Μέχρι και 23 εκατ. δολάρια ξοδεύουν οι πλούσιοι για να αποκτήσουν και δεύτερο διαβατήριο
Τα προγράμματα για την απόκτηση δεύτερου διαβατηρίου εάν κάποιος επενδύσει ένα συγκεκριμένο ποσό σε μια χώρα (CIP) επιτρέπουν στους πλούσιους του πλανήτη να αποκτήσουν μια νέα εθνικότητα και ένα εναλλακτικό ή δεύτερο διαβατήριο, που συχνά θεωρείται ως δείκτης οικονομικής ή κοινωνικής ευμάρειας.
Τα προγράμματα CIP επιτρέπουν στους πλούσιους ιδιώτες να επενδύσουν σε μια χώρα σε αντάλλαγμα την ιθαγένεια.
Οι κοινές μορφές άμεσων επενδύσεων περιλαμβάνουν ένα επιχειρηματικό έργο, ανάπτυξη ακινήτων ή σημαντική συνεισφορά στο ταμείο μιας χώρας - και παρεμπιπτόντως, δεν είναι φτηνές.
Σύμφωνα με νέα έκθεση του Bloomberg, οι υπερ-πλούσιοι ξοδεύουν ένα ποσό 23 εκατ. δολαρίων για την απόκτηση δεύτερης ιθαγένειας.
Για μερικούς, η αγορά ενός δεύτερου διαβατηρίου είναι απλώς ένας άλλος τρόπος για να δείξουν τον πλούτο τους.
Ωστόσο, για άλλους, ένα δεύτερο διαβατήριο είναι ένα μέτρο «ασφάλειας», δήλωσε ο Christian Kalin, πρόεδρος της Henley & Partners, ο οποίος παρέχει συμβουλές για την υπηκοότητα για προγράμματα CIP.
Ο Kalin είπε ότι οι πελάτες επιθυμούν την ειρήνη του μυαλού σε περίπτωση που προκύψουν κοινωνικές διαταραχές ή άλλες αναταραχές στις χώρες καταγωγής τους.
Με άλλα λόγια, σε περίπτωση οικονομικής ή κοινωνικής κατάρρευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι υπερ-πλούσιοι θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν το ιδιωτικό τους αεροπλάνο και να πάνε στη δεύτερη πατρίδα τους.
Ενώ η πλειοψηφία των χωρών, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, επέτρεψε σε αλλοδαπούς την ευκαιρία να υποβάλουν αίτηση για ιθαγένεια μετά από διεξοδική διαδικασία εξέτασης, μόνο ένας μικρός αριθμός εθνών επιτρέπει στους αλλοδαπούς να αποκτήσουν χωρίς πολλές διαδικασία την υπηκοότητα.
Στην πραγματικότητα, το Bloomberg λέει ότι περίπου δέκα χώρες προσφέρουν στους υποψήφιους κατοίκους τη δυνατότητα να αγοράσουν την υπηκοότητα.
Σε αυτές περιλαμβάνονται ηΑυστρία, η οποία ζητά το εκπληκτικό ποσό των 23 εκατομμυρίων δολαρίων για την απόκτηση ιθαγένειας, η Μάλτα, η οποία απαιτεί 1 εκατ. δολάρια. και τα νησιά της Καραϊβικής, όπως η Αγία Λουκία, η Δομινίκα και η Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, τα οποία χρεώνουν το προσιτό ποσό των 100.000 δολαρίων.
Το Bloomberg σημειώνει ότι το ΔΝΤ ταξινομεί οκτώ από τις χώρες που αναφέρθηκαν παραπάνω ως υπεράκτια χρηματοοικονομικά κέντρα, αν και ο Kalin ανέφερε ότι η οικονομική σταθερότητα - όχι η φοροαποφυγή είναι αυτό που οδηγεί τους πελάτες να αποκτήσουν ένα δεύτερο διαβατήριο.
Ωστόσο, ο Kalin τόνισε πως «εάν έχετε ένα γιοτ και δύο αεροπλάνα, το επόμενο πράγμα που πρέπει να πάρετε είναι ένα διαβατήριο της Μάλτας».
www.bankingnews.gr
Τα προγράμματα CIP επιτρέπουν στους πλούσιους ιδιώτες να επενδύσουν σε μια χώρα σε αντάλλαγμα την ιθαγένεια.
Οι κοινές μορφές άμεσων επενδύσεων περιλαμβάνουν ένα επιχειρηματικό έργο, ανάπτυξη ακινήτων ή σημαντική συνεισφορά στο ταμείο μιας χώρας - και παρεμπιπτόντως, δεν είναι φτηνές.
Σύμφωνα με νέα έκθεση του Bloomberg, οι υπερ-πλούσιοι ξοδεύουν ένα ποσό 23 εκατ. δολαρίων για την απόκτηση δεύτερης ιθαγένειας.
Για μερικούς, η αγορά ενός δεύτερου διαβατηρίου είναι απλώς ένας άλλος τρόπος για να δείξουν τον πλούτο τους.
Ωστόσο, για άλλους, ένα δεύτερο διαβατήριο είναι ένα μέτρο «ασφάλειας», δήλωσε ο Christian Kalin, πρόεδρος της Henley & Partners, ο οποίος παρέχει συμβουλές για την υπηκοότητα για προγράμματα CIP.
Ο Kalin είπε ότι οι πελάτες επιθυμούν την ειρήνη του μυαλού σε περίπτωση που προκύψουν κοινωνικές διαταραχές ή άλλες αναταραχές στις χώρες καταγωγής τους.
Με άλλα λόγια, σε περίπτωση οικονομικής ή κοινωνικής κατάρρευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι υπερ-πλούσιοι θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν το ιδιωτικό τους αεροπλάνο και να πάνε στη δεύτερη πατρίδα τους.
Ενώ η πλειοψηφία των χωρών, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, επέτρεψε σε αλλοδαπούς την ευκαιρία να υποβάλουν αίτηση για ιθαγένεια μετά από διεξοδική διαδικασία εξέτασης, μόνο ένας μικρός αριθμός εθνών επιτρέπει στους αλλοδαπούς να αποκτήσουν χωρίς πολλές διαδικασία την υπηκοότητα.
Στην πραγματικότητα, το Bloomberg λέει ότι περίπου δέκα χώρες προσφέρουν στους υποψήφιους κατοίκους τη δυνατότητα να αγοράσουν την υπηκοότητα.
Σε αυτές περιλαμβάνονται ηΑυστρία, η οποία ζητά το εκπληκτικό ποσό των 23 εκατομμυρίων δολαρίων για την απόκτηση ιθαγένειας, η Μάλτα, η οποία απαιτεί 1 εκατ. δολάρια. και τα νησιά της Καραϊβικής, όπως η Αγία Λουκία, η Δομινίκα και η Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, τα οποία χρεώνουν το προσιτό ποσό των 100.000 δολαρίων.
Το Bloomberg σημειώνει ότι το ΔΝΤ ταξινομεί οκτώ από τις χώρες που αναφέρθηκαν παραπάνω ως υπεράκτια χρηματοοικονομικά κέντρα, αν και ο Kalin ανέφερε ότι η οικονομική σταθερότητα - όχι η φοροαποφυγή είναι αυτό που οδηγεί τους πελάτες να αποκτήσουν ένα δεύτερο διαβατήριο.
Ωστόσο, ο Kalin τόνισε πως «εάν έχετε ένα γιοτ και δύο αεροπλάνα, το επόμενο πράγμα που πρέπει να πάρετε είναι ένα διαβατήριο της Μάλτας».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών