Η πιστωτική επέκταση εμπεριέχει ευεργετικά οικονομικά αποτελέσματα, αλλά και προκλήσεις, σύμφωνα με το ΔΝΤ
Η πιστωτική επέκταση, μία «εθιστική πολιτική», λειτουργεί ευεργετικά στην ανάπτυξη της οικονομικής δραστηριότητας, ωστόσο ο μεγάλος όγκος χρέους επιφέρει στη συνέχεια κινδύνους και οικονομική επιβράδυνση, αναφέρει σε έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Όπως υπογραμμίζουν οι οικονομολόγοι του Δ.Ν.Τ., οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να γνωρίζουν πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να μπει ένα «στοπ» στην πιστωτική επέκταση, χωρίς να υπάρξει αρνητικός αντίκτυπος στην ανάπτυξη.
Η Κίνα γνώρισε τα τελευταία χρόνια μία τεράστια πιστωτική «έκρηξη».
Ενδεικτικά, στο τέλος του 2016, η συνολική χρηματοδότηση προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις υπερέβαινε το 200% του ΑΕΠ.
Το ποσοστό είναι το δεύτερο υψηλότερο παγκοσμίως, μετά το Χονγκ Κονγκ.
Πλέον όμως, οι κινεζικές αρχές έχουν αυστηροποιήσει τις πολιτικές τους.
Η σχετική έκθεση του Ταμείου διαπιστώνει πως η πιστωτική επέκταση ενίσχυσε πράγματι την αύξηση του κινεζικού ΑΕΠ.
Κατά την περίοδο 2001-2008, το ΑΕΠ της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου αυξήθηκε κατά 2% περισσότερο από τους φυσιολογικούς ρυθμούς (χωρίς την πιστωτ9ική επέκταση), όταν η πιστωτική επέκταση μεγεθύνθηκε 10%.
Μέχρι το 2010-2015, η επίδραση μειώθηκε, σχεδόν σε μηδενικό επίπεδο.
Αν και το εύρημα ενδέχεται να αποτελεί συνέπεια της παγκόσμιας ύφεσης την περίοδο 2007-2009, οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι οι νέες πιστώσεις κατανέμονται αναποτελεσματικά.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, επί του παρόντος, η πίστωση δεν μπορεί να στηρίξει αποτελεσματικά την περαιτέρω ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας, σημειώνει το Ταμείο.
Σε αντίθετο κλίμα, η έκθεση διαπιστώνει πως τα δημοσιονομικά κίνητρα αποτελούν το «εργαλείο» για περαιτέρω ενίσχυση της κινεζικής οικονομίας.
Ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής για τις δαπάνες στον προϋπολογισμό ανήλθε σε 1,4 κατά την περίοδο 2010-2015.
Με άλλα λόγια, το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 1,4%, για κάθε αύξηση 1% στις δημοσιονομικές δαπάνες.
www.bankingnews.gr
Όπως υπογραμμίζουν οι οικονομολόγοι του Δ.Ν.Τ., οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να γνωρίζουν πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να μπει ένα «στοπ» στην πιστωτική επέκταση, χωρίς να υπάρξει αρνητικός αντίκτυπος στην ανάπτυξη.
Η Κίνα γνώρισε τα τελευταία χρόνια μία τεράστια πιστωτική «έκρηξη».
Ενδεικτικά, στο τέλος του 2016, η συνολική χρηματοδότηση προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις υπερέβαινε το 200% του ΑΕΠ.
Το ποσοστό είναι το δεύτερο υψηλότερο παγκοσμίως, μετά το Χονγκ Κονγκ.
Πλέον όμως, οι κινεζικές αρχές έχουν αυστηροποιήσει τις πολιτικές τους.
Η σχετική έκθεση του Ταμείου διαπιστώνει πως η πιστωτική επέκταση ενίσχυσε πράγματι την αύξηση του κινεζικού ΑΕΠ.
Κατά την περίοδο 2001-2008, το ΑΕΠ της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου αυξήθηκε κατά 2% περισσότερο από τους φυσιολογικούς ρυθμούς (χωρίς την πιστωτ9ική επέκταση), όταν η πιστωτική επέκταση μεγεθύνθηκε 10%.
Μέχρι το 2010-2015, η επίδραση μειώθηκε, σχεδόν σε μηδενικό επίπεδο.
Αν και το εύρημα ενδέχεται να αποτελεί συνέπεια της παγκόσμιας ύφεσης την περίοδο 2007-2009, οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι οι νέες πιστώσεις κατανέμονται αναποτελεσματικά.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, επί του παρόντος, η πίστωση δεν μπορεί να στηρίξει αποτελεσματικά την περαιτέρω ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας, σημειώνει το Ταμείο.
Σε αντίθετο κλίμα, η έκθεση διαπιστώνει πως τα δημοσιονομικά κίνητρα αποτελούν το «εργαλείο» για περαιτέρω ενίσχυση της κινεζικής οικονομίας.
Ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής για τις δαπάνες στον προϋπολογισμό ανήλθε σε 1,4 κατά την περίοδο 2010-2015.
Με άλλα λόγια, το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 1,4%, για κάθε αύξηση 1% στις δημοσιονομικές δαπάνες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών