Το ΔΝΤ παρουσιάζει τις πολιτικές με τις οποίες προσπαθεί να συρρικνώσει την εισοδηματική ανισότητα
Η αντιμετώπιση της οικονομικής ανισότητας δεν αποτελεί μόνο μια ηθική υποχρέωση, αλλά κρίνεται απαραίτητη για τη διατήρηση της ανάπτυξης, σχολιάζει σε σημείωμά του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), επισημαίνοντας πως η παγκόσμια εισοδηματική ανισότητα μειώθηκε τα τελευταία χρόνια, με το δείκτη «Gini» -ένα στατιστικό μέτρο κατανομής του εισοδήματος με μηδενική τιμή που υποδεικνύει την τέλεια ισότητα- να μειώνεται, από 68 το 1988, σε 62 το 2013, ως απόρροιας της σχετικά ισχυρής ανάπτυξης πολλών αναδυόμενων και αναπτυσσόμενων οικονομιών, ιδιαίτερα στην Κίνα και την Ινδία. Ωστόσο, η ανισότητα έχει αυξηθεί σε πολλές χώρες, μεταξύ άλλων σε πολλές ανεπτυγμένες οικονομίες.
Το 2015, στο πλαίσιο της δέσμευσής του να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της 2030 για την αειφόρο ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών και να βοηθήσει τις χώρες να επιτύχουν ισχυρή, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομική ανάπτυξη, το ΔΝΤ υποσχέθηκε να προχωρήσει περαιτέρω την ανάλυσή του σε θέματα ανισότητας και να χρησιμοποιήσει αυτό το έργο για την ανάπτυξη συμβουλές πολιτικής, επισημαίνεται στο σημείωμα.
Έκτοτε, το ΔΝΤ διεξήγαγε δύο κύματα πιλοτικών μελετών σχετικά με θέματα ανισότητας σε 27 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Ένα τρίτο κύμα από άλλες 16 χώρες βρίσκεται σε εξέλιξη.
Οι πέντε τρόποι με τους οποίους το ΔΝΤ βοηθά τις χώρες να αξιολογήσουν και να προσαρμόσουν τις πολιτικές τους, είναι οι εξής:
-Βαθμονόμηση των φορολογικών πολιτικών.
Ως κύριος μηχανισμός για την ανακατανομή του εισοδήματος, η κυβέρνηση μπορεί να εφαρμόσει δημοσιονομικές πολιτικές για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ανισότητας. Πρόσφατες εργασίες στην Κόστα Ρίκα, τη Γουατεμάλα, την Ονδούρα και το Τόγκο επικεντρώθηκαν σε συναφή θέματα.
Ο δημοσιονομικός έλεγχος του 2017 επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις μπορούν να χρησιμοποιήσουν πολιτικές φορολογίας και μεταφοράς, καθώς και πολιτικές εκπαίδευσης και υγείας, για την αντιμετώπιση των ανησυχιών σχετικά με την ανισότητα.
-Προστασία των κοινωνικών δαπανών και αύξηση της αποτελεσματικότητάς τους.
Η ανακατανομή των πόρων από τα αναποτελεσματικά προγράμματα δαπανών, όπως για τις επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων, στα αποτελεσματικά προγράμματα κοινωνικών δαπανών, όπως οι μεταφορές μετρητών, μπορεί να ενισχύσει την κοινωνική βοήθεια και να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων που συνδέονται ορισμένες φορές με τις απαραίτητες οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Στη Βραζιλία, μια μελέτη της περιφερειακής ανισότητας από το ΔΝΤ κατέγραψε τη θετική συμβολή των πολιτικών αναδιανομής, δηλαδή του προγράμματος «Bolsa Família», στη μείωση της ανισότητας. Στο Πακιστάν, οι συστάσεις του ΔΝΤ περιελάμβαναν αυξανόμενες δαπάνες για την ασφάλεια και ενοποίησαν μερικά από τα μικρότερα, λιγότερο αποτελεσματικά προγράμματα δικτύων ασφαλείας στο καλώς εκτελούμενο πρόγραμμα υποστήριξης εισοδήματος «Benazir».
-Εξισορρόπηση των πολιτικών για την αγορά εργασίας.
Οι εργασίες του προσωπικού του ΔΝΤ αποκαλύπτουν πώς οι διαφορές μεταξύ των επίσημων και άτυπων εργαζομένων στην Κολομβία, των εθνικών και θρησκευτικών κοινοτήτων στο Ισραήλ, των περιφερειών της Βραζιλίας και της Σλοβακίας και μεταξύ των εργαζομένων στις Ηνωμένες Πολιτείες συμβάλλουν όλες στις εισοδηματικές ανισότητες. Στην Πολωνία, το προσωπικό του ΔΝΤ τάχθηκε υπέρ πολιτικών που υποστηρίζουν τη διαρθρωτική μετατροπή στις λιγότερο ανεπτυγμένες ανατολικές περιφέρειες για τη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων και την προώθηση της ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς. Μια περαιτέρω μελέτη το 2015 επικεντρώθηκε στη σχέση μεταξύ των θεσμών της αγοράς εργασίας και της κατανομής των εισοδημάτων στις προηγμένες οικονομίες.
-Διαχείριση Εμπορευμάτων.
Οι χαμηλότερες τιμές των βασικών προϊόντων απειλούν να αντιστρέψουν τις μειώσεις στην ανισότητα και τη φτώχεια στη Βολιβία, μετά από μια περίοδο αυξημένων δημόσιων δαπανών που χρηματοδοτήθηκαν από την τελευταία άνθηση του εμπορίου.
Το ΔΝΤ ανέπτυξε ένα μοντέλο για να βοηθήσει τις αρχές να αναλύσουν τις κινητήριες δυνάμεις πίσω από τη μείωση της ανισότητας και της φτώχειας και να καθορίσουν ποιες πολιτικές θα βοηθούσαν καλύτερα να διατηρήσουν αυτά τα κέρδη, ενώ θα διεξήγαγαν την απαραίτητη δημοσιονομική εξυγίανση.
-Προώθηση της οικονομικής ένταξης.
Η περιορισμένη πρόσβαση στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες στις αγροτικές περιοχές της Αιθιοπίας και της Μυανμάρ αύξησε τα ζητήματα της ανισότητας μετά τις μεταρρυθμίσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα.
Μια πρόσφατη μελέτη του ΔΝΤ εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο οι χώρες μπορούν να αναπτύξουν συμπληρωματικές πολιτικές για να αντισταθμίσουν οποιεσδήποτε δυσμενείς συνέπειες για την ανισότητα μεταρρυθμίσεων υπέρ των αναπτυσσόμενων χωρών χαμηλού εισοδήματος, καταλήγει το Ταμείο.
www.bankingnews.gr
Το 2015, στο πλαίσιο της δέσμευσής του να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της 2030 για την αειφόρο ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών και να βοηθήσει τις χώρες να επιτύχουν ισχυρή, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομική ανάπτυξη, το ΔΝΤ υποσχέθηκε να προχωρήσει περαιτέρω την ανάλυσή του σε θέματα ανισότητας και να χρησιμοποιήσει αυτό το έργο για την ανάπτυξη συμβουλές πολιτικής, επισημαίνεται στο σημείωμα.
Έκτοτε, το ΔΝΤ διεξήγαγε δύο κύματα πιλοτικών μελετών σχετικά με θέματα ανισότητας σε 27 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Ένα τρίτο κύμα από άλλες 16 χώρες βρίσκεται σε εξέλιξη.
Οι πέντε τρόποι με τους οποίους το ΔΝΤ βοηθά τις χώρες να αξιολογήσουν και να προσαρμόσουν τις πολιτικές τους, είναι οι εξής:
-Βαθμονόμηση των φορολογικών πολιτικών.
Ως κύριος μηχανισμός για την ανακατανομή του εισοδήματος, η κυβέρνηση μπορεί να εφαρμόσει δημοσιονομικές πολιτικές για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ανισότητας. Πρόσφατες εργασίες στην Κόστα Ρίκα, τη Γουατεμάλα, την Ονδούρα και το Τόγκο επικεντρώθηκαν σε συναφή θέματα.
Ο δημοσιονομικός έλεγχος του 2017 επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις μπορούν να χρησιμοποιήσουν πολιτικές φορολογίας και μεταφοράς, καθώς και πολιτικές εκπαίδευσης και υγείας, για την αντιμετώπιση των ανησυχιών σχετικά με την ανισότητα.
-Προστασία των κοινωνικών δαπανών και αύξηση της αποτελεσματικότητάς τους.
Η ανακατανομή των πόρων από τα αναποτελεσματικά προγράμματα δαπανών, όπως για τις επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων, στα αποτελεσματικά προγράμματα κοινωνικών δαπανών, όπως οι μεταφορές μετρητών, μπορεί να ενισχύσει την κοινωνική βοήθεια και να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων που συνδέονται ορισμένες φορές με τις απαραίτητες οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Στη Βραζιλία, μια μελέτη της περιφερειακής ανισότητας από το ΔΝΤ κατέγραψε τη θετική συμβολή των πολιτικών αναδιανομής, δηλαδή του προγράμματος «Bolsa Família», στη μείωση της ανισότητας. Στο Πακιστάν, οι συστάσεις του ΔΝΤ περιελάμβαναν αυξανόμενες δαπάνες για την ασφάλεια και ενοποίησαν μερικά από τα μικρότερα, λιγότερο αποτελεσματικά προγράμματα δικτύων ασφαλείας στο καλώς εκτελούμενο πρόγραμμα υποστήριξης εισοδήματος «Benazir».
-Εξισορρόπηση των πολιτικών για την αγορά εργασίας.
Οι εργασίες του προσωπικού του ΔΝΤ αποκαλύπτουν πώς οι διαφορές μεταξύ των επίσημων και άτυπων εργαζομένων στην Κολομβία, των εθνικών και θρησκευτικών κοινοτήτων στο Ισραήλ, των περιφερειών της Βραζιλίας και της Σλοβακίας και μεταξύ των εργαζομένων στις Ηνωμένες Πολιτείες συμβάλλουν όλες στις εισοδηματικές ανισότητες. Στην Πολωνία, το προσωπικό του ΔΝΤ τάχθηκε υπέρ πολιτικών που υποστηρίζουν τη διαρθρωτική μετατροπή στις λιγότερο ανεπτυγμένες ανατολικές περιφέρειες για τη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων και την προώθηση της ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς. Μια περαιτέρω μελέτη το 2015 επικεντρώθηκε στη σχέση μεταξύ των θεσμών της αγοράς εργασίας και της κατανομής των εισοδημάτων στις προηγμένες οικονομίες.
-Διαχείριση Εμπορευμάτων.
Οι χαμηλότερες τιμές των βασικών προϊόντων απειλούν να αντιστρέψουν τις μειώσεις στην ανισότητα και τη φτώχεια στη Βολιβία, μετά από μια περίοδο αυξημένων δημόσιων δαπανών που χρηματοδοτήθηκαν από την τελευταία άνθηση του εμπορίου.
Το ΔΝΤ ανέπτυξε ένα μοντέλο για να βοηθήσει τις αρχές να αναλύσουν τις κινητήριες δυνάμεις πίσω από τη μείωση της ανισότητας και της φτώχειας και να καθορίσουν ποιες πολιτικές θα βοηθούσαν καλύτερα να διατηρήσουν αυτά τα κέρδη, ενώ θα διεξήγαγαν την απαραίτητη δημοσιονομική εξυγίανση.
-Προώθηση της οικονομικής ένταξης.
Η περιορισμένη πρόσβαση στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες στις αγροτικές περιοχές της Αιθιοπίας και της Μυανμάρ αύξησε τα ζητήματα της ανισότητας μετά τις μεταρρυθμίσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα.
Μια πρόσφατη μελέτη του ΔΝΤ εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο οι χώρες μπορούν να αναπτύξουν συμπληρωματικές πολιτικές για να αντισταθμίσουν οποιεσδήποτε δυσμενείς συνέπειες για την ανισότητα μεταρρυθμίσεων υπέρ των αναπτυσσόμενων χωρών χαμηλού εισοδήματος, καταλήγει το Ταμείο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών