Με αφορμή τα φαιδρά διαδραματιζόμενα όσον αφορά τους λόγους προφυλάκισης του Ηλία Κασιδιάρη της Χρυσής Αυγής, ο οποίος κατηγορείται ότι διαθέτει ένα νόμιμο όπλο της αμερικανικής Mossberg και γι΄ αυτό προφυλακίστηκε, μας δίδεται η ευκαιρία να αναφερθούμε στον τρόπο αντιμετώπισης του κυνηγετικού όπλου στην Ελλάδα.
Το κείμενο αυτό αποτελεί προφανώς προσωπική άποψη αλλά θα ήθελα να την καταθέσω.
Τα παλαιότερα χρόνια όσοι μεγαλώσαμε στην επαρχία συνδεθήκαμε με το κυνήγι και όσοι μάλιστα καταγόμαστε από ξακουστά κυνηγοτόπια όπως της Μάνης είναι προφανές να τρέφουμε ζήλο και αγάπη στα κυνηγετικά όπλα.
Είναι ελάχιστοι αυτοί που δεν έχουν ρίξει με μια καραμπίνα ή ένα δίκαννο.
Η δαιμονοποίηση όμως του όπλου στην Ελλάδα και η μετατροπή του γενναίου έλληνα σε ιμιτασιόν φλωράκι περιθωριοποίησε σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας τον ρόλο του όπλου.
Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 280 χιλιάδες κυνηγοί και περίπου 800.000 όπλα εκ των οποίων περίπου 150-200.000 όπλα αδήλωτα.
Τα παλιά χρόνια η δήλωση του όπλου δεν είχε λάβει τα χαρακτηριστικά της σημερινής περιόδου, άδειας αγοράς, υποβολή στο κυνηγετικό κατάστημα, δήλωση του όπλου στην αστυνομία.
Στην Ελλάδα υπάρχουν συλλέκτες όπλων και χιλιάδες κάτοχοι όπλων.
Η Ελλάδα έχει μεν κυνηγετική παράδοση αλλά χώρες όπως η Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Αγγλία, Βέλγιο και άλλες χώρες έχουν μεγάλη παράδοση τόσο στο κυνήγι όσο και στην κατασκευή όπλων.
Οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές όπως η Αμερικανική Browning, τα ιταλικά Beretta, Benelli, η Γερμανική Merkel, τα βρετανικά Boss ή Holland and Holland ή τα αμερικανικά Remington, Winchester, τα Ρωσικά Vostok ή τα Baikal ή τα Ιαπωνικά SKB ή Miroku και πλήθος άλλων εταιριών έχουν παράξει έργα τέχνης που κοσμούν συλλογές οπλόφιλων.
Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχει μια δαιμονοποίηση του όπλου.
Το όπλο δεν σκοτώνει αλλά ο χρήστης που το χρησιμοποιεί.
Συν τοις άλλοις τα τελευταία 10 χρόνια στην Ελλάδα από κυνηγετικά όπλα δεν έχουμε πάνω από 100 θανάτους όταν μόνο με μηχανές έχουμε χιλιάδες θανάτους τον χρόνο.
Στην Ελλάδα η νομοθεσία έχει πολλά παράδοξα.
Π.χ. ένας κατασκευαστής παράγει ένα όπλο 5σφαιρο αλλά στην Ελλάδα ο νόμος ορίζει ότι στην αποθήκη και θαλάμη δεν μπορούν να βρίσκονται πάνω από 3 φυσίγγια.
Π.χ. κατασκευαστές στα επαναληπτικά όπως η Mossberg, Remington, Maverick δηλαδή όπλα που χρειάζονται ανθρώπινη παρέμβαση για να οπλίσουν, αποβάλλουν το φυσίγγιο, έχουν προεκτάσεις έως 12 φυσίγγια.
Στην Αμερική το όπλο αυτό είναι νομιμότατο στην Ελλάδα παράνομο.
Πάμε να δούμε τα θέματα των τροποποιήσεων.
Αν τροποποιηθεί η κάνη ενός όπλου αλλάζει την βλητική του απόδοση αν αλλάξει κοντάκι ή πάπια δεν επηρεάζει την βλητική απόδοση.
Για τους πολύ έμπειρους η αλλαγή του κοντακιού αλλάζει την σκοπευτική ικανότητα και όπως λέγεται η κάνη πυροβολεί αλλά το κοντάκι σκοτώνει το θήραμα.
Το κοντάκι πρέπει να είναι στα μέτρα του κάθε σωματότυπου κάθε κυνηγού (έννοιες όπως παρέκκλιση, cast off cast on κ.α. είναι πολύ σημαντικές για το κοντάκι ενός όπλου)
Στους βαλλιστικούς ελέγχους σε ένα περίστροφο π.χ. η σφαίρα αφήνει αποτύπωμα καθώς περιστρέφεται στην κάνη και βεβαίως το καψύλι όπου ταυτοποιείται αν η σφαίρα έριξε από ένα συγκεκριμένο όπλο με βάση την βελόνα που την πυροδότησε
Στα λειόκανα όσα δηλαδή όπλα δεν έχουν οι κάνες ραβδώσεις αυτά χωρίζονται σε
1)αυτογεμή αερίων δηλαδή η επαναφορά του κλείστρου πραγματοποιείται μέσω των αερίων που παράγονται στην κάνη κατά την πυροδότηση του φυσιγγίου
2)αυτογεμή αδρανείας όπου η επαναφορά του κλείστρου πραγματοποιείται με μηχανισμό αδράνειας
3)στα επαναληπτικά όπου η διαδικασία χρειάζεται ανθρώπινη παρέμβαση για να αφαιρεθεί το φυσίγγιο και να μεταφερθεί φυσίγγιο από την αποθήκη στην θαλάμη.
4)στα αλληλεπίθετα δίκαννα δύο κάννες η μια πάνω στην άλλη
5)στα πλαγιόκανα οι δύο κάνες η μια δίπλα στην άλλη
6)στα μονόκαννα όπλα με μια κάνη που βάλλουν ένα φυσίγγιο κάθε φορά
7)Στα τρίκαννα όπλα με 3 κάννες
8)Στα τετράκαννα όπλα με 4 κάννες (πολύ σπάνια βρίσκονται πλέον ή κατασκευάζονται)
Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να διαγνωστεί βαλλιστικά.
Η συσχέτιση της βελόνας του κλείστρου π.χ. μιας καραμπίνας με το καψύλι του φυσιγγίου.
Αναφέραμε προηγουμένως ότι ένα όπλο π.χ. στα ξύλινα ή πλαστικά μέρη μπορεί να τροποποιηθεί αλλά όχι κλείστρο ή κάνη και αν τροποποιηθεί πρέπει να δηλωθεί.
Όμως όλα τα λειόκαννα όπλα δεν έχουν ουσιαστικό δραστικό βεληνεκές.
Στα 35 με 38 μέτρα με 9ρια σκάγια το πολύ πολύ να υποστεί κάποιος ένα επιφανειακό τραυματισμό που δεν θα χρειαστεί ούτε ιατρική περίθαλψη.
Αλλάζουν τα δεδομένα όταν αναφερόμαστε σε μονόβολα ή ειδικά φυσίγγια, 3μπιλα, 12μπιλα κ.α.
Όμως είπαμε το όπλο δεν σκοτώνει αλλά ο χρήστης που το χρησιμοποιεί.
Το κυνηγετικό όπλο είναι τέχνη, είναι μέρος της μεγάλης παράδοσης της Ελλάδος, είναι μέρος της ελληνικής επαρχίας, είναι μέρος του πάθους που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος για την τέχνη του όπλου.
Η δαιμονοποίηση του όπλου όχι μόνο δεν βοηθάει αλλά αποδεικνύει ότι λίγοι άσχετοι, που δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν κάνη από κοντάκι δεν μπορούν να μολύνουν γενιές και γενιές ελλήνων που συνδέθηκαν και αγάπησαν τα όπλα.
www.bankingnews.gr
Το κείμενο αυτό αποτελεί προφανώς προσωπική άποψη αλλά θα ήθελα να την καταθέσω.
Τα παλαιότερα χρόνια όσοι μεγαλώσαμε στην επαρχία συνδεθήκαμε με το κυνήγι και όσοι μάλιστα καταγόμαστε από ξακουστά κυνηγοτόπια όπως της Μάνης είναι προφανές να τρέφουμε ζήλο και αγάπη στα κυνηγετικά όπλα.
Είναι ελάχιστοι αυτοί που δεν έχουν ρίξει με μια καραμπίνα ή ένα δίκαννο.
Η δαιμονοποίηση όμως του όπλου στην Ελλάδα και η μετατροπή του γενναίου έλληνα σε ιμιτασιόν φλωράκι περιθωριοποίησε σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας τον ρόλο του όπλου.
Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 280 χιλιάδες κυνηγοί και περίπου 800.000 όπλα εκ των οποίων περίπου 150-200.000 όπλα αδήλωτα.
Τα παλιά χρόνια η δήλωση του όπλου δεν είχε λάβει τα χαρακτηριστικά της σημερινής περιόδου, άδειας αγοράς, υποβολή στο κυνηγετικό κατάστημα, δήλωση του όπλου στην αστυνομία.
Στην Ελλάδα υπάρχουν συλλέκτες όπλων και χιλιάδες κάτοχοι όπλων.
Η Ελλάδα έχει μεν κυνηγετική παράδοση αλλά χώρες όπως η Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Αγγλία, Βέλγιο και άλλες χώρες έχουν μεγάλη παράδοση τόσο στο κυνήγι όσο και στην κατασκευή όπλων.
Οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές όπως η Αμερικανική Browning, τα ιταλικά Beretta, Benelli, η Γερμανική Merkel, τα βρετανικά Boss ή Holland and Holland ή τα αμερικανικά Remington, Winchester, τα Ρωσικά Vostok ή τα Baikal ή τα Ιαπωνικά SKB ή Miroku και πλήθος άλλων εταιριών έχουν παράξει έργα τέχνης που κοσμούν συλλογές οπλόφιλων.
Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχει μια δαιμονοποίηση του όπλου.
Το όπλο δεν σκοτώνει αλλά ο χρήστης που το χρησιμοποιεί.
Συν τοις άλλοις τα τελευταία 10 χρόνια στην Ελλάδα από κυνηγετικά όπλα δεν έχουμε πάνω από 100 θανάτους όταν μόνο με μηχανές έχουμε χιλιάδες θανάτους τον χρόνο.
Στην Ελλάδα η νομοθεσία έχει πολλά παράδοξα.
Π.χ. ένας κατασκευαστής παράγει ένα όπλο 5σφαιρο αλλά στην Ελλάδα ο νόμος ορίζει ότι στην αποθήκη και θαλάμη δεν μπορούν να βρίσκονται πάνω από 3 φυσίγγια.
Π.χ. κατασκευαστές στα επαναληπτικά όπως η Mossberg, Remington, Maverick δηλαδή όπλα που χρειάζονται ανθρώπινη παρέμβαση για να οπλίσουν, αποβάλλουν το φυσίγγιο, έχουν προεκτάσεις έως 12 φυσίγγια.
Στην Αμερική το όπλο αυτό είναι νομιμότατο στην Ελλάδα παράνομο.
Πάμε να δούμε τα θέματα των τροποποιήσεων.
Αν τροποποιηθεί η κάνη ενός όπλου αλλάζει την βλητική του απόδοση αν αλλάξει κοντάκι ή πάπια δεν επηρεάζει την βλητική απόδοση.
Για τους πολύ έμπειρους η αλλαγή του κοντακιού αλλάζει την σκοπευτική ικανότητα και όπως λέγεται η κάνη πυροβολεί αλλά το κοντάκι σκοτώνει το θήραμα.
Το κοντάκι πρέπει να είναι στα μέτρα του κάθε σωματότυπου κάθε κυνηγού (έννοιες όπως παρέκκλιση, cast off cast on κ.α. είναι πολύ σημαντικές για το κοντάκι ενός όπλου)
Στους βαλλιστικούς ελέγχους σε ένα περίστροφο π.χ. η σφαίρα αφήνει αποτύπωμα καθώς περιστρέφεται στην κάνη και βεβαίως το καψύλι όπου ταυτοποιείται αν η σφαίρα έριξε από ένα συγκεκριμένο όπλο με βάση την βελόνα που την πυροδότησε
Στα λειόκανα όσα δηλαδή όπλα δεν έχουν οι κάνες ραβδώσεις αυτά χωρίζονται σε
1)αυτογεμή αερίων δηλαδή η επαναφορά του κλείστρου πραγματοποιείται μέσω των αερίων που παράγονται στην κάνη κατά την πυροδότηση του φυσιγγίου
2)αυτογεμή αδρανείας όπου η επαναφορά του κλείστρου πραγματοποιείται με μηχανισμό αδράνειας
3)στα επαναληπτικά όπου η διαδικασία χρειάζεται ανθρώπινη παρέμβαση για να αφαιρεθεί το φυσίγγιο και να μεταφερθεί φυσίγγιο από την αποθήκη στην θαλάμη.
4)στα αλληλεπίθετα δίκαννα δύο κάννες η μια πάνω στην άλλη
5)στα πλαγιόκανα οι δύο κάνες η μια δίπλα στην άλλη
6)στα μονόκαννα όπλα με μια κάνη που βάλλουν ένα φυσίγγιο κάθε φορά
7)Στα τρίκαννα όπλα με 3 κάννες
8)Στα τετράκαννα όπλα με 4 κάννες (πολύ σπάνια βρίσκονται πλέον ή κατασκευάζονται)
Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να διαγνωστεί βαλλιστικά.
Η συσχέτιση της βελόνας του κλείστρου π.χ. μιας καραμπίνας με το καψύλι του φυσιγγίου.
Αναφέραμε προηγουμένως ότι ένα όπλο π.χ. στα ξύλινα ή πλαστικά μέρη μπορεί να τροποποιηθεί αλλά όχι κλείστρο ή κάνη και αν τροποποιηθεί πρέπει να δηλωθεί.
Όμως όλα τα λειόκαννα όπλα δεν έχουν ουσιαστικό δραστικό βεληνεκές.
Στα 35 με 38 μέτρα με 9ρια σκάγια το πολύ πολύ να υποστεί κάποιος ένα επιφανειακό τραυματισμό που δεν θα χρειαστεί ούτε ιατρική περίθαλψη.
Αλλάζουν τα δεδομένα όταν αναφερόμαστε σε μονόβολα ή ειδικά φυσίγγια, 3μπιλα, 12μπιλα κ.α.
Όμως είπαμε το όπλο δεν σκοτώνει αλλά ο χρήστης που το χρησιμοποιεί.
Το κυνηγετικό όπλο είναι τέχνη, είναι μέρος της μεγάλης παράδοσης της Ελλάδος, είναι μέρος της ελληνικής επαρχίας, είναι μέρος του πάθους που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος για την τέχνη του όπλου.
Η δαιμονοποίηση του όπλου όχι μόνο δεν βοηθάει αλλά αποδεικνύει ότι λίγοι άσχετοι, που δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν κάνη από κοντάκι δεν μπορούν να μολύνουν γενιές και γενιές ελλήνων που συνδέθηκαν και αγάπησαν τα όπλα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών