Αν το μεγάλο tapering προκαλέσει απότομη πτώση των τιμών των ενεργητικών, η επίδραση στην παγκόσμια οικονομία μπορεί να είναι σοβαρή
Μετά από πολλά χρόνια μεγάλων αγορών καθαρών περιουσιακών στοιχείων στις αναπτυγμένες οικονομίες, οι κεντρικές τράπεζες τώρα εμφανίζονται έτοιμες να μειώσουν απότομα τις παρεμβάσεις στην οικονομία.
Αυτό αναφέρει η Citigroup στη σημερινή της ανάλυση υπό τον τίτλο "Peak Central Bank Balance Sheets" (Κορυφώθηκε η αύξηση των ισολογισμών των Κεντρικών Τραπεζών), που σας παρουσιάζει το www.bankingnews.gr, στην οποία επισημαίνει ότι η Fed θα αρχίσει να μειώνει τον ισολογισμό της τον προσεχή Οκτώβριο, ενώ η ΕΚΤ πιθανότατα θα θέσει τέρμα στις αγορές καθαρών περιουσιακών στοιχείων το 2018 και η BoJ πιθανότατα θα συνεχίσει να επιλέγει τις αγορές.
Γιατί τώρα, όμως;
Σύμφωνα με τη Citigroup, η παγκόσμια μείωση οφείλεται κυρίως στη βελτίωση των παγκόσμιων οικονομικών επιδόσεων, καθώς τα ποσοστά ανεργίας έχουν μειωθεί σημαντικά σε όλες τις ανεπτυγμένες οικονομίες και οι κίνδυνοι αποπληθωρισμού έχουν υποχωρήσει.
Αλλά αντικατοπτρίζει επίσης τους πολιτικούς παράγοντες και τα τεχνικά όρια των κεντρικών τραπεζών.
Ο άμεσος αντίκτυπος της μείωσης της στήριξης της παγκόσμιας οικονομίας είναι πιθανόν μετριοπαθής, εκτιμά η Citigroup.
Αν όμως το μεγάλο tapering προκαλέσει απότομη πτώση των τιμών των ενεργητικών, η επίδραση στην παγκόσμια οικονομία μπορεί να είναι σοβαρή.
Τι θα μπορούσε να σταματήσει ή και να καθυστερήσει στο tapering;
Σύμφωνα με τη Citigroup είναι τρεις οι λόγοι που θα μπορούσαν να ανακόψουν το tapering:
i) η σημαντική χρηματοοικονομική σύσφιξη,
ii) η επιστροφή των χαμηλών margin και
iii) οι σημαντικές αλλαγές στις ηγεσίες των κεντρικών τραπεζών (κυρίως της Fed).
Μια επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας (απίθανο βραχυπρόθεσμα) θα μπορούσε επίσης να περιορίσει το tapering.
Γιατί οι κεντρικές τράπεζες κινούνται τώρα;
Πρώτα από όλα η Citigroup τονίζει ότι υπάρχει μια σημαντική διαφορά μεταξύ της Fed - η οποία πλησιάζει τη μείωση του ισολογισμού - και άλλων κεντρικών τραπεζών των ανεπτυγμένων οικονομιών (ΕΚΤ, BoJ, Riksbank) οι οποίες μειώνουν τις καθαρές αγορές ενεργητικού.
Εν τω μεταξύ, η BoE έχει ήδη ολοκληρώσει τις καθαρές αγορές περιουσιακών στοιχείων, αλλά παραμένει λίγος καιρός από την εξέταση της μείωσης του ισολογισμού.
Τα κίνητρα για τις αλλαγές στις πολιτικές ποικίλλουν μεταξύ των διαφόρων κεντρικών τραπεζών, αλλά υπάρχουν ορισμένα κοινά θέματα:
- Μείωση της στήριξης
Ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός ήταν 1,4% τον Ιούλιο, έναντι 0,5% ετησίως κατά μέσο όρο το 2015-16, και οι ανησυχίες για τον αποπληθωρισμό έχουν υποχωρήσει σχεδόν σε όλες τις οικονομίες.
Η μέση ανεργία ανέρχεται στο 5,7% (χαμηλότερη από τον Απρίλιο του 2008) στις 17 Ιουνίου, ενώ οι θέσεις εργασίας έχουν αυξηθεί σημαντικά.
Οι προβλέψεις για τον πληθωρισμό των κεντρικών τραπεζών δείχνουν ότι αναμένουν αύξηση του πληθωρισμού καθώς τα κενά παραγωγής μειώνονται και αναμένεται ότι μια πρώιμη σταδιακή μείωση των καθαρών αγορών θα μπορούσε ενδεχομένως να αποτρέψει την ανάγκη για στρεβλώσεις στο μέλλον.
- Δημιουργία χώρου για μελλοντικές παρεμβάσεις
Η μείωση των καθαρών αγορών ή των μεγεθών του ισολογισμού θα αυξήσει την καθαρή προσφορά των διαθέσιμων στο μέλλον εάν η οικονομία το χρειαστεί.
- Πολιτικοί λόγοι
Στις περισσότερες οικονομίες, οι μεγάλες αγορές περιουσιακών στοιχείων από τις κεντρικές τράπεζες είναι πολιτικά αμφιλεγόμενες.
Αυτό συμβαίνει λόγω του οιονεί δημοσιονομικού ρόλου τους, συμπεριλαμβανομένων των παρεμβάσεων της Fed στην αγορά MBS.
Στην αγορά κρατικών ομολόγων της Ευρωζώνης, οι αγορές είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενες, καθώς θεωρούνται εν μέρει ως στήριξη δημοσιονομικών ασθενέστερων κρατών της ευρωζώνης.
Στρατηγικές εξόδου
Η έξοδος από τα μεγάλα προγράμματα αγοράς περιουσιακών στοιχείων απαιτεί μια σειρά αποφάσεων.
Τα βασικά ερωτήματα είναι πόσο γρήγορες και πόσο ευέλικτες θα είναι η ΕΚΤ και η ΒοΕ να μειώσουν τα προγράμματα αγορών τους και πώς οι επιλογές του ισολογισμού θα αλληλεπιδρούν με τις αποφάσεις για το επιτόκιο.
Παρόλο που οι κεντρικές τράπεζες είναι πιθανό να επιλέξουν ποικίλες μορφές πολιτικής, φαίνεται να υπάρχει μια συναρπαστική συναίνεση για:
1. Μείωση των αγορών περιουσιακών στοιχείων
2. Αύξηση των επιτοκίων (συνεχίζοντας τις επανεπενδύσεις) όταν το επιτρέψουν οι μακροοικονομικές συνθήκες
3. Μείωση του ισολογισμού μέσω (εν μέρει) λήξης των επανεπενδύσεων, όταν τα επιτόκια πολιτικής είναι αρκετά πάνω από το πραγματικό κατώτατο όριο, ώστε να παράσχουν ουσιαστικό χώρο πολιτικής.
www.bankingnews.gr
Αυτό αναφέρει η Citigroup στη σημερινή της ανάλυση υπό τον τίτλο "Peak Central Bank Balance Sheets" (Κορυφώθηκε η αύξηση των ισολογισμών των Κεντρικών Τραπεζών), που σας παρουσιάζει το www.bankingnews.gr, στην οποία επισημαίνει ότι η Fed θα αρχίσει να μειώνει τον ισολογισμό της τον προσεχή Οκτώβριο, ενώ η ΕΚΤ πιθανότατα θα θέσει τέρμα στις αγορές καθαρών περιουσιακών στοιχείων το 2018 και η BoJ πιθανότατα θα συνεχίσει να επιλέγει τις αγορές.
Γιατί τώρα, όμως;
Σύμφωνα με τη Citigroup, η παγκόσμια μείωση οφείλεται κυρίως στη βελτίωση των παγκόσμιων οικονομικών επιδόσεων, καθώς τα ποσοστά ανεργίας έχουν μειωθεί σημαντικά σε όλες τις ανεπτυγμένες οικονομίες και οι κίνδυνοι αποπληθωρισμού έχουν υποχωρήσει.
Αλλά αντικατοπτρίζει επίσης τους πολιτικούς παράγοντες και τα τεχνικά όρια των κεντρικών τραπεζών.
Ο άμεσος αντίκτυπος της μείωσης της στήριξης της παγκόσμιας οικονομίας είναι πιθανόν μετριοπαθής, εκτιμά η Citigroup.
Αν όμως το μεγάλο tapering προκαλέσει απότομη πτώση των τιμών των ενεργητικών, η επίδραση στην παγκόσμια οικονομία μπορεί να είναι σοβαρή.
Τι θα μπορούσε να σταματήσει ή και να καθυστερήσει στο tapering;
Σύμφωνα με τη Citigroup είναι τρεις οι λόγοι που θα μπορούσαν να ανακόψουν το tapering:
i) η σημαντική χρηματοοικονομική σύσφιξη,
ii) η επιστροφή των χαμηλών margin και
iii) οι σημαντικές αλλαγές στις ηγεσίες των κεντρικών τραπεζών (κυρίως της Fed).
Μια επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας (απίθανο βραχυπρόθεσμα) θα μπορούσε επίσης να περιορίσει το tapering.
Γιατί οι κεντρικές τράπεζες κινούνται τώρα;
Πρώτα από όλα η Citigroup τονίζει ότι υπάρχει μια σημαντική διαφορά μεταξύ της Fed - η οποία πλησιάζει τη μείωση του ισολογισμού - και άλλων κεντρικών τραπεζών των ανεπτυγμένων οικονομιών (ΕΚΤ, BoJ, Riksbank) οι οποίες μειώνουν τις καθαρές αγορές ενεργητικού.
Εν τω μεταξύ, η BoE έχει ήδη ολοκληρώσει τις καθαρές αγορές περιουσιακών στοιχείων, αλλά παραμένει λίγος καιρός από την εξέταση της μείωσης του ισολογισμού.
Τα κίνητρα για τις αλλαγές στις πολιτικές ποικίλλουν μεταξύ των διαφόρων κεντρικών τραπεζών, αλλά υπάρχουν ορισμένα κοινά θέματα:
- Μείωση της στήριξης
Ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός ήταν 1,4% τον Ιούλιο, έναντι 0,5% ετησίως κατά μέσο όρο το 2015-16, και οι ανησυχίες για τον αποπληθωρισμό έχουν υποχωρήσει σχεδόν σε όλες τις οικονομίες.
Η μέση ανεργία ανέρχεται στο 5,7% (χαμηλότερη από τον Απρίλιο του 2008) στις 17 Ιουνίου, ενώ οι θέσεις εργασίας έχουν αυξηθεί σημαντικά.
Οι προβλέψεις για τον πληθωρισμό των κεντρικών τραπεζών δείχνουν ότι αναμένουν αύξηση του πληθωρισμού καθώς τα κενά παραγωγής μειώνονται και αναμένεται ότι μια πρώιμη σταδιακή μείωση των καθαρών αγορών θα μπορούσε ενδεχομένως να αποτρέψει την ανάγκη για στρεβλώσεις στο μέλλον.
- Δημιουργία χώρου για μελλοντικές παρεμβάσεις
Η μείωση των καθαρών αγορών ή των μεγεθών του ισολογισμού θα αυξήσει την καθαρή προσφορά των διαθέσιμων στο μέλλον εάν η οικονομία το χρειαστεί.
- Πολιτικοί λόγοι
Στις περισσότερες οικονομίες, οι μεγάλες αγορές περιουσιακών στοιχείων από τις κεντρικές τράπεζες είναι πολιτικά αμφιλεγόμενες.
Αυτό συμβαίνει λόγω του οιονεί δημοσιονομικού ρόλου τους, συμπεριλαμβανομένων των παρεμβάσεων της Fed στην αγορά MBS.
Στην αγορά κρατικών ομολόγων της Ευρωζώνης, οι αγορές είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενες, καθώς θεωρούνται εν μέρει ως στήριξη δημοσιονομικών ασθενέστερων κρατών της ευρωζώνης.
Στρατηγικές εξόδου
Η έξοδος από τα μεγάλα προγράμματα αγοράς περιουσιακών στοιχείων απαιτεί μια σειρά αποφάσεων.
Τα βασικά ερωτήματα είναι πόσο γρήγορες και πόσο ευέλικτες θα είναι η ΕΚΤ και η ΒοΕ να μειώσουν τα προγράμματα αγορών τους και πώς οι επιλογές του ισολογισμού θα αλληλεπιδρούν με τις αποφάσεις για το επιτόκιο.
Παρόλο που οι κεντρικές τράπεζες είναι πιθανό να επιλέξουν ποικίλες μορφές πολιτικής, φαίνεται να υπάρχει μια συναρπαστική συναίνεση για:
1. Μείωση των αγορών περιουσιακών στοιχείων
2. Αύξηση των επιτοκίων (συνεχίζοντας τις επανεπενδύσεις) όταν το επιτρέψουν οι μακροοικονομικές συνθήκες
3. Μείωση του ισολογισμού μέσω (εν μέρει) λήξης των επανεπενδύσεων, όταν τα επιτόκια πολιτικής είναι αρκετά πάνω από το πραγματικό κατώτατο όριο, ώστε να παράσχουν ουσιαστικό χώρο πολιτικής.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών