ΟΟΣΑ: Σημαντικής πρόοδος στις μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα - Τι αναφέρει για το αφορολόγητο από το 2019
Η Ελλάδα και η Ιταλία εφάρμοσαν μεγάλα προγράμματα για να ενισχύσουν την κοινωνική προστασία, αναφέρει ενδιάμεση έκθεση του ΟΟΣΑ για τις μεταρρυθμίσεις το 2017 στις χώρες - μέλη του και τις χώρες της G20, η οποία δόθηκε σήμερα (19/3) στη δημοσιότητα.
Η έκθεση (Economic Policy Reforms 2018: Going for Growth) σημειώνει ότι η Ελλάδα υλοποίησε σε εθνικό επίπεδο το Εισόδημα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ενισχύοντας την υποδομή για τον εντοπισμό των δικαιούχων νοικοκυριών και τη μεταβίβαση πόρων.
Η έκθεση αναφέρει ακόμη ότι η Ελλάδα έκανε πρόοδο στην εφαρμογή της συνολικής μεταρρύθμισης για τη δημόσια διοίκηση που ψηφίστηκε το 2016 και αποσκοπεί στη μείωση των πολιτικών παρεμβάσεων καθώς και στην αύξηση της διαφάνειας και της λογοδοσίας και την καταπολέμηση της διαφθοράς.
Αναφορικά με την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, ο ΟΟΣΑ αναφέρει ότι η Ελλάδα καθιέρωσε μεγαλύτερο ανταγωνισμό στην αγορά παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.
Ο ΟΟΣΑ σημειώνει ότι 15 χώρες έχουν μεταρρυθμίσει πρόσφατα το πτωχευτικό τους σύστημα.
«Οι χώρες με τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στον τομέα αυτό είναι η Χιλή, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ιαπωνία, η Πορτογαλία και η Σλοβενία», προσθέτει.
Τα εμπόδια στην αναδιάρθρωση (χρεών) μειώθηκαν επίσης σε 10 χώρες, ενώ οι μεταρρυθμίσεις σχετικά με το προσωπικό κόστος των χρεοκοπημένων επιχειρηματιών ήταν λιγότερο φιλόδοξες, «με μόνο τη Χιλή, την Ελλάδα και την Ισπανία να προωθούν μεταρρυθμίσεις από το 2010, αναφέρει ή έκθεση.
Αναφορικά με τη φορολογία, η έκθεση αναφέρει ότι η Ελλάδα βελτίωσε τη φορολογική συμμόρφωση και μείωσε, με ισχύ από το 2019, κατά το ένα τρίτο το αφορολόγητο όριο για τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων.
Ο ΟΟΣΑ τονίζει ότι σε χώρες - όπως η Ινδία, η Ινδονησία και η Τουρκία, αλλά και η Ιταλία και η Ελλάδα - ο ανεπίσημος τομέας εργασίας (η μαύρη εργασία) παραμένει βασική πρόκληση για την προώθηση της δίκαιης ανάπτυξης.
«Η αντιμετώπισή του απαιτεί μεταρρυθμίσεις των επιβαρυντικών ρυθμίσεων για τα προϊόντα και την εργασία, μαζί με την μείωση της φορολογίας της εργασίας των χαμηλά αμειβόμενων εργαζόμενων, όπου αυτή παραμένει υψηλή», προσθέτει.
Αναφερόμενος στις μεταρρυθμίσεις στις χώρες - μέλη του συνολικά, ο ΟΟΣΑ κάνει λόγο για συνέχιση της επιβράδυνσης που είχε παρατηρηθεί την προηγούμενη διετία.
«Με βάση την επισκόπηση των δράσεων που υλοποιήθηκαν αναφορικά με τις προτεραιότητες διαρθρωτικών πολιτικών σε αυτή την έκθεση Going for Growth, υπάρχουν λίγες ενδείξεις μίας επικείμενης ενίσχυσης του ρυθμού των μεταρρυθμίσεων.
Αν δείχνει κάτι η έκθεση, αυτό είναι μία περαιτέρω επιβράδυνση το 2017 σε σχέση με τον ήδη περιορισμένο ρυθμό που σημειώθηκε τα δύο προηγούμενα χρόνια».
«Η επάνοδος υψηλότερων ρυθμών ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας προσφέρει έναν παράθυρο ευκαιρίας για να γίνει νέα πρόοδος στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, με υψηλότερες πιθανότητες να καρποφορήσουν πιο γρήγορα», προσθέτει η έκθεση.
Μεταρρυθμίσεις οικονομικής πολιτικής 2018 Με στόχο την ανάπτυξη ‑ Ενδιάμεση έκθεση
Ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του παγκόσμιου ΑΕΠ προβλέπεται ότι θα διαμορφωθεί στο 4% περίπου το 2018, προσεγγίζοντας το ρυθμό αύξησης που σημειώθηκε πριν από την παγκόσμια οικονομική ύφεση του 2008.
Αυτή η περίοδος ισχυρής παγκόσμιας ανάπτυξης ευρείας βάσης δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την επιτυχημένη εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες είναι απαραίτητες προκειμένου η ανάκαμψη να μετατραπεί σε ισχυρότερη, βιώσιμη και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη για όλους.
Παρά αυτές τις θετικές βραχυπρόθεσμες εξελίξεις, οι οποίες εξακολουθούν να υποστηρίζονται από την ευνοϊκή δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, παραμένουν μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες προκλήσεις για τους υπευθύνους χάραξης πολιτικής.
Η αύξηση της παραγωγικότητας παραμένει απογοητευτική.
Η από μακρού αναμενόμενη ανάκαμψη της απασχόλησης δε συνοδεύτηκε από την άνοδο των μισθών και για πολλές ευπαθείς ομάδες οι προοπτικές στην αγορά εργασίας παραμένουν δυσμενείς.
Οι ανισότητες εμμένουν και αναμένεται να ενταθούν μακροπρόθεσμα σε πολλές χώρες, υποδεικνύοντας ότι η ανάπτυξη δεν ήταν επωφελής για όλα τα τμήματα της κοινωνίας.
Επιπλέον, οι «μεγατάσεις» όπως η ψηφιοποίηση, οι περιβαλλοντικές πιέσεις και οι δημογραφικές εξελίξεις ενδεχομένως να ενέχουν κινδύνους για τη βιωσιμότητα της ανάπτυξης μακροπρόθεσμα σε περίπτωση που οι προκλήσεις πολιτικής που αυτές
θέτουν δεν αντιμετωπιστούν κατάλληλα.
Στην έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη» παρέχονται απτές συστάσεις για μεταρρυθμίσεις σε τομείς που έχουν προσδιοριστεί ως οι κυριότερες πέντε προτεραιότητες για κάθε χώρα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι μεσοπρόθεσμες προκλήσεις, να επιτευχθεί η ανάκαμψη της παραγωγικότητας και της απασχόλησης και παράλληλα να διασφαλιστεί η ευρύτερη κατανομή των ωφελειών.
Οι εν λόγω προτεραιότητες έχουν προσδιοριστεί αξιοποιώντας την εμπειρογνωσία του ΟΟΣΑ σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις της διαρθρωτικής πολιτικής και την ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς.
Οι τομείς που καλύπτονται ποικίλλουν και συμπεριλαμβάνουν τις ρυθμίσεις των αγορών προϊόντων και εργασίας, την εκπαίδευση και την κατάρτιση, τα συστήματα φορολόγησης και μεταβιβάσεων, καθώς και τους εμπορικούς
και τους επενδυτικούς κανόνες, τις φυσικές και τις νομικές υποδομές και τις πολιτικές για την καινοτομία.
Οι συστάσεις πολιτικής διαρθρώνονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να διαμορφώνουν μία συνεκτική μεταρρυθμιστική στρατηγική, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία συνεργειών, τη διαχείριση των αντισταθμίσεων και τη διασφάλιση ότι οι ωφέλειες κατανέμονται ευρύτερα με την πάροδο του χρόνου.
Για αυτό το λόγο, το πλαίσιο που παρέχει η έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη» διαδραμάτισε ουσιαστικό ρόλο βοηθώντας τις χώρες της ομάδας των 20 να σημειώσουν πρόοδο στο οικείο θεματολόγιο μεταρρυθμίσεων, για παράδειγμα, μέσω της παρακολούθησης των οικείων στρατηγικών ανάπτυξης για την επίτευξη διαρκούς και ισορροπημένης ανάπτυξης.
Στην παρούσα ενδιάμεση έκθεση εξετάζεται η πρόοδος που επιτεύχθηκε ως προς τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε σχέση με τις προτεραιότητες που προσδιορίστηκαν στην έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη 2017».
Δράσεις που αναλήφθηκαν αναφορικά με τις προτεραιότητες πολιτικής
- Το 2017 ο ρυθμός των μεταρρυθμίσεων παρέμεινε παρεμφερής με το σχετικά αργό ρυθμό που παρατηρήθηκε κατά τα δύο προηγούμενα έτη και χαμηλότερος από το ρυθμό που παρατηρήθηκε αμέσως μετά την παρέλευση της κρίσης.
-Παρόλα αυτά, αναλήφθηκαν ορισμένες τολμηρές δράσεις –πάνω από το ένα τρίτο των δράσεων που υλοποιήθηκαν το 2017 μπορούν να θεωρηθούν «σημαντικά βήματα».
Αξιόλογα παραδείγματα περιλαμβάνουν μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας στην Ελλάδα και την Ιταλία, τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας στη Γαλλία που θα έπρεπε να είχε γίνει προ πολλού,
τη λήψη σημαντικών μέτρων στην Ιαπωνία για την αύξηση των δυνατοτήτων παιδικής φροντίδας και τη συνολική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος στην Αργεντινή που θα τεθεί σταδιακά
σε εφαρμογή κατά τα επόμενα πέντε έτη.
- Γενικότερα, η ένταση των μεταρρυθμίσεων διέφερε ανάλογα με τον τομέα πολιτικής.
Αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις για την προώθηση της απόκτησης δεξιοτήτων και την ενίσχυση της ικανότητας καινοτομίας, αναλήφθηκαν εκτεταμένες δράσεις με στόχο την αύξηση του μεγέθους και της
αποτελεσματικότητας της στήριξης της έρευνας και της ανάπτυξης (E&A).
-Το μεγαλύτερο μέρος των δράσεων που αναλήφθηκαν για την τόνωση του επιχειρηματικού δυναμισμού και τη διάδοση της γνώσης επικεντρώθηκαν στην ενίσχυση των φυσικών και των νομικών υποδομών, καθώς και στο να καταστεί η ρύθμιση της αγοράς προϊόντων πιο φιλική προς τον ανταγωνισμό.
-Σημαντικές δράσεις επίσης αναλήφθηκαν στο πεδίο των κοινωνικών παροχών, που έχει μεγάλη σημασία για την κοινωνική συνοχή.
Για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να αντεπεξέλθουν στις δυνητικά ταχείες μεταβολές στις θέσεις εργασίας και τα καθήκοντα, απαιτούνται περισσότερες μεταρρυθμίσεις σε συμπληρωματικά πεδία, όπως η βελτίωση των ενεργητικών πολιτικών για την αγορά εργασίας και στέγασης, προκειμένου να διευκολυνθεί η μετάβαση και η κινητικότητα στην αγορά εργασίας.
Ειδικά κεφάλαια – επανεξέταση των δεικτών για τον εμπλουτισμό της έκθεσης «Με στόχο την ανάπτυξη»
Στην παρούσα έκθεση περιλαμβάνονται δύο ειδικά κεφάλαια στα οποία επανεξετάζονται οι δείκτες πράσινης ανάπτυξης και οι δείκτες για τα καθεστώτα αφερεγγυότητας, προκειμένου να διευρυνθεί το πλαίσιο που παρέχει η έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη».
Οι σχέσεις μεταξύ οικολογίας και ανάπτυξης: τι αποκαλύπτουν οι δείκτες.
Η ικανότητα να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα η βελτίωση του ΑΕΠ και της ευημερίας, όπως υποστηρίζεται στην έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη», εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από την ικανότητα να περιοριστούν οι αρνητικές συνέπειες (όπως η ρύπανση) που απορρέουν από την οικονομική δραστηριότητα, να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι που σχετίζονται με το περιβάλλον και να μειωθεί η εξάρτηση από τους (περιορισμένους) φυσικούς πόρους.
Συνεπώς, είναι αναγκαία η συστηματικότερη προσέγγιση των προκλήσεων που σχετίζονται με το περιβάλλον στην έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη».
Παράλληλα, οι σχέσεις μεταξύ του περιβάλλοντος, των περιβαλλοντικών πολιτικών και της οικονομικής ανάπτυξης είναι σύνθετες.
Από αυτήν την άποψη, στο Κεφάλαιο 2 επανεξετάζονται οι διαθέσιμοι δείκτες και η πρόσφατη πρόοδος που συντελέστηκε στη μέτρηση των περιβαλλοντικών αποτελεσμάτων και πολιτικών.
Μολονότι δεν υφίσταται ένα μοναδικό και ευρέως αποδεκτό μέτρο για τη μέτρηση των περιβαλλοντικών επιδόσεων, έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά τη μέτρηση της πράσινης ανάπτυξης, ιδίως ως τμήμα των δεικτών του ΟΟΣΑ για την πράσινη ανάπτυξη, ανοίγοντας το δρόμο για τη συνεπέστερη πραγμάτευση των θεμάτων που αφορούν την πράσινη ανάπτυξη στην έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη».
Διευκολύνοντας την ομαλή έξοδο: διαπιστώσεις από τους δείκτες του ΟΟΣΑ για τα καθεστώτα αφερεγγυότητας
Η ανεπάρκεια των καθεστώτων αφερεγγυότητας μπορεί να συνδέεται με τρεις αλληλένδετους παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την παραγωγικότητα της εργασίας: την επιβίωση των μη βιώσιμων επιχειρήσεων («ζόμπι»), που θα έπρεπε διαφορετικά να είχαν αποχωρήσει από την αγορά· τηλανθασμένη κατανομή κεφαλαίων, π.χ. την παγίδευση πόρων σε χρήσης χαμηλής παραγωγικότητας· και την παρεμπόδιση της διάδοσης της τεχνολογίας.
Στο Κεφάλαιο 3 παρουσιάζονται οι νέοι δείκτες που ανέπτυξε ο ΟΟΣΑ για τα καθεστώτα αφερεγγυότητας, οι οποίοι επιτρέπουν την επέκταση και την ακριβή προσαρμογή των συστάσεων μεταρρύθμισης στις πολιτικές εξόδου στην έκθεση «Με στόχο τηνανάπτυξη».
Από την ανάλυση έρχονται στο φως σημαντικές διαφορές μεταξύ των χωρών όσον αφορά το βαθμό όπου τα καθεστώτα αφερεγγυότητας προωθούν την ομαλή έξοδο από την αγορά των μη βιώσιμων επιχειρήσεων, υποδεικνύοντας ότι μερικές χώρες διαθέτουν τα περιθώρια για τη βελτίωση του καταμερισμού των πόρων και την αύξηση της παραγωγικότητας μέσω μεταρρυθμίσεων της νομοθεσίας και των διαδικασιών πτώχευσης.
www.bankingnews.gr
Η έκθεση (Economic Policy Reforms 2018: Going for Growth) σημειώνει ότι η Ελλάδα υλοποίησε σε εθνικό επίπεδο το Εισόδημα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ενισχύοντας την υποδομή για τον εντοπισμό των δικαιούχων νοικοκυριών και τη μεταβίβαση πόρων.
Η έκθεση αναφέρει ακόμη ότι η Ελλάδα έκανε πρόοδο στην εφαρμογή της συνολικής μεταρρύθμισης για τη δημόσια διοίκηση που ψηφίστηκε το 2016 και αποσκοπεί στη μείωση των πολιτικών παρεμβάσεων καθώς και στην αύξηση της διαφάνειας και της λογοδοσίας και την καταπολέμηση της διαφθοράς.
Αναφορικά με την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, ο ΟΟΣΑ αναφέρει ότι η Ελλάδα καθιέρωσε μεγαλύτερο ανταγωνισμό στην αγορά παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.
Ο ΟΟΣΑ σημειώνει ότι 15 χώρες έχουν μεταρρυθμίσει πρόσφατα το πτωχευτικό τους σύστημα.
«Οι χώρες με τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στον τομέα αυτό είναι η Χιλή, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ιαπωνία, η Πορτογαλία και η Σλοβενία», προσθέτει.
Τα εμπόδια στην αναδιάρθρωση (χρεών) μειώθηκαν επίσης σε 10 χώρες, ενώ οι μεταρρυθμίσεις σχετικά με το προσωπικό κόστος των χρεοκοπημένων επιχειρηματιών ήταν λιγότερο φιλόδοξες, «με μόνο τη Χιλή, την Ελλάδα και την Ισπανία να προωθούν μεταρρυθμίσεις από το 2010, αναφέρει ή έκθεση.
Αναφορικά με τη φορολογία, η έκθεση αναφέρει ότι η Ελλάδα βελτίωσε τη φορολογική συμμόρφωση και μείωσε, με ισχύ από το 2019, κατά το ένα τρίτο το αφορολόγητο όριο για τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων.
Ο ΟΟΣΑ τονίζει ότι σε χώρες - όπως η Ινδία, η Ινδονησία και η Τουρκία, αλλά και η Ιταλία και η Ελλάδα - ο ανεπίσημος τομέας εργασίας (η μαύρη εργασία) παραμένει βασική πρόκληση για την προώθηση της δίκαιης ανάπτυξης.
«Η αντιμετώπισή του απαιτεί μεταρρυθμίσεις των επιβαρυντικών ρυθμίσεων για τα προϊόντα και την εργασία, μαζί με την μείωση της φορολογίας της εργασίας των χαμηλά αμειβόμενων εργαζόμενων, όπου αυτή παραμένει υψηλή», προσθέτει.
Αναφερόμενος στις μεταρρυθμίσεις στις χώρες - μέλη του συνολικά, ο ΟΟΣΑ κάνει λόγο για συνέχιση της επιβράδυνσης που είχε παρατηρηθεί την προηγούμενη διετία.
«Με βάση την επισκόπηση των δράσεων που υλοποιήθηκαν αναφορικά με τις προτεραιότητες διαρθρωτικών πολιτικών σε αυτή την έκθεση Going for Growth, υπάρχουν λίγες ενδείξεις μίας επικείμενης ενίσχυσης του ρυθμού των μεταρρυθμίσεων.
Αν δείχνει κάτι η έκθεση, αυτό είναι μία περαιτέρω επιβράδυνση το 2017 σε σχέση με τον ήδη περιορισμένο ρυθμό που σημειώθηκε τα δύο προηγούμενα χρόνια».
«Η επάνοδος υψηλότερων ρυθμών ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας προσφέρει έναν παράθυρο ευκαιρίας για να γίνει νέα πρόοδος στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, με υψηλότερες πιθανότητες να καρποφορήσουν πιο γρήγορα», προσθέτει η έκθεση.
Μεταρρυθμίσεις οικονομικής πολιτικής 2018 Με στόχο την ανάπτυξη ‑ Ενδιάμεση έκθεση
Ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του παγκόσμιου ΑΕΠ προβλέπεται ότι θα διαμορφωθεί στο 4% περίπου το 2018, προσεγγίζοντας το ρυθμό αύξησης που σημειώθηκε πριν από την παγκόσμια οικονομική ύφεση του 2008.
Αυτή η περίοδος ισχυρής παγκόσμιας ανάπτυξης ευρείας βάσης δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την επιτυχημένη εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες είναι απαραίτητες προκειμένου η ανάκαμψη να μετατραπεί σε ισχυρότερη, βιώσιμη και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη για όλους.
Παρά αυτές τις θετικές βραχυπρόθεσμες εξελίξεις, οι οποίες εξακολουθούν να υποστηρίζονται από την ευνοϊκή δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, παραμένουν μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες προκλήσεις για τους υπευθύνους χάραξης πολιτικής.
Η αύξηση της παραγωγικότητας παραμένει απογοητευτική.
Η από μακρού αναμενόμενη ανάκαμψη της απασχόλησης δε συνοδεύτηκε από την άνοδο των μισθών και για πολλές ευπαθείς ομάδες οι προοπτικές στην αγορά εργασίας παραμένουν δυσμενείς.
Οι ανισότητες εμμένουν και αναμένεται να ενταθούν μακροπρόθεσμα σε πολλές χώρες, υποδεικνύοντας ότι η ανάπτυξη δεν ήταν επωφελής για όλα τα τμήματα της κοινωνίας.
Επιπλέον, οι «μεγατάσεις» όπως η ψηφιοποίηση, οι περιβαλλοντικές πιέσεις και οι δημογραφικές εξελίξεις ενδεχομένως να ενέχουν κινδύνους για τη βιωσιμότητα της ανάπτυξης μακροπρόθεσμα σε περίπτωση που οι προκλήσεις πολιτικής που αυτές
θέτουν δεν αντιμετωπιστούν κατάλληλα.
Στην έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη» παρέχονται απτές συστάσεις για μεταρρυθμίσεις σε τομείς που έχουν προσδιοριστεί ως οι κυριότερες πέντε προτεραιότητες για κάθε χώρα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι μεσοπρόθεσμες προκλήσεις, να επιτευχθεί η ανάκαμψη της παραγωγικότητας και της απασχόλησης και παράλληλα να διασφαλιστεί η ευρύτερη κατανομή των ωφελειών.
Οι εν λόγω προτεραιότητες έχουν προσδιοριστεί αξιοποιώντας την εμπειρογνωσία του ΟΟΣΑ σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις της διαρθρωτικής πολιτικής και την ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς.
Οι τομείς που καλύπτονται ποικίλλουν και συμπεριλαμβάνουν τις ρυθμίσεις των αγορών προϊόντων και εργασίας, την εκπαίδευση και την κατάρτιση, τα συστήματα φορολόγησης και μεταβιβάσεων, καθώς και τους εμπορικούς
και τους επενδυτικούς κανόνες, τις φυσικές και τις νομικές υποδομές και τις πολιτικές για την καινοτομία.
Οι συστάσεις πολιτικής διαρθρώνονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να διαμορφώνουν μία συνεκτική μεταρρυθμιστική στρατηγική, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία συνεργειών, τη διαχείριση των αντισταθμίσεων και τη διασφάλιση ότι οι ωφέλειες κατανέμονται ευρύτερα με την πάροδο του χρόνου.
Για αυτό το λόγο, το πλαίσιο που παρέχει η έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη» διαδραμάτισε ουσιαστικό ρόλο βοηθώντας τις χώρες της ομάδας των 20 να σημειώσουν πρόοδο στο οικείο θεματολόγιο μεταρρυθμίσεων, για παράδειγμα, μέσω της παρακολούθησης των οικείων στρατηγικών ανάπτυξης για την επίτευξη διαρκούς και ισορροπημένης ανάπτυξης.
Στην παρούσα ενδιάμεση έκθεση εξετάζεται η πρόοδος που επιτεύχθηκε ως προς τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε σχέση με τις προτεραιότητες που προσδιορίστηκαν στην έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη 2017».
Δράσεις που αναλήφθηκαν αναφορικά με τις προτεραιότητες πολιτικής
- Το 2017 ο ρυθμός των μεταρρυθμίσεων παρέμεινε παρεμφερής με το σχετικά αργό ρυθμό που παρατηρήθηκε κατά τα δύο προηγούμενα έτη και χαμηλότερος από το ρυθμό που παρατηρήθηκε αμέσως μετά την παρέλευση της κρίσης.
-Παρόλα αυτά, αναλήφθηκαν ορισμένες τολμηρές δράσεις –πάνω από το ένα τρίτο των δράσεων που υλοποιήθηκαν το 2017 μπορούν να θεωρηθούν «σημαντικά βήματα».
Αξιόλογα παραδείγματα περιλαμβάνουν μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας στην Ελλάδα και την Ιταλία, τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας στη Γαλλία που θα έπρεπε να είχε γίνει προ πολλού,
τη λήψη σημαντικών μέτρων στην Ιαπωνία για την αύξηση των δυνατοτήτων παιδικής φροντίδας και τη συνολική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος στην Αργεντινή που θα τεθεί σταδιακά
σε εφαρμογή κατά τα επόμενα πέντε έτη.
- Γενικότερα, η ένταση των μεταρρυθμίσεων διέφερε ανάλογα με τον τομέα πολιτικής.
Αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις για την προώθηση της απόκτησης δεξιοτήτων και την ενίσχυση της ικανότητας καινοτομίας, αναλήφθηκαν εκτεταμένες δράσεις με στόχο την αύξηση του μεγέθους και της
αποτελεσματικότητας της στήριξης της έρευνας και της ανάπτυξης (E&A).
-Το μεγαλύτερο μέρος των δράσεων που αναλήφθηκαν για την τόνωση του επιχειρηματικού δυναμισμού και τη διάδοση της γνώσης επικεντρώθηκαν στην ενίσχυση των φυσικών και των νομικών υποδομών, καθώς και στο να καταστεί η ρύθμιση της αγοράς προϊόντων πιο φιλική προς τον ανταγωνισμό.
-Σημαντικές δράσεις επίσης αναλήφθηκαν στο πεδίο των κοινωνικών παροχών, που έχει μεγάλη σημασία για την κοινωνική συνοχή.
Για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να αντεπεξέλθουν στις δυνητικά ταχείες μεταβολές στις θέσεις εργασίας και τα καθήκοντα, απαιτούνται περισσότερες μεταρρυθμίσεις σε συμπληρωματικά πεδία, όπως η βελτίωση των ενεργητικών πολιτικών για την αγορά εργασίας και στέγασης, προκειμένου να διευκολυνθεί η μετάβαση και η κινητικότητα στην αγορά εργασίας.
Ειδικά κεφάλαια – επανεξέταση των δεικτών για τον εμπλουτισμό της έκθεσης «Με στόχο την ανάπτυξη»
Στην παρούσα έκθεση περιλαμβάνονται δύο ειδικά κεφάλαια στα οποία επανεξετάζονται οι δείκτες πράσινης ανάπτυξης και οι δείκτες για τα καθεστώτα αφερεγγυότητας, προκειμένου να διευρυνθεί το πλαίσιο που παρέχει η έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη».
Οι σχέσεις μεταξύ οικολογίας και ανάπτυξης: τι αποκαλύπτουν οι δείκτες.
Η ικανότητα να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα η βελτίωση του ΑΕΠ και της ευημερίας, όπως υποστηρίζεται στην έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη», εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από την ικανότητα να περιοριστούν οι αρνητικές συνέπειες (όπως η ρύπανση) που απορρέουν από την οικονομική δραστηριότητα, να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι που σχετίζονται με το περιβάλλον και να μειωθεί η εξάρτηση από τους (περιορισμένους) φυσικούς πόρους.
Συνεπώς, είναι αναγκαία η συστηματικότερη προσέγγιση των προκλήσεων που σχετίζονται με το περιβάλλον στην έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη».
Παράλληλα, οι σχέσεις μεταξύ του περιβάλλοντος, των περιβαλλοντικών πολιτικών και της οικονομικής ανάπτυξης είναι σύνθετες.
Από αυτήν την άποψη, στο Κεφάλαιο 2 επανεξετάζονται οι διαθέσιμοι δείκτες και η πρόσφατη πρόοδος που συντελέστηκε στη μέτρηση των περιβαλλοντικών αποτελεσμάτων και πολιτικών.
Μολονότι δεν υφίσταται ένα μοναδικό και ευρέως αποδεκτό μέτρο για τη μέτρηση των περιβαλλοντικών επιδόσεων, έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά τη μέτρηση της πράσινης ανάπτυξης, ιδίως ως τμήμα των δεικτών του ΟΟΣΑ για την πράσινη ανάπτυξη, ανοίγοντας το δρόμο για τη συνεπέστερη πραγμάτευση των θεμάτων που αφορούν την πράσινη ανάπτυξη στην έκθεση «Με στόχο την ανάπτυξη».
Διευκολύνοντας την ομαλή έξοδο: διαπιστώσεις από τους δείκτες του ΟΟΣΑ για τα καθεστώτα αφερεγγυότητας
Η ανεπάρκεια των καθεστώτων αφερεγγυότητας μπορεί να συνδέεται με τρεις αλληλένδετους παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την παραγωγικότητα της εργασίας: την επιβίωση των μη βιώσιμων επιχειρήσεων («ζόμπι»), που θα έπρεπε διαφορετικά να είχαν αποχωρήσει από την αγορά· τηλανθασμένη κατανομή κεφαλαίων, π.χ. την παγίδευση πόρων σε χρήσης χαμηλής παραγωγικότητας· και την παρεμπόδιση της διάδοσης της τεχνολογίας.
Στο Κεφάλαιο 3 παρουσιάζονται οι νέοι δείκτες που ανέπτυξε ο ΟΟΣΑ για τα καθεστώτα αφερεγγυότητας, οι οποίοι επιτρέπουν την επέκταση και την ακριβή προσαρμογή των συστάσεων μεταρρύθμισης στις πολιτικές εξόδου στην έκθεση «Με στόχο τηνανάπτυξη».
Από την ανάλυση έρχονται στο φως σημαντικές διαφορές μεταξύ των χωρών όσον αφορά το βαθμό όπου τα καθεστώτα αφερεγγυότητας προωθούν την ομαλή έξοδο από την αγορά των μη βιώσιμων επιχειρήσεων, υποδεικνύοντας ότι μερικές χώρες διαθέτουν τα περιθώρια για τη βελτίωση του καταμερισμού των πόρων και την αύξηση της παραγωγικότητας μέσω μεταρρυθμίσεων της νομοθεσίας και των διαδικασιών πτώχευσης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών