γράφει : Δ.Ν.
TO AΡΘΡΟ (Του Τόλη Σκουμπούρη)
H Ιρλανδία απεγκλωβίστηκε από τα μνημόνια, βγήκε στις αγορές, πρόσφατα αναβαθμίστηκε από τη Moody’s, ενώ δανείστηκε με ιστορικά χαμηλά επιτόκια! Η Ισπανία ολοκλήρωσε και αυτή τη «θητεία» της στα μνημόνια, έληξε το πρόγραμμα στήριξης των τραπεζών της και βαδίζει σε καλύτερες χρηματοοικονομικές συνθήκες.
Η Ελλάδα, παρ’ ότι μπήκε πρώτη απ’ όλους στα προγράμματα… διάσωσης, παρ’ ότι ήταν το πρώτο… αίμα των αγορών, του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος και της λεγόμενης επενδυτικής βιομηχανίας, βολοδέρνει ακόμη στα μνημόνια, περιμένει τις δόσεις, βρίσκεται σε μόνιμη αρρωστημένη εσωστρέφεια!
Η Ελλάδα είναι σαφές ότι πάσχει από κουλτούρα σύνθεσης και συνεννόησης, τόσο από την πλευρά του πολιτικού στίβου και των κομμάτων, όσο και από την πλευρά της κοινωνίας, καθρέφτης της οποίας είναι τα κόμματα.
Δεν υπάρχει εθνική συνείδηση, δεν υπάρχει αίσθηση κοινωνίας, αίσθηση συλλογικότητας, αίσθηση του… εμείς, του «όλοι μαζί για το κοινό καλό». Σύνθετο βεβαίως ζήτημα που οφείλεται στο «μωσαϊκό» απότομης διαμόρφωσης και μετάβασης από την αγροτική ζωή και κουλτούρα στην αστική, χωρίς πρότερη «προσαρμογή».
Αυτά όμως, ή αίσθηση συλλογικότητας και ενότητας είναι κυρίαρχα δομικά στοιχεία για να κερδηθεί ένας πόλεμος, όπως αυτός που βιώνει η χώρα την τελευταία 4ετία. Ένας πόλεμος ίσως κατά του… εαυτού της, κατά των κακώς κειμένων που έφεραν αυτά τα αποτελέσματα.
Υπάρχει μια τιτάνια προσπάθεια εξυγίανσης, συμμαζέματος, εφαρμογής των νόμων και των θεσμών παντού, σ’ όλες τις κατευθύνσεις, ίσως για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση.
Λόγω της διεθνούς εποπτείας, οι θεσμοί έχουν ανακτήσει μέρος της χαμένης τους… χρησιμότητας και του χαμένου τους κύρους, με πρώτο το θεσμό της δικαιοσύνης!
Αντ’ αυτού, αντί δηλαδή μιας (επιτέλους) εθνικής συνεννόησης με στόχο να λειτουργήσουν οι θεσμοί, να βγει η χώρα από το τέλμα και να ανθίσουν ξανά οι δημιουργικές δυνάμεις, φαίνεται πως ευδοκιμεί ένας… υπόγειος πόλεμος, μια σύγκρουση συμφερόντων, μια πρωτοφανής μιζέρια.
Πάνω που η χώρα έφτιαχνε το προφίλ της διεθνώς, σενάρια συνομωσίας και κρυφές ή φανερές δημοσκοπήσεις κυριάρχησαν εκ νέου στο δημόσιο βίο. Λες και οι εκλογές – πρόωρες ή όχι – μπορούν να λύσουν μονομιάς και ως δια μαγείας τα εγγενή και ριζωμένα επί δεκαετίας προβλήματα της χώρας!
Σε μια συγκυρία που όλος ο ευρωπαϊκός νότος έχει βελτιώσει σημαντικά την εικόνα του, υπάρχει η προεδρία στην Ε.Ε. που όπως και να ‘χει, δίνει αβάντες, η «σχολή» της μιζέριας και του λόμπι της καταστροφής ανέκαμψε!
Σε μια συγκυρία όπου κανένας ή ελάχιστοι από το διεθνές στερέωμα αναφέρονταν σε διωγμό ή… εκτροπή χώρας από το ευρώ, κάποιοι σε εγχώριο επίπεδο (βλέπε Σημίτης) ξεκίνησαν αρθρογραφία - ακτιβισμό για τη δραχμή! Ωσάν και πρόκειται για ζήτημα… καφενείου, για ζήτημα περίπου λαϊκής κατανάλωσης και έλασσον σημασίας!
Σε μια συγκυρία που η «ανάγνωση» των αγορών για την χώρα είναι εκκωφαντικά πιο βελτιωμένη και αλλαγμένη με τα προ ενάμιση ή δύο ετών επίπεδα, πολλοί Έλληνες εντρυφούν στη λατρεία της μιζέριας!
Σχόλια αναγνωστών