γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Το σκηνικό που στήθηκε προ πολλών μηνών και ήθελε να εξωθήσει την Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία σε οικονομικό αδιέξοδο υλοποιείται.
Μετά την Ελλάδα και την Ιρλανδία χθες το βράδυ και η Πορτογαλία ανακοίνωσε ότι προσφεύγει στον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ.
Το ντόμινο πλέον έχει ξεκινήσει και οι ανησυχίες για το ποια χώρα έχει σειρά προκαλούν μεγάλη αναστάτωση στις αγορές.
Μετά την Ελλάδα και την Ιρλανδία χθες το βράδυ και η Πορτογαλία ανακοίνωσε ότι προσφεύγει στον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ.
Το ντόμινο πλέον έχει ξεκινήσει και οι ανησυχίες για το ποια χώρα έχει σειρά προκαλούν μεγάλη αναστάτωση στις αγορές.
Πολλοί πιστεύουν ότι το ντόμινο δεν θα σταματήσει και θα χτυπήσει και την Ισπανία μια χώρα που έδειξε ότι επιχειρεί να απορροφήσει τους κραδασμούς της κρίσης.
Οι ασκοί του Αιόλου άνοιξαν και η Ευρώπη καλείται να λάβει κρίσιμες αποφάσεις για την συνοχή της.
Η κρίση χρέους πλέον αποτελεί το πλέον αποσταθεροποιητικό παράγοντα της Ευρώπης.
Τρεις ευρωπαϊκές περιφερειακές χώρες χρεοκόπησαν αποδεικνύοντας τόσο το πόσο εύθραυστη είναι η Ευρωπαϊκή οικονομία όσο και την δύναμη του κερδοσκοπικού κεφαλαίου που εξώθησε τις χώρες αυτές στην χρεοκοπία.
Και ενώ η προσφυγή σε μηχανισμό στήριξης από την Πορτογαλία ήταν αναμενόμενη καθώς το 10ετές ομόλογο εμφάνιζε απόδοση 8,70% και το 5ετές 10,17% δηλαδή η χώρα είχε τεθεί εκτός αγορών στην Ελλάδα ήδη από τον Οκτώβριο του 2010 εξετάζεται η αναδιάρθρωση του χρέους των 340 δις ευρώ.
Όπως τόνισε σε αποκλειστικό ρεπορτάζ το www.bankingnews.gr η Ελλάδα έχει ζητήσει από την Τρόικα να συναινέσει ώστε να προχωρήσει στην επιμήκυνση του παλαιού χρέους.
Με βάση τον σχεδιασμό η Ελλάδα προτείνει τα ελληνικά ομόλογα που είναι διάρκειας περίπου 7 ετών να επιμηκυνθούν χρονικά επιπλέον 10 χρόνια δηλαδή η μεσοσταθμική διάρκεια από 7 να μετατραπεί σε 17 χρόνια.
Π.χ. ένα ομόλογο που λήγει το 2013 να λήξει το 2023. Παράλληλα θα υπάρξουν και αλλαγές στα κουπόνια.
Η Ελλάδα συνεχίζει να πιέζει για αναδιάρθρωση χρέους ενώ η Τρόικα ακόμη δεν έχει δώσει το πράσινο φως.
Ωστόσο από τον Οκτώβριο του 2010 η Ελλάδα μελετά διεξοδικά το όλο ζήτημα.
Και ενώ η Ελλάδα βρίσκεται σε αδιέξοδο καθώς η αιτία που την οδήγησε στο αδιέξοδο δεν αντιμετωπίστηκε το δυσθεώρητο παλαιό χρέος οι τράπεζες προετοιμάζονται για τα χειρότερα.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της McKinsey μάλιστα, το επόμενο διάστημα ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδος πιθανόν να χρειαστεί περί τα 2,3 τρις. ευρώ σε εκδόσεις μακροπρόθεσμων ομολόγων.
Με τη συμφωνία Βασιλεία ΙΙΙ ο δείκτης Tier 1 κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών διαμορφώνεται στο 6%. Παράλληλα, οι τράπεζες υποχρεούνται να διατηρούν ένα «πρόσθετο μαξιλάρι» θωράκισης, το οποίο ανέρχεται στο 2,5% των κοινών ιδίων κεφαλαίων τους. Για την εφαρμογή των νέων ρυθμίσεων προβλέπεται μια φάση προσαρμογής έως το 2015 για τον δείκτη Τier 1 και όσον αφορά τα πρόσθετα κεφάλαια 2,5% έως τον Ιανουάριο του 2019.
Όμως οι αυξήσεις κεφαλαίου φαίνεται να αποτελούν το μαξιλάρι των ευρωπαϊκών τραπεζών αν τελικά οι επιμηκύνσεις χρέους αποτύχουν και οι Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία προχωρήσουν σε απομείωση σε haircut.
Οι μεγάλες αυξήσεις κεφαλαίου αποτελούν την προετοιμασία των ευρωπαϊκών τραπεζών για τα χειρότερα.
Σε αυτό το σκηνικό που διαμορφώνεται οι ελληνικές τράπεζες ποντάρουν μόνο στην επιμήκυνση.
Ωστόσο αν η λύση αυτή δεν πείσει τις αγορές τότε θα είναι μονόδρομος το haircut που δεν θα περιοριστεί σε 30% αλλά μπορεί να φθάσει στο 50% ή 60% και θα υποχρεώσει τις τράπεζες σε νέες πολύ μεγάλες αυξήσεις κεφαλαίου ή στην κρατικοποίηση μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Οι ασκοί του Αιόλου άνοιξαν και η Ευρώπη καλείται να λάβει κρίσιμες αποφάσεις για την συνοχή της.
Η κρίση χρέους πλέον αποτελεί το πλέον αποσταθεροποιητικό παράγοντα της Ευρώπης.
Τρεις ευρωπαϊκές περιφερειακές χώρες χρεοκόπησαν αποδεικνύοντας τόσο το πόσο εύθραυστη είναι η Ευρωπαϊκή οικονομία όσο και την δύναμη του κερδοσκοπικού κεφαλαίου που εξώθησε τις χώρες αυτές στην χρεοκοπία.
Και ενώ η προσφυγή σε μηχανισμό στήριξης από την Πορτογαλία ήταν αναμενόμενη καθώς το 10ετές ομόλογο εμφάνιζε απόδοση 8,70% και το 5ετές 10,17% δηλαδή η χώρα είχε τεθεί εκτός αγορών στην Ελλάδα ήδη από τον Οκτώβριο του 2010 εξετάζεται η αναδιάρθρωση του χρέους των 340 δις ευρώ.
Όπως τόνισε σε αποκλειστικό ρεπορτάζ το www.bankingnews.gr η Ελλάδα έχει ζητήσει από την Τρόικα να συναινέσει ώστε να προχωρήσει στην επιμήκυνση του παλαιού χρέους.
Με βάση τον σχεδιασμό η Ελλάδα προτείνει τα ελληνικά ομόλογα που είναι διάρκειας περίπου 7 ετών να επιμηκυνθούν χρονικά επιπλέον 10 χρόνια δηλαδή η μεσοσταθμική διάρκεια από 7 να μετατραπεί σε 17 χρόνια.
Π.χ. ένα ομόλογο που λήγει το 2013 να λήξει το 2023. Παράλληλα θα υπάρξουν και αλλαγές στα κουπόνια.
Η Ελλάδα συνεχίζει να πιέζει για αναδιάρθρωση χρέους ενώ η Τρόικα ακόμη δεν έχει δώσει το πράσινο φως.
Ωστόσο από τον Οκτώβριο του 2010 η Ελλάδα μελετά διεξοδικά το όλο ζήτημα.
Και ενώ η Ελλάδα βρίσκεται σε αδιέξοδο καθώς η αιτία που την οδήγησε στο αδιέξοδο δεν αντιμετωπίστηκε το δυσθεώρητο παλαιό χρέος οι τράπεζες προετοιμάζονται για τα χειρότερα.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της McKinsey μάλιστα, το επόμενο διάστημα ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδος πιθανόν να χρειαστεί περί τα 2,3 τρις. ευρώ σε εκδόσεις μακροπρόθεσμων ομολόγων.
Με τη συμφωνία Βασιλεία ΙΙΙ ο δείκτης Tier 1 κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών διαμορφώνεται στο 6%. Παράλληλα, οι τράπεζες υποχρεούνται να διατηρούν ένα «πρόσθετο μαξιλάρι» θωράκισης, το οποίο ανέρχεται στο 2,5% των κοινών ιδίων κεφαλαίων τους. Για την εφαρμογή των νέων ρυθμίσεων προβλέπεται μια φάση προσαρμογής έως το 2015 για τον δείκτη Τier 1 και όσον αφορά τα πρόσθετα κεφάλαια 2,5% έως τον Ιανουάριο του 2019.
Όμως οι αυξήσεις κεφαλαίου φαίνεται να αποτελούν το μαξιλάρι των ευρωπαϊκών τραπεζών αν τελικά οι επιμηκύνσεις χρέους αποτύχουν και οι Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία προχωρήσουν σε απομείωση σε haircut.
Οι μεγάλες αυξήσεις κεφαλαίου αποτελούν την προετοιμασία των ευρωπαϊκών τραπεζών για τα χειρότερα.
Σε αυτό το σκηνικό που διαμορφώνεται οι ελληνικές τράπεζες ποντάρουν μόνο στην επιμήκυνση.
Ωστόσο αν η λύση αυτή δεν πείσει τις αγορές τότε θα είναι μονόδρομος το haircut που δεν θα περιοριστεί σε 30% αλλά μπορεί να φθάσει στο 50% ή 60% και θα υποχρεώσει τις τράπεζες σε νέες πολύ μεγάλες αυξήσεις κεφαλαίου ή στην κρατικοποίηση μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών