γράφει : Ελένη Μπότα
Για πολλούς μεγάλους Ομίλους της χώρας ο στρατηγικός του στόχος μέσα στα επόμενα χρόνια είναι ένας: Να αυξήσουν το ποσοστό των εξαγωγών τους στο 50% ή και το 80% επί των συνολικών τους πωλήσεων.
Με την εσωτερική κατανάλωση να βρίσκεται στο ναδίρ και την φορολογία στα ύψη, η μόνη διέξοδος για τις ελληνικές επιχειρήσεις είναι οι εξαγωγές.
Όσες εταιρείες φρόντισαν έγκαιρα να αντιληφθούν ότι ο μόνος δρόμος είναι η εξωστρέφεια, μπορούν να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία...για την πλειοψηφία των υπολοίπων ο δρόμος είναι μακρύς και γεμάτος εμπόδια.
Και αυτό γιατί όπως τελικά αποδείχτηκε οι περικοπές λειτουργικού κόστους, η εκποίηση περιουσιακών στοιχείων αλλά και μια σειρά άλλων διαρθρωτικών μέτρων που έλαβαν διάφορες εταιρείες προκειμένου να συνεχίσουν την λειτουργία τους δεν ήταν ικανά για να αντισταθμίσουν τις απώλειες που έχουν υποστεί τα τελευταία χρόνια.
Μοναδικός δρόμος αποδείχτηκε η εξωστρέφεια, το άνοιγμα σε νέες αγορές ακόμη και σε μακρινούς προορισμούς, όπως στις Μπαχάμες, στο Μεξικό, την Αυστραλία, το Μπαγκλαντές ή το Ντουμπάι, που παλαιότερα φάνταξαν προορισμοί εξωτικοί για το ελληνικό επιχειρείν.
Για τις περισσότερες εταιρείες το άνοιγμα σε χώρες του εξωτερικού δεν ήταν εύκολο.
Οι ελληνικές επιχιερήσεις, σύμφωνα με στελέχη της αγοράς, στην αρχή αντιμετωπίστηκαν με αρκετή επιφυλακτικότητα.
Όπως πρόσφατα μου ανέφερε στέλεχος μεγάλου εμπορικού Ομίλου που εν μέσω κρίσης άπλωσε τις δραστηριότητες του στο εξωτερικό, στην αρχή οι ξένοι πίστευαν ότι η παρουσία μας στην χώρα τους δεν είναι στρατηγική αλλά ευκαιριακή.
Όταν κατάλαβαν ότι ήρθαμε στη χώρα τους για να επενδύσουμε, να εδραιώσουμε την παρουσία μας εκεί, είτε σε συνεργασία με τοπικούς παίκτες είτε μέσω ίδρυσης θυγατρικών, τότε τα πράγματα έγιναν καλύτερα.
Για πολλούς μεγάλους Ομίλους της χώρας ο στρατηγικός του στόχος μέσα στα επόμενα χρόνια είναι ένας: Να αυξήσουν το ποσοστό των εξαγωγών τους στο 50% ή και το 80% επί των συνολικών τους πωλήσεων.
Οι έρευνες που κάνουν για διείσδυση σε νέες αγορές είναι καθημερινές. Στόχος να αποκαλυφθεί η νέα αγορά που έχει τη μεγαλύτερη ζήτηση για το προϊόν που κατασκευάζουν ή εμπορεύονται.
www.bankingnews.gr
Όσες εταιρείες φρόντισαν έγκαιρα να αντιληφθούν ότι ο μόνος δρόμος είναι η εξωστρέφεια, μπορούν να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία...για την πλειοψηφία των υπολοίπων ο δρόμος είναι μακρύς και γεμάτος εμπόδια.
Και αυτό γιατί όπως τελικά αποδείχτηκε οι περικοπές λειτουργικού κόστους, η εκποίηση περιουσιακών στοιχείων αλλά και μια σειρά άλλων διαρθρωτικών μέτρων που έλαβαν διάφορες εταιρείες προκειμένου να συνεχίσουν την λειτουργία τους δεν ήταν ικανά για να αντισταθμίσουν τις απώλειες που έχουν υποστεί τα τελευταία χρόνια.
Μοναδικός δρόμος αποδείχτηκε η εξωστρέφεια, το άνοιγμα σε νέες αγορές ακόμη και σε μακρινούς προορισμούς, όπως στις Μπαχάμες, στο Μεξικό, την Αυστραλία, το Μπαγκλαντές ή το Ντουμπάι, που παλαιότερα φάνταξαν προορισμοί εξωτικοί για το ελληνικό επιχειρείν.
Για τις περισσότερες εταιρείες το άνοιγμα σε χώρες του εξωτερικού δεν ήταν εύκολο.
Οι ελληνικές επιχιερήσεις, σύμφωνα με στελέχη της αγοράς, στην αρχή αντιμετωπίστηκαν με αρκετή επιφυλακτικότητα.
Όπως πρόσφατα μου ανέφερε στέλεχος μεγάλου εμπορικού Ομίλου που εν μέσω κρίσης άπλωσε τις δραστηριότητες του στο εξωτερικό, στην αρχή οι ξένοι πίστευαν ότι η παρουσία μας στην χώρα τους δεν είναι στρατηγική αλλά ευκαιριακή.
Όταν κατάλαβαν ότι ήρθαμε στη χώρα τους για να επενδύσουμε, να εδραιώσουμε την παρουσία μας εκεί, είτε σε συνεργασία με τοπικούς παίκτες είτε μέσω ίδρυσης θυγατρικών, τότε τα πράγματα έγιναν καλύτερα.
Για πολλούς μεγάλους Ομίλους της χώρας ο στρατηγικός του στόχος μέσα στα επόμενα χρόνια είναι ένας: Να αυξήσουν το ποσοστό των εξαγωγών τους στο 50% ή και το 80% επί των συνολικών τους πωλήσεων.
Οι έρευνες που κάνουν για διείσδυση σε νέες αγορές είναι καθημερινές. Στόχος να αποκαλυφθεί η νέα αγορά που έχει τη μεγαλύτερη ζήτηση για το προϊόν που κατασκευάζουν ή εμπορεύονται.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών