Mόνη λύση για τον σχηματισμό κυβέρνησης είναι ο συνασπισμός «Τζαμάικα» ανάμεσα στο CDU/CSU, το FDP και τους Πράσινους
Σε αχαρτογράφητα νερά εισέρχεται η καγκελάριος της Γερμανίας Angela Merkel, μετά το αποτέλεσμα των ομοσπονδιακών εκλογών της 24ης Σεπτεμβρίου.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, μετά την πανωλεθρία των Σοσιαλδημοκρατών και την εκτόξευση του ακροδεξιού AfD, μόνη λύση για τον σχηματισμό κυβέρνησης είναι ο συνασπισμός «Τζαμάικα» ανάμεσα στο CDU/CSU, το FDP και τους Πράσινους, εγχείρημα το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο με πολλές δυσκολίες ως προς την υλοποίησή του.
Στο άρθρο υπό τον τίτλο «Αδύναμη και ασταθής – Ο γερμανικός «Σχηματισμός της Καραϊβικής» θα ταράξει την Ευρώπη» («Weak and unstable: Germany’s Caribbean coalition will shake Europe»), ο αρθογράφος του Reuters, Olaf Storbeck, στη στήλη του πρακτορείου BreakingViews., αναφέρεται διεξοδικά στη μοναδική εναλλακτική που έχει η Angela Merkel που δεν είναι άλλη από τη συνεργασία με τους Φιλελεύθερους (FDP) και το κόμμα των Πρασίνων.
«Οι εκλογές της Κυριακής θα μετατρέψουν τη Γερμανία σε Τζαμάικα.
Μία συνεργασία η οποία φέρει τα ίδια χρώματα με τη σημαία της χώρας της Καραϊβικής –μαύρο για τους συντηρητικούς της καγκελαρίου Angela Merkel, κίτρινο για το φιλικό προς τις αγορές Free Democrat Party (FDP) και τους Πράσινους- είναι η μόνη βιώσιμη επιλογή για τον σχηματισμό πλειοψηφίας στη γερμανική βουλή.
Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης αντιμετωπίζει μία περίοδο όπου θα έχει μία αδύναμη και ασταθή κυβέρνηση.
Αν και η Merkel κέρδισε μία τέταρτη θητεία το CDU και ο νυν εταίρος της το SPD υπέφεραν από τα χειρότερα εκλογικά αποτελέσματα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), υπερδιπλασίασε το ποσοστό του σε σύγκριση με το 2013 και είναι σήμερα το τρίτο ισχυρότερο κόμμα.
Το SPD θα γλείψει τις πληγές του ως αντιπολίτευση.
Ως εκ τούτου η Merkel θα χρειαστεί να συνεργαστεί με μικρότερα κόμματα.
Η επιστροφή του FDP στο κοινοβούλιο σημαίνει ότι ένα κόμμα με ημί-αντιευρωπαϊκές απόψεις πιθανώς να αποτελέσει τον βασικό πυλώνα της νέας κυβέρνησης.
Ο επικεφαλής του, Christian Lindner, έχει κατ’ επανάληψη ταχθεί υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Επίσης έχει δηλώσει ότι δεν θα συμμετάσχει σε έναν συνασπισμό ο οποίος πιέζει για πολιτικές οι οποίες «στηρίζουν τις οικονομικές ανταλλαγές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είτε αυτές αφορούν έναν προϋπολογισμό της Ευρωζώνης είτε την τραπεζική ένωση».
Η Merkel δεν μπορεί να κυβερνήσει μόνο με το FDP και η ένταξη των Πρασίνων μπορεί να δράσει ως αντίβαρο.
Όμως από τη στιγμή που η καγκελάριος δεν έχει εναλλακτικές και τα μικρότερα κόμματα αύξησαν τα ποσοστά τους, θα προσπαθήσουν να αυξήσουν στον μέγιστο βαθμό την επιρροή τους.
Η διάρκεια ζωής αυτής της πολύχρωμης συνεργασίας τίθεται υπό συζήτηση.
Το FDP και οι Πράσινοι έχουν αντίθετες απόψεις για θέματα όπως οι μεταρρυθμίσεις στην Ευρωζώνη, η κλιματική αλλαγή και το ελεύθερο εμπόριο.
Το αδελφό κόμμα της Merkel, η βαυαρική Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU) αναμένεται, επίσης, να διαδραματίσει ρόλο.
Μετά από μία μεγάλη ήττα θα στρέψει το ενδιαφέρον του στις εκλογές που θα γίνουν στη Βαυαρία το 2018.
Οι ψηφοφόροι του CSU είναι συντηρητικοί και δεν εμπιστεύονται τους Πράσινους.
Όμως το CSU έχει την τάση να μην αισθάνεται άνετα στο Βερολίνο.
Μπορεί να χρειαστούν μήνες για να υπάρξει συνεργασία των τριών κομμάτων.
Αυτό θα καθυστερήσει –ίσως και να εκτροχιάσει- τις μεταρρυθμίσεις που επιθυμεί να φέρει στην Ευρωζώνη ο Emmanuel Macron.
Ο Γάλλος πρόεδρος αναμένεται να αποκαλύψει το όραμά του σε ομιλία του την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου.
Όμως θα βρεθεί αντιμέτωπος με μία γερμανική κυβέρνηση που είναι πολύ πιο δύσκολο να την πείσει.
Όπως σχολιάζει από την πλευρά του το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο σχηματισμός κυβέρνησης αποτελεί μάλλον περίπλοκη υπόθεση.
Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), που υπέστησαν βαριά ήττα, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τον συνασπισμό με την καγκελάριο και να παραμείνουν στην αντιπολίτευση.
Με δεδομένες τις ισορροπίες που διαμορφώθηκαν δεν μένει παρά μόνο μία πλειοψηφική λύση: μια χωρίς προηγούμενο συμμαχία σε εθνικό επίπεδο ανάμεσα στους συντηρητικούς, τους φιλελεύθερους και τους οικολόγους.
Αυτός ο συνασπισμός, ο λεγόμενος «Τζαμάικα» δεν είχε υπάρξει μέχρι σήμερα παρά μόνο σε κρατιδιακό επίπεδο: στο Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, και μόλις από την άνοιξη.
Τα δύο μικρότερα κόμματα διαφωνούν ανάμεσά τους σε πολλά—από τη μετανάστευση ως το ντίζελ και την κατάργηση του λιγνίτη.
Διαφωνούν ταυτόχρονα σε πολλά με τους συντηρητικούς.
«Θα εξετάσουμε με ηρεμία, έπειτα από αναλύσεις και πιθανόν συνομιλίες, εάν μπορούμε να καταλήξουμε σε μια συνεργασία» δήλωσε επιφυλακτικά η Κάτριν Γκέρινγκ-Έκαρτ, εκ των επικεφαλής του ψηφοδελτίου των Πρασίνων.
Ο επικεφαλής των φιλελεύθερων του FDP Κρίστιαν Λίντνερ ήδη έθεσε τον πρώτο του όρο για να συμμετάσχει στην κυβέρνηση: να μπουν στο συρτάρι οι ιδέες περί μεταρρύθμισης της ευρωζώνης, φορέας των οποίων είναι ο γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron.
Ο κοινός προϋπολογισμός της Eυρωζώνης είναι «κόκκινη γραμμή» καθώς το Βερολίνο δεν θα πρέπει να βρεθεί ξανά στη θέση να πληρώσει για να αντιμετωπιστούν δημοσιονομικές κρίσεις άλλων χωρών, επέμεινε.
Οι διαπραγματεύσεις μπορεί να πάρουν μήνες.
Μετά τις πρώτες μεταπολεμικές εκλογές του 1949, το κόμμα που κερδίζει πάντα καταφέρνει να σχηματίσει μια πλειοψηφική συμμαχία.
Κι η καγκελάριος αποκλείει το ενδεχόμενο να σχηματίσει μια κυβέρνηση μειοψηφίας, που θα βασίζεται σε ευκαιριακές πλειοψηφίες κατά περίπτωση ή ανά θεματική.
Μόνο μετά την οριστικοποίηση ενός νέου κυβερνητικού συνασπισμού η Μέρκελ θα μπορέσει να αναλάβει καγκελάριος για τέταρτη φορά. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν αποκλείεται η προκήρυξη νέων εκλογών
Αυτή άρα ήταν «μια εφιαλτική νίκη» για την καγκελάριο, συνόψισε η Bild.
ING: Δύσκολη αποστολή ο συνασπισμός με FDP, Πράσινους
Γλυκόπικρη χαρακτηρίζει την εκλογική νίκη της Angela Merkel στις χθεσινές βουλευτικές εκλογές ο Carsten Brzeski, επικεφαλής οικονομολόγος της ING, ο οποίος αναφερόμενος στην επόμενη ημέρα των γερμανικών εκλογών εκτιμά ότι θα είναι δύσκολος ο σχηματισμός κυβέρνησης συνασπισμού των Χριστιανοδημοκρατών με τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους.
«Με αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα, δύο συνασπισμοί είναι πιθανοί.
Η συνέχιση του μεγάλου συνασπισμού (Χριστιανοδημοκρατών – Σοσιαλδημοκρατών) ή η ο σχηματισμός της «Τζαμάικα» με τη συμμετοχή των Χριστιανοδημοκρατών, Φιλελεύθερων και Πράσινων.
Ωστόσο, κανείς από αυτούς τους δύο συνασπισμούς δεν θα είναι εύκολο να σχηματιστούν.
Το SPD έχει ήδη ανακοινώσει ότι δεν θα συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνασπισμού και ότι θα περάσει στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Είναι όμως ενδιαφέρον, ότι πολιτικοί του CDU καλούσαν το SPD να μην βγάλει βιαστικά συμπεράσματα, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να κρατήσουν ανοιχτή την πόρτα για έναν ακόμα μεγάλο συνασπισμό» αναφέρει ο Brzeski.
«Αλλά και ο συνασπισμός της «Τζαμάικα» θα είναι ένας δύσκολος πολιτικός συμβιβασμός.
Δεν είναι μόνο ότι οι Φιλελεύθεροι και οι Πράσινοι διασταύρωσαν μέχρις εσχάτων τα ξίφη τους κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, αλλά έχουν τελείως διαφορετική πολιτική προσέγγιση για το μέλλον της Ευρωζώνης, για την ενεργειακή μετάβαση και τη βιομηχανική πολιτική» υπογραμμίζει ο επικεφαλής οικονομολόγος της ING, ο οποίος όμως εμφανίζεται αισιόδοξος ότι θα βρεθεί λύση, έστω και με καθυστέρηση.
«Δεδομένης της γερμανικής παράδοσης που θέλει σταθερές κυβερνήσεις, εκτιμούμε ότι όλα τα κόμματα θα προσπαθήσουν να κάνουν το συνασπισμό της «Τζαμάικα» να λειτουργήσει.
Οι διαπραγματεύσεις θα είναι δύσκολες και θα μπορούσε να πάρει έως το τέλος του έτους ή ακόμα και περισσότερο έως ότου τα κόμματα καταλήξουν σε συμφωνία.
Ίσως να μην είναι μια σταθερή κυβέρνηση, αλλά θα μπορούσε να οδηγήσει σε περισσότερες επενδύσεις στην ψηφιακή οικονομία, στην εκπαίδευση και σε εργασιακές μεταρρυθμίσεις.
Σε αυτό το συνασπισμό η Merkel θα προσπαθούσε να τηρήσει μια φιλοευρωπαϊκή πολιτική αλλά οι Φιλελεύθεροι θα καταστήσουν σαφή την πρόθεση τους να επιβραδύνουν τις προσπάθειες Merkel – Macron για μια βαθύτερη ολοκλήρωση της Ευρωζώνης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, ο ηγέτης των Φιλελεύθερων Lindner επιβεβαίωσε τις θέσεις του κόμματος του ότι αντιτίθεται σε έναν προϋπολογισμό της Ευρωζώνης» υποστηρίζει ο Brzeski.
«Εάν ο συνασπισμός της «Τζαμάικα» τα καταφέρει, η Merkel θα μπορούσε να κτίσει μια νέα και άνευ προηγουμένου συμμαχία με ξεκάθαρη στόχευση στις επενδύσεις, στην ψηφιακή οικονομία και οικολογική αλλαγή.
Εάν αποτύχει η προσπάθεια για τον εν λόγω συνασπισμό, τότε δεν θα πρέπει να αποκλειστούν μια κυβέρνηση μειοψηφία του CDU με τους Φιλελεύθερους ή με τους Πράσινους» τονίζει ο οικονομολόγος της ING, ο οποίος εκτιμά ότι η πολιτική ζωή της Merkel κάθε άλλο παρά εύκολη θα πρέπει να θεωρηθεί.
«Το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα ωθεί τη Γερμανία μέσα στην πολιτική ζωή της Ευρώπης.
Για πολύ καιρό η Γερμανία φαινόταν να είναι απυρόβλητη από τον ακροδεξιό λαϊκισμό και απολάμβανε ένα ισχυρό και σταθερό πολιτικό κέντρο.
Το πολιτικό κέντρο παραμένει σταθερό αλλά λιγότερο ισχυρό.
Οι απώλειες σε όλα τα κόμματα του πολιτικού κέντρου, η είσοδος των ακροδεξιών λαϊκιστών στο κοινοβούλιο και η συγκρότηση ενός δύσκολου κυβερνητικού συνασπισμού είναι ένας συνδυασμός που όλα τα ευρωπαϊκά κράτη αντιμετωπίζουν εδώ και καιρό.
Τώρα, σε αυτές τις χώρες εντάσσεται και η Γερμανία.
Η Angela Merkel αρχίζει την τέταρτη θητεία της αλλά αυτή θα είναι η πιο δύσκολη από όλες» τονίζει ο Brzeski, ο οποίος υπογραμμίζει πως το ασθενές εκλογικό της αποτέλεσμα και η πρόκληση του σχηματισμού κυβέρνησης καθιστά γλυκόπικρη την χθεσινή εκλογική της νίκη.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τους αναλυτές, μετά την πανωλεθρία των Σοσιαλδημοκρατών και την εκτόξευση του ακροδεξιού AfD, μόνη λύση για τον σχηματισμό κυβέρνησης είναι ο συνασπισμός «Τζαμάικα» ανάμεσα στο CDU/CSU, το FDP και τους Πράσινους, εγχείρημα το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο με πολλές δυσκολίες ως προς την υλοποίησή του.
Στο άρθρο υπό τον τίτλο «Αδύναμη και ασταθής – Ο γερμανικός «Σχηματισμός της Καραϊβικής» θα ταράξει την Ευρώπη» («Weak and unstable: Germany’s Caribbean coalition will shake Europe»), ο αρθογράφος του Reuters, Olaf Storbeck, στη στήλη του πρακτορείου BreakingViews., αναφέρεται διεξοδικά στη μοναδική εναλλακτική που έχει η Angela Merkel που δεν είναι άλλη από τη συνεργασία με τους Φιλελεύθερους (FDP) και το κόμμα των Πρασίνων.
«Οι εκλογές της Κυριακής θα μετατρέψουν τη Γερμανία σε Τζαμάικα.
Μία συνεργασία η οποία φέρει τα ίδια χρώματα με τη σημαία της χώρας της Καραϊβικής –μαύρο για τους συντηρητικούς της καγκελαρίου Angela Merkel, κίτρινο για το φιλικό προς τις αγορές Free Democrat Party (FDP) και τους Πράσινους- είναι η μόνη βιώσιμη επιλογή για τον σχηματισμό πλειοψηφίας στη γερμανική βουλή.
Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης αντιμετωπίζει μία περίοδο όπου θα έχει μία αδύναμη και ασταθή κυβέρνηση.
Αν και η Merkel κέρδισε μία τέταρτη θητεία το CDU και ο νυν εταίρος της το SPD υπέφεραν από τα χειρότερα εκλογικά αποτελέσματα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), υπερδιπλασίασε το ποσοστό του σε σύγκριση με το 2013 και είναι σήμερα το τρίτο ισχυρότερο κόμμα.
Το SPD θα γλείψει τις πληγές του ως αντιπολίτευση.
Ως εκ τούτου η Merkel θα χρειαστεί να συνεργαστεί με μικρότερα κόμματα.
Η επιστροφή του FDP στο κοινοβούλιο σημαίνει ότι ένα κόμμα με ημί-αντιευρωπαϊκές απόψεις πιθανώς να αποτελέσει τον βασικό πυλώνα της νέας κυβέρνησης.
Ο επικεφαλής του, Christian Lindner, έχει κατ’ επανάληψη ταχθεί υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Επίσης έχει δηλώσει ότι δεν θα συμμετάσχει σε έναν συνασπισμό ο οποίος πιέζει για πολιτικές οι οποίες «στηρίζουν τις οικονομικές ανταλλαγές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είτε αυτές αφορούν έναν προϋπολογισμό της Ευρωζώνης είτε την τραπεζική ένωση».
Η Merkel δεν μπορεί να κυβερνήσει μόνο με το FDP και η ένταξη των Πρασίνων μπορεί να δράσει ως αντίβαρο.
Όμως από τη στιγμή που η καγκελάριος δεν έχει εναλλακτικές και τα μικρότερα κόμματα αύξησαν τα ποσοστά τους, θα προσπαθήσουν να αυξήσουν στον μέγιστο βαθμό την επιρροή τους.
Η διάρκεια ζωής αυτής της πολύχρωμης συνεργασίας τίθεται υπό συζήτηση.
Το FDP και οι Πράσινοι έχουν αντίθετες απόψεις για θέματα όπως οι μεταρρυθμίσεις στην Ευρωζώνη, η κλιματική αλλαγή και το ελεύθερο εμπόριο.
Το αδελφό κόμμα της Merkel, η βαυαρική Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU) αναμένεται, επίσης, να διαδραματίσει ρόλο.
Μετά από μία μεγάλη ήττα θα στρέψει το ενδιαφέρον του στις εκλογές που θα γίνουν στη Βαυαρία το 2018.
Οι ψηφοφόροι του CSU είναι συντηρητικοί και δεν εμπιστεύονται τους Πράσινους.
Όμως το CSU έχει την τάση να μην αισθάνεται άνετα στο Βερολίνο.
Μπορεί να χρειαστούν μήνες για να υπάρξει συνεργασία των τριών κομμάτων.
Αυτό θα καθυστερήσει –ίσως και να εκτροχιάσει- τις μεταρρυθμίσεις που επιθυμεί να φέρει στην Ευρωζώνη ο Emmanuel Macron.
Ο Γάλλος πρόεδρος αναμένεται να αποκαλύψει το όραμά του σε ομιλία του την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου.
Όμως θα βρεθεί αντιμέτωπος με μία γερμανική κυβέρνηση που είναι πολύ πιο δύσκολο να την πείσει.
Όπως σχολιάζει από την πλευρά του το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο σχηματισμός κυβέρνησης αποτελεί μάλλον περίπλοκη υπόθεση.
Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), που υπέστησαν βαριά ήττα, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τον συνασπισμό με την καγκελάριο και να παραμείνουν στην αντιπολίτευση.
Με δεδομένες τις ισορροπίες που διαμορφώθηκαν δεν μένει παρά μόνο μία πλειοψηφική λύση: μια χωρίς προηγούμενο συμμαχία σε εθνικό επίπεδο ανάμεσα στους συντηρητικούς, τους φιλελεύθερους και τους οικολόγους.
Αυτός ο συνασπισμός, ο λεγόμενος «Τζαμάικα» δεν είχε υπάρξει μέχρι σήμερα παρά μόνο σε κρατιδιακό επίπεδο: στο Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, και μόλις από την άνοιξη.
Τα δύο μικρότερα κόμματα διαφωνούν ανάμεσά τους σε πολλά—από τη μετανάστευση ως το ντίζελ και την κατάργηση του λιγνίτη.
Διαφωνούν ταυτόχρονα σε πολλά με τους συντηρητικούς.
«Θα εξετάσουμε με ηρεμία, έπειτα από αναλύσεις και πιθανόν συνομιλίες, εάν μπορούμε να καταλήξουμε σε μια συνεργασία» δήλωσε επιφυλακτικά η Κάτριν Γκέρινγκ-Έκαρτ, εκ των επικεφαλής του ψηφοδελτίου των Πρασίνων.
Ο επικεφαλής των φιλελεύθερων του FDP Κρίστιαν Λίντνερ ήδη έθεσε τον πρώτο του όρο για να συμμετάσχει στην κυβέρνηση: να μπουν στο συρτάρι οι ιδέες περί μεταρρύθμισης της ευρωζώνης, φορέας των οποίων είναι ο γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron.
Ο κοινός προϋπολογισμός της Eυρωζώνης είναι «κόκκινη γραμμή» καθώς το Βερολίνο δεν θα πρέπει να βρεθεί ξανά στη θέση να πληρώσει για να αντιμετωπιστούν δημοσιονομικές κρίσεις άλλων χωρών, επέμεινε.
Οι διαπραγματεύσεις μπορεί να πάρουν μήνες.
Μετά τις πρώτες μεταπολεμικές εκλογές του 1949, το κόμμα που κερδίζει πάντα καταφέρνει να σχηματίσει μια πλειοψηφική συμμαχία.
Κι η καγκελάριος αποκλείει το ενδεχόμενο να σχηματίσει μια κυβέρνηση μειοψηφίας, που θα βασίζεται σε ευκαιριακές πλειοψηφίες κατά περίπτωση ή ανά θεματική.
Μόνο μετά την οριστικοποίηση ενός νέου κυβερνητικού συνασπισμού η Μέρκελ θα μπορέσει να αναλάβει καγκελάριος για τέταρτη φορά. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν αποκλείεται η προκήρυξη νέων εκλογών
Αυτή άρα ήταν «μια εφιαλτική νίκη» για την καγκελάριο, συνόψισε η Bild.
ING: Δύσκολη αποστολή ο συνασπισμός με FDP, Πράσινους
Γλυκόπικρη χαρακτηρίζει την εκλογική νίκη της Angela Merkel στις χθεσινές βουλευτικές εκλογές ο Carsten Brzeski, επικεφαλής οικονομολόγος της ING, ο οποίος αναφερόμενος στην επόμενη ημέρα των γερμανικών εκλογών εκτιμά ότι θα είναι δύσκολος ο σχηματισμός κυβέρνησης συνασπισμού των Χριστιανοδημοκρατών με τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους.
«Με αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα, δύο συνασπισμοί είναι πιθανοί.
Η συνέχιση του μεγάλου συνασπισμού (Χριστιανοδημοκρατών – Σοσιαλδημοκρατών) ή η ο σχηματισμός της «Τζαμάικα» με τη συμμετοχή των Χριστιανοδημοκρατών, Φιλελεύθερων και Πράσινων.
Ωστόσο, κανείς από αυτούς τους δύο συνασπισμούς δεν θα είναι εύκολο να σχηματιστούν.
Το SPD έχει ήδη ανακοινώσει ότι δεν θα συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνασπισμού και ότι θα περάσει στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Είναι όμως ενδιαφέρον, ότι πολιτικοί του CDU καλούσαν το SPD να μην βγάλει βιαστικά συμπεράσματα, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να κρατήσουν ανοιχτή την πόρτα για έναν ακόμα μεγάλο συνασπισμό» αναφέρει ο Brzeski.
«Αλλά και ο συνασπισμός της «Τζαμάικα» θα είναι ένας δύσκολος πολιτικός συμβιβασμός.
Δεν είναι μόνο ότι οι Φιλελεύθεροι και οι Πράσινοι διασταύρωσαν μέχρις εσχάτων τα ξίφη τους κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, αλλά έχουν τελείως διαφορετική πολιτική προσέγγιση για το μέλλον της Ευρωζώνης, για την ενεργειακή μετάβαση και τη βιομηχανική πολιτική» υπογραμμίζει ο επικεφαλής οικονομολόγος της ING, ο οποίος όμως εμφανίζεται αισιόδοξος ότι θα βρεθεί λύση, έστω και με καθυστέρηση.
«Δεδομένης της γερμανικής παράδοσης που θέλει σταθερές κυβερνήσεις, εκτιμούμε ότι όλα τα κόμματα θα προσπαθήσουν να κάνουν το συνασπισμό της «Τζαμάικα» να λειτουργήσει.
Οι διαπραγματεύσεις θα είναι δύσκολες και θα μπορούσε να πάρει έως το τέλος του έτους ή ακόμα και περισσότερο έως ότου τα κόμματα καταλήξουν σε συμφωνία.
Ίσως να μην είναι μια σταθερή κυβέρνηση, αλλά θα μπορούσε να οδηγήσει σε περισσότερες επενδύσεις στην ψηφιακή οικονομία, στην εκπαίδευση και σε εργασιακές μεταρρυθμίσεις.
Σε αυτό το συνασπισμό η Merkel θα προσπαθούσε να τηρήσει μια φιλοευρωπαϊκή πολιτική αλλά οι Φιλελεύθεροι θα καταστήσουν σαφή την πρόθεση τους να επιβραδύνουν τις προσπάθειες Merkel – Macron για μια βαθύτερη ολοκλήρωση της Ευρωζώνης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, ο ηγέτης των Φιλελεύθερων Lindner επιβεβαίωσε τις θέσεις του κόμματος του ότι αντιτίθεται σε έναν προϋπολογισμό της Ευρωζώνης» υποστηρίζει ο Brzeski.
«Εάν ο συνασπισμός της «Τζαμάικα» τα καταφέρει, η Merkel θα μπορούσε να κτίσει μια νέα και άνευ προηγουμένου συμμαχία με ξεκάθαρη στόχευση στις επενδύσεις, στην ψηφιακή οικονομία και οικολογική αλλαγή.
Εάν αποτύχει η προσπάθεια για τον εν λόγω συνασπισμό, τότε δεν θα πρέπει να αποκλειστούν μια κυβέρνηση μειοψηφία του CDU με τους Φιλελεύθερους ή με τους Πράσινους» τονίζει ο οικονομολόγος της ING, ο οποίος εκτιμά ότι η πολιτική ζωή της Merkel κάθε άλλο παρά εύκολη θα πρέπει να θεωρηθεί.
«Το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα ωθεί τη Γερμανία μέσα στην πολιτική ζωή της Ευρώπης.
Για πολύ καιρό η Γερμανία φαινόταν να είναι απυρόβλητη από τον ακροδεξιό λαϊκισμό και απολάμβανε ένα ισχυρό και σταθερό πολιτικό κέντρο.
Το πολιτικό κέντρο παραμένει σταθερό αλλά λιγότερο ισχυρό.
Οι απώλειες σε όλα τα κόμματα του πολιτικού κέντρου, η είσοδος των ακροδεξιών λαϊκιστών στο κοινοβούλιο και η συγκρότηση ενός δύσκολου κυβερνητικού συνασπισμού είναι ένας συνδυασμός που όλα τα ευρωπαϊκά κράτη αντιμετωπίζουν εδώ και καιρό.
Τώρα, σε αυτές τις χώρες εντάσσεται και η Γερμανία.
Η Angela Merkel αρχίζει την τέταρτη θητεία της αλλά αυτή θα είναι η πιο δύσκολη από όλες» τονίζει ο Brzeski, ο οποίος υπογραμμίζει πως το ασθενές εκλογικό της αποτέλεσμα και η πρόκληση του σχηματισμού κυβέρνησης καθιστά γλυκόπικρη την χθεσινή εκλογική της νίκη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών