Οι ολοένα αυξανόμενες απειλές από τη Β. Κορέα αναζητούν πρωτότυπες λύσεις.
Οι ΗΠΑ βρίσκονται αντιμέτωπες με μια άνευ προηγουμένου βαλλιστική απειλή, που προέρχεται από βλήματα όπως το ρωσικό Iskander-M, το κινέζικο DF-21 και το βορειοκορεάτικο Nodong κτλ. Πρόκειται για βλήματα μικρού και μέσου βεληνεκούς, με εξαιρετικά υψηλές επιδόσεις.
Οι ΗΠΑ έχουν στο οπλοστάσιό τους τα αντιβαλλιστικά συστήματα THAAD και Patriot, ωστόσο η διασπορά της νέας απειλής, φαίνεται πως θα αναγκάσει τους Αμερικανούς στην υιοθέτηση ενός νέου βλήματος πυροβόλου (Hyper Velocity Projectile – HVP), που θα μπορεί να εκτοξευτεί από τα συμβατικά πυροβόλα του στρατού και του ναυτικού και θα μπορεί να καταρρίψει εισερχόμενους στόχους.
Το πρόβλημα των Αμερικανών με την αντιβαλλιστική τους άμυνα, είναι πως κάθε βλήμα αναχαίτισης μπορεί να κοστίζει ως τρία εκατομμύρια δολάρια, κόστος που ενδέχεται να υπερβαίνει αυτό του στόχου. Σε κάποιες περιπτώσεις, επιβάλλεται η εκτόξευση περισσοτέρων του ενός βλημάτων (βλέπε Σαουδική Αραβία), για να αυξηθούν οι πιθανότητες αναχαίτισης. Αντιθέτως, ένα βλήμα Hyper Velocity Projectile, κοστίζει περί τα 83.000 δολάρια, γεγονός που επιτρέπει μαζικές εκτοξεύσεις από πυροβόλα όπως το M-109 Paladin και M 777, των 155mm.
Οι δοκιμές αναμένεται να ξεκινήσουν σύντομα, με το νέο βλήμα να πετυχαίνει ταχύτητες της τάξεως των 5.600 μιλίων την ώρα. Το ίδιο βλήμα, ίσως υιοθετηθεί και από τα υπερσύγχρονα αντιτορπιλικά Zumwalt, τα οποία μετά την απόρριψη του ικανότατου αλλά πανάκριβου LRLAP, παραμένει εν μέρη «άσφαιρο».
Υπάρχουν όμως μερικά προβλήματα στις ανωτέρω φιλοδοξίες του Πενταγώνου. Αρχικά, το HVP, είναι αρκετά υποδεέστερο του LRLAP, ενώ η χρήση του ως μέσο αναχαίτισης, θα απαιτεί την εκτόξευση μεγάλου αριθμού βλημάτων κατά του εισερχόμενου στόχου.
Εδώ βέβαια πρέπει να επισημάνουμε πως το HVP που θα προορίζεται για εναέριους στόχους, θα ενσωματώνει μια πλατφόρμα αισθητήρων και θα μπορεί να ελιχθεί, κάτι που το «απλό» HVP (εδάφους-εδάφους), δεν χρειάζεται, εξ ου και το χαμηλότερο κόστος (περί τα 25.000 δολάρια/βλήμα). Τα πυροβόλα του Ναυτικού είναι ήδη σε θέση να βάλλουν το HVP, ωστόσο αυτά του Στρατού, θα πρέπει να αναβαθμιστούν με μεγαλύτερες κάννες και λοιπές προσθήκες.
Άραγε όλα τα ανωτέρω θα είναι σε θέση να αναχαιτίσουν ένα βαλλιστικό βλήμα υψηλών επιδόσεων όπως ο Iskander-M, με ταχύτητες 2100–2600 m/s (Mach 6–7), δυνατότητα ελιγμών έως 30 G και πλατφόρμα ηλεκτρονικών αντιμέτρων; Σίγουρα το Πεντάγωνο έχει συνυπολογίσει αυτούς τους παράγοντες, αλλά η θεωρία από τη πράξη, διαφέρει αρκετά.
www.bankingnews.gr
Οι ΗΠΑ έχουν στο οπλοστάσιό τους τα αντιβαλλιστικά συστήματα THAAD και Patriot, ωστόσο η διασπορά της νέας απειλής, φαίνεται πως θα αναγκάσει τους Αμερικανούς στην υιοθέτηση ενός νέου βλήματος πυροβόλου (Hyper Velocity Projectile – HVP), που θα μπορεί να εκτοξευτεί από τα συμβατικά πυροβόλα του στρατού και του ναυτικού και θα μπορεί να καταρρίψει εισερχόμενους στόχους.
Το πρόβλημα των Αμερικανών με την αντιβαλλιστική τους άμυνα, είναι πως κάθε βλήμα αναχαίτισης μπορεί να κοστίζει ως τρία εκατομμύρια δολάρια, κόστος που ενδέχεται να υπερβαίνει αυτό του στόχου. Σε κάποιες περιπτώσεις, επιβάλλεται η εκτόξευση περισσοτέρων του ενός βλημάτων (βλέπε Σαουδική Αραβία), για να αυξηθούν οι πιθανότητες αναχαίτισης. Αντιθέτως, ένα βλήμα Hyper Velocity Projectile, κοστίζει περί τα 83.000 δολάρια, γεγονός που επιτρέπει μαζικές εκτοξεύσεις από πυροβόλα όπως το M-109 Paladin και M 777, των 155mm.
Οι δοκιμές αναμένεται να ξεκινήσουν σύντομα, με το νέο βλήμα να πετυχαίνει ταχύτητες της τάξεως των 5.600 μιλίων την ώρα. Το ίδιο βλήμα, ίσως υιοθετηθεί και από τα υπερσύγχρονα αντιτορπιλικά Zumwalt, τα οποία μετά την απόρριψη του ικανότατου αλλά πανάκριβου LRLAP, παραμένει εν μέρη «άσφαιρο».
Υπάρχουν όμως μερικά προβλήματα στις ανωτέρω φιλοδοξίες του Πενταγώνου. Αρχικά, το HVP, είναι αρκετά υποδεέστερο του LRLAP, ενώ η χρήση του ως μέσο αναχαίτισης, θα απαιτεί την εκτόξευση μεγάλου αριθμού βλημάτων κατά του εισερχόμενου στόχου.
Εδώ βέβαια πρέπει να επισημάνουμε πως το HVP που θα προορίζεται για εναέριους στόχους, θα ενσωματώνει μια πλατφόρμα αισθητήρων και θα μπορεί να ελιχθεί, κάτι που το «απλό» HVP (εδάφους-εδάφους), δεν χρειάζεται, εξ ου και το χαμηλότερο κόστος (περί τα 25.000 δολάρια/βλήμα). Τα πυροβόλα του Ναυτικού είναι ήδη σε θέση να βάλλουν το HVP, ωστόσο αυτά του Στρατού, θα πρέπει να αναβαθμιστούν με μεγαλύτερες κάννες και λοιπές προσθήκες.
Άραγε όλα τα ανωτέρω θα είναι σε θέση να αναχαιτίσουν ένα βαλλιστικό βλήμα υψηλών επιδόσεων όπως ο Iskander-M, με ταχύτητες 2100–2600 m/s (Mach 6–7), δυνατότητα ελιγμών έως 30 G και πλατφόρμα ηλεκτρονικών αντιμέτρων; Σίγουρα το Πεντάγωνο έχει συνυπολογίσει αυτούς τους παράγοντες, αλλά η θεωρία από τη πράξη, διαφέρει αρκετά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών