Ο καναδικός οίκος DBRS επιβεβαιώνει τις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας για την Ιταλία
Σε επιβεβαίωση των αξιολογήσεων «BBB (high)» και «R-1 (low)» για τη μακροπρόθεσμη και βραχυπρόθεσμη -αντίστοιχα- πιστοληπτική ικανότητα της Ιταλίας προχώρησε ο καναδικός οίκος DBRS, διατηρώντας σε σταθερές τις προοπτικές (trend).
Το σταθερό trend αντικατοπτρίζει την άποψη του DBRS ότι ο συνδυασμός της συνεχιζόμενης προόδου στη δημοσιονομική εξυγίανση και την οικονομική ανάκαμψη, αντισταθμίζει τις προκλήσεις που απορρέουν από το υψηλό δημόσιο χρέος, το υψηλό επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων και την πολιτική αβεβαιότητα.
Η ιταλική οικονομία εκτιμάται θα αναπτυχθεί κατά 1,5% το 2017, ο υψηλότερος ρυθμός από το 2010, με την επίδοση να διατηρείται το 2018.
Οι αξιολογήσεις βασίζονται στη μεγάλη και διαφοροποιημένη οικονομία, έναν ισχυρό ιδιωτικό τομέα, μία βελτιωμένη εξωτερική θέση και ένα καλά χρηματοδοτούμενο συνταξιοδοτικό σύστημα, επισημαίνεται.
Ωστόσο, ο υψηλός δείκτης δημόσιου χρέους και η χαμηλή διαρθρωτική οικονομική ανάπτυξη καθιστούν τη χώρα ευάλωτη σε κρίσεις.
Το επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων, παρά τη σημαντική πτώση τους τελευταίους μήνες, παραμένει πολύ υψηλό, επηρεάζοντας την ικανότητα του τραπεζικού τομέα να ενεργεί ως ενδιάμεσος χρηματοπιστωτικός φορέας για την υποστήριξη της οικονομίας.
Επιπλέον, μετά την απόρριψη της συνταγματικής μεταρρύθμισης στο δημοψήφισμα τον Δεκέμβριο του 2016, η πολιτική αβεβαιότητα αυξήθηκε, αν και η νέα κυβέρνηση, μετά την αναχώρηση του πρώην πρωθυπουργού Matteo Renzi, σημείωσε κάποια πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της έγκρισης του νόμου περί ανταγωνισμού και του νέου εκλογικού νόμου.
Κατά την άποψη του DBRS, το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών είναι απίθανο να παράσχει έναν σαφή νικητή.
Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα θα προκύψει ένας μεγάλος συνασπισμός που θα αποτελείται από παραδοσιακά κόμματα από διαφορετικά μπλοκ, ίσως με την έμμεση ή άμεση υποστήριξη από μικρά κόμματα.
Το έλλειμμα του προϋπολογισμού διατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια σε πτωτική τάση και υπολογίζεται σε 2,1% του ΑΕΠ το 2017, από 0,9% του ΑΕΠ από το 2014.
Αναφορικά με το 2018, αν και η κυβέρνηση αναμένει περαιτέρω μείωση του ελλείμματος στο 1,6% του ΑΕΠ, η DBRS αναμένει μικρότερη μείωση, στο 1,8%.
Παρά το συνετό δημοσιονομικό προσανατολισμό της Ιταλίας τα τελευταία χρόνια, το δημόσιο χρέος (132% του ΑΕΠ το 2016) παραμένει πολύ υψηλό και μειώνει τον δημοσιονομικό χώρο.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι το δημόσιο χρέος προς το ΑΕΠ αυξήθηκε αμελητέα στο 132,1% του ΑΕΠ το 2017.
Μεσοπρόθεσμα, ο οίκος αναμένει ο δείκτης να μειωθεί στο 128,8% το 2019.
Η κατάσταση στον τραπεζικό κλάδο βελτιώθηκε το 2017, χάρη στη βελτίωση του κεφαλαίου, τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και των πράξεων αναδιάρθρωσης.
Επιπλέον, ο συστημικός κίνδυνος υποχώρησε μετά την επιτυχή αύξηση κεφαλαίου της UniCredit, την κυβερνητική στήριξη στην προληπτική ανακεφαλαιοποίηση της Banca Monte dei Paschi di Siena και την τακτική εκκαθάριση των Banca Popolare di Vicenza και Veneto Banca.
Παρόλα αυτά, οι ιταλικές τράπεζες ταλανίζονται από το υψηλό ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων (περίπου 14% στα τέλη Σεπτεμβρίου 2017), τη χαμηλή κερδοφορία στο πλαίσιο των χαμηλών επιτοκίων, καθώς και τη συρρίκνωση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος.
Αυτές οι προκλήσεις περιορίζουν την ικανότητα των τραπεζών να παρέχουν πίστωση, περιορίζοντας την ανοδική πορεία των οικονομικών προοπτικών.
Αντίθετα, ο ισολογισμός του ιδιωτικού τομέα είναι υγιής, με το συνολικό χρέος στο 113,6% του ΑΕΠ το 2016, ένα από τα χαμηλότερα μεταξύ των προηγμένων χωρών, γεγονός που μετριάζει τον κίνδυνο χρηματοπιστωτικής αστάθειας, αναφέρει ο οίκος.
www.bankingnews.gr
Το σταθερό trend αντικατοπτρίζει την άποψη του DBRS ότι ο συνδυασμός της συνεχιζόμενης προόδου στη δημοσιονομική εξυγίανση και την οικονομική ανάκαμψη, αντισταθμίζει τις προκλήσεις που απορρέουν από το υψηλό δημόσιο χρέος, το υψηλό επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων και την πολιτική αβεβαιότητα.
Η ιταλική οικονομία εκτιμάται θα αναπτυχθεί κατά 1,5% το 2017, ο υψηλότερος ρυθμός από το 2010, με την επίδοση να διατηρείται το 2018.
Οι αξιολογήσεις βασίζονται στη μεγάλη και διαφοροποιημένη οικονομία, έναν ισχυρό ιδιωτικό τομέα, μία βελτιωμένη εξωτερική θέση και ένα καλά χρηματοδοτούμενο συνταξιοδοτικό σύστημα, επισημαίνεται.
Ωστόσο, ο υψηλός δείκτης δημόσιου χρέους και η χαμηλή διαρθρωτική οικονομική ανάπτυξη καθιστούν τη χώρα ευάλωτη σε κρίσεις.
Το επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων, παρά τη σημαντική πτώση τους τελευταίους μήνες, παραμένει πολύ υψηλό, επηρεάζοντας την ικανότητα του τραπεζικού τομέα να ενεργεί ως ενδιάμεσος χρηματοπιστωτικός φορέας για την υποστήριξη της οικονομίας.
Επιπλέον, μετά την απόρριψη της συνταγματικής μεταρρύθμισης στο δημοψήφισμα τον Δεκέμβριο του 2016, η πολιτική αβεβαιότητα αυξήθηκε, αν και η νέα κυβέρνηση, μετά την αναχώρηση του πρώην πρωθυπουργού Matteo Renzi, σημείωσε κάποια πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της έγκρισης του νόμου περί ανταγωνισμού και του νέου εκλογικού νόμου.
Κατά την άποψη του DBRS, το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών είναι απίθανο να παράσχει έναν σαφή νικητή.
Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα θα προκύψει ένας μεγάλος συνασπισμός που θα αποτελείται από παραδοσιακά κόμματα από διαφορετικά μπλοκ, ίσως με την έμμεση ή άμεση υποστήριξη από μικρά κόμματα.
Το έλλειμμα του προϋπολογισμού διατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια σε πτωτική τάση και υπολογίζεται σε 2,1% του ΑΕΠ το 2017, από 0,9% του ΑΕΠ από το 2014.
Αναφορικά με το 2018, αν και η κυβέρνηση αναμένει περαιτέρω μείωση του ελλείμματος στο 1,6% του ΑΕΠ, η DBRS αναμένει μικρότερη μείωση, στο 1,8%.
Παρά το συνετό δημοσιονομικό προσανατολισμό της Ιταλίας τα τελευταία χρόνια, το δημόσιο χρέος (132% του ΑΕΠ το 2016) παραμένει πολύ υψηλό και μειώνει τον δημοσιονομικό χώρο.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι το δημόσιο χρέος προς το ΑΕΠ αυξήθηκε αμελητέα στο 132,1% του ΑΕΠ το 2017.
Μεσοπρόθεσμα, ο οίκος αναμένει ο δείκτης να μειωθεί στο 128,8% το 2019.
Η κατάσταση στον τραπεζικό κλάδο βελτιώθηκε το 2017, χάρη στη βελτίωση του κεφαλαίου, τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και των πράξεων αναδιάρθρωσης.
Επιπλέον, ο συστημικός κίνδυνος υποχώρησε μετά την επιτυχή αύξηση κεφαλαίου της UniCredit, την κυβερνητική στήριξη στην προληπτική ανακεφαλαιοποίηση της Banca Monte dei Paschi di Siena και την τακτική εκκαθάριση των Banca Popolare di Vicenza και Veneto Banca.
Παρόλα αυτά, οι ιταλικές τράπεζες ταλανίζονται από το υψηλό ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων (περίπου 14% στα τέλη Σεπτεμβρίου 2017), τη χαμηλή κερδοφορία στο πλαίσιο των χαμηλών επιτοκίων, καθώς και τη συρρίκνωση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος.
Αυτές οι προκλήσεις περιορίζουν την ικανότητα των τραπεζών να παρέχουν πίστωση, περιορίζοντας την ανοδική πορεία των οικονομικών προοπτικών.
Αντίθετα, ο ισολογισμός του ιδιωτικού τομέα είναι υγιής, με το συνολικό χρέος στο 113,6% του ΑΕΠ το 2016, ένα από τα χαμηλότερα μεταξύ των προηγμένων χωρών, γεγονός που μετριάζει τον κίνδυνο χρηματοπιστωτικής αστάθειας, αναφέρει ο οίκος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών