γράφει : Σοφία Ζαφείρη
Ο Dijsselbloem κλήθηκε να θυμηθεί τις δυσκολότερες ημέρες που πέρασε σε αυτήν τη θέση
Μετά από πέντε χρόνια στην ηγεσία του Eurogroup, έφθασε η αποφράδα ημέρα της 4ης Δεκεμβρίου 2017, όπου ο Jeroen Dijsselbloem ολοκλήρωσε δύο θητείες και αποχώρησε από την κορυφή.
Με δεδομένα τα αποτελέσματα των ολλανδικών εκλογών πριν από μερικούς μήνες μάλλον βρίσκεται ένα βήμα πριν εγκαταλείψει και την ενεργό, πολιτική δράση, αλλά το πιθανότερο είναι ότι αυτό το ενδεχόμενο δεν θα προκαλέσει βαθειά λύπη σε τόσους πολλούς.
Στην τελευταία του, λοιπόν, συνέντευξη Τύπου ως πρόεδρος του Eurogroup, όπως ήταν φυσικό ο Dijsselbloem κλήθηκε να θυμηθεί τις δυσκολότερες ημέρες που πέρασε σε αυτήν τη θέση, που για κάποιους πιθανώς να έμοιαζε και με ηλεκτρική καρέκλα.
Άλλωστε ο συμπαθής (ή αντιπαθής, όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας) Ολλανδός βρέθηκε στην κορυφή του Eurogroup σε μία από τις δυσκολότερες περιόδους της Ευρωζώνης.
Και όπως, μάλλον, ήταν αναμενόμενο οι δύο από τις τρεις… πληγές του Jeroen είχαν ελληνικό άρωμα.
Η πρώτη, όπως μας εξομολογήθηκε, αφορούσε την περίπτωση της Κύπρου και τις δύσκολες αποφάσεις που κλήθηκε να πάρει.
Τις οποίες χαρακτήρισε ορθές, κρίνοντας –πάντα κατά την άποψή του- από το αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από την έξοδο της Κύπρου από το πρόγραμμα στήριξης και την καλή πορεία της οικονομίας της.
Βέβαια ο Ολλανδός ξέχασε να προσθέσει ότι η περίπτωση της Κύπρου ήταν η πρώτη που η Ευρωζώνη έδρασε απόλυτα τιμωρητικά.
Η πρώτη που η Γερμανία έδειξε ξεκάθαρα «ποιος είναι το αφεντικό» και ποιου οι αποφάσεις εκτελούνται χωρίς πολλές-πολλές αντιρρήσεις, ιδιαίτερα εάν επιθυμεί κάποιος διακαώς να παραμείνει μέλος του «όμορφου κόσμου, ηθικού, αγγελικά πλασμένου» που λέγεται Ευρωζώνη.
Η δεύτερη πληγή του Ολλανδού έχει αμιγώς ελληνικό χαρακτήρα και αφορά το καλοκαίρι του 2015.
Όταν, πάντα όπως μας είπε, η μεγάλη του αγωνία δεν ήταν άλλη από το να μη φύγει η Ελλάδα από το ευρώ. Γι’ αυτό πάλεψε σκληρά, ο Jeroen.
Για εμάς τους τεμπέληδες Νότιους που φάγαμε τα λεφτά σε ποτά και γυναίκες (και αυτά δικά του λόγια είναι, έστω και εάν μετά αναγκάστηκε ελαφρώς να τα μαζέψει).
Όπως είναι φυσικό και στην περίπτωση της Ελλάδα ο Ολλανδός δεν θέλησε να μας αποκαλύψει τις λεπτομέρειες.
Ούτε θέλησε να θυμηθεί τις ωμές παρεμβάσεις τόσο του ίδιου όσο και άλλων Ευρωπαίων αξιωματούχων σε θέματα αμιγώς ελληνικής κυριαρχίας, όπως το περίφημο δημοψήφισμα.
Η αλήθεια είναι τελικά ότι τον πληγώσαμε αρκετά εμείς οι Έλληνες τον πρόεδρο του Eurogroup.
Όπως, όμως, του έλεγαν οι εδώ του φίλοι κάποια εποχή: «Γερά, Jeroen και… καλός πολίτης»…
www.bankingnews.gr
Με δεδομένα τα αποτελέσματα των ολλανδικών εκλογών πριν από μερικούς μήνες μάλλον βρίσκεται ένα βήμα πριν εγκαταλείψει και την ενεργό, πολιτική δράση, αλλά το πιθανότερο είναι ότι αυτό το ενδεχόμενο δεν θα προκαλέσει βαθειά λύπη σε τόσους πολλούς.
Στην τελευταία του, λοιπόν, συνέντευξη Τύπου ως πρόεδρος του Eurogroup, όπως ήταν φυσικό ο Dijsselbloem κλήθηκε να θυμηθεί τις δυσκολότερες ημέρες που πέρασε σε αυτήν τη θέση, που για κάποιους πιθανώς να έμοιαζε και με ηλεκτρική καρέκλα.
Άλλωστε ο συμπαθής (ή αντιπαθής, όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας) Ολλανδός βρέθηκε στην κορυφή του Eurogroup σε μία από τις δυσκολότερες περιόδους της Ευρωζώνης.
Και όπως, μάλλον, ήταν αναμενόμενο οι δύο από τις τρεις… πληγές του Jeroen είχαν ελληνικό άρωμα.
Η πρώτη, όπως μας εξομολογήθηκε, αφορούσε την περίπτωση της Κύπρου και τις δύσκολες αποφάσεις που κλήθηκε να πάρει.
Τις οποίες χαρακτήρισε ορθές, κρίνοντας –πάντα κατά την άποψή του- από το αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από την έξοδο της Κύπρου από το πρόγραμμα στήριξης και την καλή πορεία της οικονομίας της.
Βέβαια ο Ολλανδός ξέχασε να προσθέσει ότι η περίπτωση της Κύπρου ήταν η πρώτη που η Ευρωζώνη έδρασε απόλυτα τιμωρητικά.
Η πρώτη που η Γερμανία έδειξε ξεκάθαρα «ποιος είναι το αφεντικό» και ποιου οι αποφάσεις εκτελούνται χωρίς πολλές-πολλές αντιρρήσεις, ιδιαίτερα εάν επιθυμεί κάποιος διακαώς να παραμείνει μέλος του «όμορφου κόσμου, ηθικού, αγγελικά πλασμένου» που λέγεται Ευρωζώνη.
Η δεύτερη πληγή του Ολλανδού έχει αμιγώς ελληνικό χαρακτήρα και αφορά το καλοκαίρι του 2015.
Όταν, πάντα όπως μας είπε, η μεγάλη του αγωνία δεν ήταν άλλη από το να μη φύγει η Ελλάδα από το ευρώ. Γι’ αυτό πάλεψε σκληρά, ο Jeroen.
Για εμάς τους τεμπέληδες Νότιους που φάγαμε τα λεφτά σε ποτά και γυναίκες (και αυτά δικά του λόγια είναι, έστω και εάν μετά αναγκάστηκε ελαφρώς να τα μαζέψει).
Όπως είναι φυσικό και στην περίπτωση της Ελλάδα ο Ολλανδός δεν θέλησε να μας αποκαλύψει τις λεπτομέρειες.
Ούτε θέλησε να θυμηθεί τις ωμές παρεμβάσεις τόσο του ίδιου όσο και άλλων Ευρωπαίων αξιωματούχων σε θέματα αμιγώς ελληνικής κυριαρχίας, όπως το περίφημο δημοψήφισμα.
Η αλήθεια είναι τελικά ότι τον πληγώσαμε αρκετά εμείς οι Έλληνες τον πρόεδρο του Eurogroup.
Όπως, όμως, του έλεγαν οι εδώ του φίλοι κάποια εποχή: «Γερά, Jeroen και… καλός πολίτης»…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών