Τελευταία Νέα
Στον Παλμό της Επικαιρότητας

Πώς εξαπατά μία Τράπεζα πουλώντας Φύκια για Ομόλογα;

tags :
Πώς εξαπατά μία Τράπεζα πουλώντας Φύκια για Ομόλογα;
Χαρακτηριστικά παραδείγματα εξαπάτησης επενδυτών
Πώς εξαπατά η Τράπεζα πουλώντας Φύκια για Ομόλογα;

5 ενδείξεις

Πρίν μερικούς μήνες διεξήχθη ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον συνέδριο σχετικά με τις εξελίξεις στα πλαίσια της παροχής επενδυτικών υπηρεσιών στην Ελλάδα, λόγω της ενσωμάτωσης της Ευρωπαικής Oδηγίας Mifid II-MIFIR. Στα πλαίσια αυτής της ημερίδας, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών και της Eurobank Νικόλαος Καραμούζης, δήλωσε ότι «η Mifid II δημιουργεί νέα κουλτούρα στην επενδυτική αγορά», καθώς «δεν θα πουλάμε προϊόντα που δεν κατανοούμε, δεν θα πουλάμε προϊόντα που δεν θα αγοράζαμε εμείς, δεν θα πουλάμε προϊόντα που ο πελάτης δεν κατανοεί». Στερνή μου γνώση να σ’είχα πρώτα….

Το χρονικό εξαπάτησης των επενδυτών

Πράγματι, μετά από αρκετά χρόνια εμπειρίας στον χώρο της νομικής προστασίας επενδυτών, και ιδιαίτερα μετά την μετατροπή της δημοσιονομικής Κρίσης σε Κρίση Χρέους στα τέλη του 2009, τα συμπεράσματα που προκύπτουν αβίαστα, είναι τα εξής:
Α. Από όλους τους παρόχους επενδυτικών υπηρεσίων (Χρηματιστηριακες, ΑΕΠΕΥ, Ανωνυμες Εταιρείες Επενδυτικής Διαμεσολάβησης και τις Τράπεζες, μαζί με τις θυγατρικές Ασφαλιστικές τους),τα συντριπτικά περισσότερα κρούσματα παραβατικής συμπεριφοράς τα έχουμε διαπιστώσει στις Τράπεζες και τις Ασφαλιστικές τους.
Β. Η τεράστια «καταστροφή πλούτου» ιδίως σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα «μακροπρόθεσμης διάρκειας», δηλαδή Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου, Τραπεζικά ομόλογα, Σύνθετα, Υβριδικά, Μετατρέψιμα, Αληκτα κλπ δεν προκλήθηκε σε εκείνους τους επενδυτές που ήταν γνώστες, ή «ρισκαδόροι» ή αυτό που λέμε στα αγγλικά “sophisticated investors”, αλλά αντιθέτως σε εκείνους που αυτοχαρακτηρίζονταν συντηρητικοί, αποταμιευτές με πολύ μεγάλα σχετικά ποσά, που επίσης κατά συντριπτική πλειονότητα ήταν όλο τους το «κομπόδεμα», ενδεχομένως συσσώρευση πλούτου 2 και 3 γενεών.
Γ. Σε ελάχιστους από αυτούς έγινε ορθός προσυμβατικός έλεγχος, ενημέρωση από τις Τράπεζες για τους επενδυτικούς κινδύνους που ελλόχευαν, ιδίως σε ένα «μακρο» και «μικρο» περιβάλλον παγκοσμίως, μετά το 2008, που οι κίνδυνοι ήταν πολλαπλοί και πολυεπίπεδοι.
Αντιθέτως, διαπιστώνουμε ότι, σε πολλές περιπτώσεις υπήρξε ευθέως καθοδήγηση των ευκολόπιστων πελατών ιδιαίτερα εύηχων και με πομπώδη τίτλο Τμημάτων «Προσωπικής Τραπεζικής», (Private / Personal Banking) κλπ σε «υβριδικούς τίτλους» θυγατρικών των ιδίων Τραπεζών, (είτε με “cross selling”, είτε με εναλλαγή μεταξύ τους διαφορετικών ιδιοτήτων), με έδρες εξωτικά νησιά και μηδενική φορολόγηση.

Παραδείγματα εξαπάτησης επενδυτών

Διανθίζοντας την σημερινή περιορισμένη αναφορά (επιφυλάσσομαι να δημοσιεύσω αρκετές περιπτώσεις της απίστευτης ποικιλομορφίας παραπλανητικών μεθοδεύσεων και εργαλείων) με συγκεκριμένα πανομοιότυπα «μοντέλα», ενδεικτικά σταχυολογώ σήμερα τα εξής:

1. Πώληση υβριδικών ομολόγων θυγατρικής μεγάλης «συστημικής» Τράπεζας, με την ίδια φυσικά επωνυμία, με μόνη τη διαφορά ότι ήταν στα λατινικά ενώ στο τέλος της συμπληρωνόταν με την εταιρική μορφή “plc” ή “ltd” (limited). Αν ήλεγχε κανείς το ενημερωτικό της δελτίο, θα έβλεπε τα ΜΕΓΑΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ με BOLD στην αρχή ενός 150σέλιδου ενημερωτικού δελτίου στα αγγλικά, όπου έλεγε ότι «τα ομόλογα αυτής της εκδόσεως ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ/ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η διάθεσή τους στην λιανική!

2. Στα ίδια προϊόντα, κι ενώ στους αδαείς πελάτες των Τραπεζών παρουσιάζονταν ως απολύτως ασφαλή ομόλογα με την «εγγύηση» της μητρικής τράπεζας στην Ελλάδα («κολοσσού χρηματοοικονομικού ακόμη το 2010…), στην πραγματικότητα το ενημερωτικό δελτίο, αν έψαχνε κανείς, έγραφε ΡΗΤΑ ότι δεν εγγυάται η μητρική εταιρεία την έκδοση αυτή, αλλά… η θυγατρική που εξέδιδε πχ μια έκδοση 1 δις ευρώ, με μετοχικό κεφάλαιο.. 10.000 στερλίνες!

3. Με το σκεπτικό δε ότι οι περισσότεροι, μη έχοντες νομική γνώση κι εξειδίκευση, θεωρούσαν ότι πρέπει σε περίπτωση ζημιάς να στραφούν κατά του Εκδότη (δηλ. της θυγατρικής offshore στα νησιά Cayman), αυτό τους απέτρεπε από τις σχετικές διεκδικήσεις εναντίον εκείνου που έχει την ευθύνη, δηλαδή του πωλητή που εδρεύει στην Ελλάδα….

4. Άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πώληση «ανακλήσιμων» (callable) προιόντων από τον εκδότη: Εδώ, έγινε σφαγή! Με δεδομένο ότι ο εκδότης ανακαλεί τα ομόλογά του όταν κρίνει ότι το χρειάζεται γιατι ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ η κεφαλαιακή του επάρκεια ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΛΗΞΗ τους, πράγμα που συνέβη σχεδόν καθολικά τα τελευταία χρόνια, πολλοί μακροπρόθεσμοι επενδυτές με κλασσικά χαρακτηριστικά αποταμιευτών (μηδενικές αγοραπωλησίες τίτλων, μεσήλικες και άνω με σημαντικά διαθέσιμα προς εξασφάλιση), παραπλανήθηκαν με την ρήτρα αυτή, ότι ΕΚΕΙΝΟΙ μπορούσαν να τα ανακαλέσουν ΠΡΙΝ την ΛΗΞΗ χωρίς ζημία φυσικά στην ονομαστική αξία!

5. Εκεί όμως που έγινε πραγματικά «κόλαση», ήταν στα περιβόητα «άληκτα» ομόλογα, ή “perpetual” (στο διηνεκές)… Εκεί είχαμε ως τώρα πάρα πολλές περιπτώσεις όπου στους δύσμοιρους επενδυτές είχαν πουληθεί με το επιχείρημα ότι αυτά τα προιόντα ήταν «εγγυημένα είς το διηνεκές»!

Θα μπορούσε κανείς να απαριθμήσει κι άλλες περιπτώσεις, πολλές, αφού η φαντασία των σχετικών «ειδικών» είναι πραγματικά αστείρευτη..

Όμως ο χώρος είναι περιορισμένος… Θα επανέλθουμε

Γιάννης Κυριακόπουλος  Δικηγόρος-Πιστοποιημένος Σύμβουλος Επενδύσεων- Πρόεδρος Ενωσης Ελλήνων Επενδυτών www.kyroslawoffices.gr

http://www.bankingnews.gr


Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης