γράφει : Δ.Ν.
Του Θόδωρου Σκυλακάκη*
Το ανώτατο δικαστήριο της χώρας έχει τελεσίδικα αποφανθεί από το 2015 -μετά από προσφυγή που έκανα προσωπικά ο ίδιος και άλλα στελέχη και φίλοι της Δράσης- ότι υπάρχει «νόμιμη αξίωση των πολιτών να καταβάλλουν φόρο, ο οποίος να αντιστοιχεί σε πραγματική και όχι σε πλασματική τους περιουσία (βλ. άρθρο 78 παρ. 1 του Συντάγματος)» και το κράτος οφείλει άμεσα να προσαρμόσει τις (προ πολλού εξωπραγματικές) «αντικειμενικές αξίες» με τις εμπορικές. Τα ίδια τα μνημόνια έχουν προβλέψει ξανά και ξανά ότι αυτό αποτελεί και διεθνή υποχρέωση της χώρας.
Η πρώτη σχετική ρήτρα ήταν για τον Ιούνιο του 2012 και στο μνημόνιο Τσίπρα προβλεπόταν ότι η προσαρμογή θα έπρεπε να είχε ήδη γίνει τον Ιανουάριο που μας πέρασε. Κι όμως διαβάσαμε χθες ότι το υπουργείο Οικονομικών για άλλη μια φορά αποφάσισε να στείλει την προσαρμογή στις ελληνικές καλένδες. Το 2018 και βλέπουμε...
Τι σημαίνει αυτό; Ότι για μια ολόκληρη δεκαετία τουλάχιστον οι πάσης φύσεως φόροι περιουσίας που επιβάλλονται σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες-ιδιοκτήτες ακινήτων είναι παράνομοι. Επιβάλλονται χωρίς οι πολίτες να διαθέτουν την περιουσία επί της οποίας υπολογίζεται ο φόρος. Πρόκειται για μια τόσο μαζική, προκλητική και προφανή απάτη, που μπροστά της ο Σώρρας είναι ένας απλός ερασιτέχνης του σχετικού είδους.
Η απάτη(1) συνίσταται στο γεγονός ότι το κράτος ψευδώς και με δόλο, παριστάνει ότι δεν μπορεί δήθεν να υπολογίσει τις νέες εμπορικές αξίες και χρησιμοποιεί εν γνώση του πλαστές αξίες για τον υπολογισμό των φόρων:
Στο πολιτικό επίπεδο κανένας δεν υπάρχει που να υπερασπίζεται αυτή την απάτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα είχε προεκλογικά υποσχεθεί άμεση προσαρμογή. Στη συνέχεια, όταν κάποια στιγμή προσωρινά αποφάσισε να προχωρήσει, δήλωσε ότι η αλλαγή των αξιών μπορεί να γίνει χωρίς να χρειάζεται να υπάρχουν παντού στοιχεία για αγοραπωλησίες (αφού για όλα τα ακίνητα υπάρχει ενοίκιο από το οποίο με έναν συντελεστή απόδοσης προκύπτει μια ικανοποιητική προσέγγιση της εμπορικής αξίας). Οι περίφημοι «θεσμοί» όταν νόμιζαν ότι θα μαζέψουν έσοδα (το 2012), είχαν -ορθώς- εμφανίσει την σχετική εξίσωση ως σοβαρή και αναγκαία μεταρρύθμιση για να λειτουργήσει ορθολογικά η αγορά ακινήτων και το είχαν βάλει στα αμέσως εφαρμόσιμα. Στη συνέχεια όμως καλόμαθαν στα εύκολα έσοδα που -χάρη στην απάτη που προαναφέραμε- φέρνει ο ΕΝΦΙΑ και διευκόλυναν τη συνέχισή της με διαρκείς σχετικές αναθεωρήσεις του μνημονίου.
Το γεγονός ότι οι άνθρωποι χάνουν το σπίτι τους ή αποποιούνται κατά δεκάδες χιλιάδες την κληρονομιά από τους γονείς τους λόγω της φορολογίας επί ανύπαρκτης περιουσίας, γιατί το κράτος συμπεριφέρεται ως κοινός απατεώνας δεν έχει βεβαίως καμία επίπτωση σε όσους διαπράττουν την σχετική απάτη. Ο ποινικός κώδικας δεν είχε ούτε φανταστεί ούτε προβλέψει ένα κράτος απατεώνα. Αντίθετα οι απλοί πολίτες που βρίσκονται μπροστά στο απόσπασμα των οφειλών από παράνομους και πλασματικούς φόρους (που αθροιζόμενοι στα χρωστούμενα στις τράπεζες τους οδηγούν σε κατασχέσεις της περιουσίας τους), αντιμετωπίζονται οι ίδιοι ως απατεώνες.
Μάλιστα, όπως μάθαμε με την ευκαιρία της εγκυκλίου του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων για τις κατασχέσεις, με τις αλλαγές του κώδικα ποινικής δικονομίας «καταργούνται κατηγορίες ακατάσχετων με αποτέλεσμα να εξαιρούνται από την κατάσχεση πλέον (σ.σ. μόνο) τα πράγματα που είναι απολύτως απαραίτητα για τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης του οφειλέτη και της οικογένειάς του, και προκειμένου για πρόσωπα που με την προσωπική τους εργασία αποκτούν όσα τους χρειάζονται για να ζήσουν, τα πράγματα, τα οποία είναι απαραίτητα για την εργασία τους».
Ποιες είναι οι κατηγορίες τέως ακατάσχετων που πλέον μπορούν να κατασχεθούν;
Οι ληστές των δρόμων του παλιού καιρού είχαν ως σύνθημα «τα λεφτά σου ή την ζωή σου».
Το κράτος του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε ένα βήμα παραπάνω. «Τα λεφτά σου και τη ζωή σου» είναι το νέο του σύνθημα.
* Προέδρου της Δράσης
(1)Απάτη: «Όποιος με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος βλάπτει ξένη περιουσία πείθοντας κάποιον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων…»
Το ανώτατο δικαστήριο της χώρας έχει τελεσίδικα αποφανθεί από το 2015 -μετά από προσφυγή που έκανα προσωπικά ο ίδιος και άλλα στελέχη και φίλοι της Δράσης- ότι υπάρχει «νόμιμη αξίωση των πολιτών να καταβάλλουν φόρο, ο οποίος να αντιστοιχεί σε πραγματική και όχι σε πλασματική τους περιουσία (βλ. άρθρο 78 παρ. 1 του Συντάγματος)» και το κράτος οφείλει άμεσα να προσαρμόσει τις (προ πολλού εξωπραγματικές) «αντικειμενικές αξίες» με τις εμπορικές. Τα ίδια τα μνημόνια έχουν προβλέψει ξανά και ξανά ότι αυτό αποτελεί και διεθνή υποχρέωση της χώρας.
Η πρώτη σχετική ρήτρα ήταν για τον Ιούνιο του 2012 και στο μνημόνιο Τσίπρα προβλεπόταν ότι η προσαρμογή θα έπρεπε να είχε ήδη γίνει τον Ιανουάριο που μας πέρασε. Κι όμως διαβάσαμε χθες ότι το υπουργείο Οικονομικών για άλλη μια φορά αποφάσισε να στείλει την προσαρμογή στις ελληνικές καλένδες. Το 2018 και βλέπουμε...
Τι σημαίνει αυτό; Ότι για μια ολόκληρη δεκαετία τουλάχιστον οι πάσης φύσεως φόροι περιουσίας που επιβάλλονται σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες-ιδιοκτήτες ακινήτων είναι παράνομοι. Επιβάλλονται χωρίς οι πολίτες να διαθέτουν την περιουσία επί της οποίας υπολογίζεται ο φόρος. Πρόκειται για μια τόσο μαζική, προκλητική και προφανή απάτη, που μπροστά της ο Σώρρας είναι ένας απλός ερασιτέχνης του σχετικού είδους.
Η απάτη(1) συνίσταται στο γεγονός ότι το κράτος ψευδώς και με δόλο, παριστάνει ότι δεν μπορεί δήθεν να υπολογίσει τις νέες εμπορικές αξίες και χρησιμοποιεί εν γνώση του πλαστές αξίες για τον υπολογισμό των φόρων:
- Διότι γνωρίζει πολύ καλά την δραματική πτώση των αξιών στη διάρκεια της κρίσης από τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος.
- Διότι ενδιαμέσως έχει επιβάλει νέες αντικειμενικές αξίες τόσο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις (π.χ. 4.489 οικισμοί το 2011), όσο και με την αυθαίρετη αλλαγή των αξιών επί της σημερινής κυβέρνησης, που έγινε με αποκλειστικά πολιτικά κριτήρια (το πως θα ενοχληθούν λιγότερο οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ).
- Διότι ήδη προέβλεψε νομοθετικά τρόπο και μέθοδο εκτίμησης των εμπορικών αξιών (για λογαριασμό των τραπεζών), οι οποίες τον εφαρμόζουν πλέον όταν βγάζουν τα σπίτια στους πλειστηριασμούς.
Στο πολιτικό επίπεδο κανένας δεν υπάρχει που να υπερασπίζεται αυτή την απάτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα είχε προεκλογικά υποσχεθεί άμεση προσαρμογή. Στη συνέχεια, όταν κάποια στιγμή προσωρινά αποφάσισε να προχωρήσει, δήλωσε ότι η αλλαγή των αξιών μπορεί να γίνει χωρίς να χρειάζεται να υπάρχουν παντού στοιχεία για αγοραπωλησίες (αφού για όλα τα ακίνητα υπάρχει ενοίκιο από το οποίο με έναν συντελεστή απόδοσης προκύπτει μια ικανοποιητική προσέγγιση της εμπορικής αξίας). Οι περίφημοι «θεσμοί» όταν νόμιζαν ότι θα μαζέψουν έσοδα (το 2012), είχαν -ορθώς- εμφανίσει την σχετική εξίσωση ως σοβαρή και αναγκαία μεταρρύθμιση για να λειτουργήσει ορθολογικά η αγορά ακινήτων και το είχαν βάλει στα αμέσως εφαρμόσιμα. Στη συνέχεια όμως καλόμαθαν στα εύκολα έσοδα που -χάρη στην απάτη που προαναφέραμε- φέρνει ο ΕΝΦΙΑ και διευκόλυναν τη συνέχισή της με διαρκείς σχετικές αναθεωρήσεις του μνημονίου.
Το γεγονός ότι οι άνθρωποι χάνουν το σπίτι τους ή αποποιούνται κατά δεκάδες χιλιάδες την κληρονομιά από τους γονείς τους λόγω της φορολογίας επί ανύπαρκτης περιουσίας, γιατί το κράτος συμπεριφέρεται ως κοινός απατεώνας δεν έχει βεβαίως καμία επίπτωση σε όσους διαπράττουν την σχετική απάτη. Ο ποινικός κώδικας δεν είχε ούτε φανταστεί ούτε προβλέψει ένα κράτος απατεώνα. Αντίθετα οι απλοί πολίτες που βρίσκονται μπροστά στο απόσπασμα των οφειλών από παράνομους και πλασματικούς φόρους (που αθροιζόμενοι στα χρωστούμενα στις τράπεζες τους οδηγούν σε κατασχέσεις της περιουσίας τους), αντιμετωπίζονται οι ίδιοι ως απατεώνες.
Μάλιστα, όπως μάθαμε με την ευκαιρία της εγκυκλίου του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων για τις κατασχέσεις, με τις αλλαγές του κώδικα ποινικής δικονομίας «καταργούνται κατηγορίες ακατάσχετων με αποτέλεσμα να εξαιρούνται από την κατάσχεση πλέον (σ.σ. μόνο) τα πράγματα που είναι απολύτως απαραίτητα για τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης του οφειλέτη και της οικογένειάς του, και προκειμένου για πρόσωπα που με την προσωπική τους εργασία αποκτούν όσα τους χρειάζονται για να ζήσουν, τα πράγματα, τα οποία είναι απαραίτητα για την εργασία τους».
Ποιες είναι οι κατηγορίες τέως ακατάσχετων που πλέον μπορούν να κατασχεθούν;
- «τα παράσημα και τα αναμνηστικά αντικείμενα, τα χειρόγραφα, οι επιστολές, τα οικογενειακά έγγραφα και τα επαγγελματικά βιβλία, και
- βιβλία, μουσικά όργανα, εργαλεία τέχνης που προορίζονται για την επιστημονική ή καλλιτεχνική και γενικότερα την πνευματική μόρφωση και ανάπτυξη του οφειλέτη ή της οικογένειάς του».
Οι ληστές των δρόμων του παλιού καιρού είχαν ως σύνθημα «τα λεφτά σου ή την ζωή σου».
Το κράτος του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε ένα βήμα παραπάνω. «Τα λεφτά σου και τη ζωή σου» είναι το νέο του σύνθημα.
* Προέδρου της Δράσης
(1)Απάτη: «Όποιος με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος βλάπτει ξένη περιουσία πείθοντας κάποιον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων…»
Σχόλια αναγνωστών