γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Τι αναφέρει σε συνέντευξη του ο Πρόεδρος του Σωματείου (Union) Εργαζομένων της Eurobank, Στάθης Χαρίτος
Με νέα ισχυρή και ηχηρή παρέμβαση η διοίκηση του συλλόγου εργαζομένων της Eurobank Στάθη Χαρίτου, τάσσεται υπέρ της άμεσης αύξησης κεφαλαίου της τράπεζας και κατά του κρατισμού.
Η διοίκηση του Συλλόγου εκτιμά ότι οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται υπό την ομηρία της Τρόικα και προειδοποιεί ότι αν καθυστερήσει και άλλο η ανακεφαλαιοποίηση θα υπάρξει ντόμινο αρνητικών εξέλιξαν.
Η συνέντευξη του προέδρου του Σωματείου
(Union) των Εργαζομένων της Eurobank, Στάθη Χαρίτου (που εικονίζεται στην φωτογραφία) στο bankingnews.gr έχει ως εξής…
Στη δημόσια παρέμβασή σας (15/01/2014) ως Σωματείο των εργαζομένων στην Eurobank, ζητάτε από την Κυβέρνηση την άμεση κατάθεση του πλαισίου ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών από ιδιώτες επενδυτές και μάλιστα να δοθεί προτεραιότητα στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Eurobank.
Η άλλη άποψη η αριστερή άποψη λέει αναμονή και με ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή κρατικοποίηση των Τραπεζών και της Eurobank.
Γιατί διαφωνείτε με την τελευταία άποψη;
Τα περί «κρατικοποίησης» μιας ήδη κρατικοποιημένης Τράπεζας και μάλιστα σε ποσοστό 93,55%, είναι για λαϊκή κατανάλωση με «άρωμα» την ψήφο στις Ευρωεκλογές.
Οι εκφραστές αυτής της άποψης γνωρίζουν ότι η ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank από ιδιώτες είναι μνημονιακή δέσμευση της χώρας.
Επί της ουσίας διαφωνούν σε μια επένδυση ύψους 2 - 2,5 δισ. ευρώ στην Eurobank, η οποία θα μειώσει ισόποσα την μετοχική συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα, άρα και το αντίστοιχο ποσό του δανειακού βάρους του φορολογούμενου Έλληνα προς το ΤΧΣ.
Κατά συνέπεια, όσοι είναι εραστές του κρατικισμού αλλά και οι “δορυφόροι” τους που διαχέουν στα διάφορα μέσα την αντίθεσή τους σε αυτή τη λύση, γνωρίζουν ότι το μόνο που μπορούν να πετύχουν με αυτή την ρητορική τους είναι η… καθυστέρηση!
Φαντάζομαι ότι, ως αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ που προηγείται και στις δημοσκοπήσεις, νομιμοποιείται να έχει αντίθετη άποψη, έστω και αν η θέση του περί κρατικοποιήσεων των Τραπεζών, είναι εκτός του ευρωπαϊκού πλαισίου και της λογικής της αγοράς.
Φυσικά και δικαιούται να έχει την άποψή του και να την κάνει πράξη μάλιστα αν την επικυρώσει η λαϊκή ετυμηγορία.
Θυμίζω όμως εδώ, ότι η λήξη της θητείας της παρούσας Κυβέρνησης είναι τον Ιούνιο του 2016.
Το αίτημα για νέες εκλογές δεν μπορεί να επανέρχεται κάθε φορά που μία κυβέρνηση υστερεί στις δημοσκοπήσεις.
Τα ίδια έκανε και το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου πριν το 2009, όταν δεσμευόταν ότι θα ακυρώσει την πώληση του ΟΤΕ στους Γερμανούς, της Ολυμπιακής στον κ. Βγενόπουλο και της COSCO στους Κινέζους.
Σήμερα υπάρχει κανένας που να πιστεύει ότι δεν ήταν επωφελείς αυτές οι επενδύσεις για την χώρα ή ότι θα τα κατάφερνε καλύτερα η κρατική διοίκηση και διαχείριση;
Γιατί καθυστερεί η Τρόικα, κατά τη γνώμη σας, καθώς όπως φαίνεται η Τρόικα έχει παγώσει τον νέο νόμο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών;
Η Τρόικα υπενθυμίζω, το ίδιο έκανε και στην αρχή της ελληνικής κρίσης, όταν οι ξένες Τράπεζες είχαν στην κατοχή τους 141,5 δισ. ελληνικά ομόλογα (31/12/2009).
Αρνήθηκαν τότε την «αναδιάρθρωση» του χρέους, δηλαδή το «κούρεμα» και των ομολόγων που οι ίδιοι κατείχαν.
Έπαιξαν και τότε καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα να ξεφορτωθούν το «βάρος» και να βρεθούν προ του P.S.I. μόνο με 35 δισ. ευρώ (στις 31/12/2011), ενώ σε ελληνικά χέρια έμειναν ομόλογα ύψους 86,2 δισ. ευρώ στο τέλος του 2011, ενώ στις 31/12/2009 κατείχαν μόνο… 56,9 δισ. ευρώ!!!
Έτσι λοιπόν, ο Ιδιωτικός Τομέας πλήρωσε το «μάρμαρο» του Δημόσιου χρέους και οι Τράπεζες «φεσώθηκαν» περί τα 38 δισ. ευρώ την άνοιξη του 2012.
Από αυτά τους επεστράφησαν 25 δισ. ευρώ και πάλι καθυστερημένα τον Μάιο - Ιούνιο του 2013, μέσω της περιβόητης ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών από το ΤΧΣ!
Και αυτό έγινε με σοβαρό αντάλλαγμα υπέρ των πιστωτών, οι οποίοι μέσω του ΤΧΣ απέκτησαν την κυριότητα των 4 ελληνικών συστημικών Τραπεζών!
Το ερώτημα είναι, τώρα τι κάνουμε;
Η Τρόικα πάλι παίζει καθυστερήσεις….
Μας καθυστερούν την δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών από ιδιώτες επενδυτές, με πρόσχημα την μη δημοσίευση των αποτελεσμάτων της διαγνωστικής εξέτασης της Blackrock στις Τράπεζες που τους επιβλήθηκε το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2013.
Μα, η Blackrock έχει ολοκληρώσει έγκαιρα και ήδη έχει υποβάλει από το τέλος Δεκεμβρίου του 2013 την έκθεση της δεύτερης διαγνωστικής εξέτασης, η οποία, σημειωτέον, εκκρεμεί για όλες τις άλλες ευρωπαϊκές Τράπεζες και θα γίνει εντός του 2014, σε χρόνο δηλαδή που θα ξαναγίνει (η τρίτη κατά σειρά) νέα εξέταση και των ελληνικών Τραπεζών!
Αποτέλεσμα;
Νέα σενάρια αβεβαιότητας και αποσταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας, αλλά και της Κυβέρνησης που διστάζει να καταθέσει το νόμο - πλαίσιο της νέας ανακεφαλαιοποίησης, κρατώντας σε… αναμονή τους επενδυτές για τη Eurobank που ήταν διατεθειμένοι να επενδύσουν 2 - 2,5 δισ. στην αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου!
Αυτό το λέτε με συντεχνιακό ενδιαφέρον για το μέλλον της Eurobank;
Φυσικά και όχι μόνο γι' αυτό.
Όταν το Εβδομαδιαίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων της ALPHA BANK (24/01/2014) που είναι και βασική ανταγωνίστρια τράπεζα της Eurobank, συμφωνεί απόλυτα με την πιο πάνω άποψή μας και μάλιστα επισημαίνει «αρνητικές επιπτώσεις και απρόβλεπτες συνέπειες» από την καθυστέρηση της όλης διαδικασίας, προφανώς όχι μόνο για τη Eurobank, αλλά για το σύνολο του τραπεζικού συστήματος, τότε τι άλλο μπορώ εγώ να προσθέσω;
Φοβάστε, δηλαδή, «ντόμινο» αρνητικών εξελίξεων;
Προφανώς.
Οι Τράπεζες στην Ελλάδα είναι «συγκοινωνούντα δοχεία», με καθοριστικό επηρεασμό της ελληνικής οικονομίας.
Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν παραταθεί η «ομηρία» των ελληνικών Τραπεζών στο μονοπωλιακό πλαίσιο του ΤΧΣ.
Τυχόν αναβολή της προοπτικής να ξαναβγούν οι Τράπεζες στις διατραπεζικές αγορές χρήματος, υποθηκεύει και το αίτημα του ελληνικού λαού που τις θεωρεί μοχλό ανάταξης της οικονομίας και μέσο χρηματοδότησης των παραγωγικών μονάδων της χώρας. Περιορισμένη ρευστότητα στις Τράπεζες σημαίνει ακριβό χρήμα για ιδιώτες και επιχειρήσεις.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος των τελευταίων που εγκαταλείπουν τη χώρα.
Τι σόι ανάπτυξη περιμένουμε τότε και από ποιον, όταν αντί να προσελκύουμε επενδυτές στη χώρα διώχνουμε και αυτούς που υπάρχουν (ΦΑΓΕ, 3Ε, ΒΙΟΧΑΛΚΟ)!
Ελληνικές επιχειρήσεις δηλαδή και όχι ξένες…
Που αποδίδετε αυτή τη στάση της Τρόικας;
Πιστεύω ότι η Τρόικα θέλει και πάλι να βάλει το μέλλον των Τραπεζών στην Ελλάδα σε νέα «συμφωνία – πακέτο» στις υπό εξέλιξη διαπραγματεύσεις με την Κυβέρνηση, για να ανοίξει ο δρόμος για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων των δανείων προς την Αθήνα, εντός του Μαρτίου.
Το κάνει για λόγους πίεσης στο «μαλακό υπογάστριο» της χώρας που είναι οι Τράπεζες.
Εκτιμώ ότι σε αυτό το σημείο η Τρόικα ταυτίζεται με εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας που θέλουν να αυτοαποκαλούνται αντιμνημονιακές, γιατί και οι δύο αυτοί πόλοι έχουν ένα κοινό σημείο:
Αρνούνται να αναγνωρίσουν ότι η Ελλάδα έχει πετύχει τον πρωταρχικό της στόχο που δεν ήταν άλλος από την επίτευξη του πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος.
Φυσικά, καθένας για τους δικούς του λόγους.
(Αρνούμαι να φανταστώ ότι η σκέψη της Τρόικας είναι η φθορά των φιλοευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ενόψει Ευρωεκλογών…).
Ως σύλλογος εργαζομένων έχετε κάτι να αντιπροτείνετε πέραν από τις επισημάνσεις και παρατηρήσεις;
Λύσεις, φυσικά και προτάσεις στο πλαίσιο της Ε.Ε. και της οφειλόμενης αλληλεγγύης των λαών της Ευρώπης υπήρχαν και υπάρχουν.
Π.χ. στο θέμα της αντικατάστασης των ειδικών κρατικών ομολόγων ύψους 4,5 δισ. που είχε δώσει το Ελληνικό Δημόσιο για την αγορά των προνομιούχων μετοχών των ελληνικών Τραπεζών (2009).
Η επιλογή του μέσου αντικατάστασης αυτών των ομολόγων που λήγουν το Μάιο του 2014, όπως λένε έγκυροι τραπεζικοί αναλυτές, θα τερμάτιζε την αβεβαιότητα γι' αυτό το θέμα, αλλά και την συζήτηση περί χρηματοδοτικού κενού το 2014.
Άλλη πρόταση επίσης που συζητιέται στους κύκλους της ΕΚΤ είναι η προοπτική, η ίδια, να αγοράσει τα τραπεζικά δάνεια προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, «τυπώνοντας» έτσι πλαγίως χρήμα (αφού αδυνατεί ευθέως), το οποίο θα είχε μέγιστη συμβολή στην επανεκκίνηση της ελληνικής και της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Θα ήταν και ένας αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης της μη λειτουργίας της διατραπεζικής αγοράς.
Κυρίως, όμως, θα ήταν αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του φλέγοντος προβλήματος των επισφαλών δανείων, αφού πολύ διαφορετικά και ασφαλώς ευνοϊκότερα για τους δανειολήπτες θα ήταν η αντιμετώπισή τους από την ΕΚΤ, σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο fund - κάτοχο της τιτλοποίησης αυτών των δανείων.
Η πολιτική, επίσης, των χαμηλών επιτοκίων της ΕΚΤ είναι αποτελεσματικό μέσο αντιμετώπισης του κινδύνου του αποπληθωρισμού.
Στην Ελλάδα οι τράπεζες κρατικοποιήθηκαν έχουν…. «κρατικοποιηθεί» και οι εργαζόμενοι;
Η τύχη των εργαζομένων είναι άρρηκτα δεμένη με την επιτυχή έξοδο από το τούνελ της κρίσης της Ελλάδας και της Ε.Ε.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς ανάπτυξη του υγιούς ιδιωτικού τομέα της οικονομίας σε περιβάλλον φιλικό προς την επιχειρηματικότητα και ανθρωποκεντρικό στη στόχευσή του.
Σήμερα, δυστυχώς, στην Ελλάδα και μετά την κρατικοποίηση των τεσσάρων συστημικών Τραπεζών έχουμε γίνει και οι τραπεζοϋπάλληλοι σχεδόν δημόσιοι υπάλληλοι σε περίοδο που ο στόχος των διαρθρωτικών αλλαγών είναι ο περιορισμός του Κράτους.
Οι εξ αριστερών οπαδοί του επιπλέον κρατικισμού δεν καταλαβαίνουν ότι ο πλεονασματικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων πληρωνόταν και πληρώνεται με δανεικά του Έλληνα φορολογούμενου που διαρκώς φούσκωνε και φουσκώνει το Δημόσιο χρέος της χώρας;
Το μοιραίο αποτέλεσμα αυτής της στρέβλωσης θα είναι οι απολύσεις…
Εκεί πρέπει να βρεθούμε οι τραπεζοϋπάλληλοι, για να διευρυνθεί η μεσαιωνική κατάθλιψη στο πολύπαθο χώρο της εργασίας και να εξυπηρετηθούν οι κομματικές σκοπιμότητες, όσων χτίζουν το πολιτικό τους μέλλον στα προβλήματα της κοινωνίας που τους βολεύει να μένουν τραγικά στάσιμα;
www.bankingnews.gr
Η διοίκηση του Συλλόγου εκτιμά ότι οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται υπό την ομηρία της Τρόικα και προειδοποιεί ότι αν καθυστερήσει και άλλο η ανακεφαλαιοποίηση θα υπάρξει ντόμινο αρνητικών εξέλιξαν.
Η συνέντευξη του προέδρου του Σωματείου
(Union) των Εργαζομένων της Eurobank, Στάθη Χαρίτου (που εικονίζεται στην φωτογραφία) στο bankingnews.gr έχει ως εξής…
Στη δημόσια παρέμβασή σας (15/01/2014) ως Σωματείο των εργαζομένων στην Eurobank, ζητάτε από την Κυβέρνηση την άμεση κατάθεση του πλαισίου ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών από ιδιώτες επενδυτές και μάλιστα να δοθεί προτεραιότητα στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Eurobank.
Η άλλη άποψη η αριστερή άποψη λέει αναμονή και με ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή κρατικοποίηση των Τραπεζών και της Eurobank.
Γιατί διαφωνείτε με την τελευταία άποψη;
Τα περί «κρατικοποίησης» μιας ήδη κρατικοποιημένης Τράπεζας και μάλιστα σε ποσοστό 93,55%, είναι για λαϊκή κατανάλωση με «άρωμα» την ψήφο στις Ευρωεκλογές.
Οι εκφραστές αυτής της άποψης γνωρίζουν ότι η ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank από ιδιώτες είναι μνημονιακή δέσμευση της χώρας.
Επί της ουσίας διαφωνούν σε μια επένδυση ύψους 2 - 2,5 δισ. ευρώ στην Eurobank, η οποία θα μειώσει ισόποσα την μετοχική συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα, άρα και το αντίστοιχο ποσό του δανειακού βάρους του φορολογούμενου Έλληνα προς το ΤΧΣ.
Κατά συνέπεια, όσοι είναι εραστές του κρατικισμού αλλά και οι “δορυφόροι” τους που διαχέουν στα διάφορα μέσα την αντίθεσή τους σε αυτή τη λύση, γνωρίζουν ότι το μόνο που μπορούν να πετύχουν με αυτή την ρητορική τους είναι η… καθυστέρηση!
Φαντάζομαι ότι, ως αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ που προηγείται και στις δημοσκοπήσεις, νομιμοποιείται να έχει αντίθετη άποψη, έστω και αν η θέση του περί κρατικοποιήσεων των Τραπεζών, είναι εκτός του ευρωπαϊκού πλαισίου και της λογικής της αγοράς.
Φυσικά και δικαιούται να έχει την άποψή του και να την κάνει πράξη μάλιστα αν την επικυρώσει η λαϊκή ετυμηγορία.
Θυμίζω όμως εδώ, ότι η λήξη της θητείας της παρούσας Κυβέρνησης είναι τον Ιούνιο του 2016.
Το αίτημα για νέες εκλογές δεν μπορεί να επανέρχεται κάθε φορά που μία κυβέρνηση υστερεί στις δημοσκοπήσεις.
Τα ίδια έκανε και το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου πριν το 2009, όταν δεσμευόταν ότι θα ακυρώσει την πώληση του ΟΤΕ στους Γερμανούς, της Ολυμπιακής στον κ. Βγενόπουλο και της COSCO στους Κινέζους.
Σήμερα υπάρχει κανένας που να πιστεύει ότι δεν ήταν επωφελείς αυτές οι επενδύσεις για την χώρα ή ότι θα τα κατάφερνε καλύτερα η κρατική διοίκηση και διαχείριση;
Γιατί καθυστερεί η Τρόικα, κατά τη γνώμη σας, καθώς όπως φαίνεται η Τρόικα έχει παγώσει τον νέο νόμο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών;
Η Τρόικα υπενθυμίζω, το ίδιο έκανε και στην αρχή της ελληνικής κρίσης, όταν οι ξένες Τράπεζες είχαν στην κατοχή τους 141,5 δισ. ελληνικά ομόλογα (31/12/2009).
Αρνήθηκαν τότε την «αναδιάρθρωση» του χρέους, δηλαδή το «κούρεμα» και των ομολόγων που οι ίδιοι κατείχαν.
Έπαιξαν και τότε καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα να ξεφορτωθούν το «βάρος» και να βρεθούν προ του P.S.I. μόνο με 35 δισ. ευρώ (στις 31/12/2011), ενώ σε ελληνικά χέρια έμειναν ομόλογα ύψους 86,2 δισ. ευρώ στο τέλος του 2011, ενώ στις 31/12/2009 κατείχαν μόνο… 56,9 δισ. ευρώ!!!
Έτσι λοιπόν, ο Ιδιωτικός Τομέας πλήρωσε το «μάρμαρο» του Δημόσιου χρέους και οι Τράπεζες «φεσώθηκαν» περί τα 38 δισ. ευρώ την άνοιξη του 2012.
Από αυτά τους επεστράφησαν 25 δισ. ευρώ και πάλι καθυστερημένα τον Μάιο - Ιούνιο του 2013, μέσω της περιβόητης ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών από το ΤΧΣ!
Και αυτό έγινε με σοβαρό αντάλλαγμα υπέρ των πιστωτών, οι οποίοι μέσω του ΤΧΣ απέκτησαν την κυριότητα των 4 ελληνικών συστημικών Τραπεζών!
Το ερώτημα είναι, τώρα τι κάνουμε;
Η Τρόικα πάλι παίζει καθυστερήσεις….
Μας καθυστερούν την δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών από ιδιώτες επενδυτές, με πρόσχημα την μη δημοσίευση των αποτελεσμάτων της διαγνωστικής εξέτασης της Blackrock στις Τράπεζες που τους επιβλήθηκε το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2013.
Μα, η Blackrock έχει ολοκληρώσει έγκαιρα και ήδη έχει υποβάλει από το τέλος Δεκεμβρίου του 2013 την έκθεση της δεύτερης διαγνωστικής εξέτασης, η οποία, σημειωτέον, εκκρεμεί για όλες τις άλλες ευρωπαϊκές Τράπεζες και θα γίνει εντός του 2014, σε χρόνο δηλαδή που θα ξαναγίνει (η τρίτη κατά σειρά) νέα εξέταση και των ελληνικών Τραπεζών!
Αποτέλεσμα;
Νέα σενάρια αβεβαιότητας και αποσταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας, αλλά και της Κυβέρνησης που διστάζει να καταθέσει το νόμο - πλαίσιο της νέας ανακεφαλαιοποίησης, κρατώντας σε… αναμονή τους επενδυτές για τη Eurobank που ήταν διατεθειμένοι να επενδύσουν 2 - 2,5 δισ. στην αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου!
Αυτό το λέτε με συντεχνιακό ενδιαφέρον για το μέλλον της Eurobank;
Φυσικά και όχι μόνο γι' αυτό.
Όταν το Εβδομαδιαίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων της ALPHA BANK (24/01/2014) που είναι και βασική ανταγωνίστρια τράπεζα της Eurobank, συμφωνεί απόλυτα με την πιο πάνω άποψή μας και μάλιστα επισημαίνει «αρνητικές επιπτώσεις και απρόβλεπτες συνέπειες» από την καθυστέρηση της όλης διαδικασίας, προφανώς όχι μόνο για τη Eurobank, αλλά για το σύνολο του τραπεζικού συστήματος, τότε τι άλλο μπορώ εγώ να προσθέσω;
Φοβάστε, δηλαδή, «ντόμινο» αρνητικών εξελίξεων;
Προφανώς.
Οι Τράπεζες στην Ελλάδα είναι «συγκοινωνούντα δοχεία», με καθοριστικό επηρεασμό της ελληνικής οικονομίας.
Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν παραταθεί η «ομηρία» των ελληνικών Τραπεζών στο μονοπωλιακό πλαίσιο του ΤΧΣ.
Τυχόν αναβολή της προοπτικής να ξαναβγούν οι Τράπεζες στις διατραπεζικές αγορές χρήματος, υποθηκεύει και το αίτημα του ελληνικού λαού που τις θεωρεί μοχλό ανάταξης της οικονομίας και μέσο χρηματοδότησης των παραγωγικών μονάδων της χώρας. Περιορισμένη ρευστότητα στις Τράπεζες σημαίνει ακριβό χρήμα για ιδιώτες και επιχειρήσεις.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος των τελευταίων που εγκαταλείπουν τη χώρα.
Τι σόι ανάπτυξη περιμένουμε τότε και από ποιον, όταν αντί να προσελκύουμε επενδυτές στη χώρα διώχνουμε και αυτούς που υπάρχουν (ΦΑΓΕ, 3Ε, ΒΙΟΧΑΛΚΟ)!
Ελληνικές επιχειρήσεις δηλαδή και όχι ξένες…
Που αποδίδετε αυτή τη στάση της Τρόικας;
Πιστεύω ότι η Τρόικα θέλει και πάλι να βάλει το μέλλον των Τραπεζών στην Ελλάδα σε νέα «συμφωνία – πακέτο» στις υπό εξέλιξη διαπραγματεύσεις με την Κυβέρνηση, για να ανοίξει ο δρόμος για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων των δανείων προς την Αθήνα, εντός του Μαρτίου.
Το κάνει για λόγους πίεσης στο «μαλακό υπογάστριο» της χώρας που είναι οι Τράπεζες.
Εκτιμώ ότι σε αυτό το σημείο η Τρόικα ταυτίζεται με εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας που θέλουν να αυτοαποκαλούνται αντιμνημονιακές, γιατί και οι δύο αυτοί πόλοι έχουν ένα κοινό σημείο:
Αρνούνται να αναγνωρίσουν ότι η Ελλάδα έχει πετύχει τον πρωταρχικό της στόχο που δεν ήταν άλλος από την επίτευξη του πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος.
Φυσικά, καθένας για τους δικούς του λόγους.
(Αρνούμαι να φανταστώ ότι η σκέψη της Τρόικας είναι η φθορά των φιλοευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ενόψει Ευρωεκλογών…).
Ως σύλλογος εργαζομένων έχετε κάτι να αντιπροτείνετε πέραν από τις επισημάνσεις και παρατηρήσεις;
Λύσεις, φυσικά και προτάσεις στο πλαίσιο της Ε.Ε. και της οφειλόμενης αλληλεγγύης των λαών της Ευρώπης υπήρχαν και υπάρχουν.
Π.χ. στο θέμα της αντικατάστασης των ειδικών κρατικών ομολόγων ύψους 4,5 δισ. που είχε δώσει το Ελληνικό Δημόσιο για την αγορά των προνομιούχων μετοχών των ελληνικών Τραπεζών (2009).
Η επιλογή του μέσου αντικατάστασης αυτών των ομολόγων που λήγουν το Μάιο του 2014, όπως λένε έγκυροι τραπεζικοί αναλυτές, θα τερμάτιζε την αβεβαιότητα γι' αυτό το θέμα, αλλά και την συζήτηση περί χρηματοδοτικού κενού το 2014.
Άλλη πρόταση επίσης που συζητιέται στους κύκλους της ΕΚΤ είναι η προοπτική, η ίδια, να αγοράσει τα τραπεζικά δάνεια προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, «τυπώνοντας» έτσι πλαγίως χρήμα (αφού αδυνατεί ευθέως), το οποίο θα είχε μέγιστη συμβολή στην επανεκκίνηση της ελληνικής και της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Θα ήταν και ένας αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης της μη λειτουργίας της διατραπεζικής αγοράς.
Κυρίως, όμως, θα ήταν αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του φλέγοντος προβλήματος των επισφαλών δανείων, αφού πολύ διαφορετικά και ασφαλώς ευνοϊκότερα για τους δανειολήπτες θα ήταν η αντιμετώπισή τους από την ΕΚΤ, σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο fund - κάτοχο της τιτλοποίησης αυτών των δανείων.
Η πολιτική, επίσης, των χαμηλών επιτοκίων της ΕΚΤ είναι αποτελεσματικό μέσο αντιμετώπισης του κινδύνου του αποπληθωρισμού.
Στην Ελλάδα οι τράπεζες κρατικοποιήθηκαν έχουν…. «κρατικοποιηθεί» και οι εργαζόμενοι;
Η τύχη των εργαζομένων είναι άρρηκτα δεμένη με την επιτυχή έξοδο από το τούνελ της κρίσης της Ελλάδας και της Ε.Ε.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς ανάπτυξη του υγιούς ιδιωτικού τομέα της οικονομίας σε περιβάλλον φιλικό προς την επιχειρηματικότητα και ανθρωποκεντρικό στη στόχευσή του.
Σήμερα, δυστυχώς, στην Ελλάδα και μετά την κρατικοποίηση των τεσσάρων συστημικών Τραπεζών έχουμε γίνει και οι τραπεζοϋπάλληλοι σχεδόν δημόσιοι υπάλληλοι σε περίοδο που ο στόχος των διαρθρωτικών αλλαγών είναι ο περιορισμός του Κράτους.
Οι εξ αριστερών οπαδοί του επιπλέον κρατικισμού δεν καταλαβαίνουν ότι ο πλεονασματικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων πληρωνόταν και πληρώνεται με δανεικά του Έλληνα φορολογούμενου που διαρκώς φούσκωνε και φουσκώνει το Δημόσιο χρέος της χώρας;
Το μοιραίο αποτέλεσμα αυτής της στρέβλωσης θα είναι οι απολύσεις…
Εκεί πρέπει να βρεθούμε οι τραπεζοϋπάλληλοι, για να διευρυνθεί η μεσαιωνική κατάθλιψη στο πολύπαθο χώρο της εργασίας και να εξυπηρετηθούν οι κομματικές σκοπιμότητες, όσων χτίζουν το πολιτικό τους μέλλον στα προβλήματα της κοινωνίας που τους βολεύει να μένουν τραγικά στάσιμα;
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών