Πρόκειται για μια παγίδα, εάν τα κράτη καταστήσουν πιο αυστηρό το πλαίσιο μπλοκάρουν την μετανάστευση, εάν ακολουθήσουν στρατηγική ανοικτών συνόρων ισχυροποιείται η ακροδεξιά.
Οι πολιτικοί ηγέτες που θέλουν να ενεργήσουν ανθρωπιστικά προς τους αιτούντες άσυλο και άλλους μετανάστες αντιμετωπίζουν τώρα ένα ηθικό δίλημμα αναφέρει το Princeton University.
1) Εντείνουν τους ελέγχους στα σύνορα των χωρών τους διαμορφώνοντας ένα αρκετά αυστηρό πλαίσιο ώστε να υποβαθμίσουν την μετατόπιση της κοινωνίας προς τα ακροδεξιά κόμματα.
2) Διατρέχουν τον κίνδυνο να επιτρέψουν στην ακροδεξιά να αποκτήσουν περισσότερη εξουσία - και να αμφισβητήσει τις πιο θεμελιώδεις αξίες της Δύσης.
Πρόκειται για μια παγίδα, εάν τα κράτη καταστήσουν πιο αυστηρό το πλαίσιο μπλοκάρουν την μετανάστευση, εάν ακολουθήσουν στρατηγική ανοικτών συνόρων ισχυροποιείται η ακροδεξιά.
Πριν από τρία χρόνια, όταν περισσότεροι από 100.000 αιτούντες άσυλο έφταναν στα σύνορα της ΕΕ κάθε μήνα, η Γερμανίδα καγκελάριος A. Merkel δήλωσε: «Το θεμελιώδες δικαίωμα ασύλου για τους πολιτικά διωκόμενους δεν γνωρίζει ανώτατο όριο, οι πρόσφυγες που έρχονται σε μας από την κόλαση ενός εμφυλίου πολέμου πρέπει να τους στηρίξουμε»
Η Merkel συνέχισε την δράση.
Το 2015, η Γερμανία κατέγραψε 890.000 αιτούντες άσυλο και κατά τη διάρκεια των 18 μηνών από την 1η Σεπτεμβρίου του 2015, δέχθηκαν περισσότερες από 600.000 αιτήσεις για άσυλο.
Η ενσωμάτωση τόσων πολλών νεοφερμένων με πολύ διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο ήταν προφανώς δύσκολο έργο, αλλά η Merkel διακήρυξε το "Wir schaffen das" (μπορούμε να το κάνουμε).
Kανένας Γερμανός ηγέτης, ούτε και η αυθόρμητη απόφαση του Willy Brandt το 1970 να γονατίσει στο μνημείο στους ήρωες της εξέγερσης των γκέτο της Βαρσοβίας, είχε καταφέρει αποφασιστικά να αποσυνδέσει την Γερμανία από το ρατσιστικό παρελθόν της.
Τον Ιούνιο, την ημέρα πριν από τη συνάντηση των Βρυξελλών, η Merkel μίλησε πολύ διαφορετικά, λέγοντας στο γερμανικό κοινοβούλιο ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις "αλλά η πρόκληση της μετανάστευσης μπορεί να γίνει αυτή που καθορίζει την τύχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης".
Οι λόγοι για αυτή τη μετατόπιση της Merkel είναι προφανείς. Λιγότερο από δύο μήνες από τότε που η Merkel υπερασπίστηκε το απεριόριστο δικαίωμα ασύλου, οι πολωνοί έφρασαν στην εξουσία το κόμμα με καθαρά αντιμεταναστευτική ατζέντα Νόμος και Δικαιοσύνη.
Οι Βρετανοί ψηφοφόροι επέλεξαν να εγκαταλείψουν την ΕΕ ενώ εκλέχτηκε ο Trump ως πρόεδρος των ΗΠΑ.
Η τάση συνεχίστηκε το 2017.
Οι εκλογές της Αυστρίας το Μάιο οδήγησαν σε μια κυβέρνηση συνασπισμού που περιλαμβάνει το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας.
Τον Σεπτέμβριο, οι ομοσπονδιακές εκλογές της Γερμανίας οδήγησαν σε κρίση ενώ η Εναλλακτική για την Γερμανία το εθνικιστικό κίνημα AfD η οποία δεν είχε προηγουμένως κερδίσει θέση στο Bundestag, έγινε το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα της Γερμανία.
Το 2018 οι γενικές εκλογές της Ιταλίας τον Μάρτιο οδήγησαν σε μια κυβέρνηση συνασπισμού, στην οποία φαίνεται ότι η κυρίαρχη μορφή είναι ο Salvini - ο οποίος, ως υπουργός εσωτερικών, αρνήθηκε ένα ασφαλές λιμάνι σε πλοίο με πρόσφυγες - .
Τέλος, και πιο προβλέψιμα από όλα αυτά τα αποτελέσματα, ο Viktor Orbán, ο πρωθυπουργός κατά της μετανάστευσης της Ουγγαρίας, επέστρεψε στην εξουσία, διατηρώντας τον έλεγχο του κόμματος του Fidesz - σε συνεργασία με το Χριστιανοδημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα – ελέγχοντας τα 2/3 των εδρών.
Στην Ελλάδα το εθνικιστικό – ακροδεξιό κόμμα Χρυσή Αυγή είναι τρίτη πολιτική δύναμη με ποσοστά που προσεγγίζει το 10%.
Η μετανάστευση διαδραμάτισε ένα ρόλο - ενδεχομένως καθοριστικό ρόλο - σε όλα αυτά τα αποτελέσματα.
Αυτό είναι τραγικό, όχι μόνο για τους πιθανούς μετανάστες αλλά για τον κόσμο.
Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Καθεστώς των Προσφύγων ορίζει ως πρόσφυγες ως εκείνους που δεν μπορούν ή δεν επιθυμούν να επιστρέψουν στη χώρα τους λόγω βάσιμου φόβου δίωξης λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, ιδιότητας μέλους συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας ή πολιτικής.
Είναι πολύ νωρίς για να πούμε πόση βλάβη θα προκαλέσουν τελικά οι κυβερνήσεις που είναι εχθρικές προς τους μετανάστες και σκεπτικιστές για την αλλαγή της τάσης στην ΕΕ και τα Ηνωμένα Έθνη.
Αλλά μπορούμε ήδη να δούμε, στους εμπορικούς πολέμους που ξεκίνησε η διοίκηση Trump, τις συνέπειες του αυξημένου εθνικισμού.
Οι κυβερνήσεις στην Ουγγαρία και την Πολωνία αλλάζουν τα συντάγματά τους με τρόπους που υπονομεύουν τη δημοκρατία.
Ο Trump δεν θα μπορέσει να τροποποιήσει το Σύνταγμα των ΗΠΑ, αλλά έλεγχος στο Ανώτατο Δικαστήριο θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύονται, πολλά πράγματα.
Ο αριθμός των μεταναστών που εισέρχονται στην Ευρώπη χωρίς άδεια έχει μειωθεί τώρα στα επίπεδα πριν το 2015, οπότε υπάρχει ελπίδα να επιστρέψουμε και στην πολιτική πριν το 2015.
Όμως, στην πολιτική, η αντίληψη είναι τα πάντα, και οι πρόσφατες εκλογές στην Ουγγαρία και την Ιταλία δείχνουν ότι η πτώση των αριθμών των μεταναστών δεν είχε ακόμη κανένα αντίκτυπο.
Οι πολιτικοί ηγέτες που θέλουν να ενεργήσουν ανθρωπιστικά προς τους αιτούντες άσυλο και άλλους μετανάστες αντιμετωπίζουν τώρα ένα τρομερό ηθικό δίλημμα.
Είτε επιβάλλουν αυστηρότερους ελέγχους στα σύνορα τους για να μετριάσουν τη δημόσια υποστήριξη στα ακροδεξιά κόμματα, είτε διατρέχουν τον κίνδυνο να χάσουν όχι μόνο αυτή τη μάχη, αλλά όλες τις άλλες αξίες που απειλούνται από κυβερνήσεις κατά της μετανάστευσης.
www.bankingnews.gr
1) Εντείνουν τους ελέγχους στα σύνορα των χωρών τους διαμορφώνοντας ένα αρκετά αυστηρό πλαίσιο ώστε να υποβαθμίσουν την μετατόπιση της κοινωνίας προς τα ακροδεξιά κόμματα.
2) Διατρέχουν τον κίνδυνο να επιτρέψουν στην ακροδεξιά να αποκτήσουν περισσότερη εξουσία - και να αμφισβητήσει τις πιο θεμελιώδεις αξίες της Δύσης.
Πρόκειται για μια παγίδα, εάν τα κράτη καταστήσουν πιο αυστηρό το πλαίσιο μπλοκάρουν την μετανάστευση, εάν ακολουθήσουν στρατηγική ανοικτών συνόρων ισχυροποιείται η ακροδεξιά.
Πριν από τρία χρόνια, όταν περισσότεροι από 100.000 αιτούντες άσυλο έφταναν στα σύνορα της ΕΕ κάθε μήνα, η Γερμανίδα καγκελάριος A. Merkel δήλωσε: «Το θεμελιώδες δικαίωμα ασύλου για τους πολιτικά διωκόμενους δεν γνωρίζει ανώτατο όριο, οι πρόσφυγες που έρχονται σε μας από την κόλαση ενός εμφυλίου πολέμου πρέπει να τους στηρίξουμε»
Η Merkel συνέχισε την δράση.
Το 2015, η Γερμανία κατέγραψε 890.000 αιτούντες άσυλο και κατά τη διάρκεια των 18 μηνών από την 1η Σεπτεμβρίου του 2015, δέχθηκαν περισσότερες από 600.000 αιτήσεις για άσυλο.
Η ενσωμάτωση τόσων πολλών νεοφερμένων με πολύ διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο ήταν προφανώς δύσκολο έργο, αλλά η Merkel διακήρυξε το "Wir schaffen das" (μπορούμε να το κάνουμε).
Kανένας Γερμανός ηγέτης, ούτε και η αυθόρμητη απόφαση του Willy Brandt το 1970 να γονατίσει στο μνημείο στους ήρωες της εξέγερσης των γκέτο της Βαρσοβίας, είχε καταφέρει αποφασιστικά να αποσυνδέσει την Γερμανία από το ρατσιστικό παρελθόν της.
Τον Ιούνιο, την ημέρα πριν από τη συνάντηση των Βρυξελλών, η Merkel μίλησε πολύ διαφορετικά, λέγοντας στο γερμανικό κοινοβούλιο ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις "αλλά η πρόκληση της μετανάστευσης μπορεί να γίνει αυτή που καθορίζει την τύχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης".
Οι λόγοι για αυτή τη μετατόπιση της Merkel είναι προφανείς. Λιγότερο από δύο μήνες από τότε που η Merkel υπερασπίστηκε το απεριόριστο δικαίωμα ασύλου, οι πολωνοί έφρασαν στην εξουσία το κόμμα με καθαρά αντιμεταναστευτική ατζέντα Νόμος και Δικαιοσύνη.
Οι Βρετανοί ψηφοφόροι επέλεξαν να εγκαταλείψουν την ΕΕ ενώ εκλέχτηκε ο Trump ως πρόεδρος των ΗΠΑ.
Η τάση συνεχίστηκε το 2017.
Οι εκλογές της Αυστρίας το Μάιο οδήγησαν σε μια κυβέρνηση συνασπισμού που περιλαμβάνει το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας.
Τον Σεπτέμβριο, οι ομοσπονδιακές εκλογές της Γερμανίας οδήγησαν σε κρίση ενώ η Εναλλακτική για την Γερμανία το εθνικιστικό κίνημα AfD η οποία δεν είχε προηγουμένως κερδίσει θέση στο Bundestag, έγινε το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα της Γερμανία.
Το 2018 οι γενικές εκλογές της Ιταλίας τον Μάρτιο οδήγησαν σε μια κυβέρνηση συνασπισμού, στην οποία φαίνεται ότι η κυρίαρχη μορφή είναι ο Salvini - ο οποίος, ως υπουργός εσωτερικών, αρνήθηκε ένα ασφαλές λιμάνι σε πλοίο με πρόσφυγες - .
Τέλος, και πιο προβλέψιμα από όλα αυτά τα αποτελέσματα, ο Viktor Orbán, ο πρωθυπουργός κατά της μετανάστευσης της Ουγγαρίας, επέστρεψε στην εξουσία, διατηρώντας τον έλεγχο του κόμματος του Fidesz - σε συνεργασία με το Χριστιανοδημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα – ελέγχοντας τα 2/3 των εδρών.
Στην Ελλάδα το εθνικιστικό – ακροδεξιό κόμμα Χρυσή Αυγή είναι τρίτη πολιτική δύναμη με ποσοστά που προσεγγίζει το 10%.
Η μετανάστευση διαδραμάτισε ένα ρόλο - ενδεχομένως καθοριστικό ρόλο - σε όλα αυτά τα αποτελέσματα.
Αυτό είναι τραγικό, όχι μόνο για τους πιθανούς μετανάστες αλλά για τον κόσμο.
Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Καθεστώς των Προσφύγων ορίζει ως πρόσφυγες ως εκείνους που δεν μπορούν ή δεν επιθυμούν να επιστρέψουν στη χώρα τους λόγω βάσιμου φόβου δίωξης λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, ιδιότητας μέλους συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας ή πολιτικής.
Είναι πολύ νωρίς για να πούμε πόση βλάβη θα προκαλέσουν τελικά οι κυβερνήσεις που είναι εχθρικές προς τους μετανάστες και σκεπτικιστές για την αλλαγή της τάσης στην ΕΕ και τα Ηνωμένα Έθνη.
Αλλά μπορούμε ήδη να δούμε, στους εμπορικούς πολέμους που ξεκίνησε η διοίκηση Trump, τις συνέπειες του αυξημένου εθνικισμού.
Οι κυβερνήσεις στην Ουγγαρία και την Πολωνία αλλάζουν τα συντάγματά τους με τρόπους που υπονομεύουν τη δημοκρατία.
Ο Trump δεν θα μπορέσει να τροποποιήσει το Σύνταγμα των ΗΠΑ, αλλά έλεγχος στο Ανώτατο Δικαστήριο θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύονται, πολλά πράγματα.
Ο αριθμός των μεταναστών που εισέρχονται στην Ευρώπη χωρίς άδεια έχει μειωθεί τώρα στα επίπεδα πριν το 2015, οπότε υπάρχει ελπίδα να επιστρέψουμε και στην πολιτική πριν το 2015.
Όμως, στην πολιτική, η αντίληψη είναι τα πάντα, και οι πρόσφατες εκλογές στην Ουγγαρία και την Ιταλία δείχνουν ότι η πτώση των αριθμών των μεταναστών δεν είχε ακόμη κανένα αντίκτυπο.
Οι πολιτικοί ηγέτες που θέλουν να ενεργήσουν ανθρωπιστικά προς τους αιτούντες άσυλο και άλλους μετανάστες αντιμετωπίζουν τώρα ένα τρομερό ηθικό δίλημμα.
Είτε επιβάλλουν αυστηρότερους ελέγχους στα σύνορα τους για να μετριάσουν τη δημόσια υποστήριξη στα ακροδεξιά κόμματα, είτε διατρέχουν τον κίνδυνο να χάσουν όχι μόνο αυτή τη μάχη, αλλά όλες τις άλλες αξίες που απειλούνται από κυβερνήσεις κατά της μετανάστευσης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών