Τελευταία Νέα
Άμυνα – Διπλωματία

Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια στην αλλαγή καθεστώτος της Συρίας, ο επόμενος στόχος είναι η Χεζμπολάχ

Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια στην αλλαγή καθεστώτος της Συρίας, ο επόμενος στόχος είναι η Χεζμπολάχ
Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια στην αλλαγή καθεστώτος της Συρίας, ο επόμενος στόχος είναι η Χεζμπολάχ
Μετά από περισσότερο από επτά χρόνια πολέμου με στόχο την αλλαγή του συριακού καθεστώτος, ο στόχος έγινε τώρα η Χεζμπολάχ για το Ισραήλ.
Αλλά το ερώτημα παραμένει: μετά την αποτυχία του πολέμου του 2006, τι μπορούν να κάνουν οι εχθροί αυτής της οργάνωσης για να επιτύχουν το στόχο τους;
Ο Γενικός Γραμματέας της Χεζμπολάχ Sayyed Hasan Nasrallah δήλωσε στην πιο πρόσφατη ομιλία του ότι «η Χεζμπολάχ είναι ισχυρότερη από τον ισραηλινό στρατό».
Το Ισραήλ αποκρίθηκε παρουσιάζοντας την ταξιαρχία Golani και την 7ης Ταξιαρχίας, παρουσία του αρχηγού του στρατού Gadi Eisenkot, που προσομοιώνει στρατιωτική πολέμου εναντίον της Χεζμπολάχ.
Αυτή η άσκηση πραγματοποιήθηκε μετά από ασκήσεις ρουτίνας των στρατιωτικών δυνάμεων της 36ης Διεύθυνσης για «βελτίωση του συντονισμού και της ετοιμότητας σε περίπτωση πολέμου».
Σε ένα μήνυμα που υποδεικνύει ότι δεν θα κάνει διάκριση μεταξύ αμάχων και μαχητών, το Ισραήλ έχει κατασκευάσει μια νέα βάση εκπαίδευσης στα κατεχόμενα υψώματα του Γκολάν, τη μονάδα Snir, για την προσομοίωση των λιβανικών χωριών.
Αυτά τα ψεύτικα χωριά της Χεζμπολάχ πρέπει να είναι του τύπου που οι Ισραηλινοί στρατιώτες μπορεί να αντιμετωπίσουν σε καταστάσεις μάχης εάν διαταχθεί μια εισβολή στο Λίβανο.



Ομοίως, η Χεζμπολάχ έχει κατασκευάσει ψεύτικα ισραηλινά χωριά στα σύνορα του Λιβάνου-Συρίας για μαχητική εκπαίδευση για να προετοιμαστεί για πόλεμο.
Ο Sayyed Nasrallah έχει υποσχεθεί να μεταφέρει τη στρατιωτική σύγκρουση πέρα από τα σύνορα του Λιβάνου και ζήτησε από τους άνδρες του να προετοιμαστούν για να πολεμήσουν στο «έδαφος του εχθρού» αν το Ισραήλ επιτεθεί στη Χεζμπολάχ.
Οι συνεχιζόμενες επαναλαμβανόμενες απειλές του Ισραήλ κατά του Λιβάνου και της Χεζμπολάχ δεν είναι κάτι καινούργιο για τον Sayyed Nasrallah, ο οποίος δεν δίνει υπερβολικό βάρος σε αυτές τις συνεχείς απειλές.
Στην πραγματικότητα, ενημερώνεται για όλες τις ειδήσεις που σχετίζονται με το Ισραήλ, τη Μέση Ανατολή και τα παγκόσμια γεγονότα που τον ενδιαφέρουν.
Μια ειδική ομάδα αποτελούμενη από δεκάδες μεταφραστές και εμπειρογνώμονες των μέσων μαζικής ενημέρωσης συλλέγει καθημερινά όλες τις ειδήσεις από ανοικτές πηγές και ενημερώνει τον αρχηγό της Χεζμπολάχ, όπως και οι υπηρεσίες πληροφοριών που εκπροσωπεί σε διάφορες χώρες, καθώς και τις προσωπικές του επαφές με συμμάχους που συνεδριάζουν τακτικά.
Δεν είναι εξοικειωμένος με τον εφεδρικό κύριο Yitzhak Brik, τον ισραηλινό στρατιωτικό επίτροπο για τα δικαιώματα των στρατιωτών, ο οποίος μιλά για μια σοβαρή κρίση σε έναν στρατό που έχει γίνει "μέτρια οργάνωση που υποφέρει από υπερβολική επιβάρυνση και εξάντληση".
Ο Brik είπε ότι οι ανώτεροι υπάλληλοι πωλούν μια ψευδή εικόνα (του στρατού) που δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα.
«Έχουμε γίνει μια ομάδα δειλοί.
Υπάρχει μια σοβαρή κρίση κινήτρων μεταξύ των νέων αξιωματικών».
Ο πρώην επικεφαλής της ισραηλινής ειδικής υπηρεσίας Nativ, Yaakov Kedmi, δήλωσε ότι «το κίνητρο να υπηρετήσουμε στον στρατό έχει μειωθεί.
Η ισραηλινή κοινωνία δεν είναι πλέον πρόθυμη να παραχωρήσει προνόμια στον στρατό».



Ο Sayyed Nasrallah δεν εννοούσε ότι η οργάνωσή του έχει μια αεροπορική δύναμη (δεν έχει, φυσικά) ισχυρότερη από αυτή του Ισραήλ.
Ούτε η Χεζμπολάχ λαμβάνει οικονομική υποστήριξη από το Ιράν ισοδύναμη με εκείνη που παρέχουν οι ΗΠΑ στο Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων των "αμερικανικών δυνάμεων έτοιμων να πεθάνουν για το Ισραήλ".
 Ο Sayyed Nasrallah βασίζεται σε μια ομάδα έμπειρων νεαρών ανδρών, με έντονη ιδεολογία και υψηλό επίπεδο κατάρτισης, χωρίς να ψάχνει για θάνατο αλλά και να μην φοβάται.
Ο στόχος της Χεζμπολάχ είναι να σταθεί εναντίον του Ισραήλ και των συμμάχων του που στοχεύουν στην εξάλειψη της ομάδας: είναι θέμα επιβίωσης.
Η Χεζμπολάχ έχει αποδείξει την ικανότητά της να καταπολεμήσει την οργάνωση ISIS (Daesh) στο Λίβανο και τη Συρία, καθώς επίσης και εναντίον της Αλ Κάιντα και άλλων τζιχάντιστικών Takfiri.
Η ομάδα του Λιβάνου έχασε μόνο μια μάχη τα τελευταία έξι χρόνια πολέμου, μια μάχη στο λόφο του el-Eiss τον Απρίλιο του 2016.
Η ήττα αυτή οφείλεται στην έλλειψη συντονισμού μεταξύ των συμμαχικών δυνάμεων.
Εκείνη την ημέρα το στρατιωτικό σχέδιο αφορούσε συμμαχικές δυνάμεις για να καταλάβουν τον λόφο el-Eiss που περιβάλλει την πόλη του el-Eiss. η ίδια η πόλη επρόκειτο να απελευθερωθεί από τη Χεζμπολάχ.
Οι σύμμαχοι αποσύρθηκαν από το λόφο χωρίς να ενημερώσουν τις δυνάμεις της πόλης.
Αυτή η έλλειψη επικοινωνίας προκάλεσε το θάνατο 28 μελών της Χεζμπολάχ, των οποίων τα σώματα δεν έχουν ακόμη ανακτηθεί και έχουν ταφεί στο πεδίο της μάχης.
Αλλά αυτή η στρατιωτική οπισθοδρόμηση δεν επηρέασε την απόδοση του κόμματος, το οποίο μπόρεσε να διεξάγει και τις δύο ανταρτικές μάχες εναντίον διαφορετικών ομάδων και άλλες μάχες μαζί με τους κλασσικούς στρατούς (συριακό και ρωσικό).
Μαζί με τους συμμάχους του και το Συριακό Στρατό, η Χεζμπολάχ κατάφερε να απελευθερώσει εδάφη τουλάχιστον 14 φορές μεγαλύτερα από τον Λίβανο (το μέγεθος της Συρίας είναι περίπου 180.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ ο Λίβανος είναι 10.453 τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Η Χεζμπολάχ έχει αποδείξει την πίστη της στη Συρία, της οποίας  ο πρόεδρος Assad απέρριψε μια πρόσφατη προσφορά από τη Σαουδική Αραβία για την ανακατασκευή όλων των επτά ετών πολέμου που κατέστρεψε και για να παραμείνει πρόεδρος με υποστήριξη από τις ΗΠΑ υπό την προϋπόθεση ότι θα εγκαταλείψει την Παλαιστίνη και τη Χεζμπολάχ.
Ο Assad απέρριψε την "γενναιόδωρη" αλλά δηλητηριασμένη προσφορά - όπως το περιέγραψε σε ιδιωτική συζήτηση.
Τα χρόνια του πολέμου δίδαξαν τον Assad να διακρίνει μεταξύ συμμάχων και χωρών όπως η Σαουδική Αραβία που επένδυσαν πολύ για να τον απομακρύνουν από την εξουσία με κόστος τηn καταστροφής της χώρας του.
"Ένας ιδεολογικός σύμμαχος (Χεζμπολάχ) είναι καλύτερος από τον πλουσιότερο από όλες τις χώρες, ο σύμμαχος δεν το εγκατέλειψε ποτέ και δεν θα τον εγκαταλείψει και δεν έχει φιλοδοξίες στη Συρία αλλά να δει τη σταθερότητα στο Λεβάντ και να εμποδίσει τους τζιχάντες των Τακφίρι - που υποστηρίζονται από τις αραβικές και τις δυτικές χώρες - να δημιουργήσουν ένα αποτυχημένο κράτος », επαναλαμβάνει συχνά ο Ασαντ στους επισκέπτες του.
Πράγματι, η Χεζμπολάχ έχει δώσει εντολές να εκκενώσει τις στρατιωτικές της μονάδες από όλες τις πόλεις και χωριά της Συρίας, χωρίς εξαίρεση: καμία στρατιωτική δύναμη της Χεζμπολάχ δεν πρέπει να παραμείνει στις αστικές περιοχές.
Αυτοί (στρατιωτικοί) θα είναι παρόντες μόνο στα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών.
Η Χεζμπολάχ τώρα εστιάζει τη στρατιωτική της προσοχή στα σύνορα με το Ισραήλ, προετοιμάζοντας έναν πόλεμο που μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή.
Η Χεζμπολάχ είναι ισχυρότερη από τον στρατό του Λιβάνου και όλες τις δυνάμεις ασφαλείας του Λιβάνου.
Το κόμμα γνωρίζει ότι ο Λίβανος είναι μια πολυεθνική χώρα (με 18 σέκτες και θρησκείες) και ότι μια "ισλαμική δημοκρατία" είναι ανέφικτη επειδή οι συνθήκες της είναι επί του παρόντος δυσμενείς.
Η Χεζμπολάχ δεν θέλει και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός κράτους και στην ευημερία ολόκληρου του πληθυσμού του επειδή δεν διαθέτει τους πόρους ενός κράτους.
Η Χεζμπολάχ δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί μια χώρα με λίγους πόρους, μία χώρα που λαμβάνει και εξαρτάται από ξένες (αραβικές και δυτικές) ενισχύσεις και πλούτο, μια χώρα που δεν μπορεί να επιτρέψει να απομονωθεί από τον κόσμο όπως θα ήταν εάν κυβερνούσε Χεζμπολάχ.
Επιπλέον, η Χεζμπολάχ έχει συμφωνήσει σε έναν υπουργό Εσωτερικών (Σουνίτη), πολιτικό εχθρό και φίλο του μεγαλύτερου πολιτικού εχθρού της (Σαουδική Αραβία), επειδή δεν θέλει να είναι υπεύθυνος για την εσωτερική ασφάλεια της χώρας.
Ούτε η οργάνωση θέλει να κατηγορηθεί για σεκταρισμό, δωροδοκία ή δωροδοκία ή για να συλλάβει σουνίτες σε θρησκευτική βάση.
Η Χεζμπολάχ πιστεύει ότι μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει επ 'αόριστον μόνο εάν ο τοπικός πληθυσμός, και ειδικά οι σιίτες του Λιβάνου, αγκαλιάσουν την ομάδα και προσφέρουν ένα ασφαλές περιβάλλον για τη λειτουργία της.
Αυτό είναι τοκλειδί: Οι μαχητές, οι οικογένειες και οι υποστηρικτές της Χεζμπολάχ αποτελούν περίπου το 25% (οι σιίτες υπολογίζονται πάνω από το 30% των συνολικών θρησκειών και θρησκειών στο Λίβανο) του πληθυσμού του Λιβάνου.
Από το 1945 το λιβανικό κράτος αγνόησε τη σιιτική κοινότητα, η οποία ζούσε εδώ και δεκαετίες σε χειρότερες συνθήκες από ό, τι οι κάτοικοι παλαιστινιακών στρατοπέδων προσφύγων που απλώνονται σε όλο τον Λίβανο.
Όταν έφτασε η ευκαιρία να φέρουν όπλα και να οικοδομήσουν μια ταυτότητα, η κοινότητα δεν δίστασε να την πάρει.
Το Ισραήλ ενίσχυσε τον λόγο ύπαρξής του με την εισβολή του 1982 στο Λίβανο.
Η Χεζμπολάχ πρωτοστάτησε για να πολεμήσει το Ισραήλ και στη συνέχεια να ελευθερώσει το έδαφος του Λιβάνου σε μια δεύτερη φάση.
Στη συνέχεια προχώρησε στην υποστήριξη του «άξονα αντίστασης» στο Ιράκ, τη Συρία και την Υεμένη.
Σήμερα, οι Σιίτες του Λιβάνου δεν χρειάζονται πλέον τα Taqiya (να συγκαλύπτουν ή να συγκαλύπτουν τις πεποιθήσεις, τις ιδέες, τα συναισθήματα, τις απόψεις και/ή τις στρατηγικές σε μια εποχή επικείμενου κινδύνου) και δεν πρέπει να εγκαταλείπουν τα όπλα τους οποιουδήποτε κινδύνου για την ύπαρξή τους, εσωτερικού ή διεθνούς χαρακτήρα.
Η Χεζμπολάχ σήμερα απασχολεί δεκάδες χιλιάδες σιίτες - στις στρατιωτικές και κοινωνικές δραστηριότητες - που συμβάλλουν θετικά στην τρελή λιβανική οικονομία. Αυτές οι δεκάδες χιλιάδες που εργάστηκαν στις τάξεις της "Χεζμπολάχ" δεν ήρθαν στο Λίβανο από άλλο πλανήτη, χώρα ή ήπειρο. Είναι ο λαός του Λιβάνου, ο λαός των νότιων προαστίων, η Βηρυτό, ο Τζουμπαϊλ, ο Σάιντα, η Τύρος, η Βέκαα, ο Βαάλμπεκ, ο Χέμελ και όλα τα μέρη του Λιβάνου.
Έτσι, όσοι ζητούν την κατάργηση της Χεζμπολάχ ζητούν ουσιαστικά την καταστροφή ενός εγγενώς και σημαντικού μέρους του πληθυσμού του Λιβάνου.
Οι ΗΠΑ έχουν επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για να αντιμετωπίσουν τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο και να διαστρεβλώσουν την εικόνα της χωρίς αποτέλεσμα.
Ο ηγέτης της Αλ Κάιντα, Ayman al-Zawahiri, ζήτησε σε επιστολή του προς τον Abu Musab al-Zarqawi (που συνελήφθη από τις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ τον Ιούνιο του 2005), όταν στόχευε τους Σιίτες αντί για τον κατακτητή κατά τα πρώτα χρόνια της αμερικανικής κατοχής του Ιράκ: Έχει ποτέ κάποιο ισλαμικό κράτος στην ιστορία επιτυχία στην εξάλειψη των σιίτών;

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης