Το ποσοστό -επί του συνόλου- των εν λόγω εταιρειών έχει αυξηθεί στο 10,5% μετά την εφαρμογή χαλαρών νομισματικών πολιτικών
Στην υπερβολικά χαλαρή νομισματική πολιτική αποδίδει η Mises Institute -επικαλούμενη και τη σχετική άποψη της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (Bank of International Settlements, BIS)- την αύξηση των εταιρειών που επιβιώνουν χωρίς να παράγουν κέρδη ή να αυξάνουν τον κύκλο εργασιών, γνωστών ως «εταιρειών-ζόμπι».
Ένας ακόμη ορισμός είναι όταν ο λόγος των EBIT διά τα έξοδα τόκων (εξυπηρέτηση χρέους), είναι μικρότερος της μονάδας.
Όπως αναφέρεται στη σχετική ανάλυση, το ποσοστό -επί του συνόλου- των εν λόγω εταιρειών έχει αυξηθεί στο 10,5% μετά την εφαρμογή χαλαρών νομισματικών πολιτικών, στον απόηχο της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, από 7,5% που ήταν τότε.
Στην Ευρώπη, το ποσοστό αυτή τη στιγμή αγγίζει το 9%!
«Το μερίδιο των επιχειρήσεων ζόμπι μπορεί να εκληφθεί από ορισμένους ως μικρό. ,
Αλλά αυτή η ερμηνεία θα ήταν υπερβολικά εφησυχαστική.
Σύμφωνα με τις Moody's και Standard and Poor's, η ικανότητα αποπληρωμής του χρέους έχει αποδυναμωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο, παρά τα χαμηλά επιτόκια και την άφθονη ρευστότητα.
Επιπλέον, η BIS αναλύει μόνο τις εισηγμένες εταιρείες ζόμπι, αλλά στον ΟΟΣΑ το 90% των εταιρειών είναι ΜμΕ (Μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις) και μεγάλο ποσοστό αυτών των μικρότερων μη εισηγμένων εταιρειών εξακολουθούν να είναι ζημιογόνες.
Στην Ευρωζώνη, η ΕΚΤ εκτιμά ότι περίπου το 30% των ΜμΕ παραμένουν “στο κόκκινο”, ενώ το ποσοστό φτάνει το 20% στις ΗΠΑ και το 25% στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι τουλάχιστον αυτές οι εταιρείες εξακολουθούν να λειτουργούν και οι θέσεις εργασίας διατηρούνται ζωντανές, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι μια ολοένα και πιο "ζόμπι" οικονομία δείχνει να επιβραβεύει τις μη παραγωγικές εταιρείες, δημιουργώντας ένα διεστραμμένο κίνητρο για επιχειρείν.
Οι εταιρείες που υποφέρουν από χαμηλά επιτόκια αναδιοργανώνονται ξανά και ξανά, ενώ οι αναπτυσσόμενες και οι εταιρείες υψηλής παραγωγικότητας προσπαθούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε πιστώσεις», αναφέρει το ινστιτούτο, υπενθυμίζοντας ότι το παγκόσμιο χρέος (κρατικό και εταιρικό) έχει φτάσει στο 325% του συνολικού ΑΕΠ.
«Ο πολίτης δεν επωφελείται από την κατάσταση ζόμπι της οικονομίας.
Ο πολίτης πληρώνει για αυτό.
Πως?
Με την συρρίκνωση των αποταμιεύσεων μέσω της οικονομικής καταστολής και την κατάρρευση της αύξησης των πραγματικών μισθών.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αποφάσισαν να τιμωρήσουν τους τομείς υψηλής παραγωγικότητας μέσω της φορολογίας και να επιδοτήσουν τους χαμηλής παραγωγικότητας, μέσω της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής»...
www.bankingnews.gr
Ένας ακόμη ορισμός είναι όταν ο λόγος των EBIT διά τα έξοδα τόκων (εξυπηρέτηση χρέους), είναι μικρότερος της μονάδας.
Όπως αναφέρεται στη σχετική ανάλυση, το ποσοστό -επί του συνόλου- των εν λόγω εταιρειών έχει αυξηθεί στο 10,5% μετά την εφαρμογή χαλαρών νομισματικών πολιτικών, στον απόηχο της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, από 7,5% που ήταν τότε.
Στην Ευρώπη, το ποσοστό αυτή τη στιγμή αγγίζει το 9%!
«Το μερίδιο των επιχειρήσεων ζόμπι μπορεί να εκληφθεί από ορισμένους ως μικρό. ,
Αλλά αυτή η ερμηνεία θα ήταν υπερβολικά εφησυχαστική.
Σύμφωνα με τις Moody's και Standard and Poor's, η ικανότητα αποπληρωμής του χρέους έχει αποδυναμωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο, παρά τα χαμηλά επιτόκια και την άφθονη ρευστότητα.
Επιπλέον, η BIS αναλύει μόνο τις εισηγμένες εταιρείες ζόμπι, αλλά στον ΟΟΣΑ το 90% των εταιρειών είναι ΜμΕ (Μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις) και μεγάλο ποσοστό αυτών των μικρότερων μη εισηγμένων εταιρειών εξακολουθούν να είναι ζημιογόνες.
Στην Ευρωζώνη, η ΕΚΤ εκτιμά ότι περίπου το 30% των ΜμΕ παραμένουν “στο κόκκινο”, ενώ το ποσοστό φτάνει το 20% στις ΗΠΑ και το 25% στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι τουλάχιστον αυτές οι εταιρείες εξακολουθούν να λειτουργούν και οι θέσεις εργασίας διατηρούνται ζωντανές, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι μια ολοένα και πιο "ζόμπι" οικονομία δείχνει να επιβραβεύει τις μη παραγωγικές εταιρείες, δημιουργώντας ένα διεστραμμένο κίνητρο για επιχειρείν.
Οι εταιρείες που υποφέρουν από χαμηλά επιτόκια αναδιοργανώνονται ξανά και ξανά, ενώ οι αναπτυσσόμενες και οι εταιρείες υψηλής παραγωγικότητας προσπαθούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε πιστώσεις», αναφέρει το ινστιτούτο, υπενθυμίζοντας ότι το παγκόσμιο χρέος (κρατικό και εταιρικό) έχει φτάσει στο 325% του συνολικού ΑΕΠ.
«Ο πολίτης δεν επωφελείται από την κατάσταση ζόμπι της οικονομίας.
Ο πολίτης πληρώνει για αυτό.
Πως?
Με την συρρίκνωση των αποταμιεύσεων μέσω της οικονομικής καταστολής και την κατάρρευση της αύξησης των πραγματικών μισθών.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αποφάσισαν να τιμωρήσουν τους τομείς υψηλής παραγωγικότητας μέσω της φορολογίας και να επιδοτήσουν τους χαμηλής παραγωγικότητας, μέσω της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής»...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών