Ο Nicolás Maduro αντλεί λανθασμένα συμπεράσματα από την οικονομική κρίση της Βενεζουέλας
Από τα χαράματα καθημερινά εκατοντάδες άτομα συνωστίζονται έξω από την υπηρεσίας διαβατηρίων της Βενεζουέλας.
Καθώς οι ελλείψεις σε βασικά αγαθά και η βία έχουν καταστήσει τη ζωή στη χώρα ανυπόφορη, οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν αίτηση για έκδοση διαβατηρίου προκειμένου να μεταναστεύσουν σε κάποια άλλη χώρα αναφέρει σε άρθρο του ο Economist.
Οι περισσότερες αιτήσεις θα απορριφθούν.
Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας δεν έχει πλαστικό για την πλαστικοποίηση νέων διαβατηρίων από τον Σεπτέμβριο του 2017.
"Μόλις μου είπαν ότι ίσως χρειαστεί να περιμένω οκτώ μήνες!" λέει ο Martín, ένας απογοητευμένος υποψήφιος.
Μια δωροδοκία 250 δολαρίων θα συντόμευε την αναμονή.
Καθώς η απελπισία αυξάνεται, το ίδιο συμβαίνει και με την αδιαλλαξία του καθεστώτος της Βενεζουέλας, των οποίων οι πολιτικές έχουν καταστρέψει την οικονομία και έχουν σαμποτάρει τη δημοκρατία.
Η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 18,6% το 2016, σύμφωνα με εκτιμήσεις της κεντρικής τράπεζας, οι οποίες διέρρευσαν αυτό το μήνα στο Reuters.
Ο πληθωρισμός ήταν 800%.
Πρόκειται για προσωρινά στοιχεία, τα οποία υπόκεινται σε αναθεώρηση.
Μπορεί να μην δημοσιεύονται ποτέ οικονομικά (η Κεντρική Τράπεζα της Βενεζουέλας σταμάτησε να αναφέρει πλήρη οικονομικά στοιχεία περισσότερο από ένα χρόνο πριν).
Η εκτίμηση του πληθωρισμού πλησιάζει εκείνη του ΔΝΤ, η οποία αναμένει αύξηση των τιμών καταναλωτή κατά 2.200% το 2017.
Η Economist Intelligence Unit θέτει την οικονομική συρρίκνωση για το 2016 στο 13,7%.
Αυτό εξακολουθεί να είναι η μεγάλη μείωση του ΑΕΠ ξεπερνώντας και την πτώση του ΑΕΠ της Ελλάδας στο ύψος της κρίσης του ευρώ.
Το 2001 η Βενεζουέλα ήταν η πλουσιότερη χώρα στη Νότια Αμερική, τώρα είναι μεταξύ των φτωχότερων.
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, ο Nicolás Maduro, έχει ανταποκριθεί στα αρνητικά νέα με αλαζονεία (κατηγορεί τους ξένους και τις εγχώριους "μαφίες").
Λίγο μετά τη διαρροή των εκτιμήσεων της Κεντρικής Τράπεζας της Βενεζουέλας απέπεμψε τον πρόεδρό της Nelson Merentes.
Ο κ. Maduro μπορεί να τον θεωρεί υπεύθυνο για τη διαρροή.
Η αλλαγή στην κορυφή της Κεντρικής Τράπεζας της Βενεζουέλας δεν οδηγεί σε καλύτερες πολιτικές.
Ο Ricardo Sanguino, ο νέος πρόεδρος, είναι ένας μαρξιστής πρώην καθηγητής πανεπιστημίου, ο οποίος έχει περάσει 15 χρόνια ως πιστός βουλευτής του κυβερνώντος σοσιαλιστικού κόμματος.
Θα έχει λιγότερη επιρροή από τον Ramón Lobo, τον νέο οικονομικό τσάρο, οικονομολόγο με μικρή εμπειρία υψηλού επιπέδου.
Είναι απίθανο να αντιμετωπίσουν τα αίτια της κατάρρευσης της Βενεζουέλας.
Αυτές περιλαμβάνουν τον έλεγχο των συναλλαγματικών ισοτιμιών και των τιμών των βασικών αγαθών, που οδηγούν σε ελλείψεις και διαφθορά, απεριόριστες δημόσιες δαπάνες, την απαλλοτρίωση της ιδιωτικής βιομηχανίας καθώς και τη λεηλασία της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας PDVSA, η οποία παρέχει σχεδόν όλα τα έσοδα από εξαγωγές της Βενεζουέλας.
Οι απλοί πολίτες έχουν χάσει την πίστη τους στο καθεστώς, αν όχι στο chavismo, τον λαϊκισμό υπέρ των φτωχών που υιοθέτησε ο αείμνηστος Hugo Chávez, ο οποίος κυβέρνησε από το 1999 έως το 2013.
Ο κ. Maduro, ο διάδοχός του, απολαμβάνει δημοτικότητα μόλις 24%.
Τον Δεκέμβριο του 2015 οι Βενεζουέλοι εξέλεξαν ένα κοινοβούλιο στο οποίο κυριάρχησε η αντιπολίτευση.
Η απάντηση του κ. Maduro ήταν να προσκολληθεί πιο δυναμικά στην εξουσία.
Η εκλογική επιτροπή, που ελέγχεται από το καθεστώς, έχει αποκλείσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για να τον απομακρύνει.
Το ανώτατο δικαστήριο, επανδρωμένο από κυβερνητικούς αξιωματούχους, έχει αποκλείσει σχεδόν όλα τα πράγματα που προσπάθησε να κάνει η εθνική συνέλευση.
Στις 15 Ιανουαρίου, ο κ. Maduro εξέδωσε τη δική του ετήσια αναφορά για την κατάσταση του έθνους όχι στον νομοθέτη, όπως απαιτεί το Σύνταγμα, αλλά ενώπιον του δικαστηρίου.
Το καθεστώς λέει ότι θέλει διάλογο με την αντιπολίτευση, αλλά δεν έχει κάνει τίποτα για να την επιτρέψει.
Ο πρόσφατος διορισμός ενός νέου αντιπροέδρου από τον κ. Maduro υποδεικνύει ότι το καθεστώς απομακρύνεται από τον διάλογο και τις μεταρρυθμίσεις.
Αντικατέστησε τον Aristóbulo Istúriz, ένα μέτριο από τα πρότυπα "chavista¨, με τον Tareck El Aissami, έναν σκληροπυρηνικό.
Μια από τις πρώτες πράξεις του κ. El Aissami ήταν να ανακοινώσει τη σύλληψη του Gilber Caro, αντιπολιτευόμενου πολιτικού.
Ο κ. Maduro φαίνεται να κάνει δύο στοιχήματα.
Το πρώτο είναι σε αταξία μεταξύ της αντιπολίτευσης.
Οι διαιρέσεις της συμμαχίας Δημοκρατικής Ενότητας, μιας ομάδας πολλών κομμάτων, διευρύνουν τις προσπάθειές τους να νικήσουν το chavismo falter.
Η δεύτερη ελπίδα του κ. Maduro είναι ότι οι τιμές του πετρελαίου θα ανακάμψουν.
Έχουν ήδη ανακάμψει από 21 δολάρια το βαρέλι το 2016 σε 45 δολάρια.
Όμως, η πετρελαϊκή PDVSA έχει αντιμετωπιστεί τόσο άσχημα και χάνει από την επένδυση ότι θα αγωνιστεί για να αποκομίσει τα οφέλη.
Η παραγωγή μειώθηκε κατά 10% από το 2016 και καμία αύξηση δεν είναι πιθανή το 2017.
Τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Βενεζουέλας έχουν μειωθεί σε λιγότερο από 11 δισ. δολάρια.
Ο κ. Maduro υποσχέθηκε ότι το 2017 θα είναι το "πρώτο έτος της νέας ιστορίας της οικονομίας της Βενεζουέλας".
Αυτό δεν θα μειώσει τις ουρές διαβατηρίων.
www.bankingnews.gr
Καθώς οι ελλείψεις σε βασικά αγαθά και η βία έχουν καταστήσει τη ζωή στη χώρα ανυπόφορη, οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν αίτηση για έκδοση διαβατηρίου προκειμένου να μεταναστεύσουν σε κάποια άλλη χώρα αναφέρει σε άρθρο του ο Economist.
Οι περισσότερες αιτήσεις θα απορριφθούν.
Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας δεν έχει πλαστικό για την πλαστικοποίηση νέων διαβατηρίων από τον Σεπτέμβριο του 2017.
"Μόλις μου είπαν ότι ίσως χρειαστεί να περιμένω οκτώ μήνες!" λέει ο Martín, ένας απογοητευμένος υποψήφιος.
Μια δωροδοκία 250 δολαρίων θα συντόμευε την αναμονή.
Καθώς η απελπισία αυξάνεται, το ίδιο συμβαίνει και με την αδιαλλαξία του καθεστώτος της Βενεζουέλας, των οποίων οι πολιτικές έχουν καταστρέψει την οικονομία και έχουν σαμποτάρει τη δημοκρατία.
Η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 18,6% το 2016, σύμφωνα με εκτιμήσεις της κεντρικής τράπεζας, οι οποίες διέρρευσαν αυτό το μήνα στο Reuters.
Ο πληθωρισμός ήταν 800%.
Πρόκειται για προσωρινά στοιχεία, τα οποία υπόκεινται σε αναθεώρηση.
Μπορεί να μην δημοσιεύονται ποτέ οικονομικά (η Κεντρική Τράπεζα της Βενεζουέλας σταμάτησε να αναφέρει πλήρη οικονομικά στοιχεία περισσότερο από ένα χρόνο πριν).
Η εκτίμηση του πληθωρισμού πλησιάζει εκείνη του ΔΝΤ, η οποία αναμένει αύξηση των τιμών καταναλωτή κατά 2.200% το 2017.
Η Economist Intelligence Unit θέτει την οικονομική συρρίκνωση για το 2016 στο 13,7%.
Αυτό εξακολουθεί να είναι η μεγάλη μείωση του ΑΕΠ ξεπερνώντας και την πτώση του ΑΕΠ της Ελλάδας στο ύψος της κρίσης του ευρώ.
Το 2001 η Βενεζουέλα ήταν η πλουσιότερη χώρα στη Νότια Αμερική, τώρα είναι μεταξύ των φτωχότερων.
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, ο Nicolás Maduro, έχει ανταποκριθεί στα αρνητικά νέα με αλαζονεία (κατηγορεί τους ξένους και τις εγχώριους "μαφίες").
Λίγο μετά τη διαρροή των εκτιμήσεων της Κεντρικής Τράπεζας της Βενεζουέλας απέπεμψε τον πρόεδρό της Nelson Merentes.
Ο κ. Maduro μπορεί να τον θεωρεί υπεύθυνο για τη διαρροή.
Η αλλαγή στην κορυφή της Κεντρικής Τράπεζας της Βενεζουέλας δεν οδηγεί σε καλύτερες πολιτικές.
Ο Ricardo Sanguino, ο νέος πρόεδρος, είναι ένας μαρξιστής πρώην καθηγητής πανεπιστημίου, ο οποίος έχει περάσει 15 χρόνια ως πιστός βουλευτής του κυβερνώντος σοσιαλιστικού κόμματος.
Θα έχει λιγότερη επιρροή από τον Ramón Lobo, τον νέο οικονομικό τσάρο, οικονομολόγο με μικρή εμπειρία υψηλού επιπέδου.
Είναι απίθανο να αντιμετωπίσουν τα αίτια της κατάρρευσης της Βενεζουέλας.
Αυτές περιλαμβάνουν τον έλεγχο των συναλλαγματικών ισοτιμιών και των τιμών των βασικών αγαθών, που οδηγούν σε ελλείψεις και διαφθορά, απεριόριστες δημόσιες δαπάνες, την απαλλοτρίωση της ιδιωτικής βιομηχανίας καθώς και τη λεηλασία της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας PDVSA, η οποία παρέχει σχεδόν όλα τα έσοδα από εξαγωγές της Βενεζουέλας.
Οι απλοί πολίτες έχουν χάσει την πίστη τους στο καθεστώς, αν όχι στο chavismo, τον λαϊκισμό υπέρ των φτωχών που υιοθέτησε ο αείμνηστος Hugo Chávez, ο οποίος κυβέρνησε από το 1999 έως το 2013.
Ο κ. Maduro, ο διάδοχός του, απολαμβάνει δημοτικότητα μόλις 24%.
Τον Δεκέμβριο του 2015 οι Βενεζουέλοι εξέλεξαν ένα κοινοβούλιο στο οποίο κυριάρχησε η αντιπολίτευση.
Η απάντηση του κ. Maduro ήταν να προσκολληθεί πιο δυναμικά στην εξουσία.
Η εκλογική επιτροπή, που ελέγχεται από το καθεστώς, έχει αποκλείσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για να τον απομακρύνει.
Το ανώτατο δικαστήριο, επανδρωμένο από κυβερνητικούς αξιωματούχους, έχει αποκλείσει σχεδόν όλα τα πράγματα που προσπάθησε να κάνει η εθνική συνέλευση.
Στις 15 Ιανουαρίου, ο κ. Maduro εξέδωσε τη δική του ετήσια αναφορά για την κατάσταση του έθνους όχι στον νομοθέτη, όπως απαιτεί το Σύνταγμα, αλλά ενώπιον του δικαστηρίου.
Το καθεστώς λέει ότι θέλει διάλογο με την αντιπολίτευση, αλλά δεν έχει κάνει τίποτα για να την επιτρέψει.
Ο πρόσφατος διορισμός ενός νέου αντιπροέδρου από τον κ. Maduro υποδεικνύει ότι το καθεστώς απομακρύνεται από τον διάλογο και τις μεταρρυθμίσεις.
Αντικατέστησε τον Aristóbulo Istúriz, ένα μέτριο από τα πρότυπα "chavista¨, με τον Tareck El Aissami, έναν σκληροπυρηνικό.
Μια από τις πρώτες πράξεις του κ. El Aissami ήταν να ανακοινώσει τη σύλληψη του Gilber Caro, αντιπολιτευόμενου πολιτικού.
Ο κ. Maduro φαίνεται να κάνει δύο στοιχήματα.
Το πρώτο είναι σε αταξία μεταξύ της αντιπολίτευσης.
Οι διαιρέσεις της συμμαχίας Δημοκρατικής Ενότητας, μιας ομάδας πολλών κομμάτων, διευρύνουν τις προσπάθειές τους να νικήσουν το chavismo falter.
Η δεύτερη ελπίδα του κ. Maduro είναι ότι οι τιμές του πετρελαίου θα ανακάμψουν.
Έχουν ήδη ανακάμψει από 21 δολάρια το βαρέλι το 2016 σε 45 δολάρια.
Όμως, η πετρελαϊκή PDVSA έχει αντιμετωπιστεί τόσο άσχημα και χάνει από την επένδυση ότι θα αγωνιστεί για να αποκομίσει τα οφέλη.
Η παραγωγή μειώθηκε κατά 10% από το 2016 και καμία αύξηση δεν είναι πιθανή το 2017.
Τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Βενεζουέλας έχουν μειωθεί σε λιγότερο από 11 δισ. δολάρια.
Ο κ. Maduro υποσχέθηκε ότι το 2017 θα είναι το "πρώτο έτος της νέας ιστορίας της οικονομίας της Βενεζουέλας".
Αυτό δεν θα μειώσει τις ουρές διαβατηρίων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών