Η Αργεντινή διδάσκει ότι μόνο ένα μεγάλο κεφαλαιακό απόθεμα δεν φθάνει για να διασφαλίσει σταθερότητα.
Η Ελλάδα δεν θα κάνει χρήση προληπτικής πιστωτικής γραμμής αυτή είναι μια θετική εξέλιξη καθώς αποτελούσε την χειρότερη λύση για την μεταμνημονιακή φάση.
Όμως καλλιεργείται μια ψευδαίσθηση –που ορθώς ο Τσακαλώτος ο έλληνας υπουργός οικονομικών άρχισε να αποδομεί – ότι με την διευθέτηση στο ελληνικό χρέος και το μεγάλο κεφαλαιακό απόθεμα των 30 δισεκ. η Ελλάδα ξαφνικά θα αποκτήσει άνετη πρόσβαση στις αγορές.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μνημόνιο, δεν χρειάζεται κεφάλαια αλλά είναι εκτός αγορών και το 10ετές ομόλογο αναφοράς βρίσκεται στο 4,5%.
Ούτε το χρέος, ούτε το κεφαλαιακό απόθεμα διασφαλίζουν την παρουσία της Ελλάδος στις αγορές ειδικά μάλιστα σε μια περίοδο όπου η Ιταλία έχει προκαλέσει αστάθεια και άνοδο αποδόσεων και η ΕΚΤ σχεδιάζει να αποσύρει την ποσοτική χαλάρωση.
Οι αποδόσεις των ομολόγων θα έχουν νομοτελειακά ανοδική τάση λόγω πτώσης των τιμών λόγω QE.
Το βασικό ερώτημα είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται 250 μονάδες βάσης υψηλότερα από την Πορτογαλία και από την Ιταλία 175 μονάδες βάσης spread για να αλλάξει αυτός ο συσχετισμός χρειάζεται όχι μια αναβάθμιση της Ελλάδος σε ΒΒ- αλλά να πειστούν οι αγορές ότι ενώ το ΔΝΤ θα είναι τεχνικός σύμβουλος η Ελλάδα θα παραμείνει αξιόπιστη οικονομικά χώρα.
Η Ελλάδα χρειάζεται αποδόσεις στο ελληνικό 10ετές ομόλογο κάτω από 4% για να μην επιβαρύνει την βιωσιμότητα του χρέους.
Γιατί όμως η διευθέτηση του χρέους και ένα μεγάλο κεφαλαιακό απόθεμα δεν διασφαλίζουν την Ελλάδα;
Την απάντηση την δίνει η Αργεντινή.
Μετά το deal της Αργεντινής με το ΔΝΤ και τα 50 δισεκ. δολάρια δάνειο το pesos το νόμισμα της χώρας έχει καταρρεύσει.
Η Κεντρική Τράπεζα της Αργεντινής σκοπεύει να πωλήσει 7,5 δισ. δολάρια στην αγορά συναλλάγματος για να σταθεροποιήσει το pesos και να στηρίξει τον προϋπολογισμό της.
Το χάσμα μεταξύ των εισροών και του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών είναι ακόμα τεράστιο
Με βάση την J P Morgan το συνολικό έλλειμμα του προϋπολογισμού της Αργεντινής, το οποίο περιλαμβάνει πληρωμές τόκων από χρέη, ήταν 6,5% του ΑΕΠ το 2017, γεγονός που αντανακλούσε μεγάλο χάσμα περίπου 100 δισ. δολαρίων τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
Το πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα το 2017 ήταν 3,9%.
Το δάνειο από το ΔΝΤ θα έχει ελάχιστο επιτόκιο 1,96% και θα φθάσει έως το 4,96%.
Το δάνειο των 50 δισεκ. δολαρίων δεν έφερε την ηρεμία αντιθέτως το pesos καταρρέει 1 δολάριο ισούται με 26,19 pesos Αργεντινής ενώ στα ομόλογα τα βραχυχρόνια έχουν εκτιναχθεί με αποδόσεις 38,49%.
Ποιες οι ρίζες της κρίσης της Αργεντινής;
Μια αλλαγή στις μακροοικονομικές πολιτικές δεν θα είναι αρκετή για να θέσει την Αργεντινή σε πορεία σταθερής οικονομικής ανάπτυξης.
Στην πραγματικότητα, ένα σύνολο επικίνδυνων στοιχημάτων που η κυβέρνηση της Αργεντινής ανέλαβε από τον Δεκέμβριο του 2015 αύξησε την ευπάθεια της χώρας και ειδικά στο νόμισμα.
Η Αργεντινή αντιμετώπισε ορισμένες μακροοικονομικές ανισορροπίες κατά την ανάληψη των καθηκόντων του προέδρου Mauricio Macri στα τέλη του 2015.
Τα πρώτα μέτρα περιλάμβαναν την κατάργηση των ελέγχων συναλλαγματικών ισοτιμιών και κεφαλαίων και τη μείωση των φόρων στις εξαγωγές βασικών προϊόντων.
Η Αργεντινή επέστρεψε επίσης την πρόσβαση στις διεθνείς πιστωτικές αγορές ύστερα από μια συμφωνία με τα funds στην διαμάχη για το χρέος που διαρκούσε περισσότερο από μια δεκαετία.
Η κυβέρνηση ανέλαβε μια νέα μακροοικονομική προσέγγιση βασιζόμενη σε δύο πυλώνες: τη σταδιακή μείωση του πρωτογενούς δημοσιονομικού ελλείμματος και ένα φιλόδοξο καθεστώς στόχευσης του πληθωρισμού που υποτίθεται ότι θα οδηγήσει σε ετήσια αύξηση των τιμών σε μονοψήφιο ποσοστό σε μόλις τρία χρόνια.
Οι αγορές αρχικά έδειξαν ενθουσιασμό.
Στην πορεία τα πράγματα δεν εξελίχθησαν καλά.
Σε αντίθεση με τις ελπίδες της κυβέρνησης, οι μεταρρυθμίσεις προσέλκυσαν κυρίως το βραχυπρόθεσμο κεφάλαιο ενώ οι χρηματοδοτήσεις ήταν υπό μορφή ομολόγων, τόσο σε ξένο όσο και σε εθνικό νόμισμα, παρά σε άμεσες ξένες επενδύσεις.
Η κρίση του νομίσματος αποκάλυψε τελικά τα τρωτά σημεία της Αργεντινής.
Όσον αφορά το μέλλον, η χώρα θα εκτεθεί σε πολλές διαφορετικές πηγές κινδύνου.
Πρώτον, εξακολουθεί να υπάρχει ένα μεγάλο απόθεμα LEBACS δηλαδή νομισματικό μέσο πώλησης ομολόγων κεντρικών τραπεζών.
Και κάθε φορά που ένα σημαντικό μέρος αυτού του χρέους πέφτει, η Αργεντινή θα είναι όμηρος της διάθεσης των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Αυτό θα αυξήσει την αναμενόμενη αστάθεια των συναλλαγματικών ισοτιμιών, η οποία μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρίες για κερδοσκοπικές κινήσεις, αλλά θα αποθαρρύνει τις επενδύσεις στην πραγματική οικονομία.
Δεύτερον, επειδή το δημόσιο χρέος σε ξένο νόμισμα είναι πολύ μεγαλύτερο από ό, τι πριν από δύο χρόνια, η αύξηση του κινδύνου συναλλαγματικών ισοτιμιών θα θέσει επίσης υπό αμφισβήτηση τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους.
Τρίτον η Κεντρική τράπεζα έχασε το 10% του συνόλου των συναλλαγματικών αποθεμάτων της σε μόλις ένα μήνα.
Τέταρτον το ετήσιο ονομαστικό επιτόκιο για το LEBACS αυξήθηκε στο 40% - το υψηλότερο στον κόσμο, και μια κίνηση που κινδυνεύει να δημιουργήσει χιονοστιβάδα χρέους κεντρικής τράπεζας.
Πέμπτον η συμφωνία Αργεντινής με το ΔΝΤ.
Η Αργεντινή διδάσκει ότι μόνο ένα μεγάλο κεφαλαιακό απόθεμα δεν φθάνει για να διασφαλίσει σταθερότητα.
Η Ελλάδα δεν έχει ζήτημα νομισματικό αλλά σίγουρα θα έχει ζήτημα αποδόσεων στα κρατικά ομόλογα που θα κρίνει εάν η Ελλάδα τελικώς χρησιμοποιήσει ή όχι το κεφαλαιακό απόθεμα.
Το καλό νέο για τις αγορές θα είναι να υπάρχει το κεφαλαιακό απόθεμα αλλά να μην χρησιμοποιηθεί, η Ελλάδα πρέπει να δανείζεται από τις αγορές όχι να καταναλώνει έτοιμα κεφάλαια.
www.bankingnews.gr
Όμως καλλιεργείται μια ψευδαίσθηση –που ορθώς ο Τσακαλώτος ο έλληνας υπουργός οικονομικών άρχισε να αποδομεί – ότι με την διευθέτηση στο ελληνικό χρέος και το μεγάλο κεφαλαιακό απόθεμα των 30 δισεκ. η Ελλάδα ξαφνικά θα αποκτήσει άνετη πρόσβαση στις αγορές.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μνημόνιο, δεν χρειάζεται κεφάλαια αλλά είναι εκτός αγορών και το 10ετές ομόλογο αναφοράς βρίσκεται στο 4,5%.
Ούτε το χρέος, ούτε το κεφαλαιακό απόθεμα διασφαλίζουν την παρουσία της Ελλάδος στις αγορές ειδικά μάλιστα σε μια περίοδο όπου η Ιταλία έχει προκαλέσει αστάθεια και άνοδο αποδόσεων και η ΕΚΤ σχεδιάζει να αποσύρει την ποσοτική χαλάρωση.
Οι αποδόσεις των ομολόγων θα έχουν νομοτελειακά ανοδική τάση λόγω πτώσης των τιμών λόγω QE.
Το βασικό ερώτημα είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται 250 μονάδες βάσης υψηλότερα από την Πορτογαλία και από την Ιταλία 175 μονάδες βάσης spread για να αλλάξει αυτός ο συσχετισμός χρειάζεται όχι μια αναβάθμιση της Ελλάδος σε ΒΒ- αλλά να πειστούν οι αγορές ότι ενώ το ΔΝΤ θα είναι τεχνικός σύμβουλος η Ελλάδα θα παραμείνει αξιόπιστη οικονομικά χώρα.
Η Ελλάδα χρειάζεται αποδόσεις στο ελληνικό 10ετές ομόλογο κάτω από 4% για να μην επιβαρύνει την βιωσιμότητα του χρέους.
Γιατί όμως η διευθέτηση του χρέους και ένα μεγάλο κεφαλαιακό απόθεμα δεν διασφαλίζουν την Ελλάδα;
Την απάντηση την δίνει η Αργεντινή.
Μετά το deal της Αργεντινής με το ΔΝΤ και τα 50 δισεκ. δολάρια δάνειο το pesos το νόμισμα της χώρας έχει καταρρεύσει.
Η Κεντρική Τράπεζα της Αργεντινής σκοπεύει να πωλήσει 7,5 δισ. δολάρια στην αγορά συναλλάγματος για να σταθεροποιήσει το pesos και να στηρίξει τον προϋπολογισμό της.
Το χάσμα μεταξύ των εισροών και του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών είναι ακόμα τεράστιο
Με βάση την J P Morgan το συνολικό έλλειμμα του προϋπολογισμού της Αργεντινής, το οποίο περιλαμβάνει πληρωμές τόκων από χρέη, ήταν 6,5% του ΑΕΠ το 2017, γεγονός που αντανακλούσε μεγάλο χάσμα περίπου 100 δισ. δολαρίων τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
Το πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα το 2017 ήταν 3,9%.
Το δάνειο από το ΔΝΤ θα έχει ελάχιστο επιτόκιο 1,96% και θα φθάσει έως το 4,96%.
Το δάνειο των 50 δισεκ. δολαρίων δεν έφερε την ηρεμία αντιθέτως το pesos καταρρέει 1 δολάριο ισούται με 26,19 pesos Αργεντινής ενώ στα ομόλογα τα βραχυχρόνια έχουν εκτιναχθεί με αποδόσεις 38,49%.
Ποιες οι ρίζες της κρίσης της Αργεντινής;
Μια αλλαγή στις μακροοικονομικές πολιτικές δεν θα είναι αρκετή για να θέσει την Αργεντινή σε πορεία σταθερής οικονομικής ανάπτυξης.
Στην πραγματικότητα, ένα σύνολο επικίνδυνων στοιχημάτων που η κυβέρνηση της Αργεντινής ανέλαβε από τον Δεκέμβριο του 2015 αύξησε την ευπάθεια της χώρας και ειδικά στο νόμισμα.
Η Αργεντινή αντιμετώπισε ορισμένες μακροοικονομικές ανισορροπίες κατά την ανάληψη των καθηκόντων του προέδρου Mauricio Macri στα τέλη του 2015.
Τα πρώτα μέτρα περιλάμβαναν την κατάργηση των ελέγχων συναλλαγματικών ισοτιμιών και κεφαλαίων και τη μείωση των φόρων στις εξαγωγές βασικών προϊόντων.
Η Αργεντινή επέστρεψε επίσης την πρόσβαση στις διεθνείς πιστωτικές αγορές ύστερα από μια συμφωνία με τα funds στην διαμάχη για το χρέος που διαρκούσε περισσότερο από μια δεκαετία.
Η κυβέρνηση ανέλαβε μια νέα μακροοικονομική προσέγγιση βασιζόμενη σε δύο πυλώνες: τη σταδιακή μείωση του πρωτογενούς δημοσιονομικού ελλείμματος και ένα φιλόδοξο καθεστώς στόχευσης του πληθωρισμού που υποτίθεται ότι θα οδηγήσει σε ετήσια αύξηση των τιμών σε μονοψήφιο ποσοστό σε μόλις τρία χρόνια.
Οι αγορές αρχικά έδειξαν ενθουσιασμό.
Στην πορεία τα πράγματα δεν εξελίχθησαν καλά.
Σε αντίθεση με τις ελπίδες της κυβέρνησης, οι μεταρρυθμίσεις προσέλκυσαν κυρίως το βραχυπρόθεσμο κεφάλαιο ενώ οι χρηματοδοτήσεις ήταν υπό μορφή ομολόγων, τόσο σε ξένο όσο και σε εθνικό νόμισμα, παρά σε άμεσες ξένες επενδύσεις.
Η κρίση του νομίσματος αποκάλυψε τελικά τα τρωτά σημεία της Αργεντινής.
Όσον αφορά το μέλλον, η χώρα θα εκτεθεί σε πολλές διαφορετικές πηγές κινδύνου.
Πρώτον, εξακολουθεί να υπάρχει ένα μεγάλο απόθεμα LEBACS δηλαδή νομισματικό μέσο πώλησης ομολόγων κεντρικών τραπεζών.
Και κάθε φορά που ένα σημαντικό μέρος αυτού του χρέους πέφτει, η Αργεντινή θα είναι όμηρος της διάθεσης των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Αυτό θα αυξήσει την αναμενόμενη αστάθεια των συναλλαγματικών ισοτιμιών, η οποία μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρίες για κερδοσκοπικές κινήσεις, αλλά θα αποθαρρύνει τις επενδύσεις στην πραγματική οικονομία.
Δεύτερον, επειδή το δημόσιο χρέος σε ξένο νόμισμα είναι πολύ μεγαλύτερο από ό, τι πριν από δύο χρόνια, η αύξηση του κινδύνου συναλλαγματικών ισοτιμιών θα θέσει επίσης υπό αμφισβήτηση τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους.
Τρίτον η Κεντρική τράπεζα έχασε το 10% του συνόλου των συναλλαγματικών αποθεμάτων της σε μόλις ένα μήνα.
Τέταρτον το ετήσιο ονομαστικό επιτόκιο για το LEBACS αυξήθηκε στο 40% - το υψηλότερο στον κόσμο, και μια κίνηση που κινδυνεύει να δημιουργήσει χιονοστιβάδα χρέους κεντρικής τράπεζας.
Πέμπτον η συμφωνία Αργεντινής με το ΔΝΤ.
Η Αργεντινή διδάσκει ότι μόνο ένα μεγάλο κεφαλαιακό απόθεμα δεν φθάνει για να διασφαλίσει σταθερότητα.
Η Ελλάδα δεν έχει ζήτημα νομισματικό αλλά σίγουρα θα έχει ζήτημα αποδόσεων στα κρατικά ομόλογα που θα κρίνει εάν η Ελλάδα τελικώς χρησιμοποιήσει ή όχι το κεφαλαιακό απόθεμα.
Το καλό νέο για τις αγορές θα είναι να υπάρχει το κεφαλαιακό απόθεμα αλλά να μην χρησιμοποιηθεί, η Ελλάδα πρέπει να δανείζεται από τις αγορές όχι να καταναλώνει έτοιμα κεφάλαια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών