Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 710 Οικογενειακές Επιχειρήσεις στην Ευρώπη
Με σημαντικές προκλήσεις αλλά και με αισιόδοξα σημάδια ανάπτυξης διαγράφεται το μέλλον για τις Οικογενειακές Επιχειρήσεις έτσι όπως αυτό καταγράφεται μέσα από την τελευταία έρευνα του Family Business Centre of Excellence της KPMG και του οργανισμού European Family Businesses.
Η έρευνα, η οποία διεξάγεται για δεύτερη φορά, πραγματοποιήθηκε σε 710 Οικογενειακές Επιχειρήσεις στην Ευρώπη
Σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας ο κ. Κρίστιαν Τόμας, Γενικός Διευθυντής της KPMG, υπογραμμίζει «Στην Ελλάδα, το σημαντικότερο ζήτημα που απασχολεί τις Οικογενειακές Επιχειρήσεις παραμένει το πρόβλημα της ρευστότητας σε συνδυασμό πάντοτε με την προσπάθεια για ευημερία και εξασφάλιση της ισορροπίας μεταξύ των οικογενειακών ανησυχιών και των επιχειρηματικών συμφερόντων».
Αναλυτικότερα τα αποτελέσματα της έρευνας είναι τα ακόλουθα:
• Αναφορικά με την μελλοντική οικονομική προοπτική που μπορεί να έχουν οι Οικογενειακές Επιχειρήσεις μέσα στους επόμενους 6 μήνες τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ανάκτηση της εμπιστοσύνης προς την αγορά η οποία αποδίδεται κυρίως στην αλλαγή του τοπίου της χρηματοδότησης (ικανότητα εξασφάλισης τραπεζικής χρηματοδότησης) και στην προθυμία για επαναεπένδυση των κερδών (το 71% των ερωτηθέντων είχαν θετική εικόνα έναντι του 54% που ήταν το αποτέλεσμα της προηγούμενης έρευνάς του 2013).
Το 21% των ερωτηθέντων αισθάνονται ότι δεν μπορούν να δεσμευτούν σε μια μελλοντική προοπτική (μείωση 13%, αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας).
Ωστόσο, ένας «πόλεμος για εύρεση ταλέντων» έχει αρχίσει να διαφαίνεται.
• Υπήρξε μια αξιοσημείωτη αύξηση θετικών δεικτών αναφορικά με την αύξηση ή τη διατήρηση του κύκλου εργασιών και του προσωπικού με το 49% των ερωτηθέντων να διατηρεί το μέγεθος του εργατικού δυναμικού σε σύγκριση με το 36% που ήταν το αποτέλεσμα της προηγούμενης έρευνας.
Επιπρόσθετα, το 24% εμφανίζει μείωση του κύκλου εργασιών (το αντίστοιχο ποσοστό της προηγούμενης έρευνας ήταν 31%).
Επίσης το 11% έχει πραγματοποιήσει μείωση του αριθμού του προσωπικού σε σύγκριση με το περσινό 23%. Το 72% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι ασχολείται με δραστηριότητες στο εξωτερικό, (αυξημένο ποσοστό κατά 12%), ενώ το 75% δήλωσε ότι σχεδιάζει νέες στρατηγικές επενδύσεων.
• Οι 5 κορυφαίες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Οικογενειακή Επιχείρηση αυτή τη στιγμή είναι οι ακόλουθες: 1) η μείωση της κερδοφορίας (49%), 2) οι αλλαγές στο κανονιστικό πλαίσιο των Οικογενειακών Επιχειρήσεων, 3) ο πόλεμος για την εύρεση ταλέντων, 4) η νομική / πολιτική αβεβαιότητα, καθώς και 5) η αύξηση των φορολογικών συντελεστών.
Η μείωση του κύκλου εργασιών βρίσκεται χαμηλότερα στη λίστα των προτεραιοτήτων με μόνο το 18% των ερωτηθέντων να την αναφέρουν ως βασικό μέλημα, ενώ μόλις πριν από έξι μήνες αποτελούσε τη μεγαλύτερη πρόκληση για το 52% των ερωτηθέντων.
• Το 75% των επιχειρήσεων σχεδιάζει επενδύσεις στο πλαίσιο των στρατηγικών τους σχεδίων και εξετάζεται και το ενδεχόμενο μελλοντικών επενδύσεων.
Το 55% των επιχειρήσεων απάντησε ότι προγραμματίζει επενδύσεις στις κύριες δραστηριότητές της εταιρείας, ενώ το 41% εξετάζει το ενδεχόμενο να γίνουν επενδύσεις στη χώρα καταγωγής τους και το 19% ψάχνει σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Μόνο το 3% των ερωτηθέντων σχεδιάζει εκποιήσεις (υπήρξε σημαντική μείωση συγκριτικά με το 11%, αποτέλεσμα της προηγούμενης έρευνας ).
Παρατηρήθηκε επίσης 2% μείωση των ερωτηθέντων που σχεδιάζουν να επενδύσουν στη διεθνή αγορά καθώς και απροθυμία να ενταχθούν πλήρως στις ξένες αγορές, ως μια ευκαιρία.
Η επένδυση στις ξένες αγορές εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό μια ανεκμετάλλευτη ευκαιρία για τις Οικογενειακές Επιχειρήσεις. Οι δε χώρες που θεωρούνται ως οι πλέον ελκυστικές είναι αυτές που ανήκουν κυρίως στην Αφρική και την Ωκεανία, για τις οποίες το ενδιαφέρον έχει αυξηθεί από 7% σε 11% και από 1% σε 3%, αντίστοιχα.
Το 35% των επιχειρήσεων που αποφασίζει να μην συμμετάσχει ή να επενδύσει σε ξένες αγορές θεωρεί ότι αυτό οφείλεται στην έλλειψη εξοικείωσης με τις διεθνείς αγορές ενώ το 2% αποδίδεί την απόφασή αυτή στην έλλειψη χρηματοδότησης.
• Η πρόσβαση στη χρηματοδότηση αποτελεί βασικό ζήτημα κα ανασταλτικό παράγοντα για την ανάπτυξη των Οικογενειακών Επιχειρήσεων, ωστόσο η αγορά για την εξασφάλιση χρηματοδότησης έχει σταθεροποιηθεί αρκετά.
Το 81% των επιχειρήσεων (σε σύγκριση με το51%, αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας) δήλωσε ότι η πρόσβαση στη χρηματοδότηση δεν αποτελεί πλέον ζήτημα. Μόνο το 19% (σε σύγκριση με 49%, που καταγράφηκε το 2013) θεωρεί ότι εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες πρόσβασης σε χρηματοδότηση.
• Η έρευνα έδειξε ότι οι Οικογενειακές Επιχειρήσεις χρησιμοποιούν τα δικά τους κεφάλαια για να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξή τους (37%).
Η επιθυμία να παραμείνουν ανεξάρτητοι και υπεύθυνοι για το μέλλον τους αποτελεί και την κινητήρια δύναμη επανεπένδυσης των κερδών τους.
Το 36% των ερωτηθέντων ανέφερε ότι η τραπεζική χρηματοδότηση αποτελεί την πιο ελκυστική μορφή χρηματοδότησης.
Η έρευνα έδειξε ότι οι παραδοσιακές μορφές χρηματοδότησης παραμένουν και οι περισσότερο δημοφιλείς.
Το 9% των ερωτηθέντων είχε θετική στάση στην είσοδο νέων μετόχων, το 7% σε επιχειρηματικές συνεργασίες, και μόλις το 1% στην είσοδό τους σε εναλλακτικές αγορές (π.χ. εισαγωγή στο χρηματιστήριο - ΙPO).
• Το 52% των ερωτηθέντων θεωρεί ως την σημαντικότερη αλλαγή/βελτίωση την απλούστευση των φορολογικών κανόνων.
Το 45% δηλώνει ότι θα επιθυμούσε να υπάρξουν ευνοϊκότερες φορολογικές και διοικητικές ρυθμίσεις αναφορικά με την μεταβίβαση των Οικογενειακών Επιχειρήσεων από γενιά σε γενιά (αύξηση της τάξης του 30% σε σχέση με τα αποτελέσματα προηγούμενης έρευνας).
Το 40% των ερωτηθέντων ζητά χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και γενικότερα μια πιο ευέλικτη εργασιακή νομοθεσία. Γενικά παρατηρήθηκε ότι τα φορολογικά ζητήματα εμφανίζονται τρεις φορές στην πρώτη πεντάδα ως την σημαντικότερη αλλαγή /βελτίωση που επισημάνθηκε από τους ερωτηθέντες.
• Τα 5 πιο δυνατά σημεία των Οικογενειακών Επιχειρήσεων είναι: για το 56% η ικανότητα να κερδίζουν νέες δουλειές και η αφοσίωση των πελατών τους, για το 49% η αφοσίωση και η δέσμευση των εργαζομένων τους, για το 44% το ισχυρό εμπορικό σήμα και η ισχυρή παρουσία της επιχείρησής τους στην αγορά, για το 42% η εξυπηρέτηση των πελατών και για το 39% το καθεστώς της ιδιωτικής ιδιοκτησίας.
• Τα πιο σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τις Οικογενειακές Επιχειρήσεις είναι η διατήρηση του οικογενειακού ελέγχου των επιχειρήσεων (87%), οι καλές δομές διακυβέρνησης (86%) και η επικοινωνία μεταξύ των γενεών (85%) (από 63%, αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας), η ισορροπία μεταξύ των οικογενειακών ανησυχιών και των επιχειρηματικών συμφερόντων (81%) (από 59%, αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας) και η ενημέρωση της οικογένειας με τα ζητημάτων των επιχειρήσεων (73%) (από 53%,αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας).
• Το 51% των επιχειρήσεων που συμμετείχαν στην έρευνα δεν σχεδιάζει κάποια αλλαγή στους επόμενους 12 μήνες και μόνο το 7% σχεδιάζει την πώληση της οικογενειακής επιχείρησης.
Από αυτές τις επιχειρήσεις που δήλωσαν ότι εξετάζουν το ενδεχόμενο κάποιας στρατηγικής αλλαγής μέσα στο επόμενο διάστημα, το 27% σχεδιάζει να περάσει τον απόλυτο έλεγχο / διακυβέρνηση της επιχείρησής τους στην επόμενη γενιά (19%,αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας), το 23% να μεταβιβάσουν την ιδιοκτησία της επιχείρησης στην επόμενη γενιά (23%), το 21% να μεταβιβάσουν τη διαχείριση της επιχείρησής τους στη επόμενη γενιά (23%, αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας) και το 21% θα επιδιώξουν να διορίσουν ένα μη οικογενειακό μέλος ως οικονομικό διευθυντή, αλλά παράλληλα και να διατηρήσουν τον έλεγχο της οικογενειακής τους επιχείρησης (25%,αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας).
www.bankingnews.gr
Η έρευνα, η οποία διεξάγεται για δεύτερη φορά, πραγματοποιήθηκε σε 710 Οικογενειακές Επιχειρήσεις στην Ευρώπη
Σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας ο κ. Κρίστιαν Τόμας, Γενικός Διευθυντής της KPMG, υπογραμμίζει «Στην Ελλάδα, το σημαντικότερο ζήτημα που απασχολεί τις Οικογενειακές Επιχειρήσεις παραμένει το πρόβλημα της ρευστότητας σε συνδυασμό πάντοτε με την προσπάθεια για ευημερία και εξασφάλιση της ισορροπίας μεταξύ των οικογενειακών ανησυχιών και των επιχειρηματικών συμφερόντων».
Αναλυτικότερα τα αποτελέσματα της έρευνας είναι τα ακόλουθα:
• Αναφορικά με την μελλοντική οικονομική προοπτική που μπορεί να έχουν οι Οικογενειακές Επιχειρήσεις μέσα στους επόμενους 6 μήνες τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ανάκτηση της εμπιστοσύνης προς την αγορά η οποία αποδίδεται κυρίως στην αλλαγή του τοπίου της χρηματοδότησης (ικανότητα εξασφάλισης τραπεζικής χρηματοδότησης) και στην προθυμία για επαναεπένδυση των κερδών (το 71% των ερωτηθέντων είχαν θετική εικόνα έναντι του 54% που ήταν το αποτέλεσμα της προηγούμενης έρευνάς του 2013).
Το 21% των ερωτηθέντων αισθάνονται ότι δεν μπορούν να δεσμευτούν σε μια μελλοντική προοπτική (μείωση 13%, αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας).
Ωστόσο, ένας «πόλεμος για εύρεση ταλέντων» έχει αρχίσει να διαφαίνεται.
• Υπήρξε μια αξιοσημείωτη αύξηση θετικών δεικτών αναφορικά με την αύξηση ή τη διατήρηση του κύκλου εργασιών και του προσωπικού με το 49% των ερωτηθέντων να διατηρεί το μέγεθος του εργατικού δυναμικού σε σύγκριση με το 36% που ήταν το αποτέλεσμα της προηγούμενης έρευνας.
Επιπρόσθετα, το 24% εμφανίζει μείωση του κύκλου εργασιών (το αντίστοιχο ποσοστό της προηγούμενης έρευνας ήταν 31%).
Επίσης το 11% έχει πραγματοποιήσει μείωση του αριθμού του προσωπικού σε σύγκριση με το περσινό 23%. Το 72% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι ασχολείται με δραστηριότητες στο εξωτερικό, (αυξημένο ποσοστό κατά 12%), ενώ το 75% δήλωσε ότι σχεδιάζει νέες στρατηγικές επενδύσεων.
• Οι 5 κορυφαίες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Οικογενειακή Επιχείρηση αυτή τη στιγμή είναι οι ακόλουθες: 1) η μείωση της κερδοφορίας (49%), 2) οι αλλαγές στο κανονιστικό πλαίσιο των Οικογενειακών Επιχειρήσεων, 3) ο πόλεμος για την εύρεση ταλέντων, 4) η νομική / πολιτική αβεβαιότητα, καθώς και 5) η αύξηση των φορολογικών συντελεστών.
Η μείωση του κύκλου εργασιών βρίσκεται χαμηλότερα στη λίστα των προτεραιοτήτων με μόνο το 18% των ερωτηθέντων να την αναφέρουν ως βασικό μέλημα, ενώ μόλις πριν από έξι μήνες αποτελούσε τη μεγαλύτερη πρόκληση για το 52% των ερωτηθέντων.
• Το 75% των επιχειρήσεων σχεδιάζει επενδύσεις στο πλαίσιο των στρατηγικών τους σχεδίων και εξετάζεται και το ενδεχόμενο μελλοντικών επενδύσεων.
Το 55% των επιχειρήσεων απάντησε ότι προγραμματίζει επενδύσεις στις κύριες δραστηριότητές της εταιρείας, ενώ το 41% εξετάζει το ενδεχόμενο να γίνουν επενδύσεις στη χώρα καταγωγής τους και το 19% ψάχνει σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Μόνο το 3% των ερωτηθέντων σχεδιάζει εκποιήσεις (υπήρξε σημαντική μείωση συγκριτικά με το 11%, αποτέλεσμα της προηγούμενης έρευνας ).
Παρατηρήθηκε επίσης 2% μείωση των ερωτηθέντων που σχεδιάζουν να επενδύσουν στη διεθνή αγορά καθώς και απροθυμία να ενταχθούν πλήρως στις ξένες αγορές, ως μια ευκαιρία.
Η επένδυση στις ξένες αγορές εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό μια ανεκμετάλλευτη ευκαιρία για τις Οικογενειακές Επιχειρήσεις. Οι δε χώρες που θεωρούνται ως οι πλέον ελκυστικές είναι αυτές που ανήκουν κυρίως στην Αφρική και την Ωκεανία, για τις οποίες το ενδιαφέρον έχει αυξηθεί από 7% σε 11% και από 1% σε 3%, αντίστοιχα.
Το 35% των επιχειρήσεων που αποφασίζει να μην συμμετάσχει ή να επενδύσει σε ξένες αγορές θεωρεί ότι αυτό οφείλεται στην έλλειψη εξοικείωσης με τις διεθνείς αγορές ενώ το 2% αποδίδεί την απόφασή αυτή στην έλλειψη χρηματοδότησης.
• Η πρόσβαση στη χρηματοδότηση αποτελεί βασικό ζήτημα κα ανασταλτικό παράγοντα για την ανάπτυξη των Οικογενειακών Επιχειρήσεων, ωστόσο η αγορά για την εξασφάλιση χρηματοδότησης έχει σταθεροποιηθεί αρκετά.
Το 81% των επιχειρήσεων (σε σύγκριση με το51%, αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας) δήλωσε ότι η πρόσβαση στη χρηματοδότηση δεν αποτελεί πλέον ζήτημα. Μόνο το 19% (σε σύγκριση με 49%, που καταγράφηκε το 2013) θεωρεί ότι εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες πρόσβασης σε χρηματοδότηση.
• Η έρευνα έδειξε ότι οι Οικογενειακές Επιχειρήσεις χρησιμοποιούν τα δικά τους κεφάλαια για να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξή τους (37%).
Η επιθυμία να παραμείνουν ανεξάρτητοι και υπεύθυνοι για το μέλλον τους αποτελεί και την κινητήρια δύναμη επανεπένδυσης των κερδών τους.
Το 36% των ερωτηθέντων ανέφερε ότι η τραπεζική χρηματοδότηση αποτελεί την πιο ελκυστική μορφή χρηματοδότησης.
Η έρευνα έδειξε ότι οι παραδοσιακές μορφές χρηματοδότησης παραμένουν και οι περισσότερο δημοφιλείς.
Το 9% των ερωτηθέντων είχε θετική στάση στην είσοδο νέων μετόχων, το 7% σε επιχειρηματικές συνεργασίες, και μόλις το 1% στην είσοδό τους σε εναλλακτικές αγορές (π.χ. εισαγωγή στο χρηματιστήριο - ΙPO).
• Το 52% των ερωτηθέντων θεωρεί ως την σημαντικότερη αλλαγή/βελτίωση την απλούστευση των φορολογικών κανόνων.
Το 45% δηλώνει ότι θα επιθυμούσε να υπάρξουν ευνοϊκότερες φορολογικές και διοικητικές ρυθμίσεις αναφορικά με την μεταβίβαση των Οικογενειακών Επιχειρήσεων από γενιά σε γενιά (αύξηση της τάξης του 30% σε σχέση με τα αποτελέσματα προηγούμενης έρευνας).
Το 40% των ερωτηθέντων ζητά χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και γενικότερα μια πιο ευέλικτη εργασιακή νομοθεσία. Γενικά παρατηρήθηκε ότι τα φορολογικά ζητήματα εμφανίζονται τρεις φορές στην πρώτη πεντάδα ως την σημαντικότερη αλλαγή /βελτίωση που επισημάνθηκε από τους ερωτηθέντες.
• Τα 5 πιο δυνατά σημεία των Οικογενειακών Επιχειρήσεων είναι: για το 56% η ικανότητα να κερδίζουν νέες δουλειές και η αφοσίωση των πελατών τους, για το 49% η αφοσίωση και η δέσμευση των εργαζομένων τους, για το 44% το ισχυρό εμπορικό σήμα και η ισχυρή παρουσία της επιχείρησής τους στην αγορά, για το 42% η εξυπηρέτηση των πελατών και για το 39% το καθεστώς της ιδιωτικής ιδιοκτησίας.
• Τα πιο σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τις Οικογενειακές Επιχειρήσεις είναι η διατήρηση του οικογενειακού ελέγχου των επιχειρήσεων (87%), οι καλές δομές διακυβέρνησης (86%) και η επικοινωνία μεταξύ των γενεών (85%) (από 63%, αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας), η ισορροπία μεταξύ των οικογενειακών ανησυχιών και των επιχειρηματικών συμφερόντων (81%) (από 59%, αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας) και η ενημέρωση της οικογένειας με τα ζητημάτων των επιχειρήσεων (73%) (από 53%,αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας).
• Το 51% των επιχειρήσεων που συμμετείχαν στην έρευνα δεν σχεδιάζει κάποια αλλαγή στους επόμενους 12 μήνες και μόνο το 7% σχεδιάζει την πώληση της οικογενειακής επιχείρησης.
Από αυτές τις επιχειρήσεις που δήλωσαν ότι εξετάζουν το ενδεχόμενο κάποιας στρατηγικής αλλαγής μέσα στο επόμενο διάστημα, το 27% σχεδιάζει να περάσει τον απόλυτο έλεγχο / διακυβέρνηση της επιχείρησής τους στην επόμενη γενιά (19%,αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας), το 23% να μεταβιβάσουν την ιδιοκτησία της επιχείρησης στην επόμενη γενιά (23%), το 21% να μεταβιβάσουν τη διαχείριση της επιχείρησής τους στη επόμενη γενιά (23%, αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας) και το 21% θα επιδιώξουν να διορίσουν ένα μη οικογενειακό μέλος ως οικονομικό διευθυντή, αλλά παράλληλα και να διατηρήσουν τον έλεγχο της οικογενειακής τους επιχείρησης (25%,αποτέλεσμα προηγούμενης έρευνας).
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών