Εξοπλίζεται και μεγαλώνει το κινεζικό πολεμικό ναυτικό - Ποιο είναι το νέο δόγμα
Ο Δρόμος του Μεταξιού, που μετονομάστηκε στην πρωτοβουλία "Belt and Road" (BRI), αναπτύσσει υποδομές κατά μήκος των χερσαίων και θαλάσσιων εμπορικών οδών.
Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για την πρωτοβουλία της Κίνας στον Αρκτικό Κύκλο, που αποτελεί μια νέα διαδρομή που το Πεκίνο είναι πλέον σε θέση να αναπτύξει χάρη στην τεχνολογία μαζί με τη στρατηγική εταιρική σχέση με τη Ρωσία.
Συμμετέχοντας σε περίπου 65 χώρες και επηρεάζοντας 4,4 δισ. ανθρώπους, που αποτελούν το 30% του παγκόσμιου ΑΕΠ, μαζί με μια συνολική επένδυση από το Πεκίνο που θα μπορούσε να ξεπεράσει το 1 τρισ. δολάρια, είναι ένα τεράστιο έργο που απαιτεί πολλή φαντασία για να κατανοήσει κανείς τις προθέσεις της κινεζικής ηγεσίας.
Με μια σειρά έργων που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη και μερικά σχεδόν ολοκληρωμένα (ο Σινο-Πακιστανικός Διάδρομος γνωστός ως CPEC), οι χερσαίες και θαλάσσιες διαδρομές αναπτύσσονται ταυτόχρονα.
Έχει χρησιμοποιηθεί αρκετό μελάνι για περιγραφτούν οι προθέσεις του Πεκίνου σχετικά με τις συνδέσεις Ανατολής-Δύσης της ευρασιατικής ηπείρου. Οι αγωγοί, οι σιδηροδρομικές γραμμές, τα καλώδια οπτικών ινών, οι τηλεπικοινωνιακές υποδομές και οι αυτοκινητόδρομοι κυριαρχούν στις συζητήσεις, μαζί με τις συζητήσεις για το κόστος, τις μελέτες σκοπιμότητας, το ζήτημα της ασφάλειας και την απόδοση των επενδύσεων.
Ο χερσαίος δρόμος είναι βεβαίως μια επιβλητική πρόκληση που δεν είναι απλώς εμπορική, αλλά θέτει τα θεμέλια για μεγαλύτερη πολιτιστική και κοινωνική ένωση μεταξύ των γειτονικών χωρών.
Πρόκειται για ένα έργο που στοχεύει μακροπρόθεσμα στο να συνδυάσει την ευρασιατική ήπειρο και να ξεπεράσει τις αντιφάσεις που περιέχονται σε αυτήν μέσω της κερδοφόρου συνεργασίας και της οικονομικής ανάπτυξης.
Η θαλάσσια διαδρομή είναι ένα πιο δομημένο σχέδιο και συνδέεται κυρίως με δύο εγγενείς ανάγκες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Η πρώτη είναι η εμπορική και αφορά την ανάγκη να μεταφέρει το Πεκίνο τα εμπορεύματά του κατά μήκος καθιερωμένων διαδρομών, δημιουργώντας έτσι λιμάνια και εγκαταστάσεις εφοδιασμού.
Ο στόχος είναι να αυξηθούν τα κέρδη από τα φορτηγά πλοία, ειδικά όταν επιστρέφουν στην Κίνα γεμάτα αγαθά, καθώς και να δημιουργηθούν νέα παγκόσμια κέντρα διαλογής σε λιμένες που έχουν συσταθεί κατά μήκος του θαλάσσιου "μεταξωτού" δρόμου.
Σημαντικά παραδείγματα υπάρχουν στο Πακιστάν με την ανάπτυξη του λιμένα Gwadar.
Η πρώτη φάση ολοκληρώθηκε το 2006 και η δεύτερη από το 2007, ενώ το λιμάνι εγκαινιάστηκε τον Νοέμβριο του 2016 και λειτουργεί από τότε.
Tο λιμάνι του Gwadar συνδέεται κυρίως με αγωγούς με την κινέζικη πόλη Kashi.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η διαφοροποίηση μπορεί να επιτευχθεί με τη θαλάσσια διαδρομή που χρησιμοποιείται κυρίως για μεταφερόμενα αγαθά, ενώ το λιμάνι του Gwadar αποτελεί σημαντικό κόμβο στο εμπόριο πετρελαίου και φυσικού αερίου, ιδίως χάρη στην πρόοδο στην τεχνολογία μεθανίου.
Άλλοι σημαντικοί προορισμοί κινεζικού project είναι η Βενετία και η Αθήνα, με το λιμάνι του Πειραιά που ήδη ανήκει στην COSCO εδώ και πολλά χρόνια, μια εταιρεία που ειδικεύεται στις λιμενικές δραστηριότητες και την ενσωμάτωση των λιμανιών στο project "Belt and Road" με βάση το μοντέλο Gwadar λιμάνι.
Η Βενετία είναι αυτή τη στιγμή μόνο μια υπενθύμιση του αρχαίου δρόμου του μεταξιού, αλλά εάν ο παλιός ρόλος της πρόκειται να επαναληφθεί, αυτό θα απαιτούσε μεγάλες επενδύσεις.
Στη συνέχεια, η Κίνα θα έχει πρόσβαση προς στη Νότια Ευρώπη και μέσω Βενετίας και Πειραιά στις αγορές της Βόρειας Ευρώπης.
Εξοπλίζεται και μεγαλώνει το κινεζικό πολεμικό ναυτικό - Ποιο είναι το νέο δόγμα
Ο άλλος λόγος (που είναι λιγότερο γνωστός) που πιέζει η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας να επενδύσει σε τέτοιες εκτεταμένες ναυτιλιακές διαδρομές αφορά το ναυτικό δόγμα που υιοθέτησε το κινεζικό ναυτικό.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν μια αξιοσημείωτη ικανότητα να σχεδιάζουν την εξουσία και στις πέντε ηπείρους χάρη στο μέγεθος του ναυτικού τουςς, το οποίο έχει αυξηθεί σταθερά από τον περασμένο αιώνα.
Το Πεκίνο συνειδητοποίησε ότι η κατοχή μιας τέτοιας ισχύος θα υποβαθμίζει τη βιωσιμότητα των θαλάσσιων διαδρομών του, προστατεύοντας τους πειρατές καθώς και αποτρέποντας την πιθανότητα ναυτικού αποκλεισμού σε καιρό πολέμου, κάτι πάντα στο πίσω μέρος των μυαλών των κινέζων στρατηγών.
Παράλληλα όσον αφορά την ασφάλεια παρατηρείται εύκολα η ανάλυση της χερσαίας διαδρομής του "δρόμου του μεταξιού" και η ασφάλεια που συνοδεύει αναγκαστικά ένα τόσο εκτεταμένο δίκτυο υποδομών.
Με αυτή την έννοια, ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (Shanghai Cooperation Organization) και η προσχώρηση του Πακιστάν και της Ινδίας στον Οργανισμό αποσκοπούν στη δημιουργία των προϋποθέσεων για ειρηνική ανάπτυξη, αποφεύγοντας εντάσεις μεταξύ γειτονικών χωρών και διαφορετικών εθνοτικών ομάδων.
Το Πεκίνο γνωρίζει καλά ότι δεν υπάρχει ευημερία χωρίς ασφάλεια.
Στον στρατιωτικό και ναυτικό τομέα, ο προϋπολογισμός του Πεκίνου έφθασε σε σημαντικά επίπεδα, από τα περίπου 10 δισ. δολάρια το 1989 σε περίπου 110 δισ. δολάρια το 2017.
Με μια τέτοια επένδυση, το Πεκίνο μπόρεσε να ξεκινήσει τρία νέα υποβρύχια μοντέλα (τύπου 93, τύπου 94 και Τύπος 95) καθώς και έναν ανανεωμένο αεροπλανοφόρο (Τύπος 001) μαζί με την κατασκευή του πρώτου πλήρως εξοπλισμένου αεροσκάφους (τύπου 001A) της Κίνας.
Ο κύριος στόχος του Ναυτικού του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLAN) είναι μια στρατηγική επένδυση σε αμφίβια και μικρά σκάφη που παρέχουν τα μέσα για να επηρεάσουν τη δυναμική εξουσίας της Θάλασσας της Νότιας Κίνας.
Υπό αυτή την έννοια, η στρατηγική του Πεκίνου το οποίο αρνείται την παρουσία των ΗΠΑ για παρουσία στη θάλασσα της Νότιας Κίνας συνοδεύεται επίσης από την κατασκευή τεχνητών νησιών και την ανάπτυξη νέων αντιαεροπορικών πυραύλων με υπερηχητικές ικανότητες.
Η ασφάλεια και οι επενδύσεις φαίνεται να αποτελούν τον κινητήρα του κινεζικού έργου "Belt and Road" και η συνδεσιμότητα φαίνεται να είναι η αλυσίδα μεταφοράς.
Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται και στη δημιουργία θαλάσσιων λιμένων, όπως φαίνεται από την πρώτη ξένη βάση της Κίνας στο Τζιμπουτί, μια ιδιαίτερα στρατηγική θέση λόγω των στενών Bab-el-Mandeb.
Κωδικός Αρκτική
Μια πτυχή του κινεζικού έργου "Belt and Road" που είναι λιγότερο γνωστή είναι η Αρκτική.
Η Αρκτική μοιράζεται τυπικά μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, του Βόρειου Καναδά, της Φινλανδίας, της Γροιλανδίας (Δανία), της Ισλανδίας, της Νορβηγίας, της Ρωσίας και της Σουηδίας και διοικείται από το Αρκτικό Συμβούλιο.
Οι τρίτες χώρες περιλαμβάνουν τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ινδία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, την Ολλανδία, την Πολωνία, τη Σιγκαπούρη, την Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.
Πρόσφατα, η Ρωσία και η Κίνα ξεκίνησαν μια εποικοδομητική συζήτηση σχετικά με την εκμετάλλευση των αρκτικών δρομολογίων.
Η συνάντηση του Ιουλίου του 2017 μεταξύ του Xi Jinping και του ρώσου πρωθυπουργού Medvedev επιβεβαίωσε ότι η Μόσχα και η πρόθεση του Πεκίνου είναι να αναπτύξουν από κοινού την κινεζική θαλάσσια οδό "Belt and Road" μέσω της Αρκτικής, εξυπηρετώντας τη διαφοροποίηση των εμπορικών οδών και τη συμμετοχή των γειτονικών κρατών σε λιμενικά έργα και επιστημονική έρευνα.
Το Πεκίνο έχει πρόθεση στο μέλλον να μεταφέρει τα αγαθά του μέσω της Αρκτικής από την Κίνα στην Ευρώπη, μειώνοντας έτσι τις αποστάσεις μέχρι 20-30%, εξοικονομώντας χρόνο, καύσιμα και ανθρώπινο δυναμικό στη διαδικασία.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το 90% των κινεζικών αγαθών μεταφέρονται δια θαλάσσης, ακόμη και μια μικρή αλλαγή θα είχε ως αποτέλεσμα οικονομίες κλίμακος και μεγαλύτερα κέρδη.
Μπροστά σε μια τέτοια ακαταμάχητη ευκαιρία, η Κίνα δεν σπαταλάει χρόνο.
Πριν από λίγες ημέρες, το παγοθραυστικό Xuelong (η Ρωσική Ομοσπονδία είναι η μόνη χώρα που διαθέτει δύο πυρηνικά παγοθραυστικά) έπλευσε μέσω του Βορειοδυτικού περάσματος στην Αρκτική, φθάνοντας στη Βόρεια Αμερική από την Ασία σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα, γεγονός ιστορικής σημασίας, καθώς είναι η πρώτη φορά που ένα κινεζικό πλοίο έχει ολοκληρώσει αυτή τη διαδρομή.
Αυτό είναι εξίσου σημαντικό για τις επιχειρήσεις, όπως η Cosco, η οποία το 2013 ελμεταλλεύτηκς το Βορειοανατολικό πέρασμα της Αρκτικής, ξεκινώντας από το κινεζικό λιμάνι του Νταλιάν και φθάνοντας στο Ρότερνταμ, μειώνοντας το χρόνο του ταξιδιού κατά το 1/3, από 45 ημέρες έως 30.
Υπάρχουν ορισμένες σκέψεις σχετικά με την περιοχή της Αρκτικής που πρέπει να γίνουν, τόσο από πρακτική όσο και από ρεαλιστική άποψη.
Υπάρχουν προς το παρόν τρεις χρήσιμες διαδρομές, δηλαδή η βορειοανατολική, βορειοδυτική και "βορειο-βόρεια" (διασχίζοντας τον Βόρειο Πόλο).
Η πρώτη είναι αυτή με την οποία Ρωσία και Κίνα προτίθενται να συντομεύσουν τους χρόνους ναυτιλίας, παρά τις δυσκολίες λόγω της σημερινή έλλειψης υποδομών καθώς και ένα ανεπιθύμητο γεωγραφικό περιβάλλον, τα οποία περιπλέκουντα πράγματα και καθιστούν εξαιρετικά δαπανηρή την ανάπτυξη ολόκληρης αυτής της προσπάθειας.
Υπό αυτή την έννοια, η συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας είναι ιδιαίτερα κερδοφόρα και για τις δύο χώρες, οι οποίες ενδιαφέρονται να προτείνουν αυτή τη διαδρομή και σε άλλες χώρες, με αποτέλεσμα την αύξηση του όγκου των μεταφορών.
Επί του παρόντος, η διαδρομή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περίπου τέσσερις μήνες του έτους.
Η βορειοδυτική διαδρομή έχει προβλήματα με βαθύ πάγο που εμποδίζει τα παγοθραυστικά να εκκαθαρίσουν ένα πέρασμα για επαρκή διάρκεια για να δημιουργήσουν μια εμπορική διαδρομή.
Το πέρασμα "Βορρά-Βορρά", που κόβει κατευθείαν τον Βόρειο Πόλο, είναι απρόσιτο μέχρι να λιώσει ο πάγος, κάτι που οι επιστήμονες προβλέπουν ότι θα συμβεί μέχρι το 2050, με όλες τις σχετικές συνέπειες.
Αναπόφευκτα, οι αρκτικές διαδρομές αντιπροσωπεύουν το μέλλον όσον αφορά τις ευκαιρίες και την εξοικονόμηση κόστους.
Σε σύγκριση με τη διώρυγα του Σουέζ, η οποία είναι η σημερινή διαδρομή μέσω της οποίας η Κίνα φθάνει στην Ευρώπη, που συνεπάγεται ένα ταξίδι περίπου 12.000 ναυτικών μιλίων, μια διαδρομή μέσω του Βορειοδυτικού Πέρατος θα μειώσει το ταξίδι κάτω από τα 7.000 ναυτικά μίλια.
Το Πεκίνο επενδύει σε υποδομές για να μειώσει το χρόνο και να αυξήσει το κέρδος.
Η διαδρομή της Αρκτικής έχει όλες τις ενδείξεις ότι θα γίνει κεντρικός κόμβος της πρωτοβουλίας "Belt and Road".
Η δέσμευση της Κίνας για την ανάπτυξη της αρκτικής οδού είναι συγκρίσιμη με ένα άλλο τιτάνιο έργο, το οποίο είναι επίσης το επίκεντρο της στρατηγικής του "θαλάσσιου δρόμου του μεταξιού" και συμβαίνει στη Νικαράγουα, δηλαδή την κατασκευή εναλλακτικής λύσης για το κανάλι του Παναμά.
Το κατάο θα είναι βιώσιμα αυτά τα γιγάντια έργα παραμένουν θέμα χρόνου, καθώς βασίζονται κυρίως στην απόκτηση νέων τεχνολογιών που μετατρέπουν το αδύνατο σε εφικτό, όπου η προσβασιμότητα της νέας τεχνολογίας επιτρέπει τη μείωση του κόστους έρευνας και ανάπτυξης.
Στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, οι διαδρομές μέσω της Αρκτικής θα διαδραματίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα της Ρωσίας και της Κίνας.
Το Πεκίνο και η Μόσχα φαίνεται να έχουν κάθε πρόθεση να αναπτύξουν αυτή την καινοτόμο διαδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, προσθέτοντας στον "θαλάσιου δρόμο του μεταξιού" μια απρόσμενη αλλά εξαιρετικά ωφέλιμη διαδρομή.
Η δημιουργία μιας εταιρικής σχέσης με τη Ρωσία στην Αρκτική θα επιτρέψει στο Πεκίνο να περάσει στην περιοχή, καθώς και να συμμετάσχει στην εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και άλλων φυσικών πόρων.
Σε συνδυασμό με την αυξανόμενη ικανότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας να διεισδύσει στην Αρκτική και με τον τρόπο αυτό να δημιουργήσει την απαραίτητη υποδομή, η αρκτική διαδρομή είναι κάτι που μπορεί να προσφέρει μεγάλη επιρροή για τη Μόσχα και το Πεκίνο.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για την πρωτοβουλία της Κίνας στον Αρκτικό Κύκλο, που αποτελεί μια νέα διαδρομή που το Πεκίνο είναι πλέον σε θέση να αναπτύξει χάρη στην τεχνολογία μαζί με τη στρατηγική εταιρική σχέση με τη Ρωσία.
Συμμετέχοντας σε περίπου 65 χώρες και επηρεάζοντας 4,4 δισ. ανθρώπους, που αποτελούν το 30% του παγκόσμιου ΑΕΠ, μαζί με μια συνολική επένδυση από το Πεκίνο που θα μπορούσε να ξεπεράσει το 1 τρισ. δολάρια, είναι ένα τεράστιο έργο που απαιτεί πολλή φαντασία για να κατανοήσει κανείς τις προθέσεις της κινεζικής ηγεσίας.
Με μια σειρά έργων που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη και μερικά σχεδόν ολοκληρωμένα (ο Σινο-Πακιστανικός Διάδρομος γνωστός ως CPEC), οι χερσαίες και θαλάσσιες διαδρομές αναπτύσσονται ταυτόχρονα.
Έχει χρησιμοποιηθεί αρκετό μελάνι για περιγραφτούν οι προθέσεις του Πεκίνου σχετικά με τις συνδέσεις Ανατολής-Δύσης της ευρασιατικής ηπείρου. Οι αγωγοί, οι σιδηροδρομικές γραμμές, τα καλώδια οπτικών ινών, οι τηλεπικοινωνιακές υποδομές και οι αυτοκινητόδρομοι κυριαρχούν στις συζητήσεις, μαζί με τις συζητήσεις για το κόστος, τις μελέτες σκοπιμότητας, το ζήτημα της ασφάλειας και την απόδοση των επενδύσεων.
Ο χερσαίος δρόμος είναι βεβαίως μια επιβλητική πρόκληση που δεν είναι απλώς εμπορική, αλλά θέτει τα θεμέλια για μεγαλύτερη πολιτιστική και κοινωνική ένωση μεταξύ των γειτονικών χωρών.
Πρόκειται για ένα έργο που στοχεύει μακροπρόθεσμα στο να συνδυάσει την ευρασιατική ήπειρο και να ξεπεράσει τις αντιφάσεις που περιέχονται σε αυτήν μέσω της κερδοφόρου συνεργασίας και της οικονομικής ανάπτυξης.
Η θαλάσσια διαδρομή είναι ένα πιο δομημένο σχέδιο και συνδέεται κυρίως με δύο εγγενείς ανάγκες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Η πρώτη είναι η εμπορική και αφορά την ανάγκη να μεταφέρει το Πεκίνο τα εμπορεύματά του κατά μήκος καθιερωμένων διαδρομών, δημιουργώντας έτσι λιμάνια και εγκαταστάσεις εφοδιασμού.
Ο στόχος είναι να αυξηθούν τα κέρδη από τα φορτηγά πλοία, ειδικά όταν επιστρέφουν στην Κίνα γεμάτα αγαθά, καθώς και να δημιουργηθούν νέα παγκόσμια κέντρα διαλογής σε λιμένες που έχουν συσταθεί κατά μήκος του θαλάσσιου "μεταξωτού" δρόμου.
Σημαντικά παραδείγματα υπάρχουν στο Πακιστάν με την ανάπτυξη του λιμένα Gwadar.
Η πρώτη φάση ολοκληρώθηκε το 2006 και η δεύτερη από το 2007, ενώ το λιμάνι εγκαινιάστηκε τον Νοέμβριο του 2016 και λειτουργεί από τότε.
Tο λιμάνι του Gwadar συνδέεται κυρίως με αγωγούς με την κινέζικη πόλη Kashi.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η διαφοροποίηση μπορεί να επιτευχθεί με τη θαλάσσια διαδρομή που χρησιμοποιείται κυρίως για μεταφερόμενα αγαθά, ενώ το λιμάνι του Gwadar αποτελεί σημαντικό κόμβο στο εμπόριο πετρελαίου και φυσικού αερίου, ιδίως χάρη στην πρόοδο στην τεχνολογία μεθανίου.
Άλλοι σημαντικοί προορισμοί κινεζικού project είναι η Βενετία και η Αθήνα, με το λιμάνι του Πειραιά που ήδη ανήκει στην COSCO εδώ και πολλά χρόνια, μια εταιρεία που ειδικεύεται στις λιμενικές δραστηριότητες και την ενσωμάτωση των λιμανιών στο project "Belt and Road" με βάση το μοντέλο Gwadar λιμάνι.
Η Βενετία είναι αυτή τη στιγμή μόνο μια υπενθύμιση του αρχαίου δρόμου του μεταξιού, αλλά εάν ο παλιός ρόλος της πρόκειται να επαναληφθεί, αυτό θα απαιτούσε μεγάλες επενδύσεις.
Στη συνέχεια, η Κίνα θα έχει πρόσβαση προς στη Νότια Ευρώπη και μέσω Βενετίας και Πειραιά στις αγορές της Βόρειας Ευρώπης.
Εξοπλίζεται και μεγαλώνει το κινεζικό πολεμικό ναυτικό - Ποιο είναι το νέο δόγμα
Ο άλλος λόγος (που είναι λιγότερο γνωστός) που πιέζει η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας να επενδύσει σε τέτοιες εκτεταμένες ναυτιλιακές διαδρομές αφορά το ναυτικό δόγμα που υιοθέτησε το κινεζικό ναυτικό.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν μια αξιοσημείωτη ικανότητα να σχεδιάζουν την εξουσία και στις πέντε ηπείρους χάρη στο μέγεθος του ναυτικού τουςς, το οποίο έχει αυξηθεί σταθερά από τον περασμένο αιώνα.
Το Πεκίνο συνειδητοποίησε ότι η κατοχή μιας τέτοιας ισχύος θα υποβαθμίζει τη βιωσιμότητα των θαλάσσιων διαδρομών του, προστατεύοντας τους πειρατές καθώς και αποτρέποντας την πιθανότητα ναυτικού αποκλεισμού σε καιρό πολέμου, κάτι πάντα στο πίσω μέρος των μυαλών των κινέζων στρατηγών.
Παράλληλα όσον αφορά την ασφάλεια παρατηρείται εύκολα η ανάλυση της χερσαίας διαδρομής του "δρόμου του μεταξιού" και η ασφάλεια που συνοδεύει αναγκαστικά ένα τόσο εκτεταμένο δίκτυο υποδομών.
Με αυτή την έννοια, ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (Shanghai Cooperation Organization) και η προσχώρηση του Πακιστάν και της Ινδίας στον Οργανισμό αποσκοπούν στη δημιουργία των προϋποθέσεων για ειρηνική ανάπτυξη, αποφεύγοντας εντάσεις μεταξύ γειτονικών χωρών και διαφορετικών εθνοτικών ομάδων.
Το Πεκίνο γνωρίζει καλά ότι δεν υπάρχει ευημερία χωρίς ασφάλεια.
Στον στρατιωτικό και ναυτικό τομέα, ο προϋπολογισμός του Πεκίνου έφθασε σε σημαντικά επίπεδα, από τα περίπου 10 δισ. δολάρια το 1989 σε περίπου 110 δισ. δολάρια το 2017.
Με μια τέτοια επένδυση, το Πεκίνο μπόρεσε να ξεκινήσει τρία νέα υποβρύχια μοντέλα (τύπου 93, τύπου 94 και Τύπος 95) καθώς και έναν ανανεωμένο αεροπλανοφόρο (Τύπος 001) μαζί με την κατασκευή του πρώτου πλήρως εξοπλισμένου αεροσκάφους (τύπου 001A) της Κίνας.
Ο κύριος στόχος του Ναυτικού του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLAN) είναι μια στρατηγική επένδυση σε αμφίβια και μικρά σκάφη που παρέχουν τα μέσα για να επηρεάσουν τη δυναμική εξουσίας της Θάλασσας της Νότιας Κίνας.
Υπό αυτή την έννοια, η στρατηγική του Πεκίνου το οποίο αρνείται την παρουσία των ΗΠΑ για παρουσία στη θάλασσα της Νότιας Κίνας συνοδεύεται επίσης από την κατασκευή τεχνητών νησιών και την ανάπτυξη νέων αντιαεροπορικών πυραύλων με υπερηχητικές ικανότητες.
Η ασφάλεια και οι επενδύσεις φαίνεται να αποτελούν τον κινητήρα του κινεζικού έργου "Belt and Road" και η συνδεσιμότητα φαίνεται να είναι η αλυσίδα μεταφοράς.
Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται και στη δημιουργία θαλάσσιων λιμένων, όπως φαίνεται από την πρώτη ξένη βάση της Κίνας στο Τζιμπουτί, μια ιδιαίτερα στρατηγική θέση λόγω των στενών Bab-el-Mandeb.
Κωδικός Αρκτική
Μια πτυχή του κινεζικού έργου "Belt and Road" που είναι λιγότερο γνωστή είναι η Αρκτική.
Η Αρκτική μοιράζεται τυπικά μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, του Βόρειου Καναδά, της Φινλανδίας, της Γροιλανδίας (Δανία), της Ισλανδίας, της Νορβηγίας, της Ρωσίας και της Σουηδίας και διοικείται από το Αρκτικό Συμβούλιο.
Οι τρίτες χώρες περιλαμβάνουν τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ινδία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, την Ολλανδία, την Πολωνία, τη Σιγκαπούρη, την Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.
Πρόσφατα, η Ρωσία και η Κίνα ξεκίνησαν μια εποικοδομητική συζήτηση σχετικά με την εκμετάλλευση των αρκτικών δρομολογίων.
Η συνάντηση του Ιουλίου του 2017 μεταξύ του Xi Jinping και του ρώσου πρωθυπουργού Medvedev επιβεβαίωσε ότι η Μόσχα και η πρόθεση του Πεκίνου είναι να αναπτύξουν από κοινού την κινεζική θαλάσσια οδό "Belt and Road" μέσω της Αρκτικής, εξυπηρετώντας τη διαφοροποίηση των εμπορικών οδών και τη συμμετοχή των γειτονικών κρατών σε λιμενικά έργα και επιστημονική έρευνα.
Το Πεκίνο έχει πρόθεση στο μέλλον να μεταφέρει τα αγαθά του μέσω της Αρκτικής από την Κίνα στην Ευρώπη, μειώνοντας έτσι τις αποστάσεις μέχρι 20-30%, εξοικονομώντας χρόνο, καύσιμα και ανθρώπινο δυναμικό στη διαδικασία.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το 90% των κινεζικών αγαθών μεταφέρονται δια θαλάσσης, ακόμη και μια μικρή αλλαγή θα είχε ως αποτέλεσμα οικονομίες κλίμακος και μεγαλύτερα κέρδη.
Μπροστά σε μια τέτοια ακαταμάχητη ευκαιρία, η Κίνα δεν σπαταλάει χρόνο.
Πριν από λίγες ημέρες, το παγοθραυστικό Xuelong (η Ρωσική Ομοσπονδία είναι η μόνη χώρα που διαθέτει δύο πυρηνικά παγοθραυστικά) έπλευσε μέσω του Βορειοδυτικού περάσματος στην Αρκτική, φθάνοντας στη Βόρεια Αμερική από την Ασία σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα, γεγονός ιστορικής σημασίας, καθώς είναι η πρώτη φορά που ένα κινεζικό πλοίο έχει ολοκληρώσει αυτή τη διαδρομή.
Αυτό είναι εξίσου σημαντικό για τις επιχειρήσεις, όπως η Cosco, η οποία το 2013 ελμεταλλεύτηκς το Βορειοανατολικό πέρασμα της Αρκτικής, ξεκινώντας από το κινεζικό λιμάνι του Νταλιάν και φθάνοντας στο Ρότερνταμ, μειώνοντας το χρόνο του ταξιδιού κατά το 1/3, από 45 ημέρες έως 30.
Υπάρχουν ορισμένες σκέψεις σχετικά με την περιοχή της Αρκτικής που πρέπει να γίνουν, τόσο από πρακτική όσο και από ρεαλιστική άποψη.
Υπάρχουν προς το παρόν τρεις χρήσιμες διαδρομές, δηλαδή η βορειοανατολική, βορειοδυτική και "βορειο-βόρεια" (διασχίζοντας τον Βόρειο Πόλο).
Η πρώτη είναι αυτή με την οποία Ρωσία και Κίνα προτίθενται να συντομεύσουν τους χρόνους ναυτιλίας, παρά τις δυσκολίες λόγω της σημερινή έλλειψης υποδομών καθώς και ένα ανεπιθύμητο γεωγραφικό περιβάλλον, τα οποία περιπλέκουντα πράγματα και καθιστούν εξαιρετικά δαπανηρή την ανάπτυξη ολόκληρης αυτής της προσπάθειας.
Υπό αυτή την έννοια, η συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας είναι ιδιαίτερα κερδοφόρα και για τις δύο χώρες, οι οποίες ενδιαφέρονται να προτείνουν αυτή τη διαδρομή και σε άλλες χώρες, με αποτέλεσμα την αύξηση του όγκου των μεταφορών.
Επί του παρόντος, η διαδρομή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περίπου τέσσερις μήνες του έτους.
Η βορειοδυτική διαδρομή έχει προβλήματα με βαθύ πάγο που εμποδίζει τα παγοθραυστικά να εκκαθαρίσουν ένα πέρασμα για επαρκή διάρκεια για να δημιουργήσουν μια εμπορική διαδρομή.
Το πέρασμα "Βορρά-Βορρά", που κόβει κατευθείαν τον Βόρειο Πόλο, είναι απρόσιτο μέχρι να λιώσει ο πάγος, κάτι που οι επιστήμονες προβλέπουν ότι θα συμβεί μέχρι το 2050, με όλες τις σχετικές συνέπειες.
Αναπόφευκτα, οι αρκτικές διαδρομές αντιπροσωπεύουν το μέλλον όσον αφορά τις ευκαιρίες και την εξοικονόμηση κόστους.
Σε σύγκριση με τη διώρυγα του Σουέζ, η οποία είναι η σημερινή διαδρομή μέσω της οποίας η Κίνα φθάνει στην Ευρώπη, που συνεπάγεται ένα ταξίδι περίπου 12.000 ναυτικών μιλίων, μια διαδρομή μέσω του Βορειοδυτικού Πέρατος θα μειώσει το ταξίδι κάτω από τα 7.000 ναυτικά μίλια.
Το Πεκίνο επενδύει σε υποδομές για να μειώσει το χρόνο και να αυξήσει το κέρδος.
Η διαδρομή της Αρκτικής έχει όλες τις ενδείξεις ότι θα γίνει κεντρικός κόμβος της πρωτοβουλίας "Belt and Road".
Η δέσμευση της Κίνας για την ανάπτυξη της αρκτικής οδού είναι συγκρίσιμη με ένα άλλο τιτάνιο έργο, το οποίο είναι επίσης το επίκεντρο της στρατηγικής του "θαλάσσιου δρόμου του μεταξιού" και συμβαίνει στη Νικαράγουα, δηλαδή την κατασκευή εναλλακτικής λύσης για το κανάλι του Παναμά.
Το κατάο θα είναι βιώσιμα αυτά τα γιγάντια έργα παραμένουν θέμα χρόνου, καθώς βασίζονται κυρίως στην απόκτηση νέων τεχνολογιών που μετατρέπουν το αδύνατο σε εφικτό, όπου η προσβασιμότητα της νέας τεχνολογίας επιτρέπει τη μείωση του κόστους έρευνας και ανάπτυξης.
Στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, οι διαδρομές μέσω της Αρκτικής θα διαδραματίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα της Ρωσίας και της Κίνας.
Το Πεκίνο και η Μόσχα φαίνεται να έχουν κάθε πρόθεση να αναπτύξουν αυτή την καινοτόμο διαδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, προσθέτοντας στον "θαλάσιου δρόμο του μεταξιού" μια απρόσμενη αλλά εξαιρετικά ωφέλιμη διαδρομή.
Η δημιουργία μιας εταιρικής σχέσης με τη Ρωσία στην Αρκτική θα επιτρέψει στο Πεκίνο να περάσει στην περιοχή, καθώς και να συμμετάσχει στην εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και άλλων φυσικών πόρων.
Σε συνδυασμό με την αυξανόμενη ικανότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας να διεισδύσει στην Αρκτική και με τον τρόπο αυτό να δημιουργήσει την απαραίτητη υποδομή, η αρκτική διαδρομή είναι κάτι που μπορεί να προσφέρει μεγάλη επιρροή για τη Μόσχα και το Πεκίνο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών