Το περιοδικό πολίτικο σχολιάζει την επικείμενη καθαρή έξοδο της Ελλάδας από τα Μνημόνια
Μία καθαρή έξοδος από τα Μνημόνια αποτελεί το σωστό «Grexit» για την Ελλάδα, αναφέρει χαρακτηριστικά σε δημοσίευμά του το περιοδικό Politico, διερωτούμενο ότι, πριν δύο χρόνια, «ποιος θα το πίστευε ότι το 2018 η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ασχολούταν όχι με το να πετάξει την Ελλάδα εκτός της Ευρωζώνης, αλλά με το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να βγει η χώρα από το πρόγραμμα διάσωσης».
Τοι περιοδικό σημειώνει πως, αν και ορισμένοι εκ των δανειστών δεν εμπιστεύονται την Ελλάδα στο να προχωρήσει μόνη της και επιθυμούν μάλλον να την κρατήσουν υπό αυστηρή εξωτερική επίβλεψη, αυτό θα ήταν πιθανώς αντιπαραγωγικό και μη διατηρήσιμο.
Σε ό,τι αφορά στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, το Politico σχολιάζει ότι «έχοντας προκαλέσει τόσο πόνο και τόσες θυσίες για να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα προσαρμογής, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν πίστεψε, οι καλύτερες πιθανότητες για την επιβίωσή του είναι να δείξει ότι η Ελλάδα μπορεί να στραφεί στα πόδια της ξανά.
Χρειάζεται να αποδείξει ότι κατάφερε να απαλλαγεί από τη μισητή τρόικα και το μνημόνιό τους».
Το περιοδικό αναφέρεται στην επίβλεψη από τους δανειστές τα τελευταία χρόνια, με την τρόικα να κατασκηνώνει στο Χίλτον, ελέγχοντας τα βιβλία των υπουργών και πιέζοντας την κυβέρνηση για περικοπές δαπανών, αντιμετωπιζόταν στην Ελλάδα με ταπείνωση.
«Για τους απλούς Έλληνες ο παράγων “νιώθω καλά”, δεν υπάρχει ακόμα στον ορίζοντα.
Η δημοσιονομική προσαρμογή επιτεύχθηκε κυρίως μέσω περικοπών, αυξήσεων στους φόρους και μέσω βελτίωσης στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό παρά μέσα από ιδιωτικοποιήσεις και μεταρρυθμίσεις που θα προσέλκυαν επενδυτές και θα απελευθέρωναν τους επιχειρηματίες, προστίθεται στο άρθρο.
H Ε.Κ.Τ. και το Δ.Ν.Τ. είναι δικαιολογημένα απρόθυμοι να επιτρέψουν στην Ελλάδα να κάνει και άλλα λάθη».
Το περιοδικό αναφέρει στη συνέχεια πως υπάρχουν ανησυχίες ότι Αθήνα θα ξεκινήσει κατευθείαν να ξηλώνει τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στις κοινωνικές δαπάνες που επέβαλαν οι δανειστές, στη μετα-μνημονιακή εποχή, ενώ, επίσης, υπάρχουν ακόμη ανησυχίες ότι πιθανή επίσπευση των εκλογών του 2019, σε συνδυασμό και με τις προεδρικές εκλογές του 2020, μπορεί να οδηγήσουν σε αλόγιστη δαπάνη και ίσως σε ένα κοινοβούλιο χωρίς απόλυτη πλειοψηφία, κάτι που φοβίζει τις αγορές.
To Politico πραγματοποιεί εκτενή αναφορά στις αντίρροπες δυνάμεις που έχουν εμφανιστεί στο εσωτερικό της Ε.Ε ως προς το βαθμό μεταμνημονιακής παρακολούθησης της Ελλάδας, καταλήγει όμως με την εκτίμηση ότι το στρατόπεδο που επιχειρεί να διατηρήσει τις «χειροπέδες» στην Αθήνα έχει εξασθενήσει κυρίως από τις αλλαγές του πολιτικού χάρτη στη Γερμανία:
«Ο Wolfgang Schäuble, ο επικεφαλής της εκστρατείας λιτότητας που προσπάθησε ανεπιτυχώς να πετάξει την Ελλάδα έξω από την ευρωζώνη το 2015, δεν είναι πλέον υπουργός Οικονομικών .
Και ο πιθανότερος διάδοχός του, ο Σοσιαλδημοκράτης Olaf Scholz, έχει υποστηρίξει ότι το Βερολίνο θα πρέπει να σταματήσει να υπαγορεύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες πως θα διοικούν τις οικονομίες τους.
Η Γερμανία και οι ομοϊδεάτες χώρες δεν ενδιαφέρονται για οποιαδήποτε συζήτηση για "περισσότερα χρήματα προς την Ελλάδα".
Ο ίδιος ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, προχώρησε στην υπόθεση της προληπτικής χρηματοδοτικής στήριξης, υποστηρίζοντας ότι θα εξασφαλίσει ομαλή πρόσβαση στη χρηματοδότηση αγοράς, χαμηλότερο κόστος δανεισμού των τραπεζών, ενδεχομένως να επιτρέψει στην Ε.Κ.Τ. να συμπεριλάβει ελληνικά ομόλογα στην τελική φάση το πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων και θα συμβάλει στην άρση των εναπομενόντων κεφαλαιακών ελέγχων που επιβλήθηκαν κατά την κρίση του 2015. (…)
Μια παρόμοια συζήτηση προηγήθηκε της αποχώρησης της Πορτογαλίας από την τριετή διάσωση Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ., το 2014.
Η Λισαβόνα απέρριψε την επιλογή μιας προληπτικής πίστωσης και επέστρεψε με επιτυχία στη χρηματοδότηση της αγοράς και στην οικονομική ανάπτυξη.
Η Ελλάδα είναι ασθενέστερη από την Πορτογαλία.
Αλλά και αυτή χρειάζεται μια ευκαιρία να καταγράψει τη δική της πορεία -με την πειθαρχία των χρηματοπιστωτικών αγορών και όχι της τρόικας ή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών», καταλήγει το δημοσίευμα.
www.bankingnews.gr
Τοι περιοδικό σημειώνει πως, αν και ορισμένοι εκ των δανειστών δεν εμπιστεύονται την Ελλάδα στο να προχωρήσει μόνη της και επιθυμούν μάλλον να την κρατήσουν υπό αυστηρή εξωτερική επίβλεψη, αυτό θα ήταν πιθανώς αντιπαραγωγικό και μη διατηρήσιμο.
Σε ό,τι αφορά στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, το Politico σχολιάζει ότι «έχοντας προκαλέσει τόσο πόνο και τόσες θυσίες για να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα προσαρμογής, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν πίστεψε, οι καλύτερες πιθανότητες για την επιβίωσή του είναι να δείξει ότι η Ελλάδα μπορεί να στραφεί στα πόδια της ξανά.
Χρειάζεται να αποδείξει ότι κατάφερε να απαλλαγεί από τη μισητή τρόικα και το μνημόνιό τους».
Το περιοδικό αναφέρεται στην επίβλεψη από τους δανειστές τα τελευταία χρόνια, με την τρόικα να κατασκηνώνει στο Χίλτον, ελέγχοντας τα βιβλία των υπουργών και πιέζοντας την κυβέρνηση για περικοπές δαπανών, αντιμετωπιζόταν στην Ελλάδα με ταπείνωση.
«Για τους απλούς Έλληνες ο παράγων “νιώθω καλά”, δεν υπάρχει ακόμα στον ορίζοντα.
Η δημοσιονομική προσαρμογή επιτεύχθηκε κυρίως μέσω περικοπών, αυξήσεων στους φόρους και μέσω βελτίωσης στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό παρά μέσα από ιδιωτικοποιήσεις και μεταρρυθμίσεις που θα προσέλκυαν επενδυτές και θα απελευθέρωναν τους επιχειρηματίες, προστίθεται στο άρθρο.
H Ε.Κ.Τ. και το Δ.Ν.Τ. είναι δικαιολογημένα απρόθυμοι να επιτρέψουν στην Ελλάδα να κάνει και άλλα λάθη».
Το περιοδικό αναφέρει στη συνέχεια πως υπάρχουν ανησυχίες ότι Αθήνα θα ξεκινήσει κατευθείαν να ξηλώνει τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στις κοινωνικές δαπάνες που επέβαλαν οι δανειστές, στη μετα-μνημονιακή εποχή, ενώ, επίσης, υπάρχουν ακόμη ανησυχίες ότι πιθανή επίσπευση των εκλογών του 2019, σε συνδυασμό και με τις προεδρικές εκλογές του 2020, μπορεί να οδηγήσουν σε αλόγιστη δαπάνη και ίσως σε ένα κοινοβούλιο χωρίς απόλυτη πλειοψηφία, κάτι που φοβίζει τις αγορές.
To Politico πραγματοποιεί εκτενή αναφορά στις αντίρροπες δυνάμεις που έχουν εμφανιστεί στο εσωτερικό της Ε.Ε ως προς το βαθμό μεταμνημονιακής παρακολούθησης της Ελλάδας, καταλήγει όμως με την εκτίμηση ότι το στρατόπεδο που επιχειρεί να διατηρήσει τις «χειροπέδες» στην Αθήνα έχει εξασθενήσει κυρίως από τις αλλαγές του πολιτικού χάρτη στη Γερμανία:
«Ο Wolfgang Schäuble, ο επικεφαλής της εκστρατείας λιτότητας που προσπάθησε ανεπιτυχώς να πετάξει την Ελλάδα έξω από την ευρωζώνη το 2015, δεν είναι πλέον υπουργός Οικονομικών .
Και ο πιθανότερος διάδοχός του, ο Σοσιαλδημοκράτης Olaf Scholz, έχει υποστηρίξει ότι το Βερολίνο θα πρέπει να σταματήσει να υπαγορεύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες πως θα διοικούν τις οικονομίες τους.
Η Γερμανία και οι ομοϊδεάτες χώρες δεν ενδιαφέρονται για οποιαδήποτε συζήτηση για "περισσότερα χρήματα προς την Ελλάδα".
Ο ίδιος ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, προχώρησε στην υπόθεση της προληπτικής χρηματοδοτικής στήριξης, υποστηρίζοντας ότι θα εξασφαλίσει ομαλή πρόσβαση στη χρηματοδότηση αγοράς, χαμηλότερο κόστος δανεισμού των τραπεζών, ενδεχομένως να επιτρέψει στην Ε.Κ.Τ. να συμπεριλάβει ελληνικά ομόλογα στην τελική φάση το πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων και θα συμβάλει στην άρση των εναπομενόντων κεφαλαιακών ελέγχων που επιβλήθηκαν κατά την κρίση του 2015. (…)
Μια παρόμοια συζήτηση προηγήθηκε της αποχώρησης της Πορτογαλίας από την τριετή διάσωση Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ., το 2014.
Η Λισαβόνα απέρριψε την επιλογή μιας προληπτικής πίστωσης και επέστρεψε με επιτυχία στη χρηματοδότηση της αγοράς και στην οικονομική ανάπτυξη.
Η Ελλάδα είναι ασθενέστερη από την Πορτογαλία.
Αλλά και αυτή χρειάζεται μια ευκαιρία να καταγράψει τη δική της πορεία -με την πειθαρχία των χρηματοπιστωτικών αγορών και όχι της τρόικας ή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών», καταλήγει το δημοσίευμα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών