Δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία στρέφεται σε χώρα εκτός ΝΑΤΟ για της ανάγκες της άμυνάς της
Τον Ιανουάριο του 2018, η Τουρκία σύναψε μία 18μηνη σύμβαση για μία μελέτη σχετικά με την ανάπτυξη και την παραγωγή ενός συστήματος αεροπορικής άμυνας μεγάλου εύρους στη Γαλλία και την Ιταλία, δείχνοντας, φαινομενικά, της συνεχιζόμενη δέσμευση της χώρας προς το ΝΑΤΟ.
Η μελέτη, η οποία συνήφθη μεταξύ της κοινοπραξίας EUROSAM και των τουρκικών εταιρειών Aselsan και Roketsan, συμφωνήθηκε στο Παρίσι, στο περιθώριο συνάντησης του γάλλου προέδρου Emmanuel Macron με τον τούρκο ομόλογό του, Tayyip Erdogan.
Η σύμβαση για τη μελέτη ήρθε αμέσως μετά τη συμφωνία μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας, μέσω της οποίας η Τουρκία θα αγοράσει το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας S-400, το οποίο αποτελεί ένα από τα πιο εξελιγμένα στην παγκόσμια αγορά.
Το ερώτημα είναι, γιατί η Τουρκία παραγγέλνει πρώτα ένα σύστημα αεράμυνας από τη Ρωσία και εν συνεχεία γυρίζει και συνάπτει συμφωνία συνεργασίας με την Ευρώπη για τον ίδιο σκοπό;
Η απάντηση είναι ότι πιθανώς η Άγκυρα προσπαθεί να ισχυριστεί ότι εξακολουθεί να είναι πιστή στο ΝΑΤΟ, σε μία εποχή ποθ οι στρατηγικές της κλίσεις φαίνεται να δείχνουν διαφορετικά.
Καθώς η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, η απόφασή της να στραφεί στα S-400, τα οποία δεν αποτελούν σύστημα πυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ, αποτέλεσε αντικείμενο προβληματισμού και αντιπαράθεσης.
Το ΝΑΤΟ υιοθέτησε την Ευρωπαϊκή Σταδιακή Προσαρμοστική Προσέγγιση, σύμφωνα με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες σκοπεύουν να αναπτύξουν τα συστήματα άμυνας σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης, ώστε να προστατεύσουν τις δυνάμεις τους από πυραυλικές πιθέσεις του Ιράν.
Όμως η κίνηση της Τουρκίας φαίνεται ότι έρχεται σε αντίθεση με αυτή του ΝΑΤΟ, ενώ επίσης δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία στρέφεται σε χώρα εκτός ΝΑΤΟ για τις ανάγκες της άμυνας κατά των πυραύλων.
Το 2013, η Άγκυρα επιχείρησε να προμηθευτεί το σύστημα πυραυλικής άμυνας της Κίνας, FD-2000, παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Ολλανδία είχαν στείλει στη χώρα πυραύλους Patriot, ώστε να είναι προστατευμένη από τους πυραύλους Scud της Συρίας.
Αυτή η κίνηση είχει προκαλέσει ιδιαίτερη ανησυχία στο ΝΑΤΟ, το οποίο φοβόταν ότι μία τέτοια συμφωνία θα διευκόλυνε την Κίνα νε μελετήσει τα συστήματα του ΝΑΤΟ και να αναπτύξει βαλλιστικούς πυραύλους που θα μπορούσαν να το αποφύγουν.
Η Τουρκία ακύρωσε το 2015 τη συμφωνία με την Κίνα, εν μέρει λόγω πιέσεων από τις ΗΠΑ και εν μέρει λόγω ζητημάτων με την τιμή του συστήματος, με την Άγκυρα να στρέφεται στη συνέχεια προς τη Ρωσία.
Για να δικαιολογήσει την προτίμησή της για τα S-400 της Ρωσίας έναντι των αμερικανικών πυραύλων Patriot, η Τουρκία δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δεν επέτρεψαν την κοινή παραγωγή του αμυντικού συστήματος πυραύλων, ενώ η συμφωνία με τη Ρωσία επιτρέπει τη συμπαραγωγή του συστήματος.
Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του Erdogan τον Ιούλιο του 2016, η κυβέρνηση έγινε ύποπτη απέναντι στην αεροπορία της χώρας και απομάκρυυνες αρκετούς πιλότους F-16.
Αυτή η κίνηση περιόρισε σημαντικά την ικανότητα της Τουρκίας να αμυνθεί και γι αυτό και στράφηκε στα S-400 της Ρωσίας.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον εκπρπόσωπο του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, Hami Aksoy, «το σύστημα που αγοράζουμε από τη Ρωσία δε μπορεί να ενσωματωθεί στα συστήματα του ΝΑΤΟ», γεγονός που δείχνει ότι η Τουρκία χρειάζεται ένα σύστημα το οποίο να μπορεί να ενσωματωθεί σε αυτό του ΝΑΤΟ, γι αυτό και στράφηκε στην Ευρώπη.
Επιπλέον, υπογράφοντας τη συμφωνία της EUROSAM, η Τουρκία πιθανότατα προσπαθεί να πείσει το ΝΑΤΟ ότι η αγορά των ρωσικών S-400 σχετίζεται με τεχνολογικούς και δημοσιονομικούς λόγους, και ότι δεν αποτελεί ένδειξη ότι η Τουρκία αντιτίθεται στα οπλικά συστήματα του ΝΑΤΟ.
Αυτός μπορεί να είναι ο τρόπος με τον οποίο η Τουρκία αποτρέπει τη συμφωνία με τη Ρωσία από το να σταθεί εμπόδιο στην κοινή απόκτηση F-35 με τις ΗΠΑ, την οποία η Ουάσιγκτον καθυστερεί λόγω της αγοράς του S-400 από τη Ρωσία.
Η κίνηση αυτή σχετίζεται ξανά με την ανησυχία των ΗΠΑ ότι εάν η Τουρκία χρησιμοποιήσει τα S-400 μαζί με τα F-35, η Ρωσία θα μπορούσε να αποκτήσει πρόσβαση σε πληροφορίες που σχετίζονται με την τεχνολογία των αμερικανικών αεροσκαφών.
Εάν η Τουρκία παίζει διπλό παιχνίδι με το ΝΑΤΟ, ας ελπίσουμε ότι η Ουάσιγκτον δεν θα πεσει θύμα της.
www.bankingnews.gr
Η μελέτη, η οποία συνήφθη μεταξύ της κοινοπραξίας EUROSAM και των τουρκικών εταιρειών Aselsan και Roketsan, συμφωνήθηκε στο Παρίσι, στο περιθώριο συνάντησης του γάλλου προέδρου Emmanuel Macron με τον τούρκο ομόλογό του, Tayyip Erdogan.
Η σύμβαση για τη μελέτη ήρθε αμέσως μετά τη συμφωνία μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας, μέσω της οποίας η Τουρκία θα αγοράσει το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας S-400, το οποίο αποτελεί ένα από τα πιο εξελιγμένα στην παγκόσμια αγορά.
Το ερώτημα είναι, γιατί η Τουρκία παραγγέλνει πρώτα ένα σύστημα αεράμυνας από τη Ρωσία και εν συνεχεία γυρίζει και συνάπτει συμφωνία συνεργασίας με την Ευρώπη για τον ίδιο σκοπό;
Η απάντηση είναι ότι πιθανώς η Άγκυρα προσπαθεί να ισχυριστεί ότι εξακολουθεί να είναι πιστή στο ΝΑΤΟ, σε μία εποχή ποθ οι στρατηγικές της κλίσεις φαίνεται να δείχνουν διαφορετικά.
Καθώς η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, η απόφασή της να στραφεί στα S-400, τα οποία δεν αποτελούν σύστημα πυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ, αποτέλεσε αντικείμενο προβληματισμού και αντιπαράθεσης.
Το ΝΑΤΟ υιοθέτησε την Ευρωπαϊκή Σταδιακή Προσαρμοστική Προσέγγιση, σύμφωνα με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες σκοπεύουν να αναπτύξουν τα συστήματα άμυνας σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης, ώστε να προστατεύσουν τις δυνάμεις τους από πυραυλικές πιθέσεις του Ιράν.
Όμως η κίνηση της Τουρκίας φαίνεται ότι έρχεται σε αντίθεση με αυτή του ΝΑΤΟ, ενώ επίσης δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία στρέφεται σε χώρα εκτός ΝΑΤΟ για τις ανάγκες της άμυνας κατά των πυραύλων.
Το 2013, η Άγκυρα επιχείρησε να προμηθευτεί το σύστημα πυραυλικής άμυνας της Κίνας, FD-2000, παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Ολλανδία είχαν στείλει στη χώρα πυραύλους Patriot, ώστε να είναι προστατευμένη από τους πυραύλους Scud της Συρίας.
Αυτή η κίνηση είχει προκαλέσει ιδιαίτερη ανησυχία στο ΝΑΤΟ, το οποίο φοβόταν ότι μία τέτοια συμφωνία θα διευκόλυνε την Κίνα νε μελετήσει τα συστήματα του ΝΑΤΟ και να αναπτύξει βαλλιστικούς πυραύλους που θα μπορούσαν να το αποφύγουν.
Η Τουρκία ακύρωσε το 2015 τη συμφωνία με την Κίνα, εν μέρει λόγω πιέσεων από τις ΗΠΑ και εν μέρει λόγω ζητημάτων με την τιμή του συστήματος, με την Άγκυρα να στρέφεται στη συνέχεια προς τη Ρωσία.
Για να δικαιολογήσει την προτίμησή της για τα S-400 της Ρωσίας έναντι των αμερικανικών πυραύλων Patriot, η Τουρκία δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δεν επέτρεψαν την κοινή παραγωγή του αμυντικού συστήματος πυραύλων, ενώ η συμφωνία με τη Ρωσία επιτρέπει τη συμπαραγωγή του συστήματος.
Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του Erdogan τον Ιούλιο του 2016, η κυβέρνηση έγινε ύποπτη απέναντι στην αεροπορία της χώρας και απομάκρυυνες αρκετούς πιλότους F-16.
Αυτή η κίνηση περιόρισε σημαντικά την ικανότητα της Τουρκίας να αμυνθεί και γι αυτό και στράφηκε στα S-400 της Ρωσίας.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον εκπρπόσωπο του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, Hami Aksoy, «το σύστημα που αγοράζουμε από τη Ρωσία δε μπορεί να ενσωματωθεί στα συστήματα του ΝΑΤΟ», γεγονός που δείχνει ότι η Τουρκία χρειάζεται ένα σύστημα το οποίο να μπορεί να ενσωματωθεί σε αυτό του ΝΑΤΟ, γι αυτό και στράφηκε στην Ευρώπη.
Επιπλέον, υπογράφοντας τη συμφωνία της EUROSAM, η Τουρκία πιθανότατα προσπαθεί να πείσει το ΝΑΤΟ ότι η αγορά των ρωσικών S-400 σχετίζεται με τεχνολογικούς και δημοσιονομικούς λόγους, και ότι δεν αποτελεί ένδειξη ότι η Τουρκία αντιτίθεται στα οπλικά συστήματα του ΝΑΤΟ.
Αυτός μπορεί να είναι ο τρόπος με τον οποίο η Τουρκία αποτρέπει τη συμφωνία με τη Ρωσία από το να σταθεί εμπόδιο στην κοινή απόκτηση F-35 με τις ΗΠΑ, την οποία η Ουάσιγκτον καθυστερεί λόγω της αγοράς του S-400 από τη Ρωσία.
Η κίνηση αυτή σχετίζεται ξανά με την ανησυχία των ΗΠΑ ότι εάν η Τουρκία χρησιμοποιήσει τα S-400 μαζί με τα F-35, η Ρωσία θα μπορούσε να αποκτήσει πρόσβαση σε πληροφορίες που σχετίζονται με την τεχνολογία των αμερικανικών αεροσκαφών.
Εάν η Τουρκία παίζει διπλό παιχνίδι με το ΝΑΤΟ, ας ελπίσουμε ότι η Ουάσιγκτον δεν θα πεσει θύμα της.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών