Και η Ιταλική κυβέρνηση και οι σοσιαλιστές τάσσονται κατά της λιτότητας που ένθερμα υποστηρίζουν η Γερμανία και οι Βρυξέλλες.
Κακώς πανηγυρίζουν οι αγορές για Ιταλία και Ισπανία.
Tα χειρότερα έπονται
Σε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του The Automatic Earth υποστηρίζει ότι ενώ ούτε η Ιταλία, ούτε η Ισπανία θα φύγουν από το ευρώ, ωστόσο τάσσονται κατά της κυρίαρχης οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας που είναι η λιτότητα.
Και η Ιταλική κυβέρνηση και οι σοσιαλιστές τάσσονται κατά της λιτότητας που ένθερμα υποστηρίζουν η Γερμανία και οι Βρυξέλλες.
Η ευφορία που επικρατεί στις αγορές επειδή τελικώς σχηματίστηκε κυβέρνηση στην Ιταλία και επειδή με συνοπτικές διαδικασίες άλλαξε η κυβέρνηση στην Ισπανία, θα διαρκέσει ελάχιστα.
Σε αυτά τα προβλήματα θα πρέπει να προστεθεί και η Τουρκία.
Το ισχυρότερο δολάριο και η αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων θα αποτελέσουν πρόκληση για τις αναδυόμενες οικονομίες.
Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι πολλές χώρες δεν θα αντιμετωπίσουν κρίσεις ισοζυγίου πληρωμών παρόμοιες με εκείνες που συμβαίνουν στην Τουρκία και την Αργεντινή αλλά οι αναδυόμενες αγορές βρίσκονται σε ταραχή.
Και ενώ η Τουρκία είναι πηγή αποσταθεροποίησης δεν είναι κατανοητή η αισιοδοξία για την Ιταλία.
Ο συνασπισμός M5S-Lega έχει παρουσιάσει τις προθέσεις και το πρόγραμμα του.
Επειδή ο ευρωσκεπτικιστής P. Savona ανέλαβε το υπουργείο της ΕΕ και ο νέος υπουργός οικονομικών Tria δεν είναι αντίθετος με το ευρώ πανηγυρίζουν οι αγορές, οι οποίες πριν λίγες ημέρες είχαν συγκλονιστεί;
Η ουσία του προγράμματος M5S-Lega είναι οδυνηρά απλή: Απορρίπτουν τη λιτότητα ως βασικά στοιχεία της οικονομικής πολιτικής της ευρωζώνης.
Και η λιτότητα είναι η μόνη πολιτική που βασίστηκε η Ευρώπη την τελευταία δεκαετία τουλάχιστον.
Η Ιταλική κυβέρνηση δεν πρόκειται να ανεχθεί την πολιτική λιτότητας.
Ο Τσίπρας μπορεί να έχει αποδεχθεί την λιτότητα στην Ελλάδα, αλλά λόγω της βαρύτητας της Ιταλικής οικονομίας έχει πολύ μεγαλύτερη επιρροή στην ευρωζώνη και στις αγορές.
Η νέα Ιταλική κυβέρνηση θέλει να καταργήσει τον κανόνα του 3% για το έλλειμμα της Ευρωζώνης.
Μιλάει για έναν ενιαίο φόρο 15-20% και ένα βασικό εισόδημα ύψους 780 ευρώ.
Αυτά τα δύο μέτρα θα κοστίζουν μεταξύ 109 και 126 δισ. ευρώ, ή 6-7% του ιταλικού ΑΕΠ.
Το δημόσιο χρέος της Ιταλίας ανέρχεται σε 2,4 τρισεκατομμύρια ευρώ ή 132% του ΑΕΠ.
Οι ενέργειες της Ιταλικής κυβέρνησης θα στοχεύσουν σε ένα πρόγραμμα μείωσης του δημόσιου χρέους όχι μέσω εσόδων που βασίζονται σε φόρους και λιτότητα, που δεν έχουν επιτύχει το στόχο τους, αλλά μέσω της αύξησης του ΑΕΠ δηλαδή περισσότερη κατανάλωση.
Αυτό είναι το αντίθετο της λιτότητας.
Η Ιταλική κυβέρνηση επιθυμεί την αναθεώρηση των συνταξιοδοτικών μέτρων που είχαν ανακοινωθεί όπου το άθροισμα των ηλικιών και των ετών κοινωνικής ασφάλισης ενός ατόμου ανέρχεται σε 100.
Αν κάποιος έχει εργαστεί και έχει συμβάλει στην κοινωνική ασφάλιση για 40 χρόνια, συνταξιοδοτείται στα 60, όχι στα 67 έτη όπως απαιτεί η ευρωζώνη.
Οι Ιταλοί θέλουν να μειώσουν τον αριθμό των βουλευτών σε 400 βουλευτές από 630 και 200 γερουσιαστές από 318.
Επίσης υπάρχουν τα mini-Bots, ένα σύστημα παράλληλου νομίσματος που θυμίζει πολύ αυτό που πρότεινε ο Γιάνης Βαρουφάκης για την Ελλάδα.
Βασικά, θα επιτρέψουν στην κυβέρνηση να πληρώσει κάποιες από τις εγχώριες υποχρεώσεις της (προμηθευτές κ.λπ.) με τη μορφή IOUs, τα οποία στη συνέχεια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να πληρώσουν φόρους και -άλλες υποχρεώσεις προς το κράτος.
Υπάρχει πολλή συζήτηση για το γεγονός ότι πρόκειται για ένα πρώτο βήμα προς την έξοδο από το ευρώ.
Η κύρια «απειλή» έγκειται στο σχέδιο ανεξαρτησίας της Ιταλίας από τις Βρυξέλλες.
Η Ιταλία, όπως και ένας αυξανόμενος αριθμός εθνών της Ευρωζώνης, αναζητά έναν τρόπο θα ξεφύγει από την κυριαρχία των Βρυξελλών – Βερολίνου.
Εάν η Ιταλία άρχισε να αμελεί το χρέος της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορούσε να την επιπλήξει και να επιβάλλει πρόστιμα.
Αλλά η Επιτροπή δεν θα τολμούσε να το κάνει αυτό.
Γιατί αυτή είναι η Ιταλία.
Η Ιταλία δεν είναι η Σπάρτη.
www.bankingnews.gr
Tα χειρότερα έπονται
Σε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του The Automatic Earth υποστηρίζει ότι ενώ ούτε η Ιταλία, ούτε η Ισπανία θα φύγουν από το ευρώ, ωστόσο τάσσονται κατά της κυρίαρχης οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας που είναι η λιτότητα.
Και η Ιταλική κυβέρνηση και οι σοσιαλιστές τάσσονται κατά της λιτότητας που ένθερμα υποστηρίζουν η Γερμανία και οι Βρυξέλλες.
Η ευφορία που επικρατεί στις αγορές επειδή τελικώς σχηματίστηκε κυβέρνηση στην Ιταλία και επειδή με συνοπτικές διαδικασίες άλλαξε η κυβέρνηση στην Ισπανία, θα διαρκέσει ελάχιστα.
Σε αυτά τα προβλήματα θα πρέπει να προστεθεί και η Τουρκία.
Το ισχυρότερο δολάριο και η αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων θα αποτελέσουν πρόκληση για τις αναδυόμενες οικονομίες.
Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι πολλές χώρες δεν θα αντιμετωπίσουν κρίσεις ισοζυγίου πληρωμών παρόμοιες με εκείνες που συμβαίνουν στην Τουρκία και την Αργεντινή αλλά οι αναδυόμενες αγορές βρίσκονται σε ταραχή.
Και ενώ η Τουρκία είναι πηγή αποσταθεροποίησης δεν είναι κατανοητή η αισιοδοξία για την Ιταλία.
Ο συνασπισμός M5S-Lega έχει παρουσιάσει τις προθέσεις και το πρόγραμμα του.
Επειδή ο ευρωσκεπτικιστής P. Savona ανέλαβε το υπουργείο της ΕΕ και ο νέος υπουργός οικονομικών Tria δεν είναι αντίθετος με το ευρώ πανηγυρίζουν οι αγορές, οι οποίες πριν λίγες ημέρες είχαν συγκλονιστεί;
Η ουσία του προγράμματος M5S-Lega είναι οδυνηρά απλή: Απορρίπτουν τη λιτότητα ως βασικά στοιχεία της οικονομικής πολιτικής της ευρωζώνης.
Και η λιτότητα είναι η μόνη πολιτική που βασίστηκε η Ευρώπη την τελευταία δεκαετία τουλάχιστον.
Η Ιταλική κυβέρνηση δεν πρόκειται να ανεχθεί την πολιτική λιτότητας.
Ο Τσίπρας μπορεί να έχει αποδεχθεί την λιτότητα στην Ελλάδα, αλλά λόγω της βαρύτητας της Ιταλικής οικονομίας έχει πολύ μεγαλύτερη επιρροή στην ευρωζώνη και στις αγορές.
Η νέα Ιταλική κυβέρνηση θέλει να καταργήσει τον κανόνα του 3% για το έλλειμμα της Ευρωζώνης.
Μιλάει για έναν ενιαίο φόρο 15-20% και ένα βασικό εισόδημα ύψους 780 ευρώ.
Αυτά τα δύο μέτρα θα κοστίζουν μεταξύ 109 και 126 δισ. ευρώ, ή 6-7% του ιταλικού ΑΕΠ.
Το δημόσιο χρέος της Ιταλίας ανέρχεται σε 2,4 τρισεκατομμύρια ευρώ ή 132% του ΑΕΠ.
Οι ενέργειες της Ιταλικής κυβέρνησης θα στοχεύσουν σε ένα πρόγραμμα μείωσης του δημόσιου χρέους όχι μέσω εσόδων που βασίζονται σε φόρους και λιτότητα, που δεν έχουν επιτύχει το στόχο τους, αλλά μέσω της αύξησης του ΑΕΠ δηλαδή περισσότερη κατανάλωση.
Αυτό είναι το αντίθετο της λιτότητας.
Η Ιταλική κυβέρνηση επιθυμεί την αναθεώρηση των συνταξιοδοτικών μέτρων που είχαν ανακοινωθεί όπου το άθροισμα των ηλικιών και των ετών κοινωνικής ασφάλισης ενός ατόμου ανέρχεται σε 100.
Αν κάποιος έχει εργαστεί και έχει συμβάλει στην κοινωνική ασφάλιση για 40 χρόνια, συνταξιοδοτείται στα 60, όχι στα 67 έτη όπως απαιτεί η ευρωζώνη.
Οι Ιταλοί θέλουν να μειώσουν τον αριθμό των βουλευτών σε 400 βουλευτές από 630 και 200 γερουσιαστές από 318.
Επίσης υπάρχουν τα mini-Bots, ένα σύστημα παράλληλου νομίσματος που θυμίζει πολύ αυτό που πρότεινε ο Γιάνης Βαρουφάκης για την Ελλάδα.
Βασικά, θα επιτρέψουν στην κυβέρνηση να πληρώσει κάποιες από τις εγχώριες υποχρεώσεις της (προμηθευτές κ.λπ.) με τη μορφή IOUs, τα οποία στη συνέχεια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να πληρώσουν φόρους και -άλλες υποχρεώσεις προς το κράτος.
Υπάρχει πολλή συζήτηση για το γεγονός ότι πρόκειται για ένα πρώτο βήμα προς την έξοδο από το ευρώ.
Η κύρια «απειλή» έγκειται στο σχέδιο ανεξαρτησίας της Ιταλίας από τις Βρυξέλλες.
Η Ιταλία, όπως και ένας αυξανόμενος αριθμός εθνών της Ευρωζώνης, αναζητά έναν τρόπο θα ξεφύγει από την κυριαρχία των Βρυξελλών – Βερολίνου.
Εάν η Ιταλία άρχισε να αμελεί το χρέος της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορούσε να την επιπλήξει και να επιβάλλει πρόστιμα.
Αλλά η Επιτροπή δεν θα τολμούσε να το κάνει αυτό.
Γιατί αυτή είναι η Ιταλία.
Η Ιταλία δεν είναι η Σπάρτη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών