Η φθηνή πίστωση δε μπορεί να ενισχύσει την οικονομία και ο χαμηλός πληθωρισμός δεν αποτελεί απειλή για την ευημερία
Παρά την εφαρμογή μετριοπαθούς νομισματικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια, ο πληθωρισμός παραμένει πολύ χαμηλότερα από το 2%, με αποτελέσμα πολλοί κεντρικοί τραπεζίτες να αναβάλουν ή να «μαλακώνουν» τη νομισματική πολιτική τους.
Πολλές από αυτές τις τακτικές βασίζονται στις δύο θεωρίες του πληθωρισμού που αγκάλιασαν οι περισσότεροι οικονομολόγοι, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων της Fed, που αποτυγχάνουν σε πραγματικές συνθήκες τα τελευταία χρόνια.
Η «Θεωρία Ποσότητας των Χρημάτων» προέβλεπε ότι τα 4 δισ. δολ. που τύπωσε η Fed για να αγοράσει χρεόγραφα υπό την εγγύηση των στεγαστικών δανείων και των υποθηκών μετά την οικονομική κρίση θα έπρεπε να έχει ωθήσει τις τιμές σε μεγάλο βαθμό μέχρι στιγμής.
Οι τιμές των μετοχών έχουν θέσει νέα ρεκόρ, ωστόσο ο γενικός πληθωρισμός των τιμών καταναλωτή είναι μέχρι στιγμής μετριοπαθής.
Παράλληλα, σύμφωνα με τη θεωρία της Καμπύλης Philips, ο πληθωρισμός θα πρέπει να αυξάνεται καθώς μειώνεται η ανεργία, ωστόσο ενώ η ανεργία είναι μειωμένη και οι εργοδότες καταγράφουν κενές θέσεις εργασίας, η άνοδος των μισθών ετησίως παραμένει κάτω από το 3%.
Παρακάτω παρουσιάζονται έξι λόγοι που οι παραπάνω θεωρίες έχουν αποδειχθεί λανθασμένες.
Πρώτον, πολλά σημάδια βοήθειας που αναζητούνται αφορούν τις χαμηλόμισθες θέσεις εργασίες σε εστιατόρια και άλλες υπηρεσίες καταναλωτών, με την αύξηση στα ασφάλιστρα στον τομέα της υγείας συμπιέζουν τον προϋπολογισμό των νοικοκυριών.
Οι επιχειρήσεις αναπτύσσουν στρατηγικές για να πράξουν περισσότερα με το ήδη υπάρχον προσωπικό, ενώ παράλληλα αντλούν τη μέγιστη δυνατή αξία από τους μερικώς και προσωρινά απασχολούμενους.
Δεύτερον, η παγκοσμιοποίηση και η μεταβαλλόμενη διάρθρωση της αμερικανικής οικονομίας την έχουν αφήσει με πολύ μεγάλο χώρο στη βιομηχανία και το εμπόριο που υπολειτουργεί, την ίδια στιγμή που η αύξηση της παραγωγής σχιστολιθικού παρά τις δυσμενείς συνθήκες περιορίζουν τις προσπάθειες τις Fed να αυξήσει τις τιμές μέσω του «εύκολου χρήματος».
Τρίτον, ο τομέας της τεχνολογίας, σε αντίθεση με την παλαιά γραμμή παραγωγής, χρησιμοποιεί λιγότερες εγκαταστάσεις και μηχανές για να δημιουργήσει αξία, καθώς η παραγωγή περισσότερων αντιγράφων μίας νέας εφαρμογής δεν απαιτεί την ίδια κεφαλαιακή επένδυση.
Τέταρτον, η Amazon και άλλες διαδυκτιακές εταιρείες καθιστούν πολύ πιο εύκολο για τους καταναλωτές να συγκρίνουν τις τιμές των προϊόντων και να μειώσουν το κόστος διανομής για πολλά οικιακά αντικείμενα και επιχειρηματικές ανάγκες.
Μετο μερίδιό τους στο λιανικό εμπόριο να ανέρχεται στο 10% και να αυξάνεται, οι πτωτικές πιέσεις στην πληθωρισμό είναι πιθανό να μην υποχωρήσουν σύντομα.
Πέμπτον, οι καταναλωτές είναι λιγότερο ενθουσιώδεις απέναντι στα brands, στρεφόμενοι σε λιγότερο γνωστές εταιρείες οι οποίες λειτουργούν εξίσου καλά, και αυτός είναι μάλιστα και ένας σημαντικό λόγος για τον οποίο οι εταιρείες καταναλωτικών προϊόντων βρίσκονται υπό πιέσεις ώστε να μειώσουν τα έξοδά τους.
Τέλος, οι καταναλωτές, που αποτελούν σχεδόν το 70% των δαπανών στην αμερικανική οικονομία, είναι πλέον λιγότερο πιθανό να ενδώσουν στο δόλωμα της εύκολης πίστωσης, καθώς αν και τα δάνεια αυτοκινήτων και φοιτητών έχουν αυξηθεί, το συνολικό χρέος των νοικοκυριών ως μερίδιο του ΑΕΠ έχει υποχωρήσει και δε δείχνει κανένα σημάδι ανάκαμψης σε επίπεδα προ ύφεσης.
Οι αξιωματούχοι της Federal Reserve προειδοποιούν συνεχώς ότι η πληθωρισμό κάτω του 2% θα επιβραδύνει την ανάκαμψη, την ίδια στιγμή που ο βασικός πληθωρισμός βρίσκεται στο 1,3% και οι τιμές σε αγαθά όπως είναι οι αεροπορικοί ναύλοι και τα αυτοκίνητα μειώνεται.
Οι οικονομολόγοι ανησυχούν ότι η παραπάνω εξέλιξη θα μπορούσε να προκαλέσει απολύσεις και να οδηγήσει σε ύεση, ωστόσο η εμπειρία των τελευταίων χρόνων δείχνει ότι οι επιχειρήσεις βρίσκουν άλλους τρόπους αντιμετώπισης των εμποδίων και ότι η οικονομία εξακλουθεί να αναπτύσσεται.
Εάν τα τελευταία χρόνια μας έχουν διδάξει κάτι, είναι ότι η Fed δε μπορεί να ενισχύσει την πληωρισμό ή την οικονομική ανάπτυξη με φθηνή πίστωση, καθώς και ότι ο χαμηλός πληθωρισμός δεν αποτελεί πραγματική απειλή για την ευημερία.
Η Fed θα πρέπει να συνεχίσει τη διαδικασία που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2015, να αυξάνει σταδιακά τα επιτόκια, να πουλήσει ορισμένα από τα υπέρογκα χρεόγραφά της και να εγκαταλείψει το στόχο πληθωρισμού στο 2%.
www.bankingnews.gr
Πολλές από αυτές τις τακτικές βασίζονται στις δύο θεωρίες του πληθωρισμού που αγκάλιασαν οι περισσότεροι οικονομολόγοι, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων της Fed, που αποτυγχάνουν σε πραγματικές συνθήκες τα τελευταία χρόνια.
Η «Θεωρία Ποσότητας των Χρημάτων» προέβλεπε ότι τα 4 δισ. δολ. που τύπωσε η Fed για να αγοράσει χρεόγραφα υπό την εγγύηση των στεγαστικών δανείων και των υποθηκών μετά την οικονομική κρίση θα έπρεπε να έχει ωθήσει τις τιμές σε μεγάλο βαθμό μέχρι στιγμής.
Οι τιμές των μετοχών έχουν θέσει νέα ρεκόρ, ωστόσο ο γενικός πληθωρισμός των τιμών καταναλωτή είναι μέχρι στιγμής μετριοπαθής.
Παράλληλα, σύμφωνα με τη θεωρία της Καμπύλης Philips, ο πληθωρισμός θα πρέπει να αυξάνεται καθώς μειώνεται η ανεργία, ωστόσο ενώ η ανεργία είναι μειωμένη και οι εργοδότες καταγράφουν κενές θέσεις εργασίας, η άνοδος των μισθών ετησίως παραμένει κάτω από το 3%.
Παρακάτω παρουσιάζονται έξι λόγοι που οι παραπάνω θεωρίες έχουν αποδειχθεί λανθασμένες.
Πρώτον, πολλά σημάδια βοήθειας που αναζητούνται αφορούν τις χαμηλόμισθες θέσεις εργασίες σε εστιατόρια και άλλες υπηρεσίες καταναλωτών, με την αύξηση στα ασφάλιστρα στον τομέα της υγείας συμπιέζουν τον προϋπολογισμό των νοικοκυριών.
Οι επιχειρήσεις αναπτύσσουν στρατηγικές για να πράξουν περισσότερα με το ήδη υπάρχον προσωπικό, ενώ παράλληλα αντλούν τη μέγιστη δυνατή αξία από τους μερικώς και προσωρινά απασχολούμενους.
Δεύτερον, η παγκοσμιοποίηση και η μεταβαλλόμενη διάρθρωση της αμερικανικής οικονομίας την έχουν αφήσει με πολύ μεγάλο χώρο στη βιομηχανία και το εμπόριο που υπολειτουργεί, την ίδια στιγμή που η αύξηση της παραγωγής σχιστολιθικού παρά τις δυσμενείς συνθήκες περιορίζουν τις προσπάθειες τις Fed να αυξήσει τις τιμές μέσω του «εύκολου χρήματος».
Τρίτον, ο τομέας της τεχνολογίας, σε αντίθεση με την παλαιά γραμμή παραγωγής, χρησιμοποιεί λιγότερες εγκαταστάσεις και μηχανές για να δημιουργήσει αξία, καθώς η παραγωγή περισσότερων αντιγράφων μίας νέας εφαρμογής δεν απαιτεί την ίδια κεφαλαιακή επένδυση.
Τέταρτον, η Amazon και άλλες διαδυκτιακές εταιρείες καθιστούν πολύ πιο εύκολο για τους καταναλωτές να συγκρίνουν τις τιμές των προϊόντων και να μειώσουν το κόστος διανομής για πολλά οικιακά αντικείμενα και επιχειρηματικές ανάγκες.
Μετο μερίδιό τους στο λιανικό εμπόριο να ανέρχεται στο 10% και να αυξάνεται, οι πτωτικές πιέσεις στην πληθωρισμό είναι πιθανό να μην υποχωρήσουν σύντομα.
Πέμπτον, οι καταναλωτές είναι λιγότερο ενθουσιώδεις απέναντι στα brands, στρεφόμενοι σε λιγότερο γνωστές εταιρείες οι οποίες λειτουργούν εξίσου καλά, και αυτός είναι μάλιστα και ένας σημαντικό λόγος για τον οποίο οι εταιρείες καταναλωτικών προϊόντων βρίσκονται υπό πιέσεις ώστε να μειώσουν τα έξοδά τους.
Τέλος, οι καταναλωτές, που αποτελούν σχεδόν το 70% των δαπανών στην αμερικανική οικονομία, είναι πλέον λιγότερο πιθανό να ενδώσουν στο δόλωμα της εύκολης πίστωσης, καθώς αν και τα δάνεια αυτοκινήτων και φοιτητών έχουν αυξηθεί, το συνολικό χρέος των νοικοκυριών ως μερίδιο του ΑΕΠ έχει υποχωρήσει και δε δείχνει κανένα σημάδι ανάκαμψης σε επίπεδα προ ύφεσης.
Οι αξιωματούχοι της Federal Reserve προειδοποιούν συνεχώς ότι η πληθωρισμό κάτω του 2% θα επιβραδύνει την ανάκαμψη, την ίδια στιγμή που ο βασικός πληθωρισμός βρίσκεται στο 1,3% και οι τιμές σε αγαθά όπως είναι οι αεροπορικοί ναύλοι και τα αυτοκίνητα μειώνεται.
Οι οικονομολόγοι ανησυχούν ότι η παραπάνω εξέλιξη θα μπορούσε να προκαλέσει απολύσεις και να οδηγήσει σε ύεση, ωστόσο η εμπειρία των τελευταίων χρόνων δείχνει ότι οι επιχειρήσεις βρίσκουν άλλους τρόπους αντιμετώπισης των εμποδίων και ότι η οικονομία εξακλουθεί να αναπτύσσεται.
Εάν τα τελευταία χρόνια μας έχουν διδάξει κάτι, είναι ότι η Fed δε μπορεί να ενισχύσει την πληωρισμό ή την οικονομική ανάπτυξη με φθηνή πίστωση, καθώς και ότι ο χαμηλός πληθωρισμός δεν αποτελεί πραγματική απειλή για την ευημερία.
Η Fed θα πρέπει να συνεχίσει τη διαδικασία που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2015, να αυξάνει σταδιακά τα επιτόκια, να πουλήσει ορισμένα από τα υπέρογκα χρεόγραφά της και να εγκαταλείψει το στόχο πληθωρισμού στο 2%.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών