γράφει : Ελευθερία Πιπεροπούλου
Ενώ η Ελλάδα κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να διαλύσει τους φόβους για μια έξοδο από την Ευρωζώνη, η απειλή της Ιταλίας παραμένει ακόμη ζωντανή
Ο σχηματισμός κυβέρνησης στην Ιταλία μπορεί να «ανακούφισε» προσωρινά τις αγορές, καθώς έδωσε τέλος σε ένα πολύμηνο πολιτικό αδιέξοδο, τα δύσκολα, ωστόσο, δείχνουν να αρχίζουν τώρα για τη γειτονική χώρα.
Εξάλλου, η ευφορία στην ιταλική αγορά έχει ήδη ξεφουσκώσει, με το χρηματιστήριο του Μιλάνου και την ιταλική αγορά ομολόγων να δέχονται πιέσεις από την αρχή της εβδομάδας, σε μια ένδειξη ότι οι επενδυτές είναι ανήσυχοι σχετικά με τα σχέδια της νέας ιταλικής κυβέρνησης.
Η Ιταλία ανησυχούσε πάντα τους επενδυτές, ακόμη και κατά τη διάρκεια των χειρότερων ημερών της ελληνικής κρίσης, το 2011 και το 2012.
Κι ενώ η Ελλάδα κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να διαλύσει τους φόβους για μια έξοδο από την Ευρωζώνη, η απειλή της Ιταλίας παραμένει ακόμη ζωντανή, ενώ οι φόβοι για μια ιταλική χρηματοπιστωτική κρίση δεν εξαφανίστηκαν ποτέ.
Ωστόσο, ενώ στην περίπτωση της μικρής Ελλάδας, μια έξοδος από το ευρώ δεν θα τρόμαζε τόσο πολύ τους επενδυτές, εάν αυτοί οι φόβοι επαληθεύονταν στην περίπτωση της Ιταλίας, οι επιπτώσεις στο σύνολο της Ευρωζώνης θα μπορούσαν να είναι καταστρεπτικές.
Γιατί όμως η Ιταλία είναι τόσο σημαντική για την Ευρωζώνη;
Ο βασικότερος λόγος είναι ότι η Ιταλία είναι… πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει ή too big to fail.
Η Ιταλία είναι η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης και η δέκατη του κόσμου, βάσει ονομαστικού ΑΕΠ, ενώ η οικονομία της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ΕΕ και την Ευρωζώνη, με σχεδόν τα δύο τρίτα των εμπορικών της συναλλαγών να πραγματοποιούνται με Ευρωπαίους γείτονές της.
Ο δεύτερος λόγος είναι το επίπεδο του χρέους της.
Η χώρα χρωστά 2,3 τρισ. ευρώ ή το 132% του ΑΕΠ της, το πέμπτο μεγαλύτερο χρέος στον κόσμο και το δεύτερο στην Ευρωζώνη, μετά από εκείνο της Ελλάδας, στο 180%.
Ο τρίτος λόγος είναι ότι το τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης συνδέεται άμεσα με την ιταλική οικονομία, καθώς οι ευρωπαϊκές τράπεζες κατέχουν πολλά δισεκατομμύρια ευρώ σε ιταλικό κρατικό χρέος.
Αν στα παραπάνω προστεθούν το επίμονα υψηλό επίπεδο της ανεργίας και τα σχετικά νωθρά ποσοστά ανάπτυξης, τότε η απαισιοδοξία εντείνεται.
Στα θετικά της υπόθεσης, ήδη τα δύο κυβερνώντα κόμματα, το Κίνημα Πέντε Αστέρων και η Λέγκα του Βορρά, έχουν επιδοθεί σε μια προσπάθεια διάψευσης των φόβων για μια έξοδο από το ευρώ, με το σενάριο αυτό να δείχνει πολύ μακρινό αν όχι απίθανο, παρά το άνοιγμα της συζήτησης για παράλληλα νομίσματα.
Ο Conte τόνισε χθες ότι η νέα κυβέρνησή του δεν έχει σχέδια να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, επιδιώκοντας να μετριάσει τις ανησυχίες στις αγορές.
«Πρέπει να το επαναλάβουμε, δεν έχουμε εξετάσει ποτέ το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ και δεν το εξετάζουμε», δήλωσε.
Αυτό που, όμως, είναι πιθανό, είναι η νέα κυβέρνηση να εισέλθει σε μια τροχιά σύγκρουσης με τις Βρυξέλλες, σχετικά με τις δομές του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος και τις δημοσιονομικές απαιτήσεις της Κομισιόν.
Σε μια πρόσφατη ανάλυσή του, το The Automatic Earth υποστηρίζει ότι ενώ ούτε η Ιταλία, ούτε η Ισπανία θα φύγουν από το ευρώ, ωστόσο και οι δύο χώρες τάσσονται κατά της κυρίαρχης οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας, που είναι η λιτότητα.
Το σίγουρο είναι ότι εάν η ιταλική κυβέρνηση επιμείνει στις προεκλογικές της δεσμεύσεις… η ρήξη με τη Γερμανία θα είναι σίγουρη και ενδεχομένως προβληματική.
Η νέα ιταλική κυβέρνηση θέλει να καταργήσει τον κανόνα του 3% για το έλλειμμα της Ευρωζώνης, ενώ μιλά για έναν ενιαίο φόρο 15-20% και ένα βασικό εισόδημα ύψους 780 ευρώ.
Αυτά τα δύο μέτρα θα κοστίζουν μεταξύ 109 και 126 δισ. ευρώ, ή 6-7% του ιταλικού ΑΕΠ.
Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι η Ιταλία έχει δίκιο όταν ζητάει αλλαγές, δεδομένου ότι από το ξέσπασμα της κρίσης, ελάχιστα έχουν γίνει για να διορθωθούν κάποια βασικά προβλήματα στο μπλοκ του ενιαίου νομίσματος.
Η Γερμανία αντιτίθεται σε οποιονδήποτε διαμοιρασμό του ρίσκου, ενώ τα μεγαλεπήβολα σχέδια του γάλλου προέδρου, Emmanuel Macron, για την Ευρωζώνη δεν αναμένεται να έχουν παρά περιορισμένα αποτελέσματα.
Σίγουρα, η Ιταλία έχει καλύτερη διαπραγματευτική θέση απ' ό,τι η Ελλάδα.
Εξάλλου, μια έξοδος της Ιταλίας από την Ευρωζώνη θα ήταν πολύ πιο επικίνδυνη και ακόμη πιο απρόβλεπτη απ’ ό,τι ένα Grexit.
Όμως, η ίδια η γερμανίδα καγκελάριος, Angela Merkel, έχει ήδη σπεύσει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους:
«Όταν έγιναν εκλογές στην Ελλάδα και ο Αλέξης Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός, υπήρχαν πολλές ερωτήσεις στο τραπέζι.
Μιλήσαμε επί πολλές, πολλές νύχτες, αλλά μαζί πετύχαμε κάτι.
Πρέπει να το κάνουμε γιατί η Ιταλία είναι σημαντικό μέλος της ΕΕ», δήλωσε.
Ωστόσο, η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα και σίγουρα δεν είναι μια χώρα που η Γερμανία μπορεί εύκολα να της… τραβήξει το αυτί.
Ίδωμεν…
www.bankingnews.gr
Εξάλλου, η ευφορία στην ιταλική αγορά έχει ήδη ξεφουσκώσει, με το χρηματιστήριο του Μιλάνου και την ιταλική αγορά ομολόγων να δέχονται πιέσεις από την αρχή της εβδομάδας, σε μια ένδειξη ότι οι επενδυτές είναι ανήσυχοι σχετικά με τα σχέδια της νέας ιταλικής κυβέρνησης.
Η Ιταλία ανησυχούσε πάντα τους επενδυτές, ακόμη και κατά τη διάρκεια των χειρότερων ημερών της ελληνικής κρίσης, το 2011 και το 2012.
Κι ενώ η Ελλάδα κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να διαλύσει τους φόβους για μια έξοδο από την Ευρωζώνη, η απειλή της Ιταλίας παραμένει ακόμη ζωντανή, ενώ οι φόβοι για μια ιταλική χρηματοπιστωτική κρίση δεν εξαφανίστηκαν ποτέ.
Ωστόσο, ενώ στην περίπτωση της μικρής Ελλάδας, μια έξοδος από το ευρώ δεν θα τρόμαζε τόσο πολύ τους επενδυτές, εάν αυτοί οι φόβοι επαληθεύονταν στην περίπτωση της Ιταλίας, οι επιπτώσεις στο σύνολο της Ευρωζώνης θα μπορούσαν να είναι καταστρεπτικές.
Γιατί όμως η Ιταλία είναι τόσο σημαντική για την Ευρωζώνη;
Ο βασικότερος λόγος είναι ότι η Ιταλία είναι… πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει ή too big to fail.
Η Ιταλία είναι η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης και η δέκατη του κόσμου, βάσει ονομαστικού ΑΕΠ, ενώ η οικονομία της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ΕΕ και την Ευρωζώνη, με σχεδόν τα δύο τρίτα των εμπορικών της συναλλαγών να πραγματοποιούνται με Ευρωπαίους γείτονές της.
Ο δεύτερος λόγος είναι το επίπεδο του χρέους της.
Η χώρα χρωστά 2,3 τρισ. ευρώ ή το 132% του ΑΕΠ της, το πέμπτο μεγαλύτερο χρέος στον κόσμο και το δεύτερο στην Ευρωζώνη, μετά από εκείνο της Ελλάδας, στο 180%.
Ο τρίτος λόγος είναι ότι το τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης συνδέεται άμεσα με την ιταλική οικονομία, καθώς οι ευρωπαϊκές τράπεζες κατέχουν πολλά δισεκατομμύρια ευρώ σε ιταλικό κρατικό χρέος.
Αν στα παραπάνω προστεθούν το επίμονα υψηλό επίπεδο της ανεργίας και τα σχετικά νωθρά ποσοστά ανάπτυξης, τότε η απαισιοδοξία εντείνεται.
Στα θετικά της υπόθεσης, ήδη τα δύο κυβερνώντα κόμματα, το Κίνημα Πέντε Αστέρων και η Λέγκα του Βορρά, έχουν επιδοθεί σε μια προσπάθεια διάψευσης των φόβων για μια έξοδο από το ευρώ, με το σενάριο αυτό να δείχνει πολύ μακρινό αν όχι απίθανο, παρά το άνοιγμα της συζήτησης για παράλληλα νομίσματα.
Ο Conte τόνισε χθες ότι η νέα κυβέρνησή του δεν έχει σχέδια να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, επιδιώκοντας να μετριάσει τις ανησυχίες στις αγορές.
«Πρέπει να το επαναλάβουμε, δεν έχουμε εξετάσει ποτέ το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ και δεν το εξετάζουμε», δήλωσε.
Αυτό που, όμως, είναι πιθανό, είναι η νέα κυβέρνηση να εισέλθει σε μια τροχιά σύγκρουσης με τις Βρυξέλλες, σχετικά με τις δομές του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος και τις δημοσιονομικές απαιτήσεις της Κομισιόν.
Σε μια πρόσφατη ανάλυσή του, το The Automatic Earth υποστηρίζει ότι ενώ ούτε η Ιταλία, ούτε η Ισπανία θα φύγουν από το ευρώ, ωστόσο και οι δύο χώρες τάσσονται κατά της κυρίαρχης οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας, που είναι η λιτότητα.
Το σίγουρο είναι ότι εάν η ιταλική κυβέρνηση επιμείνει στις προεκλογικές της δεσμεύσεις… η ρήξη με τη Γερμανία θα είναι σίγουρη και ενδεχομένως προβληματική.
Η νέα ιταλική κυβέρνηση θέλει να καταργήσει τον κανόνα του 3% για το έλλειμμα της Ευρωζώνης, ενώ μιλά για έναν ενιαίο φόρο 15-20% και ένα βασικό εισόδημα ύψους 780 ευρώ.
Αυτά τα δύο μέτρα θα κοστίζουν μεταξύ 109 και 126 δισ. ευρώ, ή 6-7% του ιταλικού ΑΕΠ.
Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι η Ιταλία έχει δίκιο όταν ζητάει αλλαγές, δεδομένου ότι από το ξέσπασμα της κρίσης, ελάχιστα έχουν γίνει για να διορθωθούν κάποια βασικά προβλήματα στο μπλοκ του ενιαίου νομίσματος.
Η Γερμανία αντιτίθεται σε οποιονδήποτε διαμοιρασμό του ρίσκου, ενώ τα μεγαλεπήβολα σχέδια του γάλλου προέδρου, Emmanuel Macron, για την Ευρωζώνη δεν αναμένεται να έχουν παρά περιορισμένα αποτελέσματα.
Σίγουρα, η Ιταλία έχει καλύτερη διαπραγματευτική θέση απ' ό,τι η Ελλάδα.
Εξάλλου, μια έξοδος της Ιταλίας από την Ευρωζώνη θα ήταν πολύ πιο επικίνδυνη και ακόμη πιο απρόβλεπτη απ’ ό,τι ένα Grexit.
Όμως, η ίδια η γερμανίδα καγκελάριος, Angela Merkel, έχει ήδη σπεύσει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους:
«Όταν έγιναν εκλογές στην Ελλάδα και ο Αλέξης Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός, υπήρχαν πολλές ερωτήσεις στο τραπέζι.
Μιλήσαμε επί πολλές, πολλές νύχτες, αλλά μαζί πετύχαμε κάτι.
Πρέπει να το κάνουμε γιατί η Ιταλία είναι σημαντικό μέλος της ΕΕ», δήλωσε.
Ωστόσο, η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα και σίγουρα δεν είναι μια χώρα που η Γερμανία μπορεί εύκολα να της… τραβήξει το αυτί.
Ίδωμεν…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών