Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θεόδωρος Φέσσας, «απαντά» στις κατηγορίες που του απηύθυνε χθες (9/7/2018) ο Αλέξης Τσίπρας
(upd)Σε... πόλεμο εξελίσσεται η κόντρα που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης και του ΣΕΒ.
Ο πρόεδρος του Συνδέσμου σήκωσε το γάντι που του έριξε χθες (9/7/2018) ο Αλέξης Τσίπρας και έκανε λόγο για διγλωσσία, ενώ κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι νομοθετεί με τρόπο που αποθαρρύνει τους επενδυτές.
Εν τω μεταξύ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έδωσε συνέχεια στην κόντρα που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης και του ΣΕΒ, κατηγορώντας τον πρόεδρο του Συνδέσμου ότι λειτουργεί ως «λαγός» της ΝΔ.
Φέσσας: Η κυβέρνηση αποθαρρύνει τους επενδυτές
«Τη στιγμή που η χώρα αναζητά επενδύσεις και συνεννόηση, η κυβέρνηση νομοθετεί κατά τρόπο που αποθαρρύνει τους επενδυτές» τόνισε σήμερα (10/7/2018) ο κ. Φέσσας μια μόλις ημέρα μετά τα βέλη που εκτόξευσε εναντίον του ο πρωθυπουργός από το βήμα της ετήσιας γενικής συνέλευσης του ΣΒΒΕ.
Σύμφωνα με τον κ. Φέσσα, «ένα τελευταίο παράδειγμα είναι το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας που συζητείται σήμερα στη Βουλή, με διατάξεις που βρίσκουν αντίθετους εργοδότες και εργαζόμενους.
Ταυτόχρονα επιχειρείται να διχασθεί η επιχειρηματικότητα σε "καλούς" και "κακούς"».
Μάλιστα, ο κ. Φέσσας προειδοποίησε ότι «οι αγορές δεν θα συγχωρήσουν τη διγλωσσία, το ξήλωμα των μεταρρυθμίσεων και την πόλωση.
Η επιστροφή στην κανονικότητα δεν υπηρετείται με αυτόν τον τρόπο».
Κληθείς να σχολιάσει τις αναφορές του κ. Τσίπρα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ απάντησε ότι «η κυβέρνηση έχει εγκαινιάσει εμβληματικές επενδύσεις μελών του ΣΕΒ, όπως του Παπαστράτου, αλλά και έχει συνεργαστεί με κορυφαίους επιχειρηματίες.
Μάλιστα, ο κ. Φέσσας ανέφερε ενδεικτικά τα ονόματα του κ. Μυτιληναίου, του κ. Παπαλεξόπουλου, του κ. Στασινόπουλου αλλά και του κ. Αθανασίου, που αποτελούν την «αφρόκρεμα» της ελληνικής επιχειρηματικότητας.
«Γι' αυτό και αναφέρω ότι υπάρχει διγλωσσία» επεσήμανε ο κ. Φέσσας.
Σημειώνεται ότι η κόντρα κυβέρνησης - ΣΕΒ «ξέσπασε» με φόντο την απόφαση για ανάδειξη του ΣΒΒΕ σε κοινωνικό εταίρο.
Αναφερόμενος στο θέμα των συντάξεων, ο κ. Φέσσας επεσήμανε ότι η χώρα χρειάζεται ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα και πως με το σημερινό ασφαλιστικό παίρνουν «πολλά» αυτοί που δεν έχουν πληρώσει τίποτα και λίγα όσοι έχουν συνεισφέρει στο σύστημα.
«Εύκολος αντίπαλος ο ΣΕΒ»
Ο κ. Φέσσας, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, επισήμανε, στη συνέχεια, ότι δεν υπάρχει κενό εκπροσώπησης στη βιομηχανία και ότι ο ΣΕΒ, ενδεχομένως, αποτελεί «εύκολο αντίπαλο διότι διαχρονικά λέμε το σωστό και δεν αλλάζουμε απόψεις, ενώ τα πολιτικά κόμματα αλλάζουν απόψεις ανάλογα με τη συγκυρία».
Όταν κλήθηκε να σχολιάσει την τοποθέτηση του ΣΒΒΕ υπέρ της λύσης για της πΓΔΜ, υπογράμμισε: «Εμείς δεν τοποθετούμαστε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής».
Γενικότερα για τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια της κυβέρνησης, ο κ. Φέσσας σχολίασε ότι είναι πλέον χλιαρή, σημειώνοντας ότι η διοικητική μεταρρύθμιση έχει μείνει στις καλένδες, ενώ ανέφερε ότι υπάρχει ξήλωμα μεταρρυθμίσεων, με βασικότερο τις αλλαγές στα εργασιακά, που αφορούν τη διαιτησία και την επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων.
«Δεν γνωρίζουμε γιατί θα πρέπει να επιστρέψουμε στο παρελθόν» τόνισε.
Σκέρτσος: Ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων δεν είναι δεκανίκι
Με αφορμή τη συμπερίληψη του ΣΒΒΕ στη λίστα των κοινωνικών εταίρων μέσω νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας, ο γενικός διευθυντής στου ΣΕΒ, Άκης Σκέρτσος, τόνισε ότι ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων δεν είναι ως «δεκανίκι» της κάθε κυβέρνησης αλλά να συμβουλεύει την κυβέρνηση και η κυβέρνηση να λαμβάνει σοβαρά υπόψη της τις θέσεις των φορέων.
Τζανακόπουλος: «Λαγός» της ΝΔ ο Φέσσας
Συνέχεια στην κόντρα της κυβέρνησης με τον ΣΕΒ έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, κατηγορώντας τον πρόεδρο του Συνδέσμου ότι λειτουργεί ως «λαγός» της ΝΔ.
«Στην προσπάθειά μας για την επαναρρύθμιση στα εργασιακά γνωρίζουμε ότι έχουμε απέναντι μας τον κ. Μητσοτάκη που μιλά για «ξεπερασμένο 8ωρο» αλλά και το ΣΕΒ που επιμένει στην περικοπή των συντάξεων για το 2019 και την μείωση του αφορολόγητου το 2020» επεσήμανε ο κ. Τζανακόπουλος στην εισαγωγική του τοποθέτηση.
«Θυμίζουμε σε κ. Μητσοτάκη και ΣΕΒ ότι ο ελληνικός λαός δεν θα ακολουθήσει τον δρόμο του υποχρεωτικού 12ωρου του νέου φίλου και συμμάχου του κ. Μητσοτάκη, κ. Kurz» πρόσθεσε.
«Στην προσπάθειά μας για την επαναρρύθμιση στα εργασιακά γνωρίζουμε ότι έχουμε απέναντι μας τον κ. Μητσοτάκη που μιλά για «ξεπερασμένο 8ωρο» αλλά και το ΣΕΒ που επιμένει στην περικοπή των συντάξεων για το 2019 και την μείωση του αφορολόγητου το 2020» επεσήμανε ο κ. Τζανακόπουλος στην εισαγωγική του τοποθέτηση.
«Θυμίζουμε σε κ. Μητσοτάκη και ΣΕΒ ότι ο ελληνικός λαός δεν θα ακολουθήσει τον δρόμο του υποχρεωτικού 12ωρου του νέου φίλου και συμμάχου του κ. Μητσοτάκη, κ. Kurz» πρόσθεσε.
Τα βέλη του Τσίπρα
Κατά την ομιλία του από το βήμα της ετήσιας γενικής συνέλευσης του ΣΒΒΕ, ο πρωθυπουργός ήταν ιδιαίτερα σκληρός έναντι της ηγεσίας του ΣΕΒ, αναφέροντας κατ’ αρχάς ότι «είναι εξαιρετικά αμφίβολο ποιες ακριβώς δυνάμεις εκπροσωπεί».
Και ακολούθως έγινε πιο συγκεκριμένος, όσον αφορά την πηγή της ενόχλησης για τον ΣΕΒ, και μίλησε για την πρόσφατη έκθεση του συνδέσμου, στην οποία, όπως είπε, «επιχειρεί να παρέμβει στη δημόσια συζήτηση για τα μέτρα του ’19 και του ’20, δίνοντας σήμα αναγκαιότητας εφαρμογής τους ανεξάρτητα από το αν πιάνουμε τους στόχους ή όχι.
Και είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός, ότι ο ΣΕΒ έρχεται σχεδόν πάντα να υπερθεματίσει για κάθε αντικοινωνικό και αντιαναπτυξιακό μέτρο, εν προκειμένω για μια ακόμα περικοπή συντάξεων.
Σπεύδοντας τούτη τη φορά να υπερασπιστεί και τη θέση που δημόσια διατύπωσε η αξιωματική αντιπολίτευση, επιπλήττοντας μάλιστα και τον επίτροπο Moscovici που μίλησε για μη ανελαστικές υποχρεώσεις που μπορούμε να επανεξετάσουμε όταν έρθει η ώρα».
Ο πρωθυπουργός συνέχισε λέγοντας ότι «επειδή είναι μια πρακτική που δε συμβαίνει για πρώτη φορά, το έκανε θυμίζω και την περίοδο της διαπραγμάτευσης για τα εργασιακά, θα συμβούλευα λοιπόν, την ηγεσία του ΣΕΒ, να μην εκτίθεται και να πάρει παράδειγμα από τη δική σας στάση.
Το λέω γιατί χρειάζεται να κρατάμε στάση ευθύνης που συνοδεύεται από διάθεση ουσιαστικής συμβολής στην ανάκαμψη της χώρας».
Οι βασικές θέσεις των επιχειρήσεων του ΣΕΒ
Η αναμενόμενη ολοκλήρωση του 3ου Μνημονίου τον Αύγουστο συνοδεύεται από δεσμεύσεις για το νέο μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή στο μείγμα πολιτικών που εφαρμόσθηκε μέχρι σήμερα και βασίζεται στην υπερφορολόγηση της εργασίας και των παραγωγικών δραστηριοτήτων.
Οι επίσημες μακροοικονομικές προβλέψεις με ρυθμό ανάπτυξης 2% στην 5ετία 2018-2022 αποτυπώνουν μια κατάσταση οιονεί στασιμότητας της αναπτυξιακής δυναμικής.
Ο ρυθμός αυτός κρίνεται αναντίστοιχος της απαιτούμενης ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας μετά από μια 10ετία (2008-2017) απωλειών στο ¼ του ΑΕΠ.
Και γι’ αυτό ανησυχούμε ιδιαίτερα όταν βλέπουμε να εκδηλώνονται, πριν καλά-καλά ολοκληρωθεί το τρίτο πρόγραμμα, νομοθετικές πρωτοβουλίες που δημιουργούν νέα βάρη στις επιχειρήσεις.
Η δυναμική ανάπτυξη της οικονομίας απαιτεί φιλοεπενδυτικές πολιτικές, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη. Και δυστυχώς οι πράξεις της κυβέρνησης, δεν υποστηρίζουν τους στόχους που θέτει για την ανάπτυξη.
Η συμφωνία του Eurogroup της 21ης Ιουνίου 2018 για το δημόσιο χρέος από μόνη της δεν αρκεί για την στροφή σε δυναμική ανάπτυξη της οικονομίας. Αυτό είναι δική μας ευθύνη, ως κοινωνία, ως οικονομία, ως πολιτεία, ως επιχειρηματική κοινότητα και ως εργαζόμενοι.
Πρέπει να σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι κάποιος, πάνω και έξω από εμάς, θα μας βγάλει από τη δύσκολη θέση που βρισκόμαστε. Η λύση για την οριστική έξοδο από την κρίση είναι πλέον στα χέρια μας.
Και σίγουρα θα ανακοπεί αν υπάρξει ξήλωμα των μεταρρυθμίσεων και επιστροφή στις πελατειακές πολιτικές του παρελθόντος και σε νέα αντικίνητρα. Όσο δεν υιοθετούμε το δικό μας «μνημόνιο plus» στο σκέλος των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, τόσο οι αγορές θα δυσπιστούν για την ικανότητά μας να βγούμε οριστικά από την κρίση. Για τον παραγωγικό μετασχηματισμό και την βιώσιμη ανάπτυξη χρειάζονται επενδύσεις που να αυξάνουν το κεφαλαιακό απόθεμα των υψηλής παραγωγικότητας κλάδων των διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών, της παραδοσιακής, δηλαδή, παραγωγικής βάσης της οικονομίας.
Αυτό με τα σημερινά δεδομένα είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί, διότι το κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας παραμένει απαγορευτικό καθώς τροφοδοτείται από έναν συνδυασμό υπερφορολόγησης, υψηλού μη μισθολογικού κόστους, υψηλού κόστους ενέργειας, υψηλού κόστους χρηματοδότησης και δυσανάλογα μεγάλης και αναποτελεσματικής γραφειοκρατίας.
Όσον αφορά τις επενδύσεις η ελληνική οικονομία είναι ακόμη σε φάση αποεπένδυσης. Μετά από αποσβέσεις, οι καθαρές αποταμιεύσεις και επενδύσεις γίνονται αρνητικές το 2017. Το επίπεδο των εγχώριων ακαθάριστων αποταμιεύσεων και επενδύσεων είναι ανεπαρκές. Δηλαδή δεν βάζουμε στην άκρη, και δεν επενδύουμε ως κοινωνία, όσα απαιτούνται, αφενός για να συντηρήσουμε τον κεφαλαιακό εξοπλισμό που απαξιώνεται και αφετέρου για να τον επεκτείνουμε με νέα πάγια (εργοστάσια, γραφεία, κ.ο.κ.), ώστε να αρχίσει να βελτιώνεται το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού. Αυτό είναι συνταγή νέας πτώχευσης.
Μια οπισθοδρόμηση όσον αφορά στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας, θα επιδεινώσει τις προοπτικές της οικονομίας.
Και γι’ αυτό ακριβώς σας καλέσαμε σήμερα εδώ. Η τελευταία νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείο Εργασίας περιέχει μια «βόμβα» που πρέπει να απενεργοποιηθεί άμεσα. Αφορά στο πλαίσιο ρύθμισης των εργολαβιών και των υπεργολαβιών. Πρόκειται δυστυχώς για μια τόσο κακογραμμένη διάταξη που διατρέχει σοβαρά τον κίνδυνο να εφαρμοστεί στο σύνολο της οικονομίας, όταν είναι προφανές ότι αφορά πολύ συγκεκριμένους κλάδους.
Δυστυχώς βλέπουμε από τη μεριά του Υπουργείου μια υπεριδεολογικοποίηση πολύ πρακτικών προβλημάτων, που επιδεινώνει και το επιχειρηματικό περιβάλλον και την δυνατότητα προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
ΕΙΔΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΠΙ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
• Καταρχάς το ότι το άρθρο 9 πρέπει να αποσυρθεί, δεν το λένε μόνο οι «κακοί εργοδότες» Το λέει και η ΟΚΕ, που εκπροσωπεί και τη ΓΣΕΕ, με επιστολή που απέστειλε στην Υπουργό Εργασίας. Συνεπώς σύσσωμοι οι Κοινωνικοί Εταίροι διαφωνούμε.
• Το Υπουργείο Εργασίας νομοθετεί χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις παρατηρήσεις και προτάσεις των φορέων της αγοράς – πραγματοποίησε για άλλη μία φορά προσχηματική και άνευ ουσίας διαβούλευση – και, ακόμη χειρότερα, επιβαρύνει με πρόσθετα και εντελώς περιττά κόστη τις επιχειρήσεις εξαιτίας των κακοσχεδιασμένων και εν τέλει ανεφάρμοστων διατάξεων που εισηγείται.
• Το εν λόγω νομοσχέδιο, επί του οποίου ο ΣΕΒ είχε αποστείλει αναλυτικά τις θέσεις του και όταν τέθηκε σε διαβούλευση την 1η Ιουνίου 2018, περιλαμβάνει διατάξεις που δημιουργούν σύγχυση στις επιχειρήσεις, αυξάνουν το διοικητικό βάρος και το μισθολογικό τους κόστος και δυσχεραίνουν τη λειτουργία του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
• Αρκετές από τις προτεινόμενες ρυθμίσεις είτε έρχονται να αντιμετωπίσουν της συνέπειες προηγούμενης κακής νομοθέτησης (π.χ. άρθρο 1, 2, 3 , 4, 12, άρθρο 34, 43, 50 ) είτε αποτελούν οι ίδιες επικείμενη κακή νομοθέτηση (π.χ. άρθρο 9, άρθρο 41).
•Τέτοιες διατάξεις αποτελούν, μεταξύ άλλων, το πλαίσιο που προτείνεται να διέπει τις εργολαβίες και τις υπεργολαβίες.
• Στο πλαίσιο της κοινωνικής δικαιοσύνης και του κράτους δίκαιου ο ΣΕΒ είναι υπέρ του να διαχωρίζεται και προστατεύεται ο νόμιμος εργοδότης, που προσπαθεί σε συνθήκες κρίσης να δημιουργήσει και να επιβιώσει επιχειρηματικά, και να διατηρήσει τις θέσεις εργασίας, απέναντι σε εκείνον που επιδεικνύει παραβατικές συμπεριφορές. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι συνεπείς εργοδότες πρέπει να αναλαμβάνουν το βάρος της ευθύνης για όσους είναι παραβατικοί, ή ότι πρέπει να υποκαθιστούν το κράτος στην ελεγκτική του λειτουργία.
• Οι διατάξεις του νομοσχεδίου παραπέμπουν σε κάθε μορφής σύμβασης έργου, άρα σχεδόν σε κάθε μορφή συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Αυτό δημιουργεί πολλά και ποικίλα προβλήματα στις επιχειρήσεις, στρεβλώνει σε μεγάλο βαθμό το επιχειρηματικό περιβάλλον, το οποίο όχι μόνο δεν μετατρέπεται σε φιλικό για τις επενδύσεις, αλλά δημιουργεί πρόσθετα κόστη σε όλες τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, και σε καμία περίπτωση δεν διασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς εργασίας.
• Εντύπωση προκαλεί ότι η μοναδική αλλαγή στις εν λόγω ρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκε μετά την ολοκλήρωση της διαβούλευσης, αφορά σε προσθήκη διάταξης που εξαιρεί τις δημόσιες συμβάσεις έργων και προμηθειών από το πεδίο εφαρμογής του νόμου, γεγονός που προκαλεί εύλογα ερωτηματικά ως προς τη διακριτική μεταχείριση του Δημοσίου από το Υπουργείο Εργασίας.
• Η ερμηνεία αυτής της αλλαγής δεν μπορεί να είναι παρά ότι το Δημόσιο αντιλήφθηκε το διοικητικό βάρος και την οικονομική και ελεγκτική ευθύνη που θα δημιουργείτο σε κάθε αναθέτουσα υπηρεσία, και αποφάσισε να αυτοεξαιρεθεί από αυτά.
•Πρόσθετος φόβος των επιχειρήσεων είναι ότι οι πολλαπλές γκρίζες περιοχές της ρύθμισης μπορούν να μας ξαναφέρουν στα χρόνια όπου ανεφάρμοστες διατάξεις χρησιμοποιούνταν από επίορκους υπαλλήλους για κατάχρηση της εξουσίας τους. Έτσι σε καμία περίπτωση δεν εισάγεται ένα ολοκληρωμένο σύστημα κανόνων για την προστασία της αδήλωτης εργασίας αλλά και των επιχειρήσεων, όπως πρεσβεύει το Υπουργείο Εργασίας.
•Το νομοσχέδιο προτείνει την αναγνώριση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (Σ.Β.Β.Ε.), μια περιφερειακή οργάνωση που καλύπτει μόνο επιχειρήσεις της Βορείου Ελλάδος, ως θεσμικού κοινωνικού εταίρου, ελλείψει επαρκών αντικειμενικών κριτηρίων που να δικαιολογούν την ιδιότητα αυτή και μη ύπαρξης κενού εκπροσώπησης από όλους τους κλάδους και τομείς της οικονομίας από τις τέσσερις (4) αναγνωρισμένες πανελλήνιας έκτασης και ευρύτερης εκπροσώπησης εργοδοτικές οργανώσεις (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ και ΣΕΤΕ). Η επιδίωξη αυτή συνιστά παρέμβαση της κρατικής εξουσίας στη συνδικαλιστική ελευθερία των εργοδοτικών και των εργατικών συνδικαλιστικών οργανώσεων, γεγονός αντίθετο με την Διεθνή Σύμβαση 87/1948, που έχει επικυρώσει η Ελλάδα.
•Μεγάλο πρόβλημα δημιουργείται στις επιχειρήσεις με τη διάταξη για την επιβολή προστίμων για την υπερεργασία (εκτός από την υπερωριακή απασχόληση), καθότι δημιουργούνται πρόσθετα αλλά και αδικαιολόγητα υψηλά βάρη στις επιχειρήσεις και, παράλληλα, σε συνθήκες της πραγματικής παραγωγής, δεν είναι δυνατόν να τηρείται πάντα η αυστηρή διαδικασία της προηγούμενης καταχώρησης, καθότι η υπερεργασία συνιστά απασχόληση με έκτακτο λόγο / περίσταση, γεγονός που από τη φύση της δεν επιτρέπει πάντοτε να καταχωρηθεί πριν την έναρξη πραγματοποίησης της.
ΣΒΒΕ
Όσον αφορά το άρθρο 41, την συλλογική αυτονομία θα πρέπει να την υπερασπιζόμαστε σε αυτή τη χώρα, να το λέμε και να το κάνουμε.
Δεν είναι σύνηθες με κρατική παρέμβαση να ορίζεται ισότιμος κοινωνικός εταίρος και σε προηγούμενες περιπτώσεις οι κοινωνικοί εταίροι στα πλαίσια της συλλογικής αυτονομίας το έλυναν το θέμα. Αξιότιμος και σεβαστός, αλλά υπάρχουν και άλλες περιφέρειες με περιφερειακούς συνδέσμους, οι οποίοι, ενδεχομένως, να ζητήσουν ισότιμη μεταχείριση. Ενδεχομένως αυτό να είναι και ένα θέμα, για το οποίο, η χώρα θα «καταδικαστεί» άλλη μια φορά από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας για παραβίαση των κανόνων της συλλογικής αυτονομίας.
Ο ΣΒΒΕ προφανώς είναι ένας κοινωνικός εταίρος. Υπάρχει και ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Πελοποννήσου που θέλει να έχει την ίδια μεταχείριση, ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιώς, ο Σύνδεσμος Στερεάς Ελλάδος, Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος.
Τα θέματα αυτά λύνονται στο πλαίσιο της συλλογικής αυτονομίας, έτσι όπως λύθηκε και το θέμα του ΣΕΤΕ, στα πλαίσια της συνεννόησης των κοινωνικών εταίρων και όχι με επιλογές οι οποίες δείχνουν μια πρόθεση τακτικού χειρισμού τού διαίρει και βασίλευε.
ΚΑΤΩΤΑΤΟΣ ΜΙΣΘΟΣ
Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι, όπως ισχύει άλλωστε, η πλειοψηφία των μελών του ΣΕΒ είναι επιχειρήσεις που πληρώνουν τους εργαζομένους τους πολύ υψηλότερα από το μέσο μισθό και συνεπώς το τι συμβαίνει με τον κατώτατο ελάχιστα τις αφορά. Αυτό όμως θα ήταν ανεύθυνο.
Γιατί η Ελληνική οικονομία δεν είναι μόνο οι επιχειρήσεις μέλη του ΣΕΒ. Κι αυτές ακόμη επιχειρούν σε συνεργασία με ένα πλέγμα μικρών, μεσαίων και μεγάλων πελατών και προμηθευτών, όπου οι περισσότεροι επηρεάζονται ευθέως από τον κατώτατο μισθό. Οι συνθήκες που απαιτούν μεγαλύτερη ευελιξία για τη διάσωση επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας δεν έχουν εκλείψει ακόμη.
Ο ΣΕΒ θεωρεί ότι πρέπει να τηρηθούν οι προβλέψεις του άρθρου 103 του Ν. 4172/2013 όπως ισχύει.
Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να αποσυσχετίσουμε την μεταβολή του κατωτάτου μισθού από τις μεταβολές των συμβατικών μισθών και από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις σε επίπεδο επιχειρήσεων και κλάδων, οι οποίες, αφού φυσικά συμμορφώνονται με τα ισχύοντα εθνικά κατώτατα όρια, πρέπει να διαμορφώνουν τους μισθούς τους λαμβάνοντας υπόψιν τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε επιχείρησης και κάθε κλάδου.
Αυτό σημαίνει ότι, όταν υπάρξει αναπροσαρμογή του κατωτάτου μισθού, αυτή η ποσοστιαία αύξηση δεν πρέπει να μεταφέρεται αυτομάτως ως αφετηρία των αυξήσεων σε επίπεδο κλάδων και επιχειρήσεων.
Και αυτό αφορά τις απευθείας συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των μερών, αλλά και την λειτουργία του τρίτου μέρους στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, εν προκειμένω της Μεσολάβησης και της Διαιτησίας του ΟΜΕΔ. Αφορά επίσης, μετά το 2014 και τον ρόλο των δικαστηρίων όταν κρίνονται οι προσφυγές κατά Διαιτητικών Αποφάσεων του ΟΜΕΔ, και δημιουργείται σχετική «νομολογία».
Για την πολιτική φιλολογία και τις εξαγγελίες αυξήσεων είναι αξιοσημείωτο ότι την εξαγγελία αύξησης ακολουθεί η ήδη νομοθετημένη αύξηση της φορολόγησής του.
Ο διαθέσιμος κατώτατος μειώθηκε 0,5% λόγω αύξησης ασφαλιστικών εισφορών το 2016. Θα μειωθεί ραγδαία υπαγόμενος από 1.1.2020 (εκτός εάν η «διαπραγμάτευση» το φέρει νωρίτερα) σε φορολογία 20% (αντί του 0%) και με μειούμενη έκπτωση φόρου (βλ. αρθρ. 12 ν. 4472/2017). Αυτό είναι μεγάλη μείωση του διαθέσιμου κατώτατου μισθού, που ήδη υπάγεται σε 16% ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένου.
Το μη μισθολογικό κόστος και η υπερφορολόγηση της εργασίας του ιδιωτικού τομέα είναι μείζον ζήτημα πλέον και για την χαμηλόμισθη εργασία.
www.bankingnews.gr
Ο πρόεδρος του Συνδέσμου σήκωσε το γάντι που του έριξε χθες (9/7/2018) ο Αλέξης Τσίπρας και έκανε λόγο για διγλωσσία, ενώ κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι νομοθετεί με τρόπο που αποθαρρύνει τους επενδυτές.
Εν τω μεταξύ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έδωσε συνέχεια στην κόντρα που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης και του ΣΕΒ, κατηγορώντας τον πρόεδρο του Συνδέσμου ότι λειτουργεί ως «λαγός» της ΝΔ.
Φέσσας: Η κυβέρνηση αποθαρρύνει τους επενδυτές
«Τη στιγμή που η χώρα αναζητά επενδύσεις και συνεννόηση, η κυβέρνηση νομοθετεί κατά τρόπο που αποθαρρύνει τους επενδυτές» τόνισε σήμερα (10/7/2018) ο κ. Φέσσας μια μόλις ημέρα μετά τα βέλη που εκτόξευσε εναντίον του ο πρωθυπουργός από το βήμα της ετήσιας γενικής συνέλευσης του ΣΒΒΕ.
Σύμφωνα με τον κ. Φέσσα, «ένα τελευταίο παράδειγμα είναι το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας που συζητείται σήμερα στη Βουλή, με διατάξεις που βρίσκουν αντίθετους εργοδότες και εργαζόμενους.
Ταυτόχρονα επιχειρείται να διχασθεί η επιχειρηματικότητα σε "καλούς" και "κακούς"».
Μάλιστα, ο κ. Φέσσας προειδοποίησε ότι «οι αγορές δεν θα συγχωρήσουν τη διγλωσσία, το ξήλωμα των μεταρρυθμίσεων και την πόλωση.
Η επιστροφή στην κανονικότητα δεν υπηρετείται με αυτόν τον τρόπο».
Κληθείς να σχολιάσει τις αναφορές του κ. Τσίπρα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ απάντησε ότι «η κυβέρνηση έχει εγκαινιάσει εμβληματικές επενδύσεις μελών του ΣΕΒ, όπως του Παπαστράτου, αλλά και έχει συνεργαστεί με κορυφαίους επιχειρηματίες.
Μάλιστα, ο κ. Φέσσας ανέφερε ενδεικτικά τα ονόματα του κ. Μυτιληναίου, του κ. Παπαλεξόπουλου, του κ. Στασινόπουλου αλλά και του κ. Αθανασίου, που αποτελούν την «αφρόκρεμα» της ελληνικής επιχειρηματικότητας.
«Γι' αυτό και αναφέρω ότι υπάρχει διγλωσσία» επεσήμανε ο κ. Φέσσας.
Σημειώνεται ότι η κόντρα κυβέρνησης - ΣΕΒ «ξέσπασε» με φόντο την απόφαση για ανάδειξη του ΣΒΒΕ σε κοινωνικό εταίρο.
Αναφερόμενος στο θέμα των συντάξεων, ο κ. Φέσσας επεσήμανε ότι η χώρα χρειάζεται ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα και πως με το σημερινό ασφαλιστικό παίρνουν «πολλά» αυτοί που δεν έχουν πληρώσει τίποτα και λίγα όσοι έχουν συνεισφέρει στο σύστημα.
«Εύκολος αντίπαλος ο ΣΕΒ»
Ο κ. Φέσσας, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, επισήμανε, στη συνέχεια, ότι δεν υπάρχει κενό εκπροσώπησης στη βιομηχανία και ότι ο ΣΕΒ, ενδεχομένως, αποτελεί «εύκολο αντίπαλο διότι διαχρονικά λέμε το σωστό και δεν αλλάζουμε απόψεις, ενώ τα πολιτικά κόμματα αλλάζουν απόψεις ανάλογα με τη συγκυρία».
Όταν κλήθηκε να σχολιάσει την τοποθέτηση του ΣΒΒΕ υπέρ της λύσης για της πΓΔΜ, υπογράμμισε: «Εμείς δεν τοποθετούμαστε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής».
Γενικότερα για τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια της κυβέρνησης, ο κ. Φέσσας σχολίασε ότι είναι πλέον χλιαρή, σημειώνοντας ότι η διοικητική μεταρρύθμιση έχει μείνει στις καλένδες, ενώ ανέφερε ότι υπάρχει ξήλωμα μεταρρυθμίσεων, με βασικότερο τις αλλαγές στα εργασιακά, που αφορούν τη διαιτησία και την επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων.
«Δεν γνωρίζουμε γιατί θα πρέπει να επιστρέψουμε στο παρελθόν» τόνισε.
Σκέρτσος: Ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων δεν είναι δεκανίκι
Με αφορμή τη συμπερίληψη του ΣΒΒΕ στη λίστα των κοινωνικών εταίρων μέσω νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας, ο γενικός διευθυντής στου ΣΕΒ, Άκης Σκέρτσος, τόνισε ότι ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων δεν είναι ως «δεκανίκι» της κάθε κυβέρνησης αλλά να συμβουλεύει την κυβέρνηση και η κυβέρνηση να λαμβάνει σοβαρά υπόψη της τις θέσεις των φορέων.
Τζανακόπουλος: «Λαγός» της ΝΔ ο Φέσσας
Συνέχεια στην κόντρα της κυβέρνησης με τον ΣΕΒ έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, κατηγορώντας τον πρόεδρο του Συνδέσμου ότι λειτουργεί ως «λαγός» της ΝΔ.
«Στην προσπάθειά μας για την επαναρρύθμιση στα εργασιακά γνωρίζουμε ότι έχουμε απέναντι μας τον κ. Μητσοτάκη που μιλά για «ξεπερασμένο 8ωρο» αλλά και το ΣΕΒ που επιμένει στην περικοπή των συντάξεων για το 2019 και την μείωση του αφορολόγητου το 2020» επεσήμανε ο κ. Τζανακόπουλος στην εισαγωγική του τοποθέτηση.
«Θυμίζουμε σε κ. Μητσοτάκη και ΣΕΒ ότι ο ελληνικός λαός δεν θα ακολουθήσει τον δρόμο του υποχρεωτικού 12ωρου του νέου φίλου και συμμάχου του κ. Μητσοτάκη, κ. Kurz» πρόσθεσε.
«Στην προσπάθειά μας για την επαναρρύθμιση στα εργασιακά γνωρίζουμε ότι έχουμε απέναντι μας τον κ. Μητσοτάκη που μιλά για «ξεπερασμένο 8ωρο» αλλά και το ΣΕΒ που επιμένει στην περικοπή των συντάξεων για το 2019 και την μείωση του αφορολόγητου το 2020» επεσήμανε ο κ. Τζανακόπουλος στην εισαγωγική του τοποθέτηση.
«Θυμίζουμε σε κ. Μητσοτάκη και ΣΕΒ ότι ο ελληνικός λαός δεν θα ακολουθήσει τον δρόμο του υποχρεωτικού 12ωρου του νέου φίλου και συμμάχου του κ. Μητσοτάκη, κ. Kurz» πρόσθεσε.
Τα βέλη του Τσίπρα
Κατά την ομιλία του από το βήμα της ετήσιας γενικής συνέλευσης του ΣΒΒΕ, ο πρωθυπουργός ήταν ιδιαίτερα σκληρός έναντι της ηγεσίας του ΣΕΒ, αναφέροντας κατ’ αρχάς ότι «είναι εξαιρετικά αμφίβολο ποιες ακριβώς δυνάμεις εκπροσωπεί».
Και ακολούθως έγινε πιο συγκεκριμένος, όσον αφορά την πηγή της ενόχλησης για τον ΣΕΒ, και μίλησε για την πρόσφατη έκθεση του συνδέσμου, στην οποία, όπως είπε, «επιχειρεί να παρέμβει στη δημόσια συζήτηση για τα μέτρα του ’19 και του ’20, δίνοντας σήμα αναγκαιότητας εφαρμογής τους ανεξάρτητα από το αν πιάνουμε τους στόχους ή όχι.
Και είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός, ότι ο ΣΕΒ έρχεται σχεδόν πάντα να υπερθεματίσει για κάθε αντικοινωνικό και αντιαναπτυξιακό μέτρο, εν προκειμένω για μια ακόμα περικοπή συντάξεων.
Σπεύδοντας τούτη τη φορά να υπερασπιστεί και τη θέση που δημόσια διατύπωσε η αξιωματική αντιπολίτευση, επιπλήττοντας μάλιστα και τον επίτροπο Moscovici που μίλησε για μη ανελαστικές υποχρεώσεις που μπορούμε να επανεξετάσουμε όταν έρθει η ώρα».
Ο πρωθυπουργός συνέχισε λέγοντας ότι «επειδή είναι μια πρακτική που δε συμβαίνει για πρώτη φορά, το έκανε θυμίζω και την περίοδο της διαπραγμάτευσης για τα εργασιακά, θα συμβούλευα λοιπόν, την ηγεσία του ΣΕΒ, να μην εκτίθεται και να πάρει παράδειγμα από τη δική σας στάση.
Το λέω γιατί χρειάζεται να κρατάμε στάση ευθύνης που συνοδεύεται από διάθεση ουσιαστικής συμβολής στην ανάκαμψη της χώρας».
Οι βασικές θέσεις των επιχειρήσεων του ΣΕΒ
Η αναμενόμενη ολοκλήρωση του 3ου Μνημονίου τον Αύγουστο συνοδεύεται από δεσμεύσεις για το νέο μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή στο μείγμα πολιτικών που εφαρμόσθηκε μέχρι σήμερα και βασίζεται στην υπερφορολόγηση της εργασίας και των παραγωγικών δραστηριοτήτων.
Οι επίσημες μακροοικονομικές προβλέψεις με ρυθμό ανάπτυξης 2% στην 5ετία 2018-2022 αποτυπώνουν μια κατάσταση οιονεί στασιμότητας της αναπτυξιακής δυναμικής.
Ο ρυθμός αυτός κρίνεται αναντίστοιχος της απαιτούμενης ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας μετά από μια 10ετία (2008-2017) απωλειών στο ¼ του ΑΕΠ.
Και γι’ αυτό ανησυχούμε ιδιαίτερα όταν βλέπουμε να εκδηλώνονται, πριν καλά-καλά ολοκληρωθεί το τρίτο πρόγραμμα, νομοθετικές πρωτοβουλίες που δημιουργούν νέα βάρη στις επιχειρήσεις.
Η δυναμική ανάπτυξη της οικονομίας απαιτεί φιλοεπενδυτικές πολιτικές, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη. Και δυστυχώς οι πράξεις της κυβέρνησης, δεν υποστηρίζουν τους στόχους που θέτει για την ανάπτυξη.
Η συμφωνία του Eurogroup της 21ης Ιουνίου 2018 για το δημόσιο χρέος από μόνη της δεν αρκεί για την στροφή σε δυναμική ανάπτυξη της οικονομίας. Αυτό είναι δική μας ευθύνη, ως κοινωνία, ως οικονομία, ως πολιτεία, ως επιχειρηματική κοινότητα και ως εργαζόμενοι.
Πρέπει να σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι κάποιος, πάνω και έξω από εμάς, θα μας βγάλει από τη δύσκολη θέση που βρισκόμαστε. Η λύση για την οριστική έξοδο από την κρίση είναι πλέον στα χέρια μας.
Και σίγουρα θα ανακοπεί αν υπάρξει ξήλωμα των μεταρρυθμίσεων και επιστροφή στις πελατειακές πολιτικές του παρελθόντος και σε νέα αντικίνητρα. Όσο δεν υιοθετούμε το δικό μας «μνημόνιο plus» στο σκέλος των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, τόσο οι αγορές θα δυσπιστούν για την ικανότητά μας να βγούμε οριστικά από την κρίση. Για τον παραγωγικό μετασχηματισμό και την βιώσιμη ανάπτυξη χρειάζονται επενδύσεις που να αυξάνουν το κεφαλαιακό απόθεμα των υψηλής παραγωγικότητας κλάδων των διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών, της παραδοσιακής, δηλαδή, παραγωγικής βάσης της οικονομίας.
Αυτό με τα σημερινά δεδομένα είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί, διότι το κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας παραμένει απαγορευτικό καθώς τροφοδοτείται από έναν συνδυασμό υπερφορολόγησης, υψηλού μη μισθολογικού κόστους, υψηλού κόστους ενέργειας, υψηλού κόστους χρηματοδότησης και δυσανάλογα μεγάλης και αναποτελεσματικής γραφειοκρατίας.
Όσον αφορά τις επενδύσεις η ελληνική οικονομία είναι ακόμη σε φάση αποεπένδυσης. Μετά από αποσβέσεις, οι καθαρές αποταμιεύσεις και επενδύσεις γίνονται αρνητικές το 2017. Το επίπεδο των εγχώριων ακαθάριστων αποταμιεύσεων και επενδύσεων είναι ανεπαρκές. Δηλαδή δεν βάζουμε στην άκρη, και δεν επενδύουμε ως κοινωνία, όσα απαιτούνται, αφενός για να συντηρήσουμε τον κεφαλαιακό εξοπλισμό που απαξιώνεται και αφετέρου για να τον επεκτείνουμε με νέα πάγια (εργοστάσια, γραφεία, κ.ο.κ.), ώστε να αρχίσει να βελτιώνεται το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού. Αυτό είναι συνταγή νέας πτώχευσης.
Μια οπισθοδρόμηση όσον αφορά στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας, θα επιδεινώσει τις προοπτικές της οικονομίας.
Και γι’ αυτό ακριβώς σας καλέσαμε σήμερα εδώ. Η τελευταία νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείο Εργασίας περιέχει μια «βόμβα» που πρέπει να απενεργοποιηθεί άμεσα. Αφορά στο πλαίσιο ρύθμισης των εργολαβιών και των υπεργολαβιών. Πρόκειται δυστυχώς για μια τόσο κακογραμμένη διάταξη που διατρέχει σοβαρά τον κίνδυνο να εφαρμοστεί στο σύνολο της οικονομίας, όταν είναι προφανές ότι αφορά πολύ συγκεκριμένους κλάδους.
Δυστυχώς βλέπουμε από τη μεριά του Υπουργείου μια υπεριδεολογικοποίηση πολύ πρακτικών προβλημάτων, που επιδεινώνει και το επιχειρηματικό περιβάλλον και την δυνατότητα προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
ΕΙΔΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΠΙ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
• Καταρχάς το ότι το άρθρο 9 πρέπει να αποσυρθεί, δεν το λένε μόνο οι «κακοί εργοδότες» Το λέει και η ΟΚΕ, που εκπροσωπεί και τη ΓΣΕΕ, με επιστολή που απέστειλε στην Υπουργό Εργασίας. Συνεπώς σύσσωμοι οι Κοινωνικοί Εταίροι διαφωνούμε.
• Το Υπουργείο Εργασίας νομοθετεί χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις παρατηρήσεις και προτάσεις των φορέων της αγοράς – πραγματοποίησε για άλλη μία φορά προσχηματική και άνευ ουσίας διαβούλευση – και, ακόμη χειρότερα, επιβαρύνει με πρόσθετα και εντελώς περιττά κόστη τις επιχειρήσεις εξαιτίας των κακοσχεδιασμένων και εν τέλει ανεφάρμοστων διατάξεων που εισηγείται.
• Το εν λόγω νομοσχέδιο, επί του οποίου ο ΣΕΒ είχε αποστείλει αναλυτικά τις θέσεις του και όταν τέθηκε σε διαβούλευση την 1η Ιουνίου 2018, περιλαμβάνει διατάξεις που δημιουργούν σύγχυση στις επιχειρήσεις, αυξάνουν το διοικητικό βάρος και το μισθολογικό τους κόστος και δυσχεραίνουν τη λειτουργία του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
• Αρκετές από τις προτεινόμενες ρυθμίσεις είτε έρχονται να αντιμετωπίσουν της συνέπειες προηγούμενης κακής νομοθέτησης (π.χ. άρθρο 1, 2, 3 , 4, 12, άρθρο 34, 43, 50 ) είτε αποτελούν οι ίδιες επικείμενη κακή νομοθέτηση (π.χ. άρθρο 9, άρθρο 41).
•Τέτοιες διατάξεις αποτελούν, μεταξύ άλλων, το πλαίσιο που προτείνεται να διέπει τις εργολαβίες και τις υπεργολαβίες.
• Στο πλαίσιο της κοινωνικής δικαιοσύνης και του κράτους δίκαιου ο ΣΕΒ είναι υπέρ του να διαχωρίζεται και προστατεύεται ο νόμιμος εργοδότης, που προσπαθεί σε συνθήκες κρίσης να δημιουργήσει και να επιβιώσει επιχειρηματικά, και να διατηρήσει τις θέσεις εργασίας, απέναντι σε εκείνον που επιδεικνύει παραβατικές συμπεριφορές. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι συνεπείς εργοδότες πρέπει να αναλαμβάνουν το βάρος της ευθύνης για όσους είναι παραβατικοί, ή ότι πρέπει να υποκαθιστούν το κράτος στην ελεγκτική του λειτουργία.
• Οι διατάξεις του νομοσχεδίου παραπέμπουν σε κάθε μορφής σύμβασης έργου, άρα σχεδόν σε κάθε μορφή συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Αυτό δημιουργεί πολλά και ποικίλα προβλήματα στις επιχειρήσεις, στρεβλώνει σε μεγάλο βαθμό το επιχειρηματικό περιβάλλον, το οποίο όχι μόνο δεν μετατρέπεται σε φιλικό για τις επενδύσεις, αλλά δημιουργεί πρόσθετα κόστη σε όλες τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, και σε καμία περίπτωση δεν διασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς εργασίας.
• Εντύπωση προκαλεί ότι η μοναδική αλλαγή στις εν λόγω ρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκε μετά την ολοκλήρωση της διαβούλευσης, αφορά σε προσθήκη διάταξης που εξαιρεί τις δημόσιες συμβάσεις έργων και προμηθειών από το πεδίο εφαρμογής του νόμου, γεγονός που προκαλεί εύλογα ερωτηματικά ως προς τη διακριτική μεταχείριση του Δημοσίου από το Υπουργείο Εργασίας.
• Η ερμηνεία αυτής της αλλαγής δεν μπορεί να είναι παρά ότι το Δημόσιο αντιλήφθηκε το διοικητικό βάρος και την οικονομική και ελεγκτική ευθύνη που θα δημιουργείτο σε κάθε αναθέτουσα υπηρεσία, και αποφάσισε να αυτοεξαιρεθεί από αυτά.
•Πρόσθετος φόβος των επιχειρήσεων είναι ότι οι πολλαπλές γκρίζες περιοχές της ρύθμισης μπορούν να μας ξαναφέρουν στα χρόνια όπου ανεφάρμοστες διατάξεις χρησιμοποιούνταν από επίορκους υπαλλήλους για κατάχρηση της εξουσίας τους. Έτσι σε καμία περίπτωση δεν εισάγεται ένα ολοκληρωμένο σύστημα κανόνων για την προστασία της αδήλωτης εργασίας αλλά και των επιχειρήσεων, όπως πρεσβεύει το Υπουργείο Εργασίας.
•Το νομοσχέδιο προτείνει την αναγνώριση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (Σ.Β.Β.Ε.), μια περιφερειακή οργάνωση που καλύπτει μόνο επιχειρήσεις της Βορείου Ελλάδος, ως θεσμικού κοινωνικού εταίρου, ελλείψει επαρκών αντικειμενικών κριτηρίων που να δικαιολογούν την ιδιότητα αυτή και μη ύπαρξης κενού εκπροσώπησης από όλους τους κλάδους και τομείς της οικονομίας από τις τέσσερις (4) αναγνωρισμένες πανελλήνιας έκτασης και ευρύτερης εκπροσώπησης εργοδοτικές οργανώσεις (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ και ΣΕΤΕ). Η επιδίωξη αυτή συνιστά παρέμβαση της κρατικής εξουσίας στη συνδικαλιστική ελευθερία των εργοδοτικών και των εργατικών συνδικαλιστικών οργανώσεων, γεγονός αντίθετο με την Διεθνή Σύμβαση 87/1948, που έχει επικυρώσει η Ελλάδα.
•Μεγάλο πρόβλημα δημιουργείται στις επιχειρήσεις με τη διάταξη για την επιβολή προστίμων για την υπερεργασία (εκτός από την υπερωριακή απασχόληση), καθότι δημιουργούνται πρόσθετα αλλά και αδικαιολόγητα υψηλά βάρη στις επιχειρήσεις και, παράλληλα, σε συνθήκες της πραγματικής παραγωγής, δεν είναι δυνατόν να τηρείται πάντα η αυστηρή διαδικασία της προηγούμενης καταχώρησης, καθότι η υπερεργασία συνιστά απασχόληση με έκτακτο λόγο / περίσταση, γεγονός που από τη φύση της δεν επιτρέπει πάντοτε να καταχωρηθεί πριν την έναρξη πραγματοποίησης της.
ΣΒΒΕ
Όσον αφορά το άρθρο 41, την συλλογική αυτονομία θα πρέπει να την υπερασπιζόμαστε σε αυτή τη χώρα, να το λέμε και να το κάνουμε.
Δεν είναι σύνηθες με κρατική παρέμβαση να ορίζεται ισότιμος κοινωνικός εταίρος και σε προηγούμενες περιπτώσεις οι κοινωνικοί εταίροι στα πλαίσια της συλλογικής αυτονομίας το έλυναν το θέμα. Αξιότιμος και σεβαστός, αλλά υπάρχουν και άλλες περιφέρειες με περιφερειακούς συνδέσμους, οι οποίοι, ενδεχομένως, να ζητήσουν ισότιμη μεταχείριση. Ενδεχομένως αυτό να είναι και ένα θέμα, για το οποίο, η χώρα θα «καταδικαστεί» άλλη μια φορά από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας για παραβίαση των κανόνων της συλλογικής αυτονομίας.
Ο ΣΒΒΕ προφανώς είναι ένας κοινωνικός εταίρος. Υπάρχει και ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Πελοποννήσου που θέλει να έχει την ίδια μεταχείριση, ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιώς, ο Σύνδεσμος Στερεάς Ελλάδος, Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος.
Τα θέματα αυτά λύνονται στο πλαίσιο της συλλογικής αυτονομίας, έτσι όπως λύθηκε και το θέμα του ΣΕΤΕ, στα πλαίσια της συνεννόησης των κοινωνικών εταίρων και όχι με επιλογές οι οποίες δείχνουν μια πρόθεση τακτικού χειρισμού τού διαίρει και βασίλευε.
ΚΑΤΩΤΑΤΟΣ ΜΙΣΘΟΣ
Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι, όπως ισχύει άλλωστε, η πλειοψηφία των μελών του ΣΕΒ είναι επιχειρήσεις που πληρώνουν τους εργαζομένους τους πολύ υψηλότερα από το μέσο μισθό και συνεπώς το τι συμβαίνει με τον κατώτατο ελάχιστα τις αφορά. Αυτό όμως θα ήταν ανεύθυνο.
Γιατί η Ελληνική οικονομία δεν είναι μόνο οι επιχειρήσεις μέλη του ΣΕΒ. Κι αυτές ακόμη επιχειρούν σε συνεργασία με ένα πλέγμα μικρών, μεσαίων και μεγάλων πελατών και προμηθευτών, όπου οι περισσότεροι επηρεάζονται ευθέως από τον κατώτατο μισθό. Οι συνθήκες που απαιτούν μεγαλύτερη ευελιξία για τη διάσωση επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας δεν έχουν εκλείψει ακόμη.
Ο ΣΕΒ θεωρεί ότι πρέπει να τηρηθούν οι προβλέψεις του άρθρου 103 του Ν. 4172/2013 όπως ισχύει.
Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να αποσυσχετίσουμε την μεταβολή του κατωτάτου μισθού από τις μεταβολές των συμβατικών μισθών και από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις σε επίπεδο επιχειρήσεων και κλάδων, οι οποίες, αφού φυσικά συμμορφώνονται με τα ισχύοντα εθνικά κατώτατα όρια, πρέπει να διαμορφώνουν τους μισθούς τους λαμβάνοντας υπόψιν τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε επιχείρησης και κάθε κλάδου.
Αυτό σημαίνει ότι, όταν υπάρξει αναπροσαρμογή του κατωτάτου μισθού, αυτή η ποσοστιαία αύξηση δεν πρέπει να μεταφέρεται αυτομάτως ως αφετηρία των αυξήσεων σε επίπεδο κλάδων και επιχειρήσεων.
Και αυτό αφορά τις απευθείας συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των μερών, αλλά και την λειτουργία του τρίτου μέρους στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, εν προκειμένω της Μεσολάβησης και της Διαιτησίας του ΟΜΕΔ. Αφορά επίσης, μετά το 2014 και τον ρόλο των δικαστηρίων όταν κρίνονται οι προσφυγές κατά Διαιτητικών Αποφάσεων του ΟΜΕΔ, και δημιουργείται σχετική «νομολογία».
Για την πολιτική φιλολογία και τις εξαγγελίες αυξήσεων είναι αξιοσημείωτο ότι την εξαγγελία αύξησης ακολουθεί η ήδη νομοθετημένη αύξηση της φορολόγησής του.
Ο διαθέσιμος κατώτατος μειώθηκε 0,5% λόγω αύξησης ασφαλιστικών εισφορών το 2016. Θα μειωθεί ραγδαία υπαγόμενος από 1.1.2020 (εκτός εάν η «διαπραγμάτευση» το φέρει νωρίτερα) σε φορολογία 20% (αντί του 0%) και με μειούμενη έκπτωση φόρου (βλ. αρθρ. 12 ν. 4472/2017). Αυτό είναι μεγάλη μείωση του διαθέσιμου κατώτατου μισθού, που ήδη υπάγεται σε 16% ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένου.
Το μη μισθολογικό κόστος και η υπερφορολόγηση της εργασίας του ιδιωτικού τομέα είναι μείζον ζήτημα πλέον και για την χαμηλόμισθη εργασία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών