γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
H καθαρή έξοδος (clear exit) από την εποχή των Μνημονίων είναι πιο αβέβαιη από ποτέ...
Αν και πολλοί αναλυτές ανέμεναν το 2017 να είναι το έτος πραγματικής ανάκαμψης, επιτέλους, της ελληνικής οικονομίας, μετά από 7+1 “πέτρινα” χρόνια κρίσης και μπορεί η κυβέρνηση να ετοιμάζεται να δεχθεί “ορδές” επενδυτών (κατά τα λεγόμενα Τσακαλώτου), όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Και αυτό διότι παρά τον ορυμαγδό των νομοθετικών ρυθμίσεων για τη δημιουργία ενός σοβαρού και αξιόπιστου κράτους, η Ελλάδα πληρώνει, και θα συνεχίσει να πληρώνει τις πολιτικές αβελτηρίες του παρελθόντος, μακρινού και κοντινού.
Αυτοί τη στιγμή 3 είναι οι λόγοι που η "εκρηκτική" ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας δεν έχει έρθει, αλλά και θα αργήσει να έρθει.
Ο πρώτος είναι η γραφειοκρατία.
Αυτή τη στιγμή, μετά από χιλιάδες τροπολογίες και ρυθμίσεις, ο μέσος όρος του χρόνου που απαιτείται για να υλοποιηθεί μια επένδυση είναι περίπου 8 μήνες.
Ο χρόνος αυτός επιμηκύνεται εάν η επένδυση πρέπει να εξασφαλίσει σχετικές άδειες από τη γραφειοκρατία ή από τις υπηρεσίες περιβάλλοντος.
Ο δεύτερος λόγος είναι η φορολογία.
Στις ετήσιες έρευνες του World Economic Forum φαίνεται ότι στην Ελλάδα πλέον και οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές γίνονται σιγά σιγά εμπόδιο για επενδύσεις.
Στο Global Competitiveness Report του 2013-2014, οι επιχειρηματίες δηλώνουν ότι το ύψος της φορολογίας είναι πρόβλημα στην Ελλάδα, σε σχέση με την έκθεση του 2010-2011.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές αποτελούν αντικίνητρο για εργασία, ενώ, τόσο στις περιπτώσεις των επιχειρήσεων όσο και των νοικοκυριών, δημιουργούν κίνητρα για φοροδιαφυγή και ενίσχυση της παραοικονομίας.
Επίσης, οι υψηλοί φόροι και κοινωνικές εισφορές δημιουργούν κίνητρο για τις επιχειρήσεις να μετατοπίσουν τις δραστηριότητές τους σε ευρωπαϊκές χώρες με ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς, ενώ, αντίστοιχα, ωθούν τους νέους επιστήμονες στη μετανάστευση.
Ο τρίτος λόγος είναι ο τραπεζικός τομέας.
Ο τεράστιος όγκος των μη εξυπηρετούμενων δανείων, σε συνδυασμό με την πρωτογανή απώλεια καταθέσεων που βίωσε το σύστημα τα χρόνια της κορύφωσης της κρίσης, έχουν διακόψει την ικανότητα των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν την οικονομία.
Και χωρίς την πιστωτική επέκταση, μία οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί.
Ανάπτυξη όμως χωρίς χρηματοδότηση δεν υπάρχει.
Και οι τράπεζες αποτελούν την κύρια πηγή χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας.
Για να υπάρξει η απαιτούμενη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας από τις ελληνικές τράπεζες, θα πρέπει αυτές να διαθέτουν ρευστότητα και κεφάλαια ενώ συγχρόνως θα πρέπει να υπάρχει “υγιής” ζήτηση για δάνεια, δηλαδή να υπάρχει ζήτηση από βιώσιμες επιχειρήσεις με προοπτική.
Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται στο τελευταίο 10μηνο του τρίτου προγράμματος διάσωσης και η καθαρή έξοδος (clear exit) από την εποχή των Μνημονίων είναι πιο αβέβαιη από ποτέ...
www.bankingnews.gr
Και αυτό διότι παρά τον ορυμαγδό των νομοθετικών ρυθμίσεων για τη δημιουργία ενός σοβαρού και αξιόπιστου κράτους, η Ελλάδα πληρώνει, και θα συνεχίσει να πληρώνει τις πολιτικές αβελτηρίες του παρελθόντος, μακρινού και κοντινού.
Αυτοί τη στιγμή 3 είναι οι λόγοι που η "εκρηκτική" ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας δεν έχει έρθει, αλλά και θα αργήσει να έρθει.
Ο πρώτος είναι η γραφειοκρατία.
Αυτή τη στιγμή, μετά από χιλιάδες τροπολογίες και ρυθμίσεις, ο μέσος όρος του χρόνου που απαιτείται για να υλοποιηθεί μια επένδυση είναι περίπου 8 μήνες.
Ο χρόνος αυτός επιμηκύνεται εάν η επένδυση πρέπει να εξασφαλίσει σχετικές άδειες από τη γραφειοκρατία ή από τις υπηρεσίες περιβάλλοντος.
Ο δεύτερος λόγος είναι η φορολογία.
Στις ετήσιες έρευνες του World Economic Forum φαίνεται ότι στην Ελλάδα πλέον και οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές γίνονται σιγά σιγά εμπόδιο για επενδύσεις.
Στο Global Competitiveness Report του 2013-2014, οι επιχειρηματίες δηλώνουν ότι το ύψος της φορολογίας είναι πρόβλημα στην Ελλάδα, σε σχέση με την έκθεση του 2010-2011.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές αποτελούν αντικίνητρο για εργασία, ενώ, τόσο στις περιπτώσεις των επιχειρήσεων όσο και των νοικοκυριών, δημιουργούν κίνητρα για φοροδιαφυγή και ενίσχυση της παραοικονομίας.
Επίσης, οι υψηλοί φόροι και κοινωνικές εισφορές δημιουργούν κίνητρο για τις επιχειρήσεις να μετατοπίσουν τις δραστηριότητές τους σε ευρωπαϊκές χώρες με ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς, ενώ, αντίστοιχα, ωθούν τους νέους επιστήμονες στη μετανάστευση.
Ο τρίτος λόγος είναι ο τραπεζικός τομέας.
Ο τεράστιος όγκος των μη εξυπηρετούμενων δανείων, σε συνδυασμό με την πρωτογανή απώλεια καταθέσεων που βίωσε το σύστημα τα χρόνια της κορύφωσης της κρίσης, έχουν διακόψει την ικανότητα των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν την οικονομία.
Και χωρίς την πιστωτική επέκταση, μία οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί.
Ανάπτυξη όμως χωρίς χρηματοδότηση δεν υπάρχει.
Και οι τράπεζες αποτελούν την κύρια πηγή χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας.
Για να υπάρξει η απαιτούμενη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας από τις ελληνικές τράπεζες, θα πρέπει αυτές να διαθέτουν ρευστότητα και κεφάλαια ενώ συγχρόνως θα πρέπει να υπάρχει “υγιής” ζήτηση για δάνεια, δηλαδή να υπάρχει ζήτηση από βιώσιμες επιχειρήσεις με προοπτική.
Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται στο τελευταίο 10μηνο του τρίτου προγράμματος διάσωσης και η καθαρή έξοδος (clear exit) από την εποχή των Μνημονίων είναι πιο αβέβαιη από ποτέ...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών