Τελευταία Νέα
Επιχειρήσεις

Οικονομικές καταστάσεις εν αταξία από την JP Άβαξ - Τι πραγματικά συμβαίνει στον όμιλο;

tags :
Οικονομικές καταστάσεις εν αταξία από την JP Άβαξ - Τι πραγματικά συμβαίνει στον όμιλο;
Τα σοβαρά ερωτηματικά για τη διευθέτηση δανείων, ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις που δεν απομειώνονται, εκτίναξη ασφαλιστικών υποχρεώσεων και προκαταβολών μελλοντικών αμκ
Σε δύσκολη καμπή έχει περιέλθει ο όμιλος JP Άβαξ ο οποίος μπορεί να εμφάνισε αύξηση του κύκλου εργασιών του 2017 αλλά την ίδια στιγμή συμπλήρωσε πενταετία ζημιογόνων χρήσεων και παράλληλα θεαματική μείωση του ύψους των ανεκτέλεστων συμβάσεων.
Ειδικότερα όπως η ίδια εταιρία παραδέχεται οι προσθήκες στο χαρτοφυλάκιο έργων του Ομίλου κατά το 2017 ήταν σημαντικά μειωμένες σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, και αφορούσαν κυρίως σε έργα χαμηλής αξίας, συμπληρωματικές συμβάσεις και συμφωνίες παροχής υπηρεσιών στο εσωτερικό.
Έτσι το ανεκτέλεστο υπόλοιπο των υπογεγραμμένων έργων του Ομίλου στα τέλη του έτους ανερχόταν σε €1,23 δις, έναντι περίπου €1,7 δις στο τέλος του 2016.
Σε αυτό το δύσκολο περιβάλλον που διαμορφώνεται χρειάστηκε η σύμφωνη γνώμη των τραπεζών λίγο πριν τη δημοσίευση των οικονομικών καταστάσεων για μετάθεση της αποπληρωμής κατά δύο έτη κοινοπρακτικών ομολογιακών δανείων προκειμένου η εταιρία να μην εμφανίσει προβλήματα.
Η πληροφόρηση που παρέχεται από την εισηγμένη είναι πολύ περιορισμένη για τη συγκεκριμένη λύση γεγονός που προκαλεί εύλογα ερωτηματικά. Ανατρέχοντας τις χρηματιστηριακές ανακοινώσεις δεν προκύπτει από πουθενά ανακοίνωση της εταιρίας ότι δεν κατέβαλε τις δόσεις και ότι διαπραγματευόταν αλλαγές των όρων των κοινοπρακτικών δανείων
Σοβαρότερα όμως ερωτηματικά δημιουργεί η τακτική που ακολουθεί ο όμιλος σχετικά με απαιτήσεις που βρίσκονται σε μεγάλη καθυστέρηση και δεν λαμβάνονται προβλέψεις.
Είναι χαρακτηριστικό ότι επί συνόλου απαιτήσεων από πελάτες ύψους 218 εκ ευρώ τα 70,15 εκ ευρώ αφορούν απαιτήσεις που βρίσκονται σε καθυστέρηση πάνω από δύο έτη.
Βεβαίως η εταιρία αναφέρει ότι υπάρχουν απαιτήσεις κατά του Δημοσίου το οποίο ναι μεν είναι αξιόχρεο αλλά καθυστερεί στις πληρωμές αλλά δεν αναφέρει πόσες είναι αυτές οι απαιτήσεις.
Ωστόσο αυτό που προκαλεί εύλογα ερωτήματα είναι ότι γεγονός ότι στις απαιτήσεις σε καθυστέρηση μεγαλύτερα από 2 έτη της Εταιρίας και του Ομίλου περιλαμβάνεται ποσό € 51.788.000 που αφορά το τιμολογημένο μέρος στα πλαίσια σύμβασης τεχνικού έργου στο Λίβανο από τη συνολική απαίτηση για την οποία έχει κατατεθεί Αίτηση Διαιτησίας ενώπιον του Διεθνούς Κέντρου Επίλυσης Επενδυτικών Διαφορών (ICSID).
Η εταιρία ισχυρίζεται ότι «η σχετική διαδικασία βρίσκεται σε αρχικό στάδιο» και «η εκτίμηση ανακτησιμότητας της απαίτησης περιορίζεται στο τιμολογημένο μέρος».
Ωστόσο δεν υπάρχει καμία απολύτως διενέργεια πρόβλεψης για τη συγκεκριμένη υπόθεση και είναι απορίας άξιον πως αυτό το γεγονός δεν απασχολεί τον ορκωτό λογιστή.
Επίσης εντύπωση προκαλεί η εκτίναξη των υποχρεώσεων προς τους ασφαλιστικούς οργανισμούς στο τέλος του 2017 σε σχέση με το 2016. Συγκεκριμένα ο όμιλος έχει υποχρέωση 7,124 εκ ευρώ από 3,046 εκ ευρώ και η εταιρία 6 εκ ευρώ από 2,22 εκ ευρώ.
Δεδομένου ότι δεν αυξήθηκαν οι εισφορές ούτε εκτινάχθηκε ο αριθμός προσωπικού δημιουργείται το εύλογο ερώτημα αν η εταιρία και ο όμιλος έχουν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις και αν υπάρχουν αυτές γιατί δεν εντοπίζονται από τον ορκωτό που διενεργεί τον έλεγχο.
Η εταιρία επιπλέον αναφέρει στις οικονομικές της καταστάσεις πως στο κονδύλιο «Πιστωτές ∆ιάφοροι» στον ισολογισμό 31.12.2017 της Εταιρίας και του Ομίλου περιλαμβάνει ποσό €10.000.000 το οποίο έχει κατατεθεί από βασικό μέτοχο σε τραπεζικό λογαριασμό της Εταιρίας έναντι μελλοντικής αύξησης κεφαλαίου ή έκδοσης μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου ύψους €20 εκατομμυρίων.
Το αντίστοιχο ποσό στον ισολογισμό της Εταιρίας και του Ομίλου κατά την συγκρίσιμη ημερομηνία 31.12.2016 ανερχόταν σε €10.000.000».
Στις οικονομικές καταστάσεις του 2016 αναφέρεται πως το αντίστοιχο κονδύλιο στα τέλη του 2015 ήταν 5,275 εκ ευρώ.
Το περίεργο εδώ είναι πως ενώ όπως ισχυρίζεται η εταιρία πρόκειται για ποσά που προορίζονται για αύξηση κεφαλαίου δεν αποτυπώνονται στα ίδια κεφάλαια ενώ είναι γνωστό πως η νομοθεσία εισάγει χρονικούς περιορισμούς στις προκαταβολές για αύξηση κεφαλαίου πέρα των οποίων θεωρούνται δανεισμός και υπόκεινται στη νομοθεσία για τις δανειακές συμβάσεις.
Προφανώς όλα αυτά και τα παραπάνω αποτελούν λεπτομέρειες άνευ ουσίας για τον ορκωτό και την εταιρία.
Για τις εποπτικές αρχές ισχύει το ίδιο;
Πιθανώς όχι.

Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
w
ww.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης