Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Mises Institute: Το ισχυρό ευρώ «σύμμαχος» της ΕΕ αλλά «πονοκέφαλος» για την ΕΚΤ

Mises Institute: Το ισχυρό ευρώ «σύμμαχος» της ΕΕ αλλά «πονοκέφαλος» για την ΕΚΤ
Οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι Κεϋνσιανοί αναλυτές εκπλήσσονται όταν θεωρούν ότι οι οικονομίες δεν λειτουργούν όπως τα υπολογιστικά φύλλα Excel υποθέτουν
Τις τελευταίες εβδομάδες, το ευρώ βρίσκεται σε υψηλά τριών ετών σε σχέση με το δολάριο ΗΠΑ.
Και ο λόγος είναι ότι είναι απόρροια του ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εφαρμόζει την πιο επιθετική νομισματική πολιτική στον κόσμο μετά την Τράπεζα της Ιαπωνίας.
Ένα ισχυρό ευρώ όμως δεν αποτελεί πρόβλημα για οποιονδήποτε ευρωπαίο πολίτη.
Τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά διατηρούν μεγάλο μέρος του χρηματοοικονομικού τους πλούτου σε καταθέσεις.
Επιπλέον, ένα ισχυρό ευρώ περιορίζει τον πληθωρισμό σε εισαγόμενα προϊόντα, κυρίως ενέργεια και τρόφιμα, δημιουργώντας ένα σημαντικό πλούτο, τονίζει στη νέα ανάλυσή του το Mises Institute.
Αν κοιτάξουμε τον δείκτη βασικών εμπορευμάτων μεταξύ 6 Ιανουαρίου 2017 και 12 Ιανουαρίου 2018, μπορούμε να δούμε ότι έχει μειωθεί κατά περισσότερο από 12% σε ευρώ, ενώ είναι ελαφρώς υψηλότερο σε δολάρια ΗΠΑ.
Για τον μέσο ευρωπαίο πολίτη, ένα σταθερό ή ισχυρό ευρώ είναι μια ευλογία και ένας από τους βασικούς παράγοντες για την ανάκτηση του διαθέσιμου εισοδήματος τους, αναφέρει το ινστιτούτο.
Ένα ισχυρό ευρώ δεν είναι πρόβλημα ούτε για τις εξαγωγές.
Η Ισπανία, για παράδειγμα, αύξησε κατά 53% τη συμβολή των εξαγωγών στο ΑΕΠ την τελευταία πενταετία και οι εξαγωγές της Ευρωζώνης το 2017 σημείωσαν ρεκόρ, αυξανόμενες περισσότερο από το μέσο όρο του παγκόσμιου εμπορίου και με ρεκόρ εμπορικών συναλλαγών, το οποίο είναι ένας από τους αποφασιστικούς παράγοντες που εξηγούν τη δύναμη του ευρώ.
Αλλά ένα ισχυρό ευρώ είναι άσχημα νέα για τους κεντρικούς τραπεζίτες, τα χρεωμένα κράτη και τους ξεπερασμένους ή χαμηλής προστιθέμενης αξίας τομείς που χρειάζονται την κρυμμένη επιδότηση υποτίμησης.
Ένα ισχυρό ευρώ καταστρέφει τις προσδοκίες της ΕΚΤ σχετικά με τον πληθωρισμό, την αύξηση των εκτιμώμενων κερδών των τομέων χαμηλής παραγωγικότητας και θέτει σε κίνδυνο τη μείωση του χρέους των κρατών που δεν μπόρεσαν να μειώσουν αρκετά τα ελλείμματά τους.
Η νομισματική πολιτική της ΕΚΤ, με την οποία γίνεται "επίθεση" στους αποταμιευτές και τους αποτελεσματικούς τομείς για την επιδότηση των αναποτελεσματικών πολιτικών, δεν λειτουργεί σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο με ανοικτές οικονομίες.
Και, ειρωνικά, αυτό είναι καλό για τις ευρωπαϊκές οικογένειες, οι οποίες βλέπουν τον πλούτο τους στις καταθέσεις να ενισχύουν και το σταθερό διαθέσιμο εισόδημα, επειδή ο πληθωρισμός είναι χαμηλός.
Παρόλο που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διατηρεί εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια δεν είναι ικανή να υποτιμήσει το νόμισμα όπως θα ήθελε.
Έτσι οι αναλυτές της ΕΚΤ πρέπει να δουν το γιατί.
Η αμερικανική οικονομία επιταχύνει την ανάπτυξή της, οι πληθωριστικές προσδοκίες αυξάνονται, το εμπορικό έλλειμμα είναι το χαμηλότερο των τελευταίων δεκαετιών, με τη Federal Reserve να αυξάνει τα επιτόκια...
Και το δολάριο δεν ενισχύεται.
Η κύρια εξήγηση έγκειται στο εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας και της Ευρωζώνης.
Οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι είναι δύσκολο να υπάρξουν αυξανόμενα εμπορικά κέρδη με εξασθενημένα νομίσματα.
Ένα αδύναμο δολάριο, ενώ η αμερικανική οικονομία αναπτύσσεραι, σημαίνει μια ευκαιρία για την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ.
Μπορεί να αυξήσει τα επιτόκια και να ενισχύσει τις επιλογές μπροστά σε μια παγκόσμια επιβράδυνση χωρίς να ανησυχεί για το νόμισμά της.
Το πρόβλημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ότι εάν η ΕΚΤ συνεχίσει να προσπαθεί να δημιουργήσει πληθωρισμό με πολιτικές, δεν το καταφέρνει και δημιουργεί επίσης μεγαλύτερες ανισορροπίες.
Εάν προσπαθήσει να συγκρατήσει το ευρώ, θέτει την Ευρώπη σε ακόμη χειρότερους κινδύνους, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα μεσοπρόθεσμα.
Και αν η ΕΚΤ προσπαθήσει να περιορίσει τους αυξανόμενους κινδύνους, το ευρώ θα επανεκτιμηθεί.
Αυτό σημαίνει αντίο στις προσδοκίες για τον πληθωρισμό της ΕΚΤ.
Ένας άλλος παράγοντας είναι η Κίνα, η οποία προσπαθεί να ενισχύσει την παγκόσμια θέση της με την πώληση δολαρίων.
Αλλά η Κίνα αύξησε το χρέος της το 2017 περισσότερο από το ΑΕΠ του Ηνωμένου Βασιλείου και το εμπορικό πλεόνασμα της υποφέρει από ένα αδύναμο δολάριο και ένα τεχνητά υψηλό γιουάν.
Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι οι νομισματικοί πόλεμοι είναι άχρηστοι σε ανοιχτές οικονομίες.
Οι κεντρικοί προγραμματιστές και οι Κεϋνσιανοί αναλυτές εκπλήσσονται όταν θεωρούν ότι οι οικονομίες δεν λειτουργούν όπως τα υπολογιστικά φύλλα Excel υποθέτουν.
Οι αναμενόμενες συσχετίσεις και αιτίες αποτυγχάνουν.
Αλλά δεν αναγνωρίζουν τα δικά τους λάθη.
Δεν το αποδίδουν στο γεγονός ότι οι συσχετισμοί και οι εκτιμήσεις τους είναι παρωχημένες και λάθος, αλλά ότι «δεν έγιναν αρκετά» και «θα ήταν χειρότερο» και η θρησκευτική πίστη τους στην παρέμβαση παραμένει ανέγγιχτη.
Η ΕΚΤ πρέπει να ανησυχεί για το τι πραγματικά μπορεί να κάνει, δηλαδή για την παρακολούθηση των κινδύνων υπερβάλλοντος χρέους, φούσκας και αποσύνδεσης των αποδόσεων των ομολόγων και της πραγματικότητας.
Θα πρέπει να ανησυχούν, για παράδειγμα, ότι το ελληνικό 2ετές ομόλογο διαπραγματεύεται σε χαμηλότερη απόδοση από το 2ετές ομόλογο των ΗΠΑ.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης