Σχεδόν αδύνατη η σύσταση bad bank στην Ελλάδα απαιτούνται πάνω από 10 δισ.
Με αφορμή την πώληση 2,8 δισεκ. ευρώ προβληματικών καταναλωτικών δανείων μόλις 25 εκατ ευρώ το ερώτημα που τίθεται ποια είναι η αξία των 106 δισεκ. ευρώ προβληματικών ανοιγμάτων;
Για να απαντηθεί το ερώτημα πειστικά, επειδή δεν υπάρχει προηγούμενο αποτίμησης προβληματικών ανοιγμάτων πλην των καταναλωτικών προβληματικών ανοιγμάτων θα τεθούν ορισμένες παραδοχές.
-Τα καταναλωτικά προβληματικά δάνεια με ή χωρίς εξασφαλίσεις μπορούν να πωληθούν στο 1% με 1,5% της ονομαστικής τους αξίας.
-Τα στεγαστικά προβληματικά ανοίγματα μπορούν να πωληθούν στο 26% με 30% της ονομαστικής τους αξίας
-Τα προβληματικά ανοίγματα σε πολύ μικρές επιχειρήσεις και επαγγελματίες θα μπορούσαν να πωληθούν στο 4% με 5% της ονομαστικής αξίας
-Τα προβληματικά ανοίγματα στις μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις θα μπορούσαν να πωληθούν στο 30% με 33% της ονομαστικής αξίας.
Με βάση αυτές τις παραδοχές
1)Τα καταναλωτικά προβληματικά ανοίγματα ύψους 14,4 δισεκ. ευρώ με ή χωρίς εξασφαλίσεις λογιστικοποιημένα ή μη θα μπορούσαν να πωληθούν 180 εκατ.
Δηλαδή τα 14,4 δισεκ. έχουν αξία 180 εκατ ευρώ.
2) Τα στεγαστικά προβληματικά ανοίγματα ύψους 27 δισεκ. ευρώ θα μπορούσαν να πωληθούν περίπου 7 δισεκ. ή σε ένα εύρος 6,5 με 7,5 δισεκ.
3) Τα προβληματικά ανοίγματα σε πολύ μικρές επιχειρήσεις και επαγγελματίες ύψους 17 δισεκ. θα μπορούσαν να πουληθούν μεταξύ 780 με 850 εκατ ευρώ.
4) Τα προβληματικά ανοίγματα στις μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις ύψους 44 δισεκ. θα μπορούσαν να πωληθούν 13 δισεκ.
4)Τα ναυτιλιακά προβληματικά ανοίγματα ύψους 2,8 δισεκ. θα μπορούσαν να πωληθούν 560 εκατ ευρώ.
Συνολικά 106 δισεκ. προβληματικά ανοίγματα πάσης φύσεως δανείων θα μπορούσαν να πωληθούν 21 δισεκ. ευρώ.
Επεξεργασία στοιχείων bankingnews
Ποιο είναι το πρόβλημα;
Ποιο είναι το πρόβλημα σε αυτό την προσέγγιση;
Ότι οι τράπεζες δεν διαθέτουν 100% προβλέψεις για όλα τα NPEs οπότε οποιαδήποτε πώληση για να είναι κεφαλαιακά και τραπεζικά ορθή θα πρέπει να έχουν διενεργηθεί προβλέψεις στο 100%.
Για να τεθεί απλά εάν οι τράπεζες πουλούσαν αύριο 106 δισεκ. προβληματικά ανοίγματα θα είχαν μια σωρευτική ζημία 30 με 35 δισεκ. ευρώ.
Θα χρειαζόντουσαν δηλαδή να ανακεφαλαιοποιηθούν εκ νέου με 30-35 δισεκ. ευρώ.
Τα τρέχοντα συνολικά κεφάλαια – όχι τα tangible book – ανέρχονται σε 33 δισεκ. οπότε οι τράπεζες θα μηδένιζαν με τα προβληματικά τους δάνεια αλλά θα μηδένιζαν και τα κεφάλαια τους, οπότε θα χρειάζονταν μια ολοσχερή ανακεφαλαιοποίηση.
Το σενάριο αυτό δεν μπορεί να υλοποιηθεί λόγω αδυναμίας τόσο μεγάλης και εκτεταμένης ανακεφαλαιοποίησης.
Η εξυγίανση προβληματικών δανείων είναι ανέκδοτο
Το πιο συνηθισμένο ανέκδοτο στο ελληνικό banking είναι η εξυγίανση προβληματικών δανείων.
Η εξυγίανση ως διαδικασία είναι μια πολύ αργή και χαμηλής απόδοσης τραπεζική προσέγγιση που πιο πιθανό είναι μέχρι να ολοκληρωθεί οι σημερινοί διοικητές τραπεζών να είναι συνταξιούχοι και ακόμη να δίνεται η μάχη της εξυγίανσης.
Σχεδόν αδύνατη η σύσταση bad bank στην Ελλάδα απαιτούνται πάνω από 10 δισ.
Το Eurogroup στις 10 Ιουλίου του 2017 για πρώτη φορά άφησε παράθυρο αλλαγής της οδηγίας BRRD που καθορίζει το πλαίσιο του resolution και του bail in.
Οι σχεδιαζόμενες αλλαγές προφανώς δημιουργούν προσδοκίες αλλά υπάρχουν κάποιες βασικές παράμετροι που καθιστούν έως ανέφικτη την σύσταση bad bank στην Ελλάδα.
Ποιοι είναι αυτοί οι λόγοι;
1)Στην Ιρλανδία και την Ισπανία όπου υπάρχουν μηχανισμοί διαχείρισης προβληματικών δανείων σε κεντρικό επίπεδο οι bad bank ή εταιρίες διαχείρισης τύπου ΝΑΜΑ δημιουργήθηκαν πριν τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών.
Στην Ιταλία ωστόσο ο Άτλας η εταιρία που έχει αυτό τον στόχο την διαχείριση συστήθηκε επίσης πριν τις ανακεφαλαιοποιήσεις.
2)Για να μπορέσει μια bad bank να έχει αποτελεσματικό ρόλο απαιτούνται τουλάχιστον 10 δισεκ. κεφάλαια.
Με βάση τις τιμές αγοράς για τα προβληματικά δάνεια εξάγεται το συμπέρασμα ότι η bad bank θα πρέπει να δαπανήσει σημαντικά κεφάλαια για να καλύψει τις ζημίες.
Ας υποθέσουμε ότι θα συμμετάσχει στο μετοχικό κεφάλαιο πέραν του κράτους, ΤΧΣ και οι ξένοι επενδυτές, π.χ. funds.
Προφανώς όταν τεθούν ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια τότε αυτομάτως οι τιμές απόκτησης των προβληματικών δανείων θα είναι χαμηλές.
3)Οι τράπεζες πως θα μεταφέρουν π.χ. 50 δισεκ. προβληματικά δάνεια στην bad bank;
Προφανώς θα τα πωλήσουν.
Σε ποια τιμή θα πουλήσουν οι τράπεζες και σε ποια τιμή θα αγοράσει η bad bank;
Με βάση το πείραμα της Eurobank πουλάει 2,8 δισεκ. με απόδοση 25 εκατ όπερ σημαίνει πουλάει 2,8 δισεκ. καταναλωτικά δάνεια 26 εκατ ευρώ αυτό συνεπάγεται 0,9% της ονομαστικής αξίας.
Με βάση τις διεθνείς παραδοχές τα στεγαστικά προβληματικά δάνεια στο εξωτερικό πωλούνται στο 30% έως 45% της ονομαστικής αξίας στην Ελλάδα ίσως στο 26% της ονομαστικής αξίας.
Στα επιχειρηματικά των μικρών επιχειρήσεων οι τιμές αγοράς προβληματικών δανείων θα είναι μεταξύ 4% με 5% και στα μεγάλα επιχειρηματικά 30% σε ένα καλό σενάριο.
Οι τιμές που προσφέρουν τα funds για να αγοράσουν προβληματικά δάνεια των ελληνικών τραπεζών απογοητεύουν.
4)Ένα σοβαρό θέμα που εγείρεται είναι τι θα συμβεί με τον αναβαλλόμενο φόρο.
Οι τράπεζες έχουν 33 δισεκ. κεφάλαια εκ των οποίων tangible book 28,8 δισεκ. και ο αναβαλλόμενος φόρος DTA είναι 19,88 δισεκ. και το DTC είναι 15 δισεκ.
Εάν πουληθούν 30 ή 40 ή 50 δισεκ. τι θα συμβεί με τον αναβαλλόμενο φόρο στις ελληνικές τράπεζες;
Πως θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα;
Για τους λόγους αυτούς και όχι μόνο δυστυχώς είναι σχεδόν αδύνατη η σύσταση bad bank στην Ελλάδα.
www.bankingnews.gr
Για να απαντηθεί το ερώτημα πειστικά, επειδή δεν υπάρχει προηγούμενο αποτίμησης προβληματικών ανοιγμάτων πλην των καταναλωτικών προβληματικών ανοιγμάτων θα τεθούν ορισμένες παραδοχές.
-Τα καταναλωτικά προβληματικά δάνεια με ή χωρίς εξασφαλίσεις μπορούν να πωληθούν στο 1% με 1,5% της ονομαστικής τους αξίας.
-Τα στεγαστικά προβληματικά ανοίγματα μπορούν να πωληθούν στο 26% με 30% της ονομαστικής τους αξίας
-Τα προβληματικά ανοίγματα σε πολύ μικρές επιχειρήσεις και επαγγελματίες θα μπορούσαν να πωληθούν στο 4% με 5% της ονομαστικής αξίας
-Τα προβληματικά ανοίγματα στις μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις θα μπορούσαν να πωληθούν στο 30% με 33% της ονομαστικής αξίας.
Με βάση αυτές τις παραδοχές
1)Τα καταναλωτικά προβληματικά ανοίγματα ύψους 14,4 δισεκ. ευρώ με ή χωρίς εξασφαλίσεις λογιστικοποιημένα ή μη θα μπορούσαν να πωληθούν 180 εκατ.
Δηλαδή τα 14,4 δισεκ. έχουν αξία 180 εκατ ευρώ.
2) Τα στεγαστικά προβληματικά ανοίγματα ύψους 27 δισεκ. ευρώ θα μπορούσαν να πωληθούν περίπου 7 δισεκ. ή σε ένα εύρος 6,5 με 7,5 δισεκ.
3) Τα προβληματικά ανοίγματα σε πολύ μικρές επιχειρήσεις και επαγγελματίες ύψους 17 δισεκ. θα μπορούσαν να πουληθούν μεταξύ 780 με 850 εκατ ευρώ.
4) Τα προβληματικά ανοίγματα στις μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις ύψους 44 δισεκ. θα μπορούσαν να πωληθούν 13 δισεκ.
4)Τα ναυτιλιακά προβληματικά ανοίγματα ύψους 2,8 δισεκ. θα μπορούσαν να πωληθούν 560 εκατ ευρώ.
Συνολικά 106 δισεκ. προβληματικά ανοίγματα πάσης φύσεως δανείων θα μπορούσαν να πωληθούν 21 δισεκ. ευρώ.
| NPEs – Μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα |
Πώληση ως ποσοστό της ονομαστικής αξίας |
Πώληση σε απόλυτα μεγέθη |
| Σύνολο 106 δισ |
19% |
21 δισ |
| Πολύ μικρών εταιριών 17 δισ ευρώ |
4% με 5% |
780-850 εκατ |
| Μεγάλων και μεσαίων εταιριών 44 δισ |
30% |
13 δισ |
| Στεγαστικά 27 δισ |
26% |
7 δισ |
| Καταναλωτικά 14,4 δισ |
1% με 1,2% |
180 εκατ |
| Ναυτιλιακά 2,8 δισ |
20% |
560 εκατ |
Ποιο είναι το πρόβλημα;
Ποιο είναι το πρόβλημα σε αυτό την προσέγγιση;
Ότι οι τράπεζες δεν διαθέτουν 100% προβλέψεις για όλα τα NPEs οπότε οποιαδήποτε πώληση για να είναι κεφαλαιακά και τραπεζικά ορθή θα πρέπει να έχουν διενεργηθεί προβλέψεις στο 100%.
Για να τεθεί απλά εάν οι τράπεζες πουλούσαν αύριο 106 δισεκ. προβληματικά ανοίγματα θα είχαν μια σωρευτική ζημία 30 με 35 δισεκ. ευρώ.
Θα χρειαζόντουσαν δηλαδή να ανακεφαλαιοποιηθούν εκ νέου με 30-35 δισεκ. ευρώ.
Τα τρέχοντα συνολικά κεφάλαια – όχι τα tangible book – ανέρχονται σε 33 δισεκ. οπότε οι τράπεζες θα μηδένιζαν με τα προβληματικά τους δάνεια αλλά θα μηδένιζαν και τα κεφάλαια τους, οπότε θα χρειάζονταν μια ολοσχερή ανακεφαλαιοποίηση.
Το σενάριο αυτό δεν μπορεί να υλοποιηθεί λόγω αδυναμίας τόσο μεγάλης και εκτεταμένης ανακεφαλαιοποίησης.
Η εξυγίανση προβληματικών δανείων είναι ανέκδοτο
Το πιο συνηθισμένο ανέκδοτο στο ελληνικό banking είναι η εξυγίανση προβληματικών δανείων.
Η εξυγίανση ως διαδικασία είναι μια πολύ αργή και χαμηλής απόδοσης τραπεζική προσέγγιση που πιο πιθανό είναι μέχρι να ολοκληρωθεί οι σημερινοί διοικητές τραπεζών να είναι συνταξιούχοι και ακόμη να δίνεται η μάχη της εξυγίανσης.
Σχεδόν αδύνατη η σύσταση bad bank στην Ελλάδα απαιτούνται πάνω από 10 δισ.
Το Eurogroup στις 10 Ιουλίου του 2017 για πρώτη φορά άφησε παράθυρο αλλαγής της οδηγίας BRRD που καθορίζει το πλαίσιο του resolution και του bail in.
Οι σχεδιαζόμενες αλλαγές προφανώς δημιουργούν προσδοκίες αλλά υπάρχουν κάποιες βασικές παράμετροι που καθιστούν έως ανέφικτη την σύσταση bad bank στην Ελλάδα.
Ποιοι είναι αυτοί οι λόγοι;
1)Στην Ιρλανδία και την Ισπανία όπου υπάρχουν μηχανισμοί διαχείρισης προβληματικών δανείων σε κεντρικό επίπεδο οι bad bank ή εταιρίες διαχείρισης τύπου ΝΑΜΑ δημιουργήθηκαν πριν τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών.
Στην Ιταλία ωστόσο ο Άτλας η εταιρία που έχει αυτό τον στόχο την διαχείριση συστήθηκε επίσης πριν τις ανακεφαλαιοποιήσεις.
2)Για να μπορέσει μια bad bank να έχει αποτελεσματικό ρόλο απαιτούνται τουλάχιστον 10 δισεκ. κεφάλαια.
Με βάση τις τιμές αγοράς για τα προβληματικά δάνεια εξάγεται το συμπέρασμα ότι η bad bank θα πρέπει να δαπανήσει σημαντικά κεφάλαια για να καλύψει τις ζημίες.
Ας υποθέσουμε ότι θα συμμετάσχει στο μετοχικό κεφάλαιο πέραν του κράτους, ΤΧΣ και οι ξένοι επενδυτές, π.χ. funds.
Προφανώς όταν τεθούν ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια τότε αυτομάτως οι τιμές απόκτησης των προβληματικών δανείων θα είναι χαμηλές.
3)Οι τράπεζες πως θα μεταφέρουν π.χ. 50 δισεκ. προβληματικά δάνεια στην bad bank;
Προφανώς θα τα πωλήσουν.
Σε ποια τιμή θα πουλήσουν οι τράπεζες και σε ποια τιμή θα αγοράσει η bad bank;
Με βάση το πείραμα της Eurobank πουλάει 2,8 δισεκ. με απόδοση 25 εκατ όπερ σημαίνει πουλάει 2,8 δισεκ. καταναλωτικά δάνεια 26 εκατ ευρώ αυτό συνεπάγεται 0,9% της ονομαστικής αξίας.
Με βάση τις διεθνείς παραδοχές τα στεγαστικά προβληματικά δάνεια στο εξωτερικό πωλούνται στο 30% έως 45% της ονομαστικής αξίας στην Ελλάδα ίσως στο 26% της ονομαστικής αξίας.
Στα επιχειρηματικά των μικρών επιχειρήσεων οι τιμές αγοράς προβληματικών δανείων θα είναι μεταξύ 4% με 5% και στα μεγάλα επιχειρηματικά 30% σε ένα καλό σενάριο.
Οι τιμές που προσφέρουν τα funds για να αγοράσουν προβληματικά δάνεια των ελληνικών τραπεζών απογοητεύουν.
4)Ένα σοβαρό θέμα που εγείρεται είναι τι θα συμβεί με τον αναβαλλόμενο φόρο.
Οι τράπεζες έχουν 33 δισεκ. κεφάλαια εκ των οποίων tangible book 28,8 δισεκ. και ο αναβαλλόμενος φόρος DTA είναι 19,88 δισεκ. και το DTC είναι 15 δισεκ.
Εάν πουληθούν 30 ή 40 ή 50 δισεκ. τι θα συμβεί με τον αναβαλλόμενο φόρο στις ελληνικές τράπεζες;
Πως θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα;
Για τους λόγους αυτούς και όχι μόνο δυστυχώς είναι σχεδόν αδύνατη η σύσταση bad bank στην Ελλάδα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών