Τελευταία Νέα
Διεθνή

Aμερικανικά think tanks: Ώρα για δράση στα Δυτικά Βαλκάνια

Aμερικανικά think tanks: Ώρα για δράση στα Δυτικά Βαλκάνια
Aμερικανικά think tanks: Ώρα για δράση στα Δυτικά Βαλκάνια
Οποιαδήποτε στιγμή δύο αμερικανικά think tanks με έδρα την Ουάσινγκτον εκδίδουν μια έκθεση που καλεί για "δράση" των ΗΠΑ σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου, είναι σίγουρο ότι αναμένονται εξελίξεις.
Αυτό ισχύει διπλά, αν η ανάλυση αφορά τα Βαλκάνια, τον τόπο όπου στη δεκαετία του 1990 οι ΗΠΑ προχώρησαν στις πρώτες πολεμικές τους επιχειρήσεις μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Την 1η Μαΐου, τα  αμερικανικά think tanks National Committee on American Foreign Policy και the East-West Institute
εκδίδουν από κοινού μια έκθεση με τίτλο «Ώρα για δράση στα Δυτικά Βαλκάνια».

Όπως αναφέρεται στη σύνοψη:

«Από τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες ασχολούνται με τα Δυτικά Βαλκάνια για να εξασφαλίσουν μια Ευρώπη «ολοκληρωμένη, ελεύθερη και ειρηνική» και έναν αξιόπιστο εταίρο για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων.
Στόχος μας ήταν η σταθεροποίηση των Βαλκανίων και η ενίσχυση της ασφάλειας σε ολόκληρη την Ευρώπη, μέσω της ενσωμάτωσης των Δυτικών Βαλκανίων στις διατλαντικές δομές.
Επιτύχαμε μόνο εν μέρει.
Παρόλο που τα Δυτικά Βαλκάνια είναι σε καλύτερη κατάσταση από ό,τι τη δεκαετία του 1990, παραμένει η στασιμότητα και η αστάθεια ως αποτέλεσμα τριών παραγόντων: ανεπαρκής εσωτερική διακυβέρνηση και αδύναμες οικονομίες, συνεχιζόμενες τεταμένες σχέσεις μεταξύ εθνοτικών ομάδων και γειτονικών κρατών και κακοήθης επιρροή από εξωτερικές δυνάμεις».
Κάποιος υπενθυμίζει τη διάσημη φράση της Mary McCarthy σχετικά με την Lillian Hellman «κάθε λέξη που γράφει είναι ένα ψέμα, συμπεριλαμβανομένου και του "και"».
Ίσως αυτό να είναι πολύ σκληρό.
Δεν είναι κάθε λέξη στη συνοπτική παράγραφο εσφαλμένη.
Υπάρχει πράγματι μια περιοχή στην Ευρώπη γνωστή ως τα Βαλκάνια, και όπως σημειώνει η έκθεση, ορισμένες χώρες βρίσκονται στο δυτικό τμήμα της: «Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κοσσυφοπέδιο, Μακεδονία (πρωτότυπο), Μαυροβούνιο και Σερβία».
Η σημερινή κατάσταση στα Βαλκάνια προέρχεται φαινομενικά από το 1989, ακόμη και πριν από την επανένωση της Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας ή την κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας και της ΕΣΣΔ.
Όπως συνοψίζεται το 2014 από το Atlantic Council, ένα ακόμα αμερικανικό think tank αναφέρει ότι «το 1989, ενώ η Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη εξακολουθούσαν να κυριαρχούνται από τη Σοβιετική Ένωση και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ George H. W. Bush, απευθύνθηκε στους πολίτες της τότε χωρισμένης Γερμανίας με το όραμά του για το μέλλον της Ευρώπης. Προέβλεπε μια ενωμένη Γηραιά ήπειρο, που θα βασίζεται σε ένα θεμέλιο μόνιμης ασφάλειας και των κοινών αξιών της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της ευημερίας.
Αυτό το όραμα της "Ενωμένης και της Ελεύθερης Ευρώπης" έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος της εξωτερικής πολιτικής του Προέδρου των ΗΠΑ Bill Clinton και την πολιτική του ΝΑΤΟ περί διεύρυνσης.
Στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσινγκτον το 1999, το ΝΑΤΟ καλωσόρισε στη Συμμαχία τρεις πρώην «εχθρούς», την Πολωνία, την Τσεχία και την Ουγγαρία.
Πέντε χρόνια αργότερα (υπό την προεδρία του George H.W. Bush), Βουλγαρία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Ρουμανία, Σλοβακία και Σλοβενία εντάχτηκαν στο ΝΑΤΟ στην μεγαλύτερη διεύρυνση της ιστορίας του.
Το 2009 (υπό την προεδρία B. Obama), το ΝΑΤΟ καλωσόρισε την Αλβανία και την Κροατία ως μέλη του.
«Το 1993, η Ευρωπαϊκή Ένωση καθόρισε τα «κριτήρια της Κοπεγχάγης», τις αρχές βάσει των οποίων θα καλωσόριζε τα νέα μέλη της, ενοποιώντας το μεγαλύτερο μέρος της Γηραιάς ηπείρου.
Αυτό άνοιξε το δρόμο για τον μετασχηματισμό της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης προς τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, τον σεβασμό των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την οικονομία της αγοράς.
Η Αυστρία, η Φινλανδία και η Σουηδία προσχώρησαν στην ΕΕ το 1995 και ακολούθησαν την 1η Μαΐου 2004 οκτώ χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (Τσεχία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Σλοβακία και Σλοβενία) και δύο μεσογειακές χώρες (Μάλτα και Κύπρος).
Η Βουλγαρία και η Ρουμανία έγιναν κράτη μέλη της ΕΕ το 2007 και η Κροατία το 2013».
Η έκθεση των αμερικανικών think tank προειδοποιεί επίσης ότι «στο Κοσσυφοπέδιο και στη Βοσνία έχουν στρατολογηθεί ριζοσπαστικές ομάδες από τη Συρία και το Ιράκ, με στόχο τρομοκρατικές επιθέσεις στη Δυτική Ευρώπη».
Σε όλη την έκθεσή της, προκαλείται ασήμαντη μικρή προσοχή σε μια άλλη πιστοποιημένη λέξη, τη δημοκρατία.
Ίσως αυτό συμβαίνει επειδή δεν δίνεται καμία προσοχή σε αυτό που πραγματικά σκέφτονται οι άνθρωποι στα Δυτικά Βαλκάνια ή αν θέλουν ή όχι να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ ή την ΕΕ υπό τις απαιτούμενες συνθήκες.
Όσον αφορά τη Σερβία, η έκθεση αναφέρει ότι «η ένταξη στο ΝΑΤΟ θα πρέπει να παραμείνει μια επιλογή για τη Σερβία, αλλά όλες οι προσδοκίες των ΗΠΑ πρέπει να μετριάζονται από την ιστορική κληρονομιά των στρατιωτικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ στην περιοχή, καθώς και από την πιθανότητα της ριζοσπαστικής αντιπολίτευσης που πρόσκεινται στη Ρωσία.
Όσο για την ΕΕ, η έκθεση προτρέπει τις ΗΠΑ να υποστηρίξουν την ένταξη του Βελιγραδίου "υποστηρίζοντας ταυτόχρονα τη θέση της ΕΕ ότι τα νέα μέλη συμμορφώνονται με την πολιτική των ΗΠΑ για τη Ρωσία και ότι η Σερβία δεν θα ενταχθεί (στην ΕΕ) αν δεν αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο».
Σύμφωνα με την έκθεση των αμερικανικών think tank, η φτηνή ρωσική ενέργεια είναι μια «δυνητική απειλή για ορισμένες χώρες της περιοχής» που παρέχει «μια ευκαιρία για σημαντική οικονομική επιρροή» που θα μπορούσε να «χρησιμοποιηθεί για να επιτύχουν οι ρωσικές γεωπολιτικές επιθυμίες».

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης