Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) δεν έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν σε μια κοινή δημοσιονομική πολιτική και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις καθώς και να μειώσουν τα οικονομικά χάσματα μεταξύ των χωρών.
Μπορεί να υπάρξει τέλεια ευρωζώνη;
Η ζώνη του ευρώ είναι ημιτελής, όλο και περισσότερο τίθεται το ερώτημα ποιο είναι το μέλλον αναφέρει η Die Welt.
Χωρίς μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να υπάρξει ευρωζώνη.
Ο Ομοσπονδιακός Υπουργός Οικονομικών W. Schaeuble (CDU) πρόσφατα σε μια ασυνήθιστη στιγμή ευγένειας έδειξε κατανόηση προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Μια κοινή νομισματική πολιτική για τη ζώνη του ευρώ δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Ο Πρόεδρος της ΕΚΤ Mario Draghi θέλει να ενισχύσει την υποτονική σε πολλές χώρες οικονομία στην ζώνη του ευρώ.
Είναι η σωστή πολιτική για υποβαθμισμένες περιοχές της Νότιας Ευρώπης.
Στη Γερμανία, ωστόσο, η ανησυχία των αποταμιευτών αυξάνεται ειδικά για τις τραπεζικές καταθέσεις.
Η διαμάχη για τη σωστή νομισματική πολιτική δείχνει πόσο ανεπαρκής είναι η ζώνη του ευρώ.
Η νομισματική ένωση είναι ημιτελής.
Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) δεν έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν σε μια κοινή δημοσιονομική πολιτική και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις καθώς και να μειώσουν τα οικονομικά χάσματα μεταξύ των χωρών.
Το γεγονός είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται είναι αδιαμφισβήτητες.
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker μέσω της λευκής βίβλου έδωσε το έναυσμα για μια ουσιαστική συζήτηση για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι βέβαιο ότι πολλές από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις θα υπερβαίνουν τα εθνικά σύνορα.
Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που θα εξασφαλίσουν μια καλύτερη ζώνη του ευρώ.
1)Μείωση των οικονομικών διαφορών
Τα οικονομικά χάσματα στην Ευρώπη είναι βαθιά.
Σε ορισμένα μέρη της Γερμανίας καταγράφεται πλήρης απασχόληση.
Στις νότιες χώρες, η ανεργία των νέων συχνά υπερβαίνει το 40%. Ποια η νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση;
Το γεγονός ότι τα επιτόκια της ΕΚΤ είναι στο μηδέν επικρίνεται από διάφορές πλευρές.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Commerzbank, Jörg Krämer θεωρεί λάθος την στρατηγική της ΕΚΤ.
Η ζώνη του ευρώ πρέπει να εργαστεί για να διασφαλίσει ότι οι αδύναμες χώρες θα φθάσουν τις ισχυρές.
Το ερώτημα είναι πώς αυτό θα επιτευχθεί.
Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα, είναι ένα κρίσιμο μέρος της λύσης.
Δεν είναι βέβαιο εάν η Ευρώπη πρέπει να βοηθήσει τα μέλη της καλύτερα ειδικά αυτά που αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα.
Η ομάδα των ευρωβουλευτών από την Γερμανία Reimer Böge και την Γαλλία Pervenche Berès συνέταξαν κοινή κοινοβουλευτική έκθεση, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η ζώνη του ευρώ πρέπει να έχει δικό της προϋπολογισμό.
Αυτό είναι για τις χώρες του ευρώ μια λύση καθώς θα αποτρέψει τον κίνδυνο χρεοκοπιών.
Ο στόχος της πρόληψης κρίσεων στην Ευρώπη, ήταν μια προτεραιότητα, λέει ο Udo Bullmann (SPD), αντιπρόεδρος της Ομάδας S&D των Σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
«Με επενδύσεις που συνδέονται με δεσμευτικούς στόχους σύγκλισης, θα πρέπει να αποφευχθούν οι ανισορροπίες και να αποφευχθεί η διάσπαση της ζώνης του ευρώ»
Επιπλέον, πρέπει να υπάρχουν σαφή ατζέντα για την κοινωνική πολιτική.
Η ζώνη του ευρώ πρέπει να επεκταθεί επειγόντως με μια κοινωνική διάσταση να γίνει αντιληπτό από τους ανθρώπους ως ένα ελκυστικό μοντέλο οικονομικής και νομισματικής ένωσης.
Όμως δεν συμφωνούν όλοι με τις κοινές δράσεις.
Ένας κοινός προϋπολογισμό για τη ζώνη του ευρώ δημιουργεί μόνο αντικίνητρα, δήλωσε ο Markus Ferber του CSU-ειδικός σε θέματα χρηματοδότησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Τα ελλείμματα δεν θα αντιμετωπιστούν, αλλά απλώς θα μετατοπιστούν προς το ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η Ευρώπη πρέπει να ολοκληρωθεί μέσω της εσωτερικής αγοράς επειγόντως.
Αυτή είναι η καλύτερη συνταγή για την ανάπτυξη σε όλες τις 28 χώρες της ΕΕ.
2)Περισσότερη δημοκρατία και διαφάνεια
Ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο πρώην Έλληνας υπουργός Οικονομικών, θεωρεί την ευρωζώνη μια τρέλα.
Το Eurogroup είναι αντιδημοκρατικό, παράνομο, καταγγέλλει μέσω μιας συμμαχίας των ομοϊδεατών του, έχοντας δώσει το πολύπλοκο όνομα DiEM25.
Σε αντίθεση με την κανονική συνεδρίαση του Συμβουλίου των 28 χώρες της ΕΕ, οι αποφάσεις των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης – Eurogroup - στην πραγματικότητα δεν υπόκεινται σε κοινοβουλευτικό έλεγχο.
Οι συνεδριάσεις είναι μυστικές και επίσης δυσκίνητες.
Οι εκκλήσεις για μεταρρυθμίσεις γίνονται όλο και πιο έντονες.
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να συμμετέχει περισσότερο στις αποφάσεις σχετικά με τις οικονομικές προτεραιότητες και τις μεταρρυθμίσεις στην ευρωζώνη»
Υπάρχουν επίσης προτάσεις για τις μεταρρυθμίσεις του μέλλοντος. Ο ευρωπαίος επίτροπος Pierre Moscovici, έχει αναλάβει αυτό τον ρόλο.
3)Να υπάρξει ισχυρότερος συντονισμός των οικονομικών πολιτικών
Υπάρχει ένα τελετουργικό στις Βρυξέλλες.
Κάποια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε προς τις εθνικές κυβερνήσεις προτάσεις για μεταρρυθμίσεις.
Τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να αποδώσουν καλύτερα.
Οι νέες προτάσεις κατατίθενται αλλά στην συνέχεια αγνοούνται.
Ο εμπειρογνώμονας σε θέματα χρηματοδότησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Sven Giegold έχει αξιολογήσει ποιες χώρες έχουν εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που συμφωνούνται.
Το αποτέλεσμα της τελευταία καταμέτρηση του:
Από 528 ειδικές ανά χώρα συστάσεις, τα κράτη μέλη έχουν εφαρμόσει πλήρως μόνο 7.
Εδώ, η ανάγκη για μεταρρυθμίσεις είναι σημαντική.
Η νότια Ευρώπη, δείχνει να υιοθετεί λιγότερο από οποιαδήποτε άλλη περιοχή τις μεταρρυθμίσεις επειδή η παραγωγικότητα είναι χαμηλή και η γραφειοκρατία συνθλίβει κάθε επιχειρηματικότητα. Είναι αναγκαίες οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ειδικά στην ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων, την μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, ένα καλύτερο σύστημα βελτίωσης της εκπαίδευσης.
«Χρειαζόμαστε δεσμευτικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων για τον εκσυγχρονισμό του κράτους και της οικονομίας.
Κάθε κράτος μέλος της ΕΕ πρέπει να υιοθετήσει αυτούς τους δεσμευτικούς στόχους που έχουν συμφωνηθεί από κοινού σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Εάν αυτό συμβεί θα ενισχύσει τη σύγκλιση και θα δώσει στην ευρωζώνη νέα σταθερότητα»
Στην ευρωζώνη έχει εξεταστεί ένας Κώδικας Σύγκλισης, που θα χρησιμοποιούν οι χώρες της ΕΕ για μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις και θα ανταμείβεται οικονομικά, ανάλογα με τους στόχους που επιτυγχάνουν.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να επικεντρωθεί σε λίγες προτάσεις για μεταρρυθμίσεις και όχι πλήθος μεταρρυθμίσεων.
4)Να υπάρξει μαξιλάρι προστασίας από τους κινδύνους
Οι τράπεζες της Ευρώπης είναι ασφαλέστερες από ό, τι πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση.
Πράγματι, έχουν γίνει πολλά – προς μια ενιαία τραπεζική εποπτεία και μια ενιαία αρχή εξυγίανσης για τις προβληματικές τράπεζες. Παρ’ όλα αυτά, απαιτούνται περαιτέρω μέτρα, λέει για το Ευρωπαϊκό ερευνητικό ινστιτούτο Bruegel.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε ήδη πριν από δύο χρόνια, να υπάρξει ενιαία γραμμή στον μηχανισμό εγγύησης καταθέσεων, ώστε να προστατεύονται οι καταθέτες από χρεοκοπίες τραπεζών. Αυτή η ευρωπαϊκή εγγύηση των καταθέσεων, ωστόσο κατηγορηματικά απορρίπτεται από το Βερολίνο.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Schaeuble θεωρεί ότι άλλες είναι οι προτεραιότητες.
Πρώτα από όλα οι τράπεζες θα πρέπει να αλλάξουν επενδυτική συμπεριφορά.
Θα πρέπει ολοένα και περισσότερο να αγοράζουν ομόλογα που εκδίδονται από διάφορα κράτη μέλη.
Επιπλέον, θα πρέπει τα ομόλογα να αποτιμώνται με μηδενικό συντελεστή κινδύνου ανεξάρτητα εάν έχουν εκδοθεί από την Πορτογαλία, την Ελλάδα ή τη Γερμανία.
Επίσης, θα εξεταστεί από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), που έχει αναλάβει την ευρωπαϊκή βοήθεια προς την Ελλάδα η ανάπτυξη ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου.
5) Σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία
Έχει καταστεί παράδοση ότι η σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία αποτελεί μόνιμη επωδό της γερμανικής πολιτικής, ενώ χώρες με μεγάλες ελλείμματα όπως η Γαλλία ή η Ιταλία μένουν ατιμώρητες.
«Δεν εφαρμόζονται οι δημοσιονομικοί κανόνες», κατήγγειλε το ο επικεφαλής του Bruegel Guntram Wolff.
Προτείνει οι δαπάνες των κυβερνήσεων σταδιακά να περάσουν σε ένα κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σε μια πιο αποτελεσματική ζώνη του ευρώ θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Η μελλοντική εποπτεία των προϋπολογισμών των κρατών μελών της ΕΕ δεν θα πρέπει να ελέγχεται από ανεξάρτητους αξιωματούχους.
www.bankingnews.gr
Η ζώνη του ευρώ είναι ημιτελής, όλο και περισσότερο τίθεται το ερώτημα ποιο είναι το μέλλον αναφέρει η Die Welt.
Χωρίς μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να υπάρξει ευρωζώνη.
Ο Ομοσπονδιακός Υπουργός Οικονομικών W. Schaeuble (CDU) πρόσφατα σε μια ασυνήθιστη στιγμή ευγένειας έδειξε κατανόηση προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Μια κοινή νομισματική πολιτική για τη ζώνη του ευρώ δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Ο Πρόεδρος της ΕΚΤ Mario Draghi θέλει να ενισχύσει την υποτονική σε πολλές χώρες οικονομία στην ζώνη του ευρώ.
Είναι η σωστή πολιτική για υποβαθμισμένες περιοχές της Νότιας Ευρώπης.
Στη Γερμανία, ωστόσο, η ανησυχία των αποταμιευτών αυξάνεται ειδικά για τις τραπεζικές καταθέσεις.
Η διαμάχη για τη σωστή νομισματική πολιτική δείχνει πόσο ανεπαρκής είναι η ζώνη του ευρώ.
Η νομισματική ένωση είναι ημιτελής.
Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) δεν έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν σε μια κοινή δημοσιονομική πολιτική και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις καθώς και να μειώσουν τα οικονομικά χάσματα μεταξύ των χωρών.
Το γεγονός είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται είναι αδιαμφισβήτητες.
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker μέσω της λευκής βίβλου έδωσε το έναυσμα για μια ουσιαστική συζήτηση για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι βέβαιο ότι πολλές από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις θα υπερβαίνουν τα εθνικά σύνορα.
Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που θα εξασφαλίσουν μια καλύτερη ζώνη του ευρώ.
1)Μείωση των οικονομικών διαφορών
Τα οικονομικά χάσματα στην Ευρώπη είναι βαθιά.
Σε ορισμένα μέρη της Γερμανίας καταγράφεται πλήρης απασχόληση.
Στις νότιες χώρες, η ανεργία των νέων συχνά υπερβαίνει το 40%. Ποια η νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση;
Το γεγονός ότι τα επιτόκια της ΕΚΤ είναι στο μηδέν επικρίνεται από διάφορές πλευρές.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Commerzbank, Jörg Krämer θεωρεί λάθος την στρατηγική της ΕΚΤ.
Η ζώνη του ευρώ πρέπει να εργαστεί για να διασφαλίσει ότι οι αδύναμες χώρες θα φθάσουν τις ισχυρές.
Το ερώτημα είναι πώς αυτό θα επιτευχθεί.
Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα, είναι ένα κρίσιμο μέρος της λύσης.
Δεν είναι βέβαιο εάν η Ευρώπη πρέπει να βοηθήσει τα μέλη της καλύτερα ειδικά αυτά που αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα.
Η ομάδα των ευρωβουλευτών από την Γερμανία Reimer Böge και την Γαλλία Pervenche Berès συνέταξαν κοινή κοινοβουλευτική έκθεση, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η ζώνη του ευρώ πρέπει να έχει δικό της προϋπολογισμό.
Αυτό είναι για τις χώρες του ευρώ μια λύση καθώς θα αποτρέψει τον κίνδυνο χρεοκοπιών.
Ο στόχος της πρόληψης κρίσεων στην Ευρώπη, ήταν μια προτεραιότητα, λέει ο Udo Bullmann (SPD), αντιπρόεδρος της Ομάδας S&D των Σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
«Με επενδύσεις που συνδέονται με δεσμευτικούς στόχους σύγκλισης, θα πρέπει να αποφευχθούν οι ανισορροπίες και να αποφευχθεί η διάσπαση της ζώνης του ευρώ»
Επιπλέον, πρέπει να υπάρχουν σαφή ατζέντα για την κοινωνική πολιτική.
Η ζώνη του ευρώ πρέπει να επεκταθεί επειγόντως με μια κοινωνική διάσταση να γίνει αντιληπτό από τους ανθρώπους ως ένα ελκυστικό μοντέλο οικονομικής και νομισματικής ένωσης.
Όμως δεν συμφωνούν όλοι με τις κοινές δράσεις.
Ένας κοινός προϋπολογισμό για τη ζώνη του ευρώ δημιουργεί μόνο αντικίνητρα, δήλωσε ο Markus Ferber του CSU-ειδικός σε θέματα χρηματοδότησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Τα ελλείμματα δεν θα αντιμετωπιστούν, αλλά απλώς θα μετατοπιστούν προς το ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η Ευρώπη πρέπει να ολοκληρωθεί μέσω της εσωτερικής αγοράς επειγόντως.
Αυτή είναι η καλύτερη συνταγή για την ανάπτυξη σε όλες τις 28 χώρες της ΕΕ.
2)Περισσότερη δημοκρατία και διαφάνεια
Ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο πρώην Έλληνας υπουργός Οικονομικών, θεωρεί την ευρωζώνη μια τρέλα.
Το Eurogroup είναι αντιδημοκρατικό, παράνομο, καταγγέλλει μέσω μιας συμμαχίας των ομοϊδεατών του, έχοντας δώσει το πολύπλοκο όνομα DiEM25.
Σε αντίθεση με την κανονική συνεδρίαση του Συμβουλίου των 28 χώρες της ΕΕ, οι αποφάσεις των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης – Eurogroup - στην πραγματικότητα δεν υπόκεινται σε κοινοβουλευτικό έλεγχο.
Οι συνεδριάσεις είναι μυστικές και επίσης δυσκίνητες.
Οι εκκλήσεις για μεταρρυθμίσεις γίνονται όλο και πιο έντονες.
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να συμμετέχει περισσότερο στις αποφάσεις σχετικά με τις οικονομικές προτεραιότητες και τις μεταρρυθμίσεις στην ευρωζώνη»
Υπάρχουν επίσης προτάσεις για τις μεταρρυθμίσεις του μέλλοντος. Ο ευρωπαίος επίτροπος Pierre Moscovici, έχει αναλάβει αυτό τον ρόλο.
3)Να υπάρξει ισχυρότερος συντονισμός των οικονομικών πολιτικών
Υπάρχει ένα τελετουργικό στις Βρυξέλλες.
Κάποια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε προς τις εθνικές κυβερνήσεις προτάσεις για μεταρρυθμίσεις.
Τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να αποδώσουν καλύτερα.
Οι νέες προτάσεις κατατίθενται αλλά στην συνέχεια αγνοούνται.
Ο εμπειρογνώμονας σε θέματα χρηματοδότησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Sven Giegold έχει αξιολογήσει ποιες χώρες έχουν εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που συμφωνούνται.
Το αποτέλεσμα της τελευταία καταμέτρηση του:
Από 528 ειδικές ανά χώρα συστάσεις, τα κράτη μέλη έχουν εφαρμόσει πλήρως μόνο 7.
Εδώ, η ανάγκη για μεταρρυθμίσεις είναι σημαντική.
Η νότια Ευρώπη, δείχνει να υιοθετεί λιγότερο από οποιαδήποτε άλλη περιοχή τις μεταρρυθμίσεις επειδή η παραγωγικότητα είναι χαμηλή και η γραφειοκρατία συνθλίβει κάθε επιχειρηματικότητα. Είναι αναγκαίες οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ειδικά στην ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων, την μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, ένα καλύτερο σύστημα βελτίωσης της εκπαίδευσης.
«Χρειαζόμαστε δεσμευτικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων για τον εκσυγχρονισμό του κράτους και της οικονομίας.
Κάθε κράτος μέλος της ΕΕ πρέπει να υιοθετήσει αυτούς τους δεσμευτικούς στόχους που έχουν συμφωνηθεί από κοινού σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Εάν αυτό συμβεί θα ενισχύσει τη σύγκλιση και θα δώσει στην ευρωζώνη νέα σταθερότητα»
Στην ευρωζώνη έχει εξεταστεί ένας Κώδικας Σύγκλισης, που θα χρησιμοποιούν οι χώρες της ΕΕ για μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις και θα ανταμείβεται οικονομικά, ανάλογα με τους στόχους που επιτυγχάνουν.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να επικεντρωθεί σε λίγες προτάσεις για μεταρρυθμίσεις και όχι πλήθος μεταρρυθμίσεων.
4)Να υπάρξει μαξιλάρι προστασίας από τους κινδύνους
Οι τράπεζες της Ευρώπης είναι ασφαλέστερες από ό, τι πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση.
Πράγματι, έχουν γίνει πολλά – προς μια ενιαία τραπεζική εποπτεία και μια ενιαία αρχή εξυγίανσης για τις προβληματικές τράπεζες. Παρ’ όλα αυτά, απαιτούνται περαιτέρω μέτρα, λέει για το Ευρωπαϊκό ερευνητικό ινστιτούτο Bruegel.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε ήδη πριν από δύο χρόνια, να υπάρξει ενιαία γραμμή στον μηχανισμό εγγύησης καταθέσεων, ώστε να προστατεύονται οι καταθέτες από χρεοκοπίες τραπεζών. Αυτή η ευρωπαϊκή εγγύηση των καταθέσεων, ωστόσο κατηγορηματικά απορρίπτεται από το Βερολίνο.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Schaeuble θεωρεί ότι άλλες είναι οι προτεραιότητες.
Πρώτα από όλα οι τράπεζες θα πρέπει να αλλάξουν επενδυτική συμπεριφορά.
Θα πρέπει ολοένα και περισσότερο να αγοράζουν ομόλογα που εκδίδονται από διάφορα κράτη μέλη.
Επιπλέον, θα πρέπει τα ομόλογα να αποτιμώνται με μηδενικό συντελεστή κινδύνου ανεξάρτητα εάν έχουν εκδοθεί από την Πορτογαλία, την Ελλάδα ή τη Γερμανία.
Επίσης, θα εξεταστεί από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), που έχει αναλάβει την ευρωπαϊκή βοήθεια προς την Ελλάδα η ανάπτυξη ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου.
5) Σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία
Έχει καταστεί παράδοση ότι η σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία αποτελεί μόνιμη επωδό της γερμανικής πολιτικής, ενώ χώρες με μεγάλες ελλείμματα όπως η Γαλλία ή η Ιταλία μένουν ατιμώρητες.
«Δεν εφαρμόζονται οι δημοσιονομικοί κανόνες», κατήγγειλε το ο επικεφαλής του Bruegel Guntram Wolff.
Προτείνει οι δαπάνες των κυβερνήσεων σταδιακά να περάσουν σε ένα κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σε μια πιο αποτελεσματική ζώνη του ευρώ θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Η μελλοντική εποπτεία των προϋπολογισμών των κρατών μελών της ΕΕ δεν θα πρέπει να ελέγχεται από ανεξάρτητους αξιωματούχους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών