Με όσα θα πληρώνατε για μια έξοδο σε ταβέρνα με φίλους, μπορείτε να προστατέψετε για έναν ολόκληρο χρόνο το πιο πολύτιμο περιουσιακό σας στοιχείο
Στην αγορά μας προσφέρεται πληθώρα «πακέτων ασφάλισης» κατοικιών ή «πολυασφαλιστηρίων», όπως λέγονται.
Η τεχνική ονομασία αυτών των «πολυασφαλιστηρίων» -ανεξάρτητα από το πώς τα βαπτίζει η κάθε ασφαλιστική εταιρία για λόγους μάρκετινγκ- είναι συμβόλαια «κατονομαζόμενων κινδύνων».
Με άλλα λόγια στο κάθε «πολυασφαλιστήριο» κατονομάζονται σε πίνακα μία - μία οι καλύψεις των ασφαλιζόμενων κινδύνων, καθώς και τα όρια ή τα υπο-όρια των πληρωτέων ποσών, ανά κάλυψη.
Οι καλύψεις αυτές και τα κεφάλαια ασφάλισης ικανοποιούν στην πλειονότητά τους το μεγαλύτερο μέρος των κινδύνων, που θα μπορούσαν να συμβούν σε ένα διαμέρισμα ή μία απλή μονοκατοικία τυπικής κατασκευής, δηλαδή μπετόν αρμέ - τουβλόκτιστης κατασκευής, που βρίσκεται μέσα στον αστικό ιστό και αποτελεί μόνιμη κατοικία.
Τονίζω την έννοια της μόνιμης κατοικίας, μέσα στον αστικό ιστό, μαζί με την τυπική κατασκευή, διότι αυτές οι κατοικίες συνήθως είναι καλής κατασκευής, διαθέτουν νόμιμη άδεια και δεν είναι εξοχικές κατοικίες, αλλιώς οι καλύψεις και τα ασφάλιστρα μπορούν να διαφοροποιηθούν ή να απορριφθεί εντελώς από κάποια ασφαλιστική εταιρία η ασφάλισή τους.
Επί της ουσίας κάποια αιτούμενα από καταναλωτές «πολυασφαλιστήρια κατοικιών» μπορούν να διαφοροποιηθούν ή και να απορριφθούν εντελώς από την ασφαλιστική εταιρία, στην περίπτωση που οι υπό ασφάλιση κατοικίες βρίσκονται σε υψηλού κινδύνου περιοχές ή έχουν διαφορετική από αυτή της τυπικής κατασκευή (π.χ. λυόμενες ή πέτρινες κατοικίες με ξύλινη οροφή ή ελενίτ, αυθαίρετες κατοικίες με προσθήκες διαφορετικών υλικών κατασκευής κ.λπ.).
Αυτό συμβαίνει, διότι οι ζητούμενες καλύψεις από τους δυνητικά ασφαλισμένους ξεφεύγουν από την έννοια του τυπικού underwriting και της στατιστικά ποσοστιαίας πιθανότητας να συμβεί ο οποιοσδήποτε κίνδυνος.
Ουσιαστικά δηλαδή απορρίπτεται ένας κίνδυνος, όταν η πιθανότητα να συμβεί μετατρέπεται σε βεβαιότητα, π.χ. ζητά κάποιος καταναλωτής κάλυψη ζημιών της κατοικίας του από πλημμύρα στην περιοχή της Μάνδρας ή ζητά κάλυψη ζημιών από τρομοκρατικές ενέργειες και οχλαγωγίες, εντός αλλά και στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων.
Το ίδιο συμβαίνει αν κάποιος καταναλωτής, επιθυμεί να ασφαλίσει την μόνιμη ή την εξοχική κατοικία του για φωτιά μέσα σε δάσος ή για κλοπή σε μία περιοχή ερημική ή σε μία περιοχή που έχουν συμβεί πάρα πολλές κλοπές ή υπάρχει ιστορικό κλοπών στην ίδια την κατοικία, ακόμη κι αν διαθέτει σύστημα συναγερμού ή άλλα συστήματα προστασίας (κάγκελα, πόρτες ασφαλείας κ.λπ).
Οι κλασικές καλύψεις των περισσότερων πολυασφαλιστηρίων -για τυπικές όπως τόνισα κατοικίες- που αποζημιώνονται σε περίπτωση που συμβεί ένας κίνδυνος με βάση το κόστος κατασκευής τους σε περίπτωση ζημιάς της οικοδομής ή του περιεχομένου τους σε αξία καινούργιου είναι: η φωτιά, ο καπνός, ο σεισμός, η κλοπή και οι ζημιές στο κτήριο, τις πόρτες ή τα παράθυρα κατά την απόπειρα κλοπής, οι ζημιές από κάθε είδους νερά υπο κάποιες προϋποθέσεις κ.λπ., καθώς και οι προκύπτουσες αστικές ευθύνες από τους ίδιους κινδύνους.
Αυτό που οφείλει να προσέξει κάποιος καταναλωτής που επιθυμεί να ασφαλίσει το σπίτι του, είναι να επιλέξει προσεκτικά κάποιον έμπειρο επαγγελματία σύμβουλο ασφάλισης, που θα είναι σε θέση να του δώσει τουλάχιστον 8 - 10 διαφορετικές επιλογές από 5 τουλάχιστον αξιόπιστες ασφαλιστικές εταιρίες.
Αφού επιλέξει τον ασφαλιστικό του σύμβουλο, θα πρέπει να κάνει μία προσωπική συνάντηση μαζί του. Τονίζω προκαταβολικά ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιλέξει ιντερνετική ενημέρωση και online ασφάλιση, διότι μία σωστή ασφάλιση κατοικίας έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Αλλά και πάλι βέβαια, καλύτερα να ασφαλιστεί on line, παρά να είναι ανασφάλιστος.
Στη συνέχεια, πρέπει να εξετάσει με κάθε λεπτομέρεια και μαζί με τον ασφαλιστικό του σύμβουλο τις καλύψεις των ασφαλιστηρίων που του προτείνονται, να απαιτήσει να ενημερωθεί με σαφήνεια και να του εξηγηθούν οι όροι, τα όρια και τα υπο-όρια των καλύψεων, καθώς και οι εξαιρέσεις.
Αν υπάρχουν ιδιαιτερότητες στην κατασκευή της κατοικίας ή επικινδυνότητα λόγω της περιοχής που βρίσκεται ή αν δεν έχει νόμιμη άδεια κατασκευής ή αν υπάρχουν πρόσθετες κατασκευές, πλέον αυτές της νόμιμης άδειας, με βάση αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω, θα πρέπει να καταχωρηθούν και να γίνουν αποδεκτές εγγράφως οι όποιες παρεκκλίσεις ή παραδοχές της ασφαλιστικής, μέσα στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο.
Σε καμία περίπτωση ο υποψήφιος ασφαλιζόμενος, που επιθυμεί να καλύψει σωστά την κατοικία του μ’ ένα πολυασφαλιστήριο, δεν πρέπει να δεχθεί τις όποιες διαβεβαιώσεις τού δοθούν προφορικά από τον ασφαλιστικό σύμβουλο, για απόκρυψη κάποιων λεπτομερειών, που θα μπορούσαν να επιτείνουν τον κίνδυνο (να αυξήσουν την πιθανότητα ζημιάς). Αν δοθούν στον υποψήφιο ασφαλιζόμενο κάποιες «συμβουλές», ώστε να καταγραφούν διφορούμενα ή γκρίζα ο τρόπος κατασκευής του κτηρίου, η χρήση των όμορων κτηρίων ή η τοποθεσία του κινδύνου, οφείλει άμεσα να αλλάξει ασφαλιστικό σύμβουλο, για το δικό του συμφέρον.
Οι όποιες προφορικές διαβεβαιώσεις του ασφαλιστικού συμβούλου, προκειμένου να πάρει τη δουλειά, σε τέτοιες περιπτώσεις, αποτελούν αντιεπαγγελματική και επικίνδυνη συμπεριφορά. Ειδικά στην περίπτωση ζημιάς, θα αποκαλυφθούν όλα τα στοιχεία που κρύφθηκαν και θα βρεθεί ο ίδιος ο ασφαλισμένος σε δύσκολη θέση, με μεγάλη πιθανότητα να μην αποζημιωθεί, αφού η κακοπιστία αποτελεί λόγο μη πληρωμής του ασφαλίσματος και μπορεί να επισύρει ακόμη και ποινικές ευθύνες.
Το σύνηθες ετήσιο ασφάλιστρο ενός πολυασφαλιστηρίου, για μία κατοικία καλής κατασκευής ή ένα διαμέρισμα 100 τμ μαζί με το περιεχόμενό του, κυμαίνεται για ένα πλήρες πακέτο καλύψεων χωρίς σεισμό στα €160 με €180 και στα €300 με €360, αν συμπεριληφθεί και ο σεισμός.
Σε ό,τι αφορά το κόστος ασφάλισης, ιδιαίτερη προσοχή οφείλουν να δείξουν οι καταναλωτές σε όλες τις προσφερόμενες ασφαλίσεις της κατοικίας τους και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιλέξουν αποκλειστικά με βάση τη χαμηλότερη τιμή.
Όπως πρέπει να συμβαίνει και στις ασφαλίσεις ζωής, οφείλει ο καταναλωτής πρωτίστως να κάνει σύγκριση των τιμών πολλών διαφορετικών προσφορών από διαφορετικές εταιρίες, πάντα με βάση τις ίδιες ακριβώς καλύψεις και τα ίδια κεφάλαια αποζημίωσης.
Στη συνέχεια, αφού επιλέξει δύο ή τρεις παραπλήσιες τιμές, θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά την αξιοπιστία, το κύρος και το οικονομικό μέγεθος των εταιριών που παρέχουν τα ασφαλιστήρια αυτά και τέλος να καταλήξει στην πιο συμφέρουσα και όχι απαραίτητα στην πιο φθηνή προσφορά.
Γιώργος Νικολάκος
Μεσίτης Ασφαλίσεων - Διαχειριστής της Fasmagroup Μεσίτες Ασφαλίσεων ΕΠΕ
www.bankingnews.gr
Η τεχνική ονομασία αυτών των «πολυασφαλιστηρίων» -ανεξάρτητα από το πώς τα βαπτίζει η κάθε ασφαλιστική εταιρία για λόγους μάρκετινγκ- είναι συμβόλαια «κατονομαζόμενων κινδύνων».
Με άλλα λόγια στο κάθε «πολυασφαλιστήριο» κατονομάζονται σε πίνακα μία - μία οι καλύψεις των ασφαλιζόμενων κινδύνων, καθώς και τα όρια ή τα υπο-όρια των πληρωτέων ποσών, ανά κάλυψη.
Οι καλύψεις αυτές και τα κεφάλαια ασφάλισης ικανοποιούν στην πλειονότητά τους το μεγαλύτερο μέρος των κινδύνων, που θα μπορούσαν να συμβούν σε ένα διαμέρισμα ή μία απλή μονοκατοικία τυπικής κατασκευής, δηλαδή μπετόν αρμέ - τουβλόκτιστης κατασκευής, που βρίσκεται μέσα στον αστικό ιστό και αποτελεί μόνιμη κατοικία.
Τονίζω την έννοια της μόνιμης κατοικίας, μέσα στον αστικό ιστό, μαζί με την τυπική κατασκευή, διότι αυτές οι κατοικίες συνήθως είναι καλής κατασκευής, διαθέτουν νόμιμη άδεια και δεν είναι εξοχικές κατοικίες, αλλιώς οι καλύψεις και τα ασφάλιστρα μπορούν να διαφοροποιηθούν ή να απορριφθεί εντελώς από κάποια ασφαλιστική εταιρία η ασφάλισή τους.
Επί της ουσίας κάποια αιτούμενα από καταναλωτές «πολυασφαλιστήρια κατοικιών» μπορούν να διαφοροποιηθούν ή και να απορριφθούν εντελώς από την ασφαλιστική εταιρία, στην περίπτωση που οι υπό ασφάλιση κατοικίες βρίσκονται σε υψηλού κινδύνου περιοχές ή έχουν διαφορετική από αυτή της τυπικής κατασκευή (π.χ. λυόμενες ή πέτρινες κατοικίες με ξύλινη οροφή ή ελενίτ, αυθαίρετες κατοικίες με προσθήκες διαφορετικών υλικών κατασκευής κ.λπ.).
Αυτό συμβαίνει, διότι οι ζητούμενες καλύψεις από τους δυνητικά ασφαλισμένους ξεφεύγουν από την έννοια του τυπικού underwriting και της στατιστικά ποσοστιαίας πιθανότητας να συμβεί ο οποιοσδήποτε κίνδυνος.
Ουσιαστικά δηλαδή απορρίπτεται ένας κίνδυνος, όταν η πιθανότητα να συμβεί μετατρέπεται σε βεβαιότητα, π.χ. ζητά κάποιος καταναλωτής κάλυψη ζημιών της κατοικίας του από πλημμύρα στην περιοχή της Μάνδρας ή ζητά κάλυψη ζημιών από τρομοκρατικές ενέργειες και οχλαγωγίες, εντός αλλά και στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων.
Το ίδιο συμβαίνει αν κάποιος καταναλωτής, επιθυμεί να ασφαλίσει την μόνιμη ή την εξοχική κατοικία του για φωτιά μέσα σε δάσος ή για κλοπή σε μία περιοχή ερημική ή σε μία περιοχή που έχουν συμβεί πάρα πολλές κλοπές ή υπάρχει ιστορικό κλοπών στην ίδια την κατοικία, ακόμη κι αν διαθέτει σύστημα συναγερμού ή άλλα συστήματα προστασίας (κάγκελα, πόρτες ασφαλείας κ.λπ).
Οι κλασικές καλύψεις των περισσότερων πολυασφαλιστηρίων -για τυπικές όπως τόνισα κατοικίες- που αποζημιώνονται σε περίπτωση που συμβεί ένας κίνδυνος με βάση το κόστος κατασκευής τους σε περίπτωση ζημιάς της οικοδομής ή του περιεχομένου τους σε αξία καινούργιου είναι: η φωτιά, ο καπνός, ο σεισμός, η κλοπή και οι ζημιές στο κτήριο, τις πόρτες ή τα παράθυρα κατά την απόπειρα κλοπής, οι ζημιές από κάθε είδους νερά υπο κάποιες προϋποθέσεις κ.λπ., καθώς και οι προκύπτουσες αστικές ευθύνες από τους ίδιους κινδύνους.
Αυτό που οφείλει να προσέξει κάποιος καταναλωτής που επιθυμεί να ασφαλίσει το σπίτι του, είναι να επιλέξει προσεκτικά κάποιον έμπειρο επαγγελματία σύμβουλο ασφάλισης, που θα είναι σε θέση να του δώσει τουλάχιστον 8 - 10 διαφορετικές επιλογές από 5 τουλάχιστον αξιόπιστες ασφαλιστικές εταιρίες.
Αφού επιλέξει τον ασφαλιστικό του σύμβουλο, θα πρέπει να κάνει μία προσωπική συνάντηση μαζί του. Τονίζω προκαταβολικά ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιλέξει ιντερνετική ενημέρωση και online ασφάλιση, διότι μία σωστή ασφάλιση κατοικίας έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Αλλά και πάλι βέβαια, καλύτερα να ασφαλιστεί on line, παρά να είναι ανασφάλιστος.
Στη συνέχεια, πρέπει να εξετάσει με κάθε λεπτομέρεια και μαζί με τον ασφαλιστικό του σύμβουλο τις καλύψεις των ασφαλιστηρίων που του προτείνονται, να απαιτήσει να ενημερωθεί με σαφήνεια και να του εξηγηθούν οι όροι, τα όρια και τα υπο-όρια των καλύψεων, καθώς και οι εξαιρέσεις.
Αν υπάρχουν ιδιαιτερότητες στην κατασκευή της κατοικίας ή επικινδυνότητα λόγω της περιοχής που βρίσκεται ή αν δεν έχει νόμιμη άδεια κατασκευής ή αν υπάρχουν πρόσθετες κατασκευές, πλέον αυτές της νόμιμης άδειας, με βάση αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω, θα πρέπει να καταχωρηθούν και να γίνουν αποδεκτές εγγράφως οι όποιες παρεκκλίσεις ή παραδοχές της ασφαλιστικής, μέσα στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο.
Σε καμία περίπτωση ο υποψήφιος ασφαλιζόμενος, που επιθυμεί να καλύψει σωστά την κατοικία του μ’ ένα πολυασφαλιστήριο, δεν πρέπει να δεχθεί τις όποιες διαβεβαιώσεις τού δοθούν προφορικά από τον ασφαλιστικό σύμβουλο, για απόκρυψη κάποιων λεπτομερειών, που θα μπορούσαν να επιτείνουν τον κίνδυνο (να αυξήσουν την πιθανότητα ζημιάς). Αν δοθούν στον υποψήφιο ασφαλιζόμενο κάποιες «συμβουλές», ώστε να καταγραφούν διφορούμενα ή γκρίζα ο τρόπος κατασκευής του κτηρίου, η χρήση των όμορων κτηρίων ή η τοποθεσία του κινδύνου, οφείλει άμεσα να αλλάξει ασφαλιστικό σύμβουλο, για το δικό του συμφέρον.
Οι όποιες προφορικές διαβεβαιώσεις του ασφαλιστικού συμβούλου, προκειμένου να πάρει τη δουλειά, σε τέτοιες περιπτώσεις, αποτελούν αντιεπαγγελματική και επικίνδυνη συμπεριφορά. Ειδικά στην περίπτωση ζημιάς, θα αποκαλυφθούν όλα τα στοιχεία που κρύφθηκαν και θα βρεθεί ο ίδιος ο ασφαλισμένος σε δύσκολη θέση, με μεγάλη πιθανότητα να μην αποζημιωθεί, αφού η κακοπιστία αποτελεί λόγο μη πληρωμής του ασφαλίσματος και μπορεί να επισύρει ακόμη και ποινικές ευθύνες.
Το σύνηθες ετήσιο ασφάλιστρο ενός πολυασφαλιστηρίου, για μία κατοικία καλής κατασκευής ή ένα διαμέρισμα 100 τμ μαζί με το περιεχόμενό του, κυμαίνεται για ένα πλήρες πακέτο καλύψεων χωρίς σεισμό στα €160 με €180 και στα €300 με €360, αν συμπεριληφθεί και ο σεισμός.
Σε ό,τι αφορά το κόστος ασφάλισης, ιδιαίτερη προσοχή οφείλουν να δείξουν οι καταναλωτές σε όλες τις προσφερόμενες ασφαλίσεις της κατοικίας τους και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιλέξουν αποκλειστικά με βάση τη χαμηλότερη τιμή.
Όπως πρέπει να συμβαίνει και στις ασφαλίσεις ζωής, οφείλει ο καταναλωτής πρωτίστως να κάνει σύγκριση των τιμών πολλών διαφορετικών προσφορών από διαφορετικές εταιρίες, πάντα με βάση τις ίδιες ακριβώς καλύψεις και τα ίδια κεφάλαια αποζημίωσης.
Στη συνέχεια, αφού επιλέξει δύο ή τρεις παραπλήσιες τιμές, θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά την αξιοπιστία, το κύρος και το οικονομικό μέγεθος των εταιριών που παρέχουν τα ασφαλιστήρια αυτά και τέλος να καταλήξει στην πιο συμφέρουσα και όχι απαραίτητα στην πιο φθηνή προσφορά.
Γιώργος Νικολάκος
Μεσίτης Ασφαλίσεων - Διαχειριστής της Fasmagroup Μεσίτες Ασφαλίσεων ΕΠΕ
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών