Αν αποδειχθεί, λοιπόν, ότι η προεδρία Trump θα είναι μια προεδρία που θα αλλάξει το καθεστώς στις ΗΠΑ, τότε το ευρώ θα βρεθεί σίγουρα υπό μεγάλη δοκιμασία
Την άποψη ότι η εκλογή του Donald Trump στις αμερικανικές εκλογές μπορεί να επιταχύνει τη διάλυση της ζώνης του ευρώ, διατυπώνει το αυστριακό think tank (δεξαμενή σκέψης) Mises Institute.
Στο επίκεντρο αυτής της άποψης τοποθετείται η οικονομική πολιτική που φαίνεται πως θα ασκήσει η αμερικανική κυβέρνηση υπό τον Trump.
Όπως αναφέρεται, βασική προτεραιότητα του Donald Trump εμφανίζεται η τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης και η δημιουργία θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ.
Κατά τον συντάκτη του κειμένου, οικονομολόγο Thorsten Polleit, υπάρχουν δύο τρόποι επίτευξης αυτών των στόχων:
1. Ο νέος πρόεδρος να επικεντρωθεί στο ζήτημα της παραγωγής, να μειώσει την εταιρική φορολογία και τη φορολογία στα εισοδήματα, χαλιναγωγώντας ταυτόχρονα τις κρατικές δαπάνες.
Ή
2. Ο νέος πρόεδρος μπορεί να ζουμάρει στο ζήτημα της ζήτησης, ενθαρρύνοντας την πιστωτική επέκταση για επενδύσεις σε υποδομές και συναφή, αλλά και μια υπερβολικά χαλαρή νομισματική πολιτική, λαμβάνοντας μια προστατευτική στάση ως προς το εμπόριο.
Το πρώτο σενάριο θα αποτελούσε κατ’ ουσία μια αλλαγή καθεστώτος, που θα περιόριζε τη γιγάντια μηχανή της αμερικανικής κυβέρνησης.
Θα ήταν μια από τις πλέον θαρραλέες πολιτικές κινήσεις της πρόσφατης ιστορίας, ενώ θα απαιτούσε κάποιον με σοβαρές προθέσεις για να τα καταφέρει.
Ο Trump είναι ένας πλούσιος επιχειρηματίας, με μικρή υποταγή στο κόμμα και ελάχιστο φόβο για τους λομπίστες.
Ίσως θα κεφαλαιοποιήσει αυτή την ανεξαρτησία και θα αδράξει την ευκαιρία να κάνει μια μεγάλη αλλαγή.
Όπως σημειώνεται, ακόμα και η ισχνή πιθανότητα η αμερικανική οικονομία να βελτιωθεί υπό την προεδρία Trump έχει οδηγήσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές να προετοιμάζονται για υψηλότερα επιτόκια.
Ειδικότερα, υψηλές είναι οι προσδοκίες για αύξηση των επιτοκίων του δολαρίου τον Δεκέμβριο, κάτι που - όπως σημειώνεται - θα οδηγήσει σε ενίσχυση του δολαρίου έναντι των άλλων νομισμάτων και ιδίως του ευρώ.
Ακόμα και αν ο Trump δεν υιοθετήσει πλήρως τον απομονωτισμό που ευαγγελίζεται, σίγουρα δε θα είναι πρωταθλητής της παγκοσμιοποίησης.
Ως αποτέλεσμα, το σχέδιο της ευρωπαϊκής ενοποίησης θα χάσει τον πιο ισχυρό πολιτικό και πνευματικό του συνήγορο, αναφέρει το Mises Institute.
Αυτή η εξέλιξη θα ενισχύσει την επενδυτική αβεβαιότητα, σχετικά με το μέλλον του ευρώ.
Η απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν ήδη ένα ισχυρό πλήγμα στην πεποίθηση των ανθρώπων ότι η Ε.Ε. είναι ο οικονομικά και πολιτικά επιθυμητός θεσμός.
Οι πιθανότητες απώλειας της στήριξης του έργου είναι τώρα ακόμη μεγαλύτερες, ενώ οι δεσμοί που συνδέουν την Ένωση μπορεί ακόμα και να «ξετυλιχτούν», προειδοποιεί το Mises Institute.
Όλα αυτά θέτουν υπό αμφισβήτηση τους λόγους ύπαρξης του ευρώ.
Οι αμφιβολίες για τη βιωσιμότητά του θα επιδεινώσουν την οικονομική εξαθλίωση, κυρίως των αδύναμων κρατών-μελών του ευρώ.
Οι επενδύσεις σε αυτές τις χώρας θα επιβραδυνθούν, ασκώντας περαιτέρω πιέσεις στην παραγωγή και την απασχόληση.
Ακόμα χειρότερα, πολλές τράπεζες στην Ευρωζώνη θα που συμμετέχουν στον διασυνοριακό δανεισμό θα υποφέρουν αν τεθεί η ύπαρξη του ευρώ υπό αμφισβήτηση.
Οι επενδυτές ήδη διστάζουν να χορηγήσουν νέα κεφάλαια στις προβληματικές τράπεζες του ευρώ, λόγω και της χαμηλής κερδοφορίας και τους ύψους των επισφαλών δανείων στους ισολογισμούς τους.
Περισσότερο από ποτέ, η ευτυχία των τραπεζών ευρώ βρίσκεται στα χέρια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Ωστόσο, ο ανθυγιεινός δεσμός μεταξύ της ΕΚΤ και των κυβερνήσεων και των τραπεζών στην Ευρωζώνη θα μπορούσε να πάρει μια πολύ κακή στροφή.
Στις 26 Ιουλίου 2012, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Mario Draghi είχε δεσμευτεί πως «η ΕΚΤ είναι έτοιμη να κάνει ό,τι χρειάζεται για να διασώσει το ευρώ. Και πιστέψτε με, θα είναι αρκετό».
Τώρα η ΕΚΤ ίσως εξαναγκαστεί να κάνει ακριβώς αυτό: να αγοράσει ολοένα και μεγαλύτερες ποσότητες χρέους, ώστε να διασφαλίσει ότι τα επιτόκια θα παραμείνουν χαμηλά και να κρατήσει τις υπερχρεωμένες κυβερνήσεις και τράπεζες μακριά από τη χρεοκοπία.
Αν αποδειχθεί, λοιπόν, ότι η προεδρία Trump θα είναι μια προεδρία που θα αλλάξει το καθεστώς στις ΗΠΑ, τότε το ευρώ θα βρεθεί σίγουρα υπό μεγάλη δοκιμασία.
Ένα εξαιρετικά πιθανό σενάριο είναι ότι αργά ή γρήγορα η ΕΚΤ, προσπαθώντας απεγνωσμένα να αποτρέψει την πυραμίδα του χρέους σε ευρώ να καταρρεύσει, θα ακολουθήσει μια πολιτική υψηλού πληθωρισμού, προτού το ευρώ καταλήξει τελικά διαλυμένο.
www.bankingnews.gr
Στο επίκεντρο αυτής της άποψης τοποθετείται η οικονομική πολιτική που φαίνεται πως θα ασκήσει η αμερικανική κυβέρνηση υπό τον Trump.
Όπως αναφέρεται, βασική προτεραιότητα του Donald Trump εμφανίζεται η τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης και η δημιουργία θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ.
Κατά τον συντάκτη του κειμένου, οικονομολόγο Thorsten Polleit, υπάρχουν δύο τρόποι επίτευξης αυτών των στόχων:
1. Ο νέος πρόεδρος να επικεντρωθεί στο ζήτημα της παραγωγής, να μειώσει την εταιρική φορολογία και τη φορολογία στα εισοδήματα, χαλιναγωγώντας ταυτόχρονα τις κρατικές δαπάνες.
Ή
2. Ο νέος πρόεδρος μπορεί να ζουμάρει στο ζήτημα της ζήτησης, ενθαρρύνοντας την πιστωτική επέκταση για επενδύσεις σε υποδομές και συναφή, αλλά και μια υπερβολικά χαλαρή νομισματική πολιτική, λαμβάνοντας μια προστατευτική στάση ως προς το εμπόριο.
Το πρώτο σενάριο θα αποτελούσε κατ’ ουσία μια αλλαγή καθεστώτος, που θα περιόριζε τη γιγάντια μηχανή της αμερικανικής κυβέρνησης.
Θα ήταν μια από τις πλέον θαρραλέες πολιτικές κινήσεις της πρόσφατης ιστορίας, ενώ θα απαιτούσε κάποιον με σοβαρές προθέσεις για να τα καταφέρει.
Ο Trump είναι ένας πλούσιος επιχειρηματίας, με μικρή υποταγή στο κόμμα και ελάχιστο φόβο για τους λομπίστες.
Ίσως θα κεφαλαιοποιήσει αυτή την ανεξαρτησία και θα αδράξει την ευκαιρία να κάνει μια μεγάλη αλλαγή.
Όπως σημειώνεται, ακόμα και η ισχνή πιθανότητα η αμερικανική οικονομία να βελτιωθεί υπό την προεδρία Trump έχει οδηγήσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές να προετοιμάζονται για υψηλότερα επιτόκια.
Ειδικότερα, υψηλές είναι οι προσδοκίες για αύξηση των επιτοκίων του δολαρίου τον Δεκέμβριο, κάτι που - όπως σημειώνεται - θα οδηγήσει σε ενίσχυση του δολαρίου έναντι των άλλων νομισμάτων και ιδίως του ευρώ.
Ακόμα και αν ο Trump δεν υιοθετήσει πλήρως τον απομονωτισμό που ευαγγελίζεται, σίγουρα δε θα είναι πρωταθλητής της παγκοσμιοποίησης.
Ως αποτέλεσμα, το σχέδιο της ευρωπαϊκής ενοποίησης θα χάσει τον πιο ισχυρό πολιτικό και πνευματικό του συνήγορο, αναφέρει το Mises Institute.
Αυτή η εξέλιξη θα ενισχύσει την επενδυτική αβεβαιότητα, σχετικά με το μέλλον του ευρώ.
Η απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν ήδη ένα ισχυρό πλήγμα στην πεποίθηση των ανθρώπων ότι η Ε.Ε. είναι ο οικονομικά και πολιτικά επιθυμητός θεσμός.
Οι πιθανότητες απώλειας της στήριξης του έργου είναι τώρα ακόμη μεγαλύτερες, ενώ οι δεσμοί που συνδέουν την Ένωση μπορεί ακόμα και να «ξετυλιχτούν», προειδοποιεί το Mises Institute.
Όλα αυτά θέτουν υπό αμφισβήτηση τους λόγους ύπαρξης του ευρώ.
Οι αμφιβολίες για τη βιωσιμότητά του θα επιδεινώσουν την οικονομική εξαθλίωση, κυρίως των αδύναμων κρατών-μελών του ευρώ.
Οι επενδύσεις σε αυτές τις χώρας θα επιβραδυνθούν, ασκώντας περαιτέρω πιέσεις στην παραγωγή και την απασχόληση.
Ακόμα χειρότερα, πολλές τράπεζες στην Ευρωζώνη θα που συμμετέχουν στον διασυνοριακό δανεισμό θα υποφέρουν αν τεθεί η ύπαρξη του ευρώ υπό αμφισβήτηση.
Οι επενδυτές ήδη διστάζουν να χορηγήσουν νέα κεφάλαια στις προβληματικές τράπεζες του ευρώ, λόγω και της χαμηλής κερδοφορίας και τους ύψους των επισφαλών δανείων στους ισολογισμούς τους.
Περισσότερο από ποτέ, η ευτυχία των τραπεζών ευρώ βρίσκεται στα χέρια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Ωστόσο, ο ανθυγιεινός δεσμός μεταξύ της ΕΚΤ και των κυβερνήσεων και των τραπεζών στην Ευρωζώνη θα μπορούσε να πάρει μια πολύ κακή στροφή.
Στις 26 Ιουλίου 2012, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Mario Draghi είχε δεσμευτεί πως «η ΕΚΤ είναι έτοιμη να κάνει ό,τι χρειάζεται για να διασώσει το ευρώ. Και πιστέψτε με, θα είναι αρκετό».
Τώρα η ΕΚΤ ίσως εξαναγκαστεί να κάνει ακριβώς αυτό: να αγοράσει ολοένα και μεγαλύτερες ποσότητες χρέους, ώστε να διασφαλίσει ότι τα επιτόκια θα παραμείνουν χαμηλά και να κρατήσει τις υπερχρεωμένες κυβερνήσεις και τράπεζες μακριά από τη χρεοκοπία.
Αν αποδειχθεί, λοιπόν, ότι η προεδρία Trump θα είναι μια προεδρία που θα αλλάξει το καθεστώς στις ΗΠΑ, τότε το ευρώ θα βρεθεί σίγουρα υπό μεγάλη δοκιμασία.
Ένα εξαιρετικά πιθανό σενάριο είναι ότι αργά ή γρήγορα η ΕΚΤ, προσπαθώντας απεγνωσμένα να αποτρέψει την πυραμίδα του χρέους σε ευρώ να καταρρεύσει, θα ακολουθήσει μια πολιτική υψηλού πληθωρισμού, προτού το ευρώ καταλήξει τελικά διαλυμένο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών