Τελευταία Νέα
Διεθνή

Δεν αποκλείει έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ λόγω...τρίτων ο Savona - Συνάντηση με Draghi

Δεν αποκλείει έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ λόγω...τρίτων ο Savona - Συνάντηση με Draghi
O Savona δεν απέκλεισε έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι η παραμονή στο ευρώ ενδεχομένως να εξαρτάται από άλλους
Σε μια αινιγματική δήλωση  η οποία αναμένεται να προκαλέσει αναταραχή στις αγορές προχώρησε ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ιταλίας, Paolo Savona.
O Savona δεν απέκλεισε έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι η παραμονή στο ευρώ ενδεχομένως να εξαρτάται από άλλους, όπως μεταδίδει το Reuters.
Όπως τόνισε, η Ιταλία πρέπει να είναι έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα.
Για να επιβιώσει το ευρώ, σύμφωνα με τον Ιταλό υπουργό, πρέπει να υπάρξει στενή σύνδεση μεταξύ της θεσμικής δομής της ΕΕ και των αναπτυξιακών πολιτικών.
O Savona, ο οποίος δεν έγινε τελικά υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας μετά το «μπλόκο» Matarrela, αλλά ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, θα συναντηθεί σήμερα με τον διοικητή της ΕΚΤ, Mario Draghi. 
Ο Ιταλός υπουργός δήλωσε ότι η ΕΚΤ πρέπει να είναι ανεξάρτητη και ισχυρή.
Υποστήριξε μάλιστα ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να έχει πλήρη αρμοδιότητα και ισχύ στην αγορά συναλλάγματος, διαφορετικά η οικονομική ανάπτυξη θα καθορίζεται από παράγοντες εκτός Ευρωζώνης.
Να σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ιταλών πολιτών, δηλώνει υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Quorum, το 74,1% θα ψήφιζε υπέρ της παραμονής στην Ευρωζώνης, το 22,5% κατά, ενώ το 3,4% απάντησε «δεν ξέρω».




IOUs αλά Βαρουφάκη, δηλαδή παράλληλο νόμισμα, προτείνει το Group of Fiscal Money για την Ιταλία

Μία πρόταση που θυμίζει πολύ τις προτάσεις που έκανε κατά καιρούς ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, Γιάννης Βαρουφάκης, κάνει μια νέα ομάδα στην Ιταλία, η Group of Fiscal Money, σχολιάζοντας μάλιστα και την ιδέα που είχε διατυπώσει σε πρόσφατο άρθρο του ο Joseph Stiglitz στην Politico ("Πώς να βγείτε από την Ευρωζώνη" στις 29 Ιουνίου 2018), ο νομπελίστας οικονομολόγος, ο οποίος πρότεινε να εκδοθεί από την Ιταλία ένα παράλληλο νόμισμα, προκειμένου να αναλάβει τον έλεγχο της νομισματικής πολιτικής.
Είναι μια διορατική ιδέα και αξίζει να εξεταστεί.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους οικονομολόγους ο Stiglitz είναι λάθος όταν προτείνει ότι "η εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος, ακόμη και ανεπίσημα, θα παραβίαζε σχεδόν σίγουρα τους κανόνες της ευρωζώνης και σίγουρα θα ήταν αντίθετο προς το πνεύμα της ένωσης".
Ο οργανισμός Group of Fiscal Money ήταν πολύ δραστήριος στην ανάπτυξη και την προώθηση ενός τέτοιου συστήματος διπλού νομίσματος.
Μάλιστα ονόμασε το "παράλληλο νόμισμα" ως Fiscal Money και πιστεύει ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να αποφευχθεί η αβεβαιότητα εξόδου από το ευρώ, επιτρέποντας παράλληλα στην Ιταλία να ανακάμψει οικονομικά χωρίς να παραβιάσει κανόνα της ΕΕ.
Η πρότασή του είναι η κυβέρνηση να εκδίδει μεταβιβάσιμα και διαπραγματεύσιμα ομόλογα, τα οποία οι φέροντες μπορούν να χρησιμοποιήσουν για φορολογικές εκπτώσεις δύο χρόνια μετά την έκδοση.
Τέτοια ομόλογα θα έχουν άμεση αξία, καθώς θα ενσωματώνουν ασφαλείς απαιτήσεις σε μελλοντικές δημοσιονομικές αποταμιεύσεις.
Μπορούν να ανταλλάσσονται αμέσως έναντι ευρώ στη χρηματοπιστωτική αγορά ή να χρησιμοποιούνται (παράλληλα με το ευρώ) για την αγορά αγαθών και υπηρεσιών.
Τα δημοσιονομικά χρήματα θα διατείθενται δωρεάν για τη συμπλήρωση του εισοδήματος των εργαζομένων, τη χρηματοδότηση δημόσιων επενδύσεων και προγραμμάτων κοινωνικών δαπανών και τη μείωση του φόρου των επιχειρήσεων για την εργασία.
Αυτές οι χορηγήσεις θα αυξήσουν την εγχώρια ζήτηση και θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων μέσω της μείωσης του κόστους εργασίας.
Ως αποτέλεσμα, το κενό παραγωγής της Ιταλίας - δηλαδή η διαφορά μεταξύ δυνητικού και πραγματικού ΑΕΠ - θα κλείσει χωρίς να επηρεάσει το εξωτερικό ισοζύγιο της χώρας.
Σε αντίθεση με το συμπέρασμα του Stiglitz, η πρότασή τους είναι απόλυτα συνεπής με τους κανόνες της ευρωζώνης και θα μπορούσε να αποτελέσει μόνιμη διάταξη για ολόκληρη την ευρωζώνη, αναφέρει η ομάδα.
Μάλιστα υπενθυμίζουν ότι σύμφωνα με τους κανόνες της Eurostat, τα ομόλογα δημοσίου χρήματος δεν θα αποτελούσαν χρέη, δεδομένου ότι ο εκδότης δεν θα ήταν υποχρεωμένος να τους επιστρέψει μετρητά.
Επίσης, ως μη πληρωτέα φορολογικά περιουσιακά στοιχεία (εκ των οποίων πολλά παραδείγματα υπάρχουν ήδη), δεν θα καταχωρούνται στον προϋπολογισμό μέχρι να χρησιμοποιηθούν για φορολογικές εκπτώσεις - δηλαδή δύο έτη μετά την έκδοση, όταν ανακτήθηκαν τα έσοδα και τα φορολογικά έσοδα.
Παρόλο που επαλήθευσαν εκτενώς αυτό το ζήτημα του χρέους τόσο από νομική όσο και από λογιστική άποψη, είναι επίσης σημαντικό, αναφέρουν, ότι ο λόγος για τον οποίο δεν συμπεριλαμβάνονται οι μη πληρωτέες φορολογικές υποχρεώσεις (και το δημοσιονομικό χρήμα ως τέτοιες) σε υπολογισμούς δημόσιου χρέους μιας χώρας βάσει του συμφώνου του Μάαστριχτ, η συνθήκη είναι θέμα ουσίας, όχι μόνο μορφής.
Ο λόγος είναι ότι μια μη πληρωτέα υποχρέωση δεν φέρει κανένα κίνδυνο αθέτησης λόγω της έλλειψης ικανότητας εξόφλησης από τον εκδότη της υποχρέωσης.
Με βάση συντηρητικές υποθέσεις, η ομάδα υπολογίζει ότι η αύξηση του ΑΕΠ στην Ιταλία κατά τη διάρκεια της διετούς περιόδου θα δημιουργούσε πρόσθετα φορολογικά έσοδα επαρκή για την αντιστάθμιση των φορολογικών εκπτώσεων.
Οι προβλέψεις δείχνουν ότι αυτές θα ανέλθουν σε περίπου 100 δισ. ευρώ ετησίως, σε σύγκριση με το συνολικό δημόσιο εισόδημα της Ιταλίας που υπερβαίνει τα 800 δισ. ευρώ.
Επομένως, ο λόγος κάλυψης (δηλαδή ο λόγος μεταξύ των ακαθάριστων εισπράξεων του δημοσίου και των φορολογικών εκπτώσεων που καταβάλλονται κάθε χρόνο) θα είναι αρκετά μεγάλος για να καλύψει πιθανές ελλείψεις λόγω μελλοντικών περιόδων ύφεσης.
Σε κάθε περίπτωση θα προβλεφθούν διασφαλίσεις στο πλαίσιο του νόμου που διέπει τα δημοσιονομικά χρήματα για να εξασφαλιστεί η πλήρης συμμόρφωση της Ιταλίας με τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ.
Τέτοιου είδους μέτρα θα συνίσταντο σε περικοπές δαπανών ή / και φορολογικές προσαρμογές που θα ενεργοποιούνταν αυτομάτως σε περίπτωση δημοσιονομικής ανεπάρκειας, η οποία θα αντισταθμίζεται από πρόσθετες εκδόσεις Fiscal Money, υπέρ εκείνων που θα πλήττονταν διαφορετικά από τη δημοσιονομική προσαρμογή.
Ο υψηλός λόγος κάλυψης θα παρέχει αρκετό χώρο γι 'αυτό.
Ενεργοποιώντας ένα πρόγραμμα Fiscal Money, η Ιταλία θα λύσει το πρόβλημα του κενού παραγωγής χωρίς να ζητήσει τίποτα από κανέναν.
Δεν θα απαιτηθούν αναθεωρήσεις ευρωπαϊκών συνθηκών.
Δεν θα απαιτηθούν οικονομικές μεταβιβάσεις.
Το δημόσιο χρέος θα σταματήσει να αυξάνεται και να αρχίζει να μειώνεται σε σχέση με το ΑΕΠ, επιτυγχάνοντας έτσι τους δημοσιονομικούς στόχους της ΕΕ βάσει της Συνθήκης του Μάαστριχτ.
Και η ομάδα αναρωτιέται: Βρήκαμε τη φιλοσοφική λίθο;
Σίγουρα όχι - αλλά σε μια οικονομία με μεγάλες απώλειες πόρων, ο πολλαπλασιαστής λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό στην παραγωγή και μέτρια στην τιμή.
Και αν υπάρχουν εξωτερικές διαρροές (οι οποίες θα μπορούσαν να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα), τα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα είναι υψηλότερα.
Τα δημοσιονομικά χρήματα θα κινητοποιήσουν τους μη χρησιμοποιημένους πόρους, θα επιταχύνουν τις επενδύσεις και θα αναγκάσουν τις τράπεζες να ξαναρχίσουν τη δανειοδότηση.
Το μειονέκτημα είναι σχεδόν μηδέν.
Ακόμη και αν η Ιταλία μειώσει τη δημοσιονομική πειθαρχία της και αποφασίσει να υπερβεί τα δημοσιονομικά χρήματα, μόνο οι παραλήπτες της θα δεχτούν το χτύπημα.
Η αξία του διπλού νομίσματος θα μειωνόταν, αλλά η αξία του ευρώ θα ήταν ανεπηρέαστη.
Επίσης, δεν θα υπήρχε κίνδυνος αθέτησης σε ένα μέσο χωρίς χρεώσεις.
Σε κάθε περίπτωση, ο λόγος μεγάλης κάλυψης θα έκανε αυτό το σενάριο εντελώς απίθανο.
Εκτός αυτού, είναι δίκαιο να θυμόμαστε ότι η αδυναμία της Ιταλίας να συγκρατήσει τις καθαρές δημόσιες δαπάνες είναι ένας ψεύτικος μύθος.
Μεταξύ 1998-2017, η Ιταλία ήταν η μόνη χώρα της ευρωζώνης που γνωρίζει που δεν είχε ποτέ πρωτογενές έλλειμμα στον προϋπολογισμό της (εκτός από το 2009).
Σε αντίθετη περίπτωση, η Ιταλία έχει υποστεί υπερβολικό δημοσιονομικό περιορισμό, γεγονός που οδήγησε σε δραματική μείωση της παραγωγής της.
Σε αντίθεση με το συμπέρασμα του Stiglitz, η πρόταση της ομάδας, όπως αναφέρουν οι ίδιοι, είναι απόλυτα συνεπής με τους κανόνες της ευρωζώνης και θα μπορούσε να αποτελέσει μόνιμη διάταξη για ολόκληρη την ευρωζώνη.

Τα μέλης της Group of Fiscal Money

Biagio Bossone
Marco Cattaneo
Massimo Costa
Stefano Sylos Labini

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης