Η Ελλάδα είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί και 4ο μνημόνιο και 4η ανακεφαλαιοποίηση...αναφέρει η BNP Paribas
Ο κίνδυνος αποτυχίας – ξανά – είναι ορατός για την Ελλάδα και τις τράπεζες καθώς στους επόμενους 18 μήνες θα δοκιμαστούν οι αντοχές της οικονομίας και των τραπεζών αναφέρει η BNP Paribas.
Στέλεχος της μεγάλης γαλλικής τράπεζας που μίλησε στο bankingnews.gr τόνισε ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία τα οποία φαίνεται ότι αποτελούν την κοινή συνισταμένη προβληματισμού των διεθνών επενδυτών.
Συγκεκριμένα
«Από το 2009 έως και σήμερα τέλη Οκτωβρίου του 2016 η Ελλάδα έχει περάσει ένα Γολγοθά με μέτρα λιτότητας, με ανακεφαλαιοποιήσεις στις τράπεζες, με ύφεση και με ιστορική φτωχοποίηση της κοινωνίας.
Το αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας στόχευσε σε μια ριζική μεταρρύθμιση του οικονομικού ιστού της χώρας και σε μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους….
Το αποτέλεσμα όμως μέχρι σήμερα είναι εμφανώς πολύ κατώτερα των περιστάσεων…
Περίπου 6 χρόνια προσπάθειας και οι μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες έχουν οδηγήσει σε μια ακραία φορολογική πολιτική που εμφανώς οδηγεί σε αδιέξοδο.
Η φτωχοποίηση της κοινωνίας στην Ελλάδα δεν έκανε πλουσιότερα τα δημόσια ταμεία και η υπερφορολόγηση δεν βοηθάει στην ανάκαμψη της οικονομίας και ειδικά της ιδιωτικής οικονομίας.
Δυστυχώς η Ελλάδα και οι δανειστές ακολούθησαν την λάθος πορεία….
Δείτε το παράδειγμα της Ιρλανδίας.
Κράτησε χαμηλά τους φορολογικούς συντελεστές, δίνοντας κίνητρα επενδύσεων κατά την περίοδο του recovery της ανάκαμψης και έτσι σημειώθηκαν ρυθμοί αύξησης του ΑΕΠ στο +5% και +6%.
Έτσι λοιπόν η Ιρλανδία έφθασε να έχει π.χ. στα ομόλογα χαμηλότερες αποδόσεις από την Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία.
Η Ιρλανδική οικονομία με τα λάθη και τις ατέλειες της ακολούθησε την σωστή συνταγή και τα αποτελέσματα ήταν εμφανή.
Στην Ελλάδα είναι προφανές ότι το όλο πείραμα έχει αποτύχει.
Η δήλωση του έλληνα πρωθυπουργού Α. Τσίπρα ότι χωρίς αναδιάρθρωση χρέους και ποσοτική χαλάρωση κινδυνεύει να αποτύχει το ελληνικό πρόγραμμα είναι απόλυτα ακριβής…
Αλλά είναι η μισή αλήθεια.
Δεν κινδυνεύει το ελληνικό πρόγραμμα λόγω χρέους και ποσοτικής χαλάρωσης αλλά λόγω συνταγής.
Υπάρχει ο κίνδυνος να συμβούν τα εξής 12 πράγματα τους επόμενους 18 μήνες…
1)Το μεγάλο σχέδιο για ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας πάνω από 2,5% θα αποτύχει.
Κανείς δεν πιστεύει π.χ. ότι το 2017 η Ελλάδα θα μπορέσει να πετύχει ρυθμό ανάκαμψης πάνω από 1,2 με 1,5%.
2)Η ακραία φορολόγηση θα κρατήσει καθηλωμένη την ιδιωτική πρωτοβουλία, οι επιχειρήσεις θα συνεισφέρουν σε ανάκαμψη ούτε το 0,3% με 0,4% του ΑΕΠ.
3)Οι δανειστές και ειδικά η ΕΕ δεν θα δώσουν ουσιαστική λύση για το χρέος.
Δεν ξέρω εάν μέσα στους επόμενους 6 μήνες υπάρξουν κάποιες διευθετήσεις αλλά σίγουρα οι διευθετήσεις δεν θα καταστήσουν βιώσιμο το χρέος…
4)Το χρέος όπως είναι δομημένο στην Ελλάδα θέλει haircut περίπου 40% και θα πρέπει να αφορά διακρατικά δάνεια, SSM δάνεια και όχι ομόλογα που κατέχουν ιδιώτες.
Στην Ευρώπη κανείς δεν συζητάει τέτοια λύση.
Η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και η μείωση των επιτοκίων δεν είναι λύση για το χρέος…
5)Οι βασικοί στόχοι του προγράμματος με προεξάρχοντα το πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 3,5% μετά το 2018 δεν θα επιτευχθούν.
6)Ταμειακά η Ελλάδα μπορεί να φθάσει έως το καλοκαίρι του 2017 και να πληρώσει τα ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ και λήγουν τον Απρίλιο και Ιούλιο του 2017 αλλά και το πρώην 3ετές ομόλογο ύψους 1,8 δισεκ. ευρώ περίπου....αλλά μετά τι θα συμβεί;
7)Έξοδος στις αγορές θα έχει νόημα στην Ελλάδα προς το τέλος του 2017.
Η Ελλάδα θα ήθελε να βγει στις αγορές Μάρτιο – Απρίλιο ή Μάιο του 2017 αλλά είναι μάλλον απίθανο.
8)Οι τράπεζες στην Ελλάδα δεν μπορούν να συνδράμουν με την πιστωτική επέκταση θετικά στην οικονομία.
Το 2005 – 2007 η Ελλάδα επιτύγχανε ρυθμούς ανάπτυξης 3,5% και το 60% στην ανάπτυξη αυτή ήταν πιστωτική επέκταση, δάνεια που χορηγούσαν οι τράπεζες.
9)Οι τράπεζες έχουν να αντιμετωπίσουν ένα βουνό από προβληματικά δάνεια.
Το πρόβλημα αυτό που ξεπερνάει τα 110 δισεκ. θα αποτελεί ένα τεράστιο βάρος για τουλάχιστον 4-5 χρόνια ακόμη
10)Η πορεία των καταθέσεων στην Ελλάδα δείχνει ότι οι καταθέτες δεν εμπιστεύονται ακόμη τις τράπεζες και το ακόμη χειρότερο είναι εμφανής η αδυναμία παραγωγής κοινωνικού πλούτου.
Η κοινωνία δεν μπορεί να αποταμιεύσει άρα η Ελλάδα λειτουργεί μονίμως σε alert ρευστότητας, η μείσωη του ELA είναι ένα λογιστικό τρίκ δεν αντικατοπτρίζει πραγματική βελτίωση ρευστότητας.
11)Οι τράπεζες έχουν ένα ρόλο, δίνουν δάνεια στην οικονομία βοηθώντας την αύξηση του ΑΕΠ, δίνουν δάνεια στο κράτος μέσω της αγοράς ομολόγων για να μπορεί να λειτουργεί ο προϋπολογισμός.
Νομίζω ότι αυτό το μοντέλο στην Ελλάδα έχει καταρρεύσει πολλά χρόνια.
12) Η Ελλάδα είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί και 4ο μνημόνιο και 4η ανακεφαλαιοποίηση.
Ο κίνδυνος να αποτύχει ξανά η Ελλάδα είναι ορατός.
www.bankingnews.gr
Στέλεχος της μεγάλης γαλλικής τράπεζας που μίλησε στο bankingnews.gr τόνισε ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία τα οποία φαίνεται ότι αποτελούν την κοινή συνισταμένη προβληματισμού των διεθνών επενδυτών.
Συγκεκριμένα
«Από το 2009 έως και σήμερα τέλη Οκτωβρίου του 2016 η Ελλάδα έχει περάσει ένα Γολγοθά με μέτρα λιτότητας, με ανακεφαλαιοποιήσεις στις τράπεζες, με ύφεση και με ιστορική φτωχοποίηση της κοινωνίας.
Το αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας στόχευσε σε μια ριζική μεταρρύθμιση του οικονομικού ιστού της χώρας και σε μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους….
Το αποτέλεσμα όμως μέχρι σήμερα είναι εμφανώς πολύ κατώτερα των περιστάσεων…
Περίπου 6 χρόνια προσπάθειας και οι μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες έχουν οδηγήσει σε μια ακραία φορολογική πολιτική που εμφανώς οδηγεί σε αδιέξοδο.
Η φτωχοποίηση της κοινωνίας στην Ελλάδα δεν έκανε πλουσιότερα τα δημόσια ταμεία και η υπερφορολόγηση δεν βοηθάει στην ανάκαμψη της οικονομίας και ειδικά της ιδιωτικής οικονομίας.
Δυστυχώς η Ελλάδα και οι δανειστές ακολούθησαν την λάθος πορεία….
Δείτε το παράδειγμα της Ιρλανδίας.
Κράτησε χαμηλά τους φορολογικούς συντελεστές, δίνοντας κίνητρα επενδύσεων κατά την περίοδο του recovery της ανάκαμψης και έτσι σημειώθηκαν ρυθμοί αύξησης του ΑΕΠ στο +5% και +6%.
Έτσι λοιπόν η Ιρλανδία έφθασε να έχει π.χ. στα ομόλογα χαμηλότερες αποδόσεις από την Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία.
Η Ιρλανδική οικονομία με τα λάθη και τις ατέλειες της ακολούθησε την σωστή συνταγή και τα αποτελέσματα ήταν εμφανή.
Στην Ελλάδα είναι προφανές ότι το όλο πείραμα έχει αποτύχει.
Η δήλωση του έλληνα πρωθυπουργού Α. Τσίπρα ότι χωρίς αναδιάρθρωση χρέους και ποσοτική χαλάρωση κινδυνεύει να αποτύχει το ελληνικό πρόγραμμα είναι απόλυτα ακριβής…
Αλλά είναι η μισή αλήθεια.
Δεν κινδυνεύει το ελληνικό πρόγραμμα λόγω χρέους και ποσοτικής χαλάρωσης αλλά λόγω συνταγής.
Υπάρχει ο κίνδυνος να συμβούν τα εξής 12 πράγματα τους επόμενους 18 μήνες…
1)Το μεγάλο σχέδιο για ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας πάνω από 2,5% θα αποτύχει.
Κανείς δεν πιστεύει π.χ. ότι το 2017 η Ελλάδα θα μπορέσει να πετύχει ρυθμό ανάκαμψης πάνω από 1,2 με 1,5%.
2)Η ακραία φορολόγηση θα κρατήσει καθηλωμένη την ιδιωτική πρωτοβουλία, οι επιχειρήσεις θα συνεισφέρουν σε ανάκαμψη ούτε το 0,3% με 0,4% του ΑΕΠ.
3)Οι δανειστές και ειδικά η ΕΕ δεν θα δώσουν ουσιαστική λύση για το χρέος.
Δεν ξέρω εάν μέσα στους επόμενους 6 μήνες υπάρξουν κάποιες διευθετήσεις αλλά σίγουρα οι διευθετήσεις δεν θα καταστήσουν βιώσιμο το χρέος…
4)Το χρέος όπως είναι δομημένο στην Ελλάδα θέλει haircut περίπου 40% και θα πρέπει να αφορά διακρατικά δάνεια, SSM δάνεια και όχι ομόλογα που κατέχουν ιδιώτες.
Στην Ευρώπη κανείς δεν συζητάει τέτοια λύση.
Η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και η μείωση των επιτοκίων δεν είναι λύση για το χρέος…
5)Οι βασικοί στόχοι του προγράμματος με προεξάρχοντα το πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 3,5% μετά το 2018 δεν θα επιτευχθούν.
6)Ταμειακά η Ελλάδα μπορεί να φθάσει έως το καλοκαίρι του 2017 και να πληρώσει τα ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ και λήγουν τον Απρίλιο και Ιούλιο του 2017 αλλά και το πρώην 3ετές ομόλογο ύψους 1,8 δισεκ. ευρώ περίπου....αλλά μετά τι θα συμβεί;
7)Έξοδος στις αγορές θα έχει νόημα στην Ελλάδα προς το τέλος του 2017.
Η Ελλάδα θα ήθελε να βγει στις αγορές Μάρτιο – Απρίλιο ή Μάιο του 2017 αλλά είναι μάλλον απίθανο.
8)Οι τράπεζες στην Ελλάδα δεν μπορούν να συνδράμουν με την πιστωτική επέκταση θετικά στην οικονομία.
Το 2005 – 2007 η Ελλάδα επιτύγχανε ρυθμούς ανάπτυξης 3,5% και το 60% στην ανάπτυξη αυτή ήταν πιστωτική επέκταση, δάνεια που χορηγούσαν οι τράπεζες.
9)Οι τράπεζες έχουν να αντιμετωπίσουν ένα βουνό από προβληματικά δάνεια.
Το πρόβλημα αυτό που ξεπερνάει τα 110 δισεκ. θα αποτελεί ένα τεράστιο βάρος για τουλάχιστον 4-5 χρόνια ακόμη
10)Η πορεία των καταθέσεων στην Ελλάδα δείχνει ότι οι καταθέτες δεν εμπιστεύονται ακόμη τις τράπεζες και το ακόμη χειρότερο είναι εμφανής η αδυναμία παραγωγής κοινωνικού πλούτου.
Η κοινωνία δεν μπορεί να αποταμιεύσει άρα η Ελλάδα λειτουργεί μονίμως σε alert ρευστότητας, η μείσωη του ELA είναι ένα λογιστικό τρίκ δεν αντικατοπτρίζει πραγματική βελτίωση ρευστότητας.
11)Οι τράπεζες έχουν ένα ρόλο, δίνουν δάνεια στην οικονομία βοηθώντας την αύξηση του ΑΕΠ, δίνουν δάνεια στο κράτος μέσω της αγοράς ομολόγων για να μπορεί να λειτουργεί ο προϋπολογισμός.
Νομίζω ότι αυτό το μοντέλο στην Ελλάδα έχει καταρρεύσει πολλά χρόνια.
12) Η Ελλάδα είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί και 4ο μνημόνιο και 4η ανακεφαλαιοποίηση.
Ο κίνδυνος να αποτύχει ξανά η Ελλάδα είναι ορατός.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών