Η ρευστότητα των ευρωπαϊκών τραπεζικών συστημάτων αποτελεί πρόκληση για την τραπεζική ένωση της ΕΕ, εκτιμά η Fitch
Η έλλειψη μίας κεντρικής προσέγγισης όσον αφορά τη στήριξη της ρευστότητας των ευρωπαϊκών τραπεζικών συστημάτων, συνεπάγεται αβεβαιότητα για τη σχεδιαζόμενη τραπεζική ένωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτιμά σε έκθεσή της η Fitch.
Ο αμερικανικός οίκος επισημαίνει πως οι κρατικές αρχές εξακολουθούν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη βιωσιμότητα των τραπεζών, κρίνοντας το εάν θα προσφέρουν ή όχι υποστήριξη ρευστότητας.
Η εν λόγω διακριτική ευχέρεια των κρατικών αρχών αντιβαίνει την αρχή της συνεπούς τραπεζικής εποπτείας σε ολόκληρη την Ευρωζώνη, ενώ, παράλληλα, δυσκολεύει τους πιστωτές των τραπεζών στο να αξιολογούν τους κινδύνους.
Μετά την κρίση χρέους, οι τράπεζες σε διάφορες χώρες της Ευρωζώνης (μεταξύ αυτών και η Ελλάδα) επωφελήθηκαν από τον Μηχανισμό Έκτακτης Ρευστότητας (ELA), αποφεύγοντας έτσι μία πιθανή κατάρρευση.
«Αυτό θα μπορούσε να μειώσει τη διαφάνεια σχετικά με το εάν και πότε μια τράπεζα έχει φτάσει στο σημείο της μη βιωσιμότητας και, συνεπώς, έχει επιπτώσεις στην αξιολόγηση των κινδύνων από τους πιστωτές.
Η παροχή ρευστότητας στην ιταλική Banca Popolare di Vicenza και την Veneto Banca, αποτελεί μία εκ των περιπτώσεων.
Το ιταλικό κράτος επέτρεψε στις τράπεζες να εκδίδουν ομόλογα εγγυημένα από το κράτος για να στηρίξουν τη ρευστότητα τους.
Ωστόσο, η ΕΚΤ δήλωσε στη συνέχεια ότι οι τράπεζες “αποτυγχάνουν ή ενδέχεται να αποτύχουν” αφού επανειλημμένα παραβίασαν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις.
Οι τράπεζες εκκαθαρίστηκαν σύμφωνα με την ιταλική νομοθεσία και δεν διασώθηκαν βάσει ευρωπαϊκών κανόνων σε επίπεδο ΕΕ.
Βέβαια, η ιταλική κυβέρνηση ήταν σε θέση να παράσχει ενίσχυση εκκαθάρισης για τη διάσωση ανώτερων πιστωτών και μόνο οι μέτοχοι και οι κατώτεροι κάτοχοι ομολόγων υπέστησαν ζημίες.
Αντίθετα, όταν η ισπανική Banco Popular υπέφερε από έλλειψη ρευστότητας και η ισπανική κεντρική τράπεζα δεν χορήγησε περαιτέρω ELA, η ΕΚΤ γρήγορα δήλωσε ότι “αποτυγχάνει ή ενδέχεται να αποτύχει”, λόγω της επιδείνωσης της ρευστότητας (αλλά όχι των προβλημάτων φερεγγυότητας).
Ως εθνική συστημική τράπεζα, τέθηκε σε εκκαθάριση, με διαγραφή χρέους μειωμένης εξασφάλισης.
Τα παραδείγματα αναδεικνύουν πως οι εθνικές προσεγγίσεις στη στήριξη της ρευστότητας ενδέχεται να διαφέρουν.
Για τους ομολογιούχους, τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια», αναφέρει ο οίκος, εκτιμώντας ότι, για τις περισσότερες τράπεζες της ΕΕ, δεν είναι δυνατή η στήριξη έκτακτης ρευστότητας ή φερεγγυότητας.
Η δέσμη μέτρων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την τραπεζική μεταρρύθμιση, δεν προτείνει την εναρμόνιση της ELA, αν και το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ σχεδιάζει να αναθεωρήσει τους κανόνες της ELA έως τα τέλη του 2019.
Χωρίς εναρμονισμένη προσέγγιση, οι εκτιμήσεις κινδύνου των προβληματικών τραπεζών ενδέχεται να συνεχίσουν να διαφέρουν από χώρα σε χώρα, καταλήγει ο οίκος.
www.bankingnews.gr
Ο αμερικανικός οίκος επισημαίνει πως οι κρατικές αρχές εξακολουθούν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη βιωσιμότητα των τραπεζών, κρίνοντας το εάν θα προσφέρουν ή όχι υποστήριξη ρευστότητας.
Η εν λόγω διακριτική ευχέρεια των κρατικών αρχών αντιβαίνει την αρχή της συνεπούς τραπεζικής εποπτείας σε ολόκληρη την Ευρωζώνη, ενώ, παράλληλα, δυσκολεύει τους πιστωτές των τραπεζών στο να αξιολογούν τους κινδύνους.
Μετά την κρίση χρέους, οι τράπεζες σε διάφορες χώρες της Ευρωζώνης (μεταξύ αυτών και η Ελλάδα) επωφελήθηκαν από τον Μηχανισμό Έκτακτης Ρευστότητας (ELA), αποφεύγοντας έτσι μία πιθανή κατάρρευση.
«Αυτό θα μπορούσε να μειώσει τη διαφάνεια σχετικά με το εάν και πότε μια τράπεζα έχει φτάσει στο σημείο της μη βιωσιμότητας και, συνεπώς, έχει επιπτώσεις στην αξιολόγηση των κινδύνων από τους πιστωτές.
Η παροχή ρευστότητας στην ιταλική Banca Popolare di Vicenza και την Veneto Banca, αποτελεί μία εκ των περιπτώσεων.
Το ιταλικό κράτος επέτρεψε στις τράπεζες να εκδίδουν ομόλογα εγγυημένα από το κράτος για να στηρίξουν τη ρευστότητα τους.
Ωστόσο, η ΕΚΤ δήλωσε στη συνέχεια ότι οι τράπεζες “αποτυγχάνουν ή ενδέχεται να αποτύχουν” αφού επανειλημμένα παραβίασαν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις.
Οι τράπεζες εκκαθαρίστηκαν σύμφωνα με την ιταλική νομοθεσία και δεν διασώθηκαν βάσει ευρωπαϊκών κανόνων σε επίπεδο ΕΕ.
Βέβαια, η ιταλική κυβέρνηση ήταν σε θέση να παράσχει ενίσχυση εκκαθάρισης για τη διάσωση ανώτερων πιστωτών και μόνο οι μέτοχοι και οι κατώτεροι κάτοχοι ομολόγων υπέστησαν ζημίες.
Αντίθετα, όταν η ισπανική Banco Popular υπέφερε από έλλειψη ρευστότητας και η ισπανική κεντρική τράπεζα δεν χορήγησε περαιτέρω ELA, η ΕΚΤ γρήγορα δήλωσε ότι “αποτυγχάνει ή ενδέχεται να αποτύχει”, λόγω της επιδείνωσης της ρευστότητας (αλλά όχι των προβλημάτων φερεγγυότητας).
Ως εθνική συστημική τράπεζα, τέθηκε σε εκκαθάριση, με διαγραφή χρέους μειωμένης εξασφάλισης.
Τα παραδείγματα αναδεικνύουν πως οι εθνικές προσεγγίσεις στη στήριξη της ρευστότητας ενδέχεται να διαφέρουν.
Για τους ομολογιούχους, τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια», αναφέρει ο οίκος, εκτιμώντας ότι, για τις περισσότερες τράπεζες της ΕΕ, δεν είναι δυνατή η στήριξη έκτακτης ρευστότητας ή φερεγγυότητας.
Η δέσμη μέτρων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την τραπεζική μεταρρύθμιση, δεν προτείνει την εναρμόνιση της ELA, αν και το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ σχεδιάζει να αναθεωρήσει τους κανόνες της ELA έως τα τέλη του 2019.
Χωρίς εναρμονισμένη προσέγγιση, οι εκτιμήσεις κινδύνου των προβληματικών τραπεζών ενδέχεται να συνεχίσουν να διαφέρουν από χώρα σε χώρα, καταλήγει ο οίκος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών