Στην Ελλάδα βέβαια οι νόμοι σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν για να υπάρχουν και στο τέλος δεν εφαρμόζονται είτε δια των παρατάσεων είτε δια των τροποποιήσεων.
Μπορεί οι γιατροί να γύρισαν την πλάτη στο Υπουργείο Υγείας και να μην υπέβαλαν αιτήσεις συνεργασίας προκειμένου να θεσπιστεί ο οικογενειακός γιατρός και τελικά ένα από τα προαπαιτούμενα να μην έχει ικανοποιηθεί αλλά το ενδιαφέρον είναι ότι το σύστημα είχε φτιαχτεί έτσι ώστε και το δημόσιο να πληρώνει λίγα και οι γιατροί να παίρνουν περισσότερα και οι ασθενείς να πληρώνουν από την τσέπη τους όπως συμβαίνουν και σήμερα.
Ειδικότερα με 1600 ευρώ το μήνα ο Γενικός ιατρός ή παθολόγος έχει χρεώνεται με 2.250 άτομα και 24 ώρες την εβδομάδα.
Η υποχρέωσή του είναι να δέχεται τις ώρες εργασίας ένα ασθενή κάθε τέταρτο της ώρας.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι την εβδομάδα κατ’ ανώτατο όριο μπορεί να δεχτεί 96 ασθενείς και το μήνα 384 ασθενείς.
Η διαδικασία προβλέπει ραντεβού και η πιθανότητα να δημιουργηθεί λίστα αναμονής είναι ιδιαίτερα αυξημένη ειδικά στη χειμερινή περίοδο και με δεδομένο ότι στους 2.250 πολίτες θα υπάρχει και ένα ποσοστό χρονίως πασχόντων.
Σύμφωνα με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας το ποσοστό των χρονίων πασχόντων προσεγγίζει το 40% και εξ αυτών συντριπτικό ποσοστό λαμβάνει τακτική αγωγή.
Αυτό σημαίνει πρέπει στη χειρότερη των περιπτώσεων να πηγαίνουν κάθε εξάμηνο μια φορά στον ιατρό για συνταγογράφηση.
Δηλαδή στην καλύτερη των περιπτώσεων και με ομαλή κατανομή μόνο για τους χρονίως πάσχοντες στους 6 μήνες θα πρέπει να γίνουν 700 με 800 επισκέψεις δηλαδή πάνω από τους 96 ασθενείς ανά μήνα που προτείνει το Υπουργείο.
Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι θα δημιουργηθούν μεγάλες λίστες αναμονής στα ιατρεία καθώς δεν θα μπορεί να καλυφθεί η ζήτηση και οι ασφαλισμένοι εξ ανάγκης θα προσέρχονται εκτός ωραρίου ΕΟΠΥΥ στο ιατρό στον οποίο θα καταβάλλουν αμοιβή η οποία προσδιορίζεται με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς.
Βέβαια με βάση τα όσα προβλέπονται οι συμβάσεις θα είναι ετήσιες και θα μπορούν να ανανεωθούν μέχρι δύο φορές.
Στην Ελλάδα βέβαια οι νόμοι σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν για να υπάρχουν και στο τέλος δεν εφαρμόζονται είτε δια των παρατάσεων είτε δια των τροποποιήσεων.
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα με 1600 ευρώ το μήνα ο Γενικός ιατρός ή παθολόγος έχει χρεώνεται με 2.250 άτομα και 24 ώρες την εβδομάδα.
Η υποχρέωσή του είναι να δέχεται τις ώρες εργασίας ένα ασθενή κάθε τέταρτο της ώρας.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι την εβδομάδα κατ’ ανώτατο όριο μπορεί να δεχτεί 96 ασθενείς και το μήνα 384 ασθενείς.
Η διαδικασία προβλέπει ραντεβού και η πιθανότητα να δημιουργηθεί λίστα αναμονής είναι ιδιαίτερα αυξημένη ειδικά στη χειμερινή περίοδο και με δεδομένο ότι στους 2.250 πολίτες θα υπάρχει και ένα ποσοστό χρονίως πασχόντων.
Σύμφωνα με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας το ποσοστό των χρονίων πασχόντων προσεγγίζει το 40% και εξ αυτών συντριπτικό ποσοστό λαμβάνει τακτική αγωγή.
Αυτό σημαίνει πρέπει στη χειρότερη των περιπτώσεων να πηγαίνουν κάθε εξάμηνο μια φορά στον ιατρό για συνταγογράφηση.
Δηλαδή στην καλύτερη των περιπτώσεων και με ομαλή κατανομή μόνο για τους χρονίως πάσχοντες στους 6 μήνες θα πρέπει να γίνουν 700 με 800 επισκέψεις δηλαδή πάνω από τους 96 ασθενείς ανά μήνα που προτείνει το Υπουργείο.
Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι θα δημιουργηθούν μεγάλες λίστες αναμονής στα ιατρεία καθώς δεν θα μπορεί να καλυφθεί η ζήτηση και οι ασφαλισμένοι εξ ανάγκης θα προσέρχονται εκτός ωραρίου ΕΟΠΥΥ στο ιατρό στον οποίο θα καταβάλλουν αμοιβή η οποία προσδιορίζεται με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς.
Βέβαια με βάση τα όσα προβλέπονται οι συμβάσεις θα είναι ετήσιες και θα μπορούν να ανανεωθούν μέχρι δύο φορές.
Στην Ελλάδα βέβαια οι νόμοι σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν για να υπάρχουν και στο τέλος δεν εφαρμόζονται είτε δια των παρατάσεων είτε δια των τροποποιήσεων.
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών