Τελευταία Νέα
Οικονομία

ΚΕΠΕ: Στα 332 δισ. ή στο 180% του ΑΕΠ θα φτάσει το ελληνικό χρέος στο τέλος του 2018

ΚΕΠΕ: Στα 332 δισ. ή στο 180% του ΑΕΠ θα φτάσει το ελληνικό χρέος στο τέλος του 2018
Η αύξηση του ταμειακού αποθέματος της ελληνικής κυβέρνησης θα επιβαρύνει περαιτέρω το χρέος
Το επίπεδο του δημοσίου χρέος το 2017 καθορίστηκε και από την πορεία του ισοζυγίου της Γενικής Κυβέρνησης, το οποίο, ξεπερνώντας τις σχετικές εκτιμήσεις, παρουσίασε και την περασμένη χρονιά πλεόνασμα, αναφέρει σε ανάλυσή του το ΚΕΠΕ για την εξέλιξη και διάρθρωση του δημοσίου χρέους.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), το 2017 το πλεόνασμα της Γενικής Κυβέρνησης διαμορφώθηκε στα 1,4 δισ. ευρώ ή 0,8% του ΑΕΠ και το πρωτογενές πλεόνασμα της Γενικής Κυβέρνησης αυξήθηκε στα 7,1 δισ. ευρώ ή στο 4,0%, σύμφωνα πάντα με τη μεθοδολογία της Eurostat και όχι του προγράμματος προσαρμογής.


Αυτή, η καλύτερη της αναμενόμενης –λόγω της υπεραπόδοσης των μέτρων δημοσιονομικής πολιτικής– δημοσιονομική επίδοση επηρέασε και το επίπεδο του χρέους της Γενικής Κυβέρνησης, το οποίο έκλεισε το 2017 στα 317,4 δισ. ευρώ (ή 178,6% του ΑΕΠ) έναντι εκτίμησης του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2018 –τον Νοέμβριο του 2017– για 318,3 δισ. ευρώ (178,2% του ΑΕΠ).
Σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης αυξήθηκε το 2017 κατά 2,4 δισ. ευρώ, ως αποτέλεσμα, παράλληλα με τη δημοσιονομική απόδοση, της αύξησης των ταμειακών διαθεσίμων μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ), αλλά και της χρηματοδότησης –πάλι από τον Μηχανισμό Στήριξης– του προγράμματος ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου (Γράφημα 2.2.1).



Κατά το τρέχον έτος, το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης προβλέπεται, σύμφωνα με τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2018, να αυξηθεί στα 332 δισ. ευρώ (ή 179,8% του ΑΕΠ), ως αποτέλεσμα: α) του ακόμα μεγαλύτερου δανεισμού από τον ESM για τη δημιουργία ταμειακών διαθεσίμων ενόψει της προσπάθειας χρηματοδότησης εκτός του Μηχανισμού Στήριξης, (β) της χρηματοδότησης –από τον Μηχανισμό Στήριξης– του προγράμματος αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων (παρελθουσών) οφειλών του Δημοσίου, και (γ) της αντικατάστασης του χρέους που βασίζεται στον βραχυπρόθεσμο δανεισμό.
Όσον αφορά, ειδικότερα, τον τελευταίο παράγοντα, αξίζει να σημειωθεί ότι σημαντικό μέρος του βραχυπρόθεσμου δανεισμού είναι ενδοκυβερνητικό χρέος (βλ. καθεστώς repos), με αποτέλεσμα η αντικατάστασή του να οδηγήσει σε αύξηση του χρέους της Γενικής Κυβέρνησης.


Επιπρόσθετα, όπως προαναφέρθηκε, ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός μέσω της αξιοποίησης της πώλησης τίτλων με τη μέθοδο της επαναγοράς (repos) σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης αυξήθηκε καθοριστικά κατά το πρώτο δίμηνο του 2018, με αποτέλεσμα να έχει διαμορφωθεί τον Φεβρουάριο του 2018 στα 20,8 δισ. ευρώ, έναντι 14,9 δισ. ευρώ στο τέλος του 2017, συνιστώντας το 6% του χρέος της Κεντρικής Διοίκησης.
Πρόκειται, όμως, για ένα επίπεδο που αναμένεται να περιοριστεί, καθώς, σύμφωνα με τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2018, εκτιμάται ότι ο εν λόγω δανεισμός θα περιοριστεί –στο πλαίσιο της αντικατάστασης βραχυπρόθεσμου με μακροπρόθεσμο δανεισμό– στα 9 δισ. ευρώ στο τέλος του έτους (Γράφημα 2.2.3).
Παράλληλα με τη δομή του χρέους, μία σημαντική αλλαγή σημειώθηκε στα χαρακτηριστικά του χρέους της Κεντρικής Διοίκησης, και δη ως προς τη σταθερότητα ή όχι του επιτοκίου.
Συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 2017 το μερίδιο του χρέους σε σταθερό επιτόκιο αυξήθηκε στο 48,1% του χρέους έναντι 30,0% του χρέους του Δεκεμβρίου του 2016, ως αποτέλεσμα της αύξησης του δανεισμού μέσω ομολόγων σταθερού επιτοκίου, που αποτέλεσε το 11,1% του νέου δανεισμού για το 2017.
Ως προς τα άλλα χαρακτηριστικά δεν εντοπίστηκε κάποια διαφοροποίηση σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, με αποτέλεσμα το μη διαπραγματευσιμο χρέος να έχει διαμορφωθεί τον Δεκέμβριο του 2017 στο 80,1% του χρέους, ενώ το 97,4% του χρέους ήταν εκφρασμένο σε ευρώ (Πίνακας 2.2.2).



Τέλος, όσον αφορά τη διαχείριση του δημοσίου χρέους, το 2018 επικεντρώνεται –μετά και την υλοποίηση των πρώτων βραχυπρόθεσμών μέτρων του 2017 για την ενίσχυση της βιωσιμότητάς του– στη διαμόρφωση ενός ισχυρού «μαξιλαριού (ασφαλείας)» ρευστότητας στο πλαίσιο της προσπάθειας άντλησης χρηματοδότησης εκτός προγράμματος.
Πρόκειται για μία επιδίωξη που εδράζεται τόσο στην αξιοποίηση του δημοσιονομικού αποτελέσματος, όσο και στην εισροή των προβλεπόμενων ροών χρηματοδότησης από τον ΕΜΣ, ώστε να αυξηθούν τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους –τα οποία ήδη βρίσκονται σε αρκετά ικανοποιητικά επίπεδα.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης