Συμμάχησε με τον Nigel Farage και την δηλητηριώδη αντιμεταναστευτική πολιτική του κατά το δημοψήφισμα
Ο Boris Johnson είναι από τις προσωπικότητες που έχει είτε φίλους ή εχθρούς.
Το πέρασμά του από την Δημαρχία του Λονδίνου πυροδότησε τις φιλοδοξίες του για την Νταουνιγκ Στρίτ για την οποία βάζει πλέον πλώρη μετά την επικράτηση του Brexit του οποίου ήταν πρωτεργάτης.
Όμως ένας από τους «εχθρούς» του η εφημερίδα Mirror φιλοξενεί σε δημοσίευμά της τους «6 λόγους που οι βρετανοί θα πρέπει να τρομοκρατούνται στην ιδέα να είναι ο πρώην Δήμαρχος ο επόμενος πρωθυπουργός».
1) Έχει στηρίξει την κατάργηση του δωρεάν εθνικού συστήματος υγείας
Το 2003 είχε πει: «Αν οι υπηρεσίες του εθνικού συστήματος υγείας παραμείνουν δωρεάν με αυτόν τον τρόπο, θα συνεχίσει να υπάρχει κατάχρησή του, όπως σε κάθε δωρεάν υπηρεσία.
Αν οι άνθρωποι πρέπει να πληρώνουν για αυτές, θα τις εκτιμήσουν περισσότερο».
2) Έχει ψηφίσει για κάποιες από τις πιο σκληρές περικοπές των Τόρις
Τον Μάρτιο ψήφισε υπέρ των ανάλγητων περικοπών στο επίδομα αναπηρίας.
Η κίνηση αυτή κόβει 30 λίρες την εβδομάδα από αρρώστους και άτομα με ειδικές ανάγκες και σε αυτή υπήρξαν έντονες αντιδράσεις από τον κόσμο όπως και από τη Βουλή των Λόρδων.
Αυτό δείχνει την προσέγγιση του Boris Johnson στη λιτότητα και τους πιο ευάλωτους της κοινωνίας μας, αν ανέβει στην εξουσία.
3) Η πρωθυπουργία του κάνει πιο πιθανή την αποχώρηση της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο
Ένα δεύτερο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας είναι μία πολύ ρεαλιστική προοπτική μετά από την ψήφο υπέρ του Brexit.
Η Σκωτία ψήφισε συντριπτικά υπέρ της παραμονής και η πρώτη υπουργός της, Nikols Starjohn, δήλωσε ότι είναι απαράδεκτο να συρθούν εκτός της ΕΕ οι Σκοτσέζοι, ενάντια στη θέλησή τους.
Όμως, ο Johnson θεωρείται τόσο «τοξικός» στη Σκωτία, που η ηγέτης των εκεί Συντηρητικών, ανοιχτά σκέφτεται το ενδεχόμενο της διάσπασης με τους Τόρις αν ο Johnson εγκατασταθεί στην Ντάουνινγκ Στριτ.
Το πέρασμά του από την Δημαρχία του Λονδίνου πυροδότησε τις φιλοδοξίες του για την Νταουνιγκ Στρίτ για την οποία βάζει πλέον πλώρη μετά την επικράτηση του Brexit του οποίου ήταν πρωτεργάτης.
Όμως ένας από τους «εχθρούς» του η εφημερίδα Mirror φιλοξενεί σε δημοσίευμά της τους «6 λόγους που οι βρετανοί θα πρέπει να τρομοκρατούνται στην ιδέα να είναι ο πρώην Δήμαρχος ο επόμενος πρωθυπουργός».
1) Έχει στηρίξει την κατάργηση του δωρεάν εθνικού συστήματος υγείας
Το 2003 είχε πει: «Αν οι υπηρεσίες του εθνικού συστήματος υγείας παραμείνουν δωρεάν με αυτόν τον τρόπο, θα συνεχίσει να υπάρχει κατάχρησή του, όπως σε κάθε δωρεάν υπηρεσία.
Αν οι άνθρωποι πρέπει να πληρώνουν για αυτές, θα τις εκτιμήσουν περισσότερο».
2) Έχει ψηφίσει για κάποιες από τις πιο σκληρές περικοπές των Τόρις
Τον Μάρτιο ψήφισε υπέρ των ανάλγητων περικοπών στο επίδομα αναπηρίας.
Η κίνηση αυτή κόβει 30 λίρες την εβδομάδα από αρρώστους και άτομα με ειδικές ανάγκες και σε αυτή υπήρξαν έντονες αντιδράσεις από τον κόσμο όπως και από τη Βουλή των Λόρδων.
Αυτό δείχνει την προσέγγιση του Boris Johnson στη λιτότητα και τους πιο ευάλωτους της κοινωνίας μας, αν ανέβει στην εξουσία.
3) Η πρωθυπουργία του κάνει πιο πιθανή την αποχώρηση της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο
Ένα δεύτερο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας είναι μία πολύ ρεαλιστική προοπτική μετά από την ψήφο υπέρ του Brexit.
Η Σκωτία ψήφισε συντριπτικά υπέρ της παραμονής και η πρώτη υπουργός της, Nikols Starjohn, δήλωσε ότι είναι απαράδεκτο να συρθούν εκτός της ΕΕ οι Σκοτσέζοι, ενάντια στη θέλησή τους.
Όμως, ο Johnson θεωρείται τόσο «τοξικός» στη Σκωτία, που η ηγέτης των εκεί Συντηρητικών, ανοιχτά σκέφτεται το ενδεχόμενο της διάσπασης με τους Τόρις αν ο Johnson εγκατασταθεί στην Ντάουνινγκ Στριτ.
4) Η ιστορία του ως δήμαρχος Λονδίνου
Η θητεία του στο δημαρχείου του Λονδίνου θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ως μη θεαματική.
Δεν έκανε μεγάλα λάθη, αλλά δεν έλυσε ούτε τα χρόνια προβλήματα της πόλης, όπως η στεγαστική κρίση.
Όμως, υπάρχουν και «μαύρες κηλίδες» στην ιστορία του, που δείχνουν ποιες είναι οι προτεραιότητά τους. Μία από αυτές είναι ότι ο αριθμός των αστέγων στην πρωτεύουσα διπλασιάστηκε από το 2010 έως το 2015.
5) Εχει πει κάποια πολύ άσχημα πράγματα δημοσίως
Έχει κάνει κάποιες δηλώσεις που άφησαν ανοιχτά στόματα στο παρελθόν και οι οποίες θα μπορούσαν να εμποδίσουν οποιονδήποτε άλλο πολιτικό να γίνει πρωθυπουργός.
Σε άρθρο του στην Daily Telegraph το 2002 είχε γράψει ότι η βασίλισσα αγαπά την Κοινοπολιτεία «εν μέρει επειδή την τροφοδοτεί τακτικά με πλήθη από αραπάκια που επευφημούν και κουνούν σημαίες».
Αργότερα απολογήθηκε για τη χρήση του προσβλητικού χαρακτηρισμού.
Επίσης, το 2004 μιλώντας για την τραγωδία του Χίλσμποροου, στην οποία 96 φίλαθλοι της Λίβερπουλ έχασαν τη ζωή τους στο γήπεδο, ανέφερε «Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την αποτυχία της Λίβερπουλ να αναγνωρίσει, έως σήμερα, τον ρόλο που έπαιξαν στην καταστροφή οι μεθυσμένοι φίλαθλοι στο πίσω μέρος του πλήθους, που προσπάθησαν χωρίς λογική να μπουν στον αγωνιστικό χώρο».
Από τότε πήγε στο Λίβερπουλ για να απολογηθεί για τα σχόλιά του, αλλά η συγγνώμη του δεν έγινε δεκτή.
6) Η συμπεριφορά του στο δημοψήφισμα
Συμμάχησε με τον Nigel Farage και την δηλητηριώδη αντιμεταναστευτική πολιτική του κατά το δημοψήφισμα.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της καμπάνιας, έδειξε πόσο διχαστικός μπορεί να είναι.
Έκανε την απίστευτη σύγκριση ανάμεσα στην ΕΕ και τον Χίτλερ και όταν ο B. Obama κάλεσε τη Μ. Βρετανία να παραμείνει στην Ένωση, υπαινίχθηκε ότι ο «εν μέρει Κενυάτης» Obama μπορεί να έχει μία «αρχέγονη αντιπάθεια» για τη Μ. Βρετανία.
Με λίγα λόγια, o Boris έχει διαμορφώσει προσεκτικά την εικόνα του πρόσχαρου αποστάτη όλα αυτά τα χρόνια.
Όμως, κάθε λίγο και λιγάκι, αυτή η μάσκα γλιστράει και αποκαλύπτει κάτι βαθιά δυσάρεστο από κάτω. Αν πιστεύατε ότι η κυβέρνηση του Cameron ήταν κτηνώδεις και απρόσιτη.
www.bankingnews.gr
Η θητεία του στο δημαρχείου του Λονδίνου θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ως μη θεαματική.
Δεν έκανε μεγάλα λάθη, αλλά δεν έλυσε ούτε τα χρόνια προβλήματα της πόλης, όπως η στεγαστική κρίση.
Όμως, υπάρχουν και «μαύρες κηλίδες» στην ιστορία του, που δείχνουν ποιες είναι οι προτεραιότητά τους. Μία από αυτές είναι ότι ο αριθμός των αστέγων στην πρωτεύουσα διπλασιάστηκε από το 2010 έως το 2015.
5) Εχει πει κάποια πολύ άσχημα πράγματα δημοσίως
Έχει κάνει κάποιες δηλώσεις που άφησαν ανοιχτά στόματα στο παρελθόν και οι οποίες θα μπορούσαν να εμποδίσουν οποιονδήποτε άλλο πολιτικό να γίνει πρωθυπουργός.
Σε άρθρο του στην Daily Telegraph το 2002 είχε γράψει ότι η βασίλισσα αγαπά την Κοινοπολιτεία «εν μέρει επειδή την τροφοδοτεί τακτικά με πλήθη από αραπάκια που επευφημούν και κουνούν σημαίες».
Αργότερα απολογήθηκε για τη χρήση του προσβλητικού χαρακτηρισμού.
Επίσης, το 2004 μιλώντας για την τραγωδία του Χίλσμποροου, στην οποία 96 φίλαθλοι της Λίβερπουλ έχασαν τη ζωή τους στο γήπεδο, ανέφερε «Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την αποτυχία της Λίβερπουλ να αναγνωρίσει, έως σήμερα, τον ρόλο που έπαιξαν στην καταστροφή οι μεθυσμένοι φίλαθλοι στο πίσω μέρος του πλήθους, που προσπάθησαν χωρίς λογική να μπουν στον αγωνιστικό χώρο».
Από τότε πήγε στο Λίβερπουλ για να απολογηθεί για τα σχόλιά του, αλλά η συγγνώμη του δεν έγινε δεκτή.
6) Η συμπεριφορά του στο δημοψήφισμα
Συμμάχησε με τον Nigel Farage και την δηλητηριώδη αντιμεταναστευτική πολιτική του κατά το δημοψήφισμα.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της καμπάνιας, έδειξε πόσο διχαστικός μπορεί να είναι.
Έκανε την απίστευτη σύγκριση ανάμεσα στην ΕΕ και τον Χίτλερ και όταν ο B. Obama κάλεσε τη Μ. Βρετανία να παραμείνει στην Ένωση, υπαινίχθηκε ότι ο «εν μέρει Κενυάτης» Obama μπορεί να έχει μία «αρχέγονη αντιπάθεια» για τη Μ. Βρετανία.
Με λίγα λόγια, o Boris έχει διαμορφώσει προσεκτικά την εικόνα του πρόσχαρου αποστάτη όλα αυτά τα χρόνια.
Όμως, κάθε λίγο και λιγάκι, αυτή η μάσκα γλιστράει και αποκαλύπτει κάτι βαθιά δυσάρεστο από κάτω. Αν πιστεύατε ότι η κυβέρνηση του Cameron ήταν κτηνώδεις και απρόσιτη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών