Το πιθανότερο σενάριο είναι να υπάρξει μια μεγάλη συμπίεση ρευστότητας, με εξίσου μεγάλες πιθανές συνέπειες
Η αγοραστική συμπεριφορά των ευρωπαίων επενδυτών ομολόγων έχει μεγάλες συνέπειες για τις παγκόσμιες αγορές, καθώς η εποχή των άφθονων νομισματικών κινήτρων τελειώνει.
Αυτό αναφέρει ο Guillermo Tolosa, οικονομικός σύμβουλος της Oxford Economics, υπενθυμίζοντας ότι η προσοχή των αγορών τις τελευταίες εβδομάδες και μήνες επικεντρώθηκε στις δράσεις πολιτικής των κεντρικών τραπεζών, καθώς η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προχώρησαν σε περαιτέρω κινήσεις προς το τέλος της εποχής των ιστορικά χαμηλών επιτοκίων και των εύκολων χρημάτων.
Ωστόσο, κάτω από την επιφάνεια της παγκόσμιας οικονομίας, οι τεράστιες ροές κεφαλαίων μέσω των αγορών σταθερού εισοδήματος προσέλκυσαν πολύ λιγότερο την προσοχή των επενδυτών - παρά τις σημαντικές επιπτώσεις.
Όπως αναφέρει ο Tolosa, το πιθανότερο σενάριο είναι να υπάρξει μια μεγάλη συμπίεση ρευστότητας, με εξίσου μεγάλες πιθανές συνέπειες.
Οι διασυνοριακές αγορές ομολόγων από επενδυτές με σταθερό εισόδημα θα μπορούσαν να μειωθούν κατά περισσότερο από το ήμισυ του τρέχοντος έτους και στη συνέχεια, σε μέσο όρο μόλις 500 δισ. δολαρίων ετησίως, σε σύγκριση με το ποσό των 1,2 δισ. δολαρίων το 2017.
Μια μετατόπιση αυτής της κλίμακας, εάν υλοποιηθεί, θα επιδεινώσει τις υφιστάμενες ανοδικές πιέσεις στις παγκόσμιες αποδόσεις των ομολόγων σε βαθμό μεγαλύτερο από τις προβλέψεις των αγορών, καθώς η αμερικανική αγορά ομολόγων και το δολάριο είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.
Η έκταση αυτού του αναμενόμενου περιορισμού των παγκόσμιων συνθηκών ρευστότητας εκτίθεται από μια περίπλοκη ανάλυση των ροών σταθερού εισοδήματος παγκοσμίως από την Oxford Economics.
Η χαρτογράφηση των αλληλεξαρτήσεων μεταξύ των αγορών ομολόγων μας επιτρέπει να προβάλλουμε την πιθανή εξέλιξη της παγκόσμιας ρευστότητας.
Για παράδειγμα, οι συνέπειες για τις παγκόσμιες αγορές από το τέλος της ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ μέσω του προγράμματος αγοράς ιδίων κεφαλαίων (APP), θα είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνες που συνδέονται με τη λήξη της ποσοτικής χαλάρωσης της Fed.
Οι παγκόσμιες αγορές ομολόγων είναι εκτεθειμένες στους ευρωπαίους επενδυτές, οι οποίοι κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουν γίνει οι μεγαλύτεροι επενδυτές διασυνοριακών ομολόγων παγκοσμίως - χάρη στην έλλειψη χρέους της ευρωζώνης που δημιουργείται από τη δραστηριότητα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ.
Οι ευρωπαίοι επενδυτές έπρεπε να αναζητήσουν περιουσιακά στοιχεία σταθερού εισοδήματος στο εξωτερικό λόγω των περιορισμένων εκδόσεων, αντιπροσωπεύοντας κατά μέσο όρο 500 δισ. δολάρια ετησίως σε αγορές ξένων τίτλων.
Οι ευρωπαίοι επενδυτές άσκησαν σημαντική καθοδική πίεση στις παγκόσμιες ισοτιμίες και τα spreads, συγκεντρώνοντας πάνω από το ήμισυ της καθαρής εταιρικής έκδοσης των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, για παράδειγμα.
Τώρα, όμως, αυτή η μαζική στήριξη στις παγκόσμιες αγορές ομολόγων από επενδυτές της ευρωζώνης αναμένεται να μετατοπιστεί απότομα, καθώς η ΕΚΤ χαλαρώνει το QE με την αποκλιμάκωση του APP.
Ήδη, κατά το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, η μείωση των μηνιαίων καθαρών αγορών ομολόγων της ΕΚΤ στα 30 δισ. σολάρια κατέδειξε ότι οι διασυνοριακές αγορές ομολόγων από επενδυτές της ζώνης του ευρώ μειώθηκαν κατά 30%.
Καθώς οι ευρωπαίοι αγοραστές ομολόγων συνεχίζουν να αναστρέφουν τα χαρτοφυλάκιά τους από ξένους σε εγχώριους τίτλους, οι διασυνοριακές αγορές τους θα μπορούσαν να μειωθούν κατά 200 δισ. ευρώ ετησίως.
Είναι σημαντικό ότι οι ιδιώτες επενδυτές των ΗΠΑ δεν αναμένεται να αντισταθμίσουν την ανατροπή της ευρωπαϊκής αγοράς ομολόγων.
Ενώ το 2014, οι Ευρωπαίοι ανέλαβαν δράση όταν η Fed μείωσε τις αγορές περιουσιακών στοιχείων, κανένα τέτοιο αντισταθμιστικό κύμα αγοραστών δεν είναι πιθανόν να είναι διαθέσιμο αυτή τη φορά.
Οι συνέπειες της προκύπτουσας αποστράγγισης ρευστότητας θα είναι μεγάλες.
Πρώτον, η συμπίεση της προσφοράς ομολόγων τελικά χαλαρώνει καθώς το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών αύξησε τις εκδόσεις για να χρηματοδοτήσει το αυξανόμενο αμερικανικό έλλειμμα και η Fed συνεχίζει τις πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων.
Δεύτερον, ο εταιρικός τομέας των ΗΠΑ προσθέτει επίσης σημαντικά στην προσφορά φέτος.
Και τρίτον, η αύξηση των εκδόσεων των ΗΠΑ θα οδηγήσει πιθανώς τους αμερικανούς επενδυτές να αυξήσουν τις αγορές εγχώριων τίτλων, μειώνοντας περαιτέρω την προσφορά ρευστότητας στις παγκόσμιες αγορές.
Άλλες προηγμένες οικονομίες ή αναδυόμενες αγορές είναι απίθανο να καλύψουν τη διαρροή ρευστότητας.
Το 2017, όλες οι άλλες προηγμένες οικονομίες αντιπροσώπευαν μαζί το 14% των αγορών διασυνοριακών ομολόγων - πολύ λιγότερο από το 46% που αγόρασαν οι ευρωπαίοι επενδυτές.
Σημαντική πτώση των αγορών ξένων ομολόγων της Ιαπωνίας αναμένεται να αντιστραφεί μόνο εν μέρει.
Και στις αναδυόμενες αγορές οι αγορές αναμένεται να παραμείνουν συγκρατημένες βραχυπρόθεσμα μετά από τις πρόσφατες απότομες πτώσεις.
Η επιστροφή των εισροών κεφαλαίων στις αναδυόμενες αγορές είναι πιθανό να προκαλέσει κάποια ανάκαμψη των αγορών ομολόγων των προηγμένων οικονομιών - αλλά όχι αρκετά για να αντισταθμίσει την αναμενόμενη υποχώρηση των αμερικανικών και ευρωπαίων επενδυτών.
Ο περιορισμός της παγκόσμιας ρευστότητας υποδηλώνει τη συνεχιζόμενη ανοδική πίεση στα παγκόσμια πραγματικά επιτόκια και τα spreads.
Καθώς οι τάσεις αυτές εξελίσσονται, η παγκόσμια χαρτογράφηση των ανοιγμάτων της αγοράς ομολόγων δείχνει ότι οι αμερικανικές αγορές είναι οι πιο εκτεθειμένες στην αναμενόμενη μείωση της διασυνοριακής ρευστότητας: σχεδόν το 10% του συνολικού κυκλοφορούντος μετοχικού κεφαλαίου αμερικανικών χρεογράφων κατέχεται από τους Ευρωπαίους.
Το ευρώ θα πρέπει, εν ευθέτω χρόνω, να επωφεληθεί - ενισχύοντας τη μακροοικονομική άποψη για την αδυναμία του δολαρίου τα επόμενα χρόνια.
Ενώ το δολάριο έχει λάβει στήριξη από τις πρόσφατες ροές επαναπατρισθέντων εταιρικών κεφαλαίων και από την επανεξισορρόπηση του επίσημου τομέα έναντι των περιουσιακών στοιχείων σε δολάρια, οι εξελίξεις αυτές είναι κατ 'ουσίαν έκτακτες.
www.bankingnews.gr
Αυτό αναφέρει ο Guillermo Tolosa, οικονομικός σύμβουλος της Oxford Economics, υπενθυμίζοντας ότι η προσοχή των αγορών τις τελευταίες εβδομάδες και μήνες επικεντρώθηκε στις δράσεις πολιτικής των κεντρικών τραπεζών, καθώς η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προχώρησαν σε περαιτέρω κινήσεις προς το τέλος της εποχής των ιστορικά χαμηλών επιτοκίων και των εύκολων χρημάτων.
Ωστόσο, κάτω από την επιφάνεια της παγκόσμιας οικονομίας, οι τεράστιες ροές κεφαλαίων μέσω των αγορών σταθερού εισοδήματος προσέλκυσαν πολύ λιγότερο την προσοχή των επενδυτών - παρά τις σημαντικές επιπτώσεις.
Όπως αναφέρει ο Tolosa, το πιθανότερο σενάριο είναι να υπάρξει μια μεγάλη συμπίεση ρευστότητας, με εξίσου μεγάλες πιθανές συνέπειες.
Οι διασυνοριακές αγορές ομολόγων από επενδυτές με σταθερό εισόδημα θα μπορούσαν να μειωθούν κατά περισσότερο από το ήμισυ του τρέχοντος έτους και στη συνέχεια, σε μέσο όρο μόλις 500 δισ. δολαρίων ετησίως, σε σύγκριση με το ποσό των 1,2 δισ. δολαρίων το 2017.
Μια μετατόπιση αυτής της κλίμακας, εάν υλοποιηθεί, θα επιδεινώσει τις υφιστάμενες ανοδικές πιέσεις στις παγκόσμιες αποδόσεις των ομολόγων σε βαθμό μεγαλύτερο από τις προβλέψεις των αγορών, καθώς η αμερικανική αγορά ομολόγων και το δολάριο είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.
Η έκταση αυτού του αναμενόμενου περιορισμού των παγκόσμιων συνθηκών ρευστότητας εκτίθεται από μια περίπλοκη ανάλυση των ροών σταθερού εισοδήματος παγκοσμίως από την Oxford Economics.
Η χαρτογράφηση των αλληλεξαρτήσεων μεταξύ των αγορών ομολόγων μας επιτρέπει να προβάλλουμε την πιθανή εξέλιξη της παγκόσμιας ρευστότητας.
Για παράδειγμα, οι συνέπειες για τις παγκόσμιες αγορές από το τέλος της ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ μέσω του προγράμματος αγοράς ιδίων κεφαλαίων (APP), θα είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνες που συνδέονται με τη λήξη της ποσοτικής χαλάρωσης της Fed.
Οι παγκόσμιες αγορές ομολόγων είναι εκτεθειμένες στους ευρωπαίους επενδυτές, οι οποίοι κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουν γίνει οι μεγαλύτεροι επενδυτές διασυνοριακών ομολόγων παγκοσμίως - χάρη στην έλλειψη χρέους της ευρωζώνης που δημιουργείται από τη δραστηριότητα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ.
Οι ευρωπαίοι επενδυτές έπρεπε να αναζητήσουν περιουσιακά στοιχεία σταθερού εισοδήματος στο εξωτερικό λόγω των περιορισμένων εκδόσεων, αντιπροσωπεύοντας κατά μέσο όρο 500 δισ. δολάρια ετησίως σε αγορές ξένων τίτλων.
Οι ευρωπαίοι επενδυτές άσκησαν σημαντική καθοδική πίεση στις παγκόσμιες ισοτιμίες και τα spreads, συγκεντρώνοντας πάνω από το ήμισυ της καθαρής εταιρικής έκδοσης των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, για παράδειγμα.
Τώρα, όμως, αυτή η μαζική στήριξη στις παγκόσμιες αγορές ομολόγων από επενδυτές της ευρωζώνης αναμένεται να μετατοπιστεί απότομα, καθώς η ΕΚΤ χαλαρώνει το QE με την αποκλιμάκωση του APP.
Ήδη, κατά το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, η μείωση των μηνιαίων καθαρών αγορών ομολόγων της ΕΚΤ στα 30 δισ. σολάρια κατέδειξε ότι οι διασυνοριακές αγορές ομολόγων από επενδυτές της ζώνης του ευρώ μειώθηκαν κατά 30%.
Καθώς οι ευρωπαίοι αγοραστές ομολόγων συνεχίζουν να αναστρέφουν τα χαρτοφυλάκιά τους από ξένους σε εγχώριους τίτλους, οι διασυνοριακές αγορές τους θα μπορούσαν να μειωθούν κατά 200 δισ. ευρώ ετησίως.
Είναι σημαντικό ότι οι ιδιώτες επενδυτές των ΗΠΑ δεν αναμένεται να αντισταθμίσουν την ανατροπή της ευρωπαϊκής αγοράς ομολόγων.
Ενώ το 2014, οι Ευρωπαίοι ανέλαβαν δράση όταν η Fed μείωσε τις αγορές περιουσιακών στοιχείων, κανένα τέτοιο αντισταθμιστικό κύμα αγοραστών δεν είναι πιθανόν να είναι διαθέσιμο αυτή τη φορά.
Οι συνέπειες της προκύπτουσας αποστράγγισης ρευστότητας θα είναι μεγάλες.
Πρώτον, η συμπίεση της προσφοράς ομολόγων τελικά χαλαρώνει καθώς το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών αύξησε τις εκδόσεις για να χρηματοδοτήσει το αυξανόμενο αμερικανικό έλλειμμα και η Fed συνεχίζει τις πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων.
Δεύτερον, ο εταιρικός τομέας των ΗΠΑ προσθέτει επίσης σημαντικά στην προσφορά φέτος.
Και τρίτον, η αύξηση των εκδόσεων των ΗΠΑ θα οδηγήσει πιθανώς τους αμερικανούς επενδυτές να αυξήσουν τις αγορές εγχώριων τίτλων, μειώνοντας περαιτέρω την προσφορά ρευστότητας στις παγκόσμιες αγορές.
Άλλες προηγμένες οικονομίες ή αναδυόμενες αγορές είναι απίθανο να καλύψουν τη διαρροή ρευστότητας.
Το 2017, όλες οι άλλες προηγμένες οικονομίες αντιπροσώπευαν μαζί το 14% των αγορών διασυνοριακών ομολόγων - πολύ λιγότερο από το 46% που αγόρασαν οι ευρωπαίοι επενδυτές.
Σημαντική πτώση των αγορών ξένων ομολόγων της Ιαπωνίας αναμένεται να αντιστραφεί μόνο εν μέρει.
Και στις αναδυόμενες αγορές οι αγορές αναμένεται να παραμείνουν συγκρατημένες βραχυπρόθεσμα μετά από τις πρόσφατες απότομες πτώσεις.
Η επιστροφή των εισροών κεφαλαίων στις αναδυόμενες αγορές είναι πιθανό να προκαλέσει κάποια ανάκαμψη των αγορών ομολόγων των προηγμένων οικονομιών - αλλά όχι αρκετά για να αντισταθμίσει την αναμενόμενη υποχώρηση των αμερικανικών και ευρωπαίων επενδυτών.
Ο περιορισμός της παγκόσμιας ρευστότητας υποδηλώνει τη συνεχιζόμενη ανοδική πίεση στα παγκόσμια πραγματικά επιτόκια και τα spreads.
Καθώς οι τάσεις αυτές εξελίσσονται, η παγκόσμια χαρτογράφηση των ανοιγμάτων της αγοράς ομολόγων δείχνει ότι οι αμερικανικές αγορές είναι οι πιο εκτεθειμένες στην αναμενόμενη μείωση της διασυνοριακής ρευστότητας: σχεδόν το 10% του συνολικού κυκλοφορούντος μετοχικού κεφαλαίου αμερικανικών χρεογράφων κατέχεται από τους Ευρωπαίους.
Το ευρώ θα πρέπει, εν ευθέτω χρόνω, να επωφεληθεί - ενισχύοντας τη μακροοικονομική άποψη για την αδυναμία του δολαρίου τα επόμενα χρόνια.
Ενώ το δολάριο έχει λάβει στήριξη από τις πρόσφατες ροές επαναπατρισθέντων εταιρικών κεφαλαίων και από την επανεξισορρόπηση του επίσημου τομέα έναντι των περιουσιακών στοιχείων σε δολάρια, οι εξελίξεις αυτές είναι κατ 'ουσίαν έκτακτες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών