώντας την Ελλάδα με έξοδο από το ευρώ.
Από το 1981 οπότε η Ελλάδα εντάχθηκε στην ΕΕ, η ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε παράλληλα με το ελληνικό κράτους.
Η Ευρώπη είχε ως βασικός της στόχο και μέλημα να εδραιώσει στην Ελλάδα τη δημοκρατία και να προωθήσει την ευημερία του λαού της.
Αντ ' αυτού, στη χώρα επικράτησε η διαφθορά και τα συμφέροντα τα οποία ρίζωσαν βαθιά με αποτέλεσμα να έχουν αποτύχει τόσο η Ευρώπη όσο και η Ελλάδα.
Οι πιστωτές τώρα προσπαθούν να αλλάξουν αυτές τις πρακτικές πιέζοντας την Ελλάδα για μεταρρυθμίσεις.
Όμως για να υπάρξει πραγματική αλλαγή και να δημιουργηθεί ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης για την Ελλάδα και να καταστραφούν τα διεφθαρμένα δίκτυα, θα χρειαστούν χρόνια.
Και η Ελλάδα δεν φαίνεται να έχει χρόνο καθώς η πίεση των δανειστών συνεχίζεται αμείλικτη για περαιτέρω δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας στο 3½% του ΑΕΠ για τα επόμενα τρία χρόνια. Στάση που δείχνει οικονομικό αναλφαβητισμό, πόσο μάλλον όταν προέρχεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που θεωρεί αναξιόπιστη αυτή την πολιτική.
Από μόνη της, όμως η λιτότητα θα μπορούσε να προκαλέσει συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 7%.
Πλέον, οι τιμές θα μειωθούν, καθιστώντας τα χρέη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων δυσβάσταχτα, υπονομεύοντας περαιτέρω την ανάπτυξη και τα δημόσια οικονομικά.
Προβλέψεις των πιστωτών δείχνουν μια θαυματουργή ανάκαμψη της ανάπτυξης.
Αν και θαύματα συμβαίνουν, συνήθως δεν είναι τόσο εντυπωσιακά όσο οι οικονομικές προβλέψεις.
Η εμμονή των πιστωτών με το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα είναι κάπως εκτός θέματος.
Οι συντάξεις είναι σημαντικές για τη διατήρηση των συνθηκών διαβίωσης των ευάλωτων οικογενειών. Και δεν είναι μόνο ένα σημαντικό ζήτημα για την διατήρηση της κοινωνικής ισότητας και της δικαιοσύνης που είναι σε κίνδυνο.
Η κλίμακα της μείωσης που προτείνεται, μαζί με όλα τα άλλα μέτρα λιτότητας, θα έχει άμεσες μακροοικονομικές επιπτώσεις.
Καθώς μειώνεται η κατανάλωση, μειώνονται η ανάπτυξη και οι τιμές ενώ ο φαύλος κύκλος χρέους-αποπληθωρισμού θα συνεχίζεται στην Ελλάδα.
Η αύξηση του ιδιωτικού και δημόσιου χρέους θα υπονομεύει περεταίρω το τραπεζικό σύστημα της χώρας.
Η μακροπρόθεσμη ζημιά θα είναι εκτεταμένη.
Για αρχή, οι πιο ταλαντούχοι θα εγκαταλείψουν μαζικά τη χώρα υπό των υποτονικών προοπτικών ανάπτυξης στην Ελλάδα με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί το πρόβλημα στο ασφαλιστικό καθώς η χώρα θα κατοικείται ουσιαστικά από συνταξιούχους.
Η οικονομική κρίση θα συνεχίζεται με τους Έλληνες να υποφέρουν περισσότερο και τους δανειστές να μην μπορούν να πάρουν τα χρήματα τους
ο μεγάλος κίνδυνος για την Ευρώπη είναι ότι δεν έχουν μείνει περιθώρια περεταίρω πιέσεων προς την Ελλάδα η κυβέρνηση της οποία δεν έχει άλλη επιλογή από το να εφαρμόζει τις συνεχείς απαιτήσεις των δανειστών.
Ένας σκληρός και άκαρπος πόλεμος ανάμεσα σε Ευρώπη και Ελλάδα θα βαθαίνει την τραγωδία που συνδέει τις δύο πλευρές.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών